To mononews.gr παρουσιάζει κάθε μήνα το προφίλ των κερδισμένων και των χαμένων του μήνα που πέρασε: από την πολιτική, την επιχειρηματική και τη δημοσιογραφική σκηνή.

Έτσι για τον μήνα Ιούλιο η ομάδα του mononews.gr θεωρεί ότι κερδισμένοι και χαμένοι του μήνα είναι οι εξής:

Κερδισμένοι

Κυριάκος Μητσοτάκης, Πρωθυπουργός

Χρήστος Καλογεράκης, CEO Public-MediaMarkt

Αλέξης Παπαχελάς, Διευθυντής εφημερίδας «Καθημερινή»

Γιώργος Στάσσης, Πρόεδρος και CEO ΔΕΗ

Άρης Ξενόφος, Πρόεδρος ΤΑΙΠΕΔ

Τρύφων Νάτσης, εκ των συνιδρυτών του Brevan Howard, μέτοχος Lamda Development

Χαμένοι

Κωνσταντίνος Καλέμης, πρώην Σύμβουλος υπουργείου Παιδείας

Βασίλης Ματθαιόπουλος, τέως αρχηγός Πυροσβεστικής

Όλγα Γεροβασίλη, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη

Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, Πρόεδρος της Τουρκίας

Μοιραία το δίλημμα μπαίνει αναπόφευκτα… Ο ένας πήγε στις Βρυξέλλες πριν από πέντε χρόνια, καλοκαίρι ήταν και τότε, και οι τράπεζες έκλεισαν. Ο άλλος πήγε τον μήνα που πέρασε, λίγο πριν εκδράμει ο τουρκικός στόλος στο Αιγαίο καλούμενος να αντιμετωπίσει την τρίτη έκτακτη κρίση της -ούτε καν ενός έτους- θητείας του στο Μέγαρο Μαξίμου (θυμίζουμε Έβρο και πανδημία) και έφερε 72 δισ. ευρώ. Ο ένας σήμερα είναι αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία, έναν χρόνο μετά τις εκλογές κι ενώ μέλη του υπουργικού της συμβουλίου όταν ήταν κυβέρνηση έχουν πάρει την άγουσα για το σκαμνί του Αρείου Πάγου, δεν έχει κάνει καν συνέδριο – για να μας εξηγήσει, αν μη τι άλλο, γιατί έχασε τις εκλογές. Και ο άλλος φέρνει το ένα νομοσχέδιο μετά το άλλο στη Βουλή, δημιουργώντας το αφήγημα της μετά κορονοϊόν εποχής στη χώρα μας.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, ανεξάρτητα από πολιτικές πεποιθήσεις, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκλήθη να αναπροσαρμόσει τις προγραμματικές του δηλώσεις και να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα που δημιουργεί η πανδημία. Και δεν το γράφουμε έτσι αυθαίρετα. Στα πρόσφατα γκάλοπ, με τις αποφάσεις της κυβέρνησης δείχνει να συμφωνεί κι ένα ποσοστό 20%-25% των ψηφοφόρων της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Η Επιτροπή του νομπελίστα Οικονομολόγου Χριστόφορου Πισσαρίδη, που εκλήθη να χαράξει την οικονομική στρατηγική της χώρας την επόμενη 10ετία, όπου και θα διοχετευτούν τα 72 δισ. ευρώ, αποτελεί τη βάση. Η αξιωματική αντιπολίτευση έχει μιαν ακόμα ευκαιρία να μη συρθεί πίσω από τις εξελίξεις και να καθίσει σε ένα τραπέζι μαζί με την κυβέρνηση και να συμφωνήσουν στα βασικά. Ο τουρισμός, ως μοντέλο ρευστότητας και αύξησης του ΑΕΠ μόνο, ήρθε η πανδημία να μας δείξει ότι απέτυχε. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξέρει ότι η Ελλάδα χρειάζεται μεταποίηση. Χρειάζεται πρωτογενή παραγωγή. Χρειάζεται νέες τεχνολογίες. Χρειάζεται πράσινη ανάπτυξη. Χρειάζεται άνθιση του real estate. Χρειάζεται χρηματιστήριο και ομόλογα. Κυρίως, χρειάζεται την εμπιστοσύνη των ξένων που θα έρθουν να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους στις αγορές της. Αν δεν συμφωνήσει ο Τσίπρας, υπάρχει η αίσθηση ότι ο Μητσοτάκης ξέρει και τον τρόπο για να τον νουθετήσει. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τις εκλογές…

Αποτελεί δίχως αμφιβολία τον manager του μήνα. Ο Χρήστος Καλογεράκης ανακοίνωσε τον ριζικό μετασχηματισμό του public.gr, προκειμένου να διατηρήσει και να ενισχύσει τη δυναμική του κορυφαίου retailer της ελληνικής αγοράς.

Κόντρα στις αντιξοότητες και στις προκλήσεις που δημιουργεί η πανδημία του κορονοϊού, ο ταλαντούχος μάνατζερ αποφάσισε να θέσει σε εφαρμογή ολοκληρωμένο σχέδιο ανάπτυξης, το οποίο περιλαμβάνει σημαντικές επενδύσεις στους τομείς του ecommerce & marketplace, του supply chain, των υποδομών και των νέων τεχνολογιών.

Γνωρίζοντας καλά πως το μέλλον βρίσκεται στις ηλεκτρονικές πωλήσεις, ο κ. Καλογεράκης δρομολογεί πλέγμα δράσεων για την καλύτερη εξυπηρέτηση του καταναλωτή που επιλέγει το διαδίκτυο. Παράλληλα, ανέλαβε και μια σημαντική δράση, η οποία υπερβαίνει τα στενά επιχειρηματικά συμφέροντα. Μέσω του μεγαλύτερου ελληνικού marketplace, αποφάσισε να στηρίξει έμπρακτα τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες που αναζητούν νέα κανάλια προώθησης, προβολής και πώλησης των προϊόντων τους, σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία. Έδωσε σε χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις βήμα στον πολλά υποσχόμενο «κόσμο των ηλεκτρονικών πωλήσεων» και να αποκτήσουν πρόσβαση σε περισσότερους από 65 εκατομμύρια καταναλωτές.

Αν υπάρχει ένα γεγονός που στιγμάτισε τον φετινό Ιούλιο, τότε αυτό ήταν σίγουρα το αποκαλυπτικό ηχητικό ντοκουμέντο που έφερε στο φως της δημοσιότητας η «Καθημερινή» αναφορικά με τις ολέθριες ενέργειες που οδήγησαν στην ανείπωτη τραγωδία που διαδραματίστηκε στο Μάτι, τον Ιούλιο του 2018.

Η αποκάλυψη, που αναμένεται να ανατρέψει τα δεδομένα της υπόθεσης και να αναδείξει νέες πολιτικές ευθύνες, αποτελεί προσωπική επιτυχία του κυρίου Αλέξη Παπαχελά και της ομάδας του. Μία επιτυχία που σίγουρα θα προτιμούσε να μην έχει, καθώς το μέγεθος όσων αποκαλύπτονται στην εν λόγω ηχογράφηση είναι καθοριστικής σημασίας για την καταστροφική κατάληξη αυτής της υπόθεσης.

Το ηχητικό ντοκουμέντο, μάλιστα, είδε το φως της δημοσιότητας το ίδιο διάστημα που, ένας – ένας, οι εμπλεκόμενοι της υπόθεσης καλούνται στο δικαστήριο να καταθέσουν όσα γνωρίζουν, με στόχο να αποδοθούν οι ευθύνες εκεί όπου πρέπει.

Στο αποκαλυπτικό ηχητικό ντοκουμέντο, ακούγεται ο τέως αρχηγός της Πυροσβεστικής, Βασίλης Ματθαιόπουλος, με μαφιόζικη φρασεολογία, να απειλεί ευθέως τον πραγματογνώμονα για το πόρισμα που επρόκειτο να δώσει για τη φωτιά στο Μάτι.

Το στοιχείο αυτό άνοιξε τον Ασκό του Αιόλου. Η αντίδραση ήταν άμεση. Δρομολογήθηκε εισαγγελική παρέμβαση, η πολιτική θύελλα ήταν τεράστια, ενώ η κοινωνική οργή «ξύπνησε» ξανά μπροστά σε αυτή την τρομακτική αλήθεια.

Η αποκάλυψη της Καθημερινής και του Αλέξη Παπαχελά θα έχει καθοριστική επίδραση στην εξέλιξη της υπόθεσης, μιας υπόθεσης που μας αφορά όλους. Η δημοσιογραφία, αυτή τη φορά, έκανε σωστά τη δουλειά της, αποκαλύπτοντας τους πραγματικούς υπαίτιους μιας τραγωδίας που μας σημάδεψε για πάντα και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.

Δεν ξέρουμε αν ο κύριος Ματθαιόπουλος μπορεί να κοιμάται ήσυχος ύστερα από τις βαρύτατες ευθύνες που φέρει. Ο κύριος Παπαχελάς όμως μπορεί, γνωρίζοντας πως, από την θέση του, έκανε αυτό που όφειλε.

Η υπογραφή της δανειακής σύμβασης για χρηματοδότηση ύψους 160 εκατ. ευρώ, διάρκειας δύο ετών, της ΔΕΗ με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD) ήταν ακόμη μια επιτυχία της διοίκησης του Γιώργου Στάσση στην προσπάθεια ενίσχυσης της ρευστότητας της εταιρείας.

Η χρηματοδότηση αυτή αποτελεί την έναρξη συνεργασίας των δύο πλευρών και αποδεικνύει την έμπρακτη στήριξη της EBRD στο επιχειρησιακό σχέδιο της ΔΕΗ, ενώ ο Γιώργος Στάσσης πρόσθεσε ακόμη ένα λιθαράκι στο στρατηγικό σχέδιο που είναι σε εξέλιξη για την ανασυγκρότηση της επιχείρησης.

Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο η διοίκηση του Γιώργου Στάσση πέτυχε όσα είχε υποσχεθεί όταν ανέλαβε την τότε «καυτή πατάτα» της ΔΕΗ.

Κατά τη διάρκεια του Ιουλίου, η Δημόσια Επιχείρηση κατάφερε να αντλήσει ρευστότητα με ενέχυρο τις ληξιπρόθεσμες οφειλές πελατών της με JP Morgan και Pimco, αντλώντας συνολικό ποσό της τάξης των 610 εκατ. ευρώ, με ικανοποιητικό επιτόκιο για τα δεδομένα των δύο συναλλαγών. Τα κεφάλαια που αντλήθηκαν θα αντικαταστήσουν ακριβότερο δανεισμό. Η κίνηση αυτή, μαζί με τη στροφή του στρατηγικού σχεδιασμού της εταιρείας στις ΑΠΕ και τη δέσμευση για σταδιακή και γρήγορη απεξάρτηση από τον λιγνίτη, έχει διαφοροποιήσει το διεθνές κλίμα, κάτι που φάνηκε και στην άνοδο της τιμής της μετοχής από τα χαμηλά του Μαρτίου στο 1,45 ευρώ στα 3,96 ευρώ (5/8/2020).

Η απολιγνιτοποίηση γίνεται πράξη, η στροφή στις ΑΠΕ είναι ήδη αισθητή, η ρευστότητα της εταιρείας αποκαταστάθηκε και ο στόχος για EBITDA πάνω από 700 εκατ. ευρώ φέτος και 1 δισ. ευρώ το 2024 είναι εφικτός.

Παράλληλα με τη μεγάλη προοπτική, τη μείωση κόστους, τον εκσυγχρονισμό γίνεται μια γιγάντια μεταμόρφωση, καθώς μετασχηματίζεται το παραγωγικό της δυναμικό με την σταδιακή απόσυρση των λιγνιτικών μονάδων με αποτέλεσμα να μειωθούν οι ποσότητες CO2 που εκπέμπει από 20 εκατομμύρια τόνους το 2019 σε περίπου 5 εκατ. τόνους το 2024 και να ανοίγεται η μεγάλη ευκαιρία της πράσινης ενέργειας και για τη ΔΕΗ.

«Κάνοντας τις σωστές επιλογές, η εικόνα της εταιρείας θα αλλάξει ριζικά στο μέλλον επιτυγχάνοντας μέχρι το 2024 λειτουργική κερδοφορία μεγαλύτερη του € 1 δισ., μειώνοντας το προσωπικό μας στους 11.500 εργαζόμενους και αυξάνοντας την ισχύ των ΑΠΕ πάνω από 1 GW», τόνισε στη φετινή Γενική Συνέλευση ο κ. Στάσσης.

Έχει πλάκα να διαβάζει κανείς τις κρίσεις και τις επικρίσεις διαφόρων επωνύμων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τις κυβερνητικές επιλογές. Σε διάφορα θέματα ή στις τοποθετήσεις στελεχών σε καίριες θέσεις της οικονομίας.

Κάποιος κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι κατά τον μίνι ανασχηματισμό δεν χρησιμοποίησε βουλευτές από το κόμμα του ή χρησιμοποίησε μικρό αριθμό. Και αντί αυτή της λύσης, επέλεξε στελέχη προερχόμενα από διαφορετικό πολιτικό χώρο. Όπως διατήρησε το οικονομικό επιτελείο στη θέση του, τον κ. Φώτη Κουρμούση γενικό γραμματέα ιδιωτικού χρέους, λόγω της πολύ καλή δουλειάς που έκανε επί ΣΥΡΙΖΑ, το αυτό έπραξε και με τη διατήρηση στο πόστο του του απόλυτα επιτυχημένου προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ κ. Άρη Ξενόφου.

Αν κάτι λειτουργούσε μέσα στην πανδημία, μαζί με το Μέγαρο Μαξίμου, τα υπουργεία Οικονομικών και Ανάπτυξης, το υπουργείο Υγείας με την κάθε μονάδα Υγείας, ήταν και ο έβδομος όροφος επί της οδού Κολοκοτρώνη στο κέντρο της Αθήνας. Ο κ. Ξενόφος, συνεπικουρούμενος από τον Ριχάρδο Λαμπίρη, όντας τοποθετημένος από τον ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζει απερίσπαστα το έργο του. Μέσα στην καραντίνα έγινε η προετοιμασία για να τρέξει η εκμετάλλευση των λιμανιών της Καβάλας, της Αλεξανδρούπολης και της Ηγουμενίτσας, έγιναν οι συνεννοήσεις για το Ελληνικό και συνεχίστηκαν οι τηλεδιασκέψεις με υποψήφιους επενδυτές.

Τη δουλειά την ξέρει καλύτερα από πολλούς. Πάνω από δέκα χρόνια, ο κ. Ξενόφος υπήρξε διαχειριστής και γενικός διευθυντής στα αμοιβαία κεφάλαια της Eurobank. Τεχνοκράτης και μάνατζερ που ξέρει τις αγορές και τα αντανακλαστικά τους, προετοιμάζοντας ταυτόχρονα την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ. Υπό άλλες συνθήκες, το γενικευμένο lockdown θα ήταν η αφορμή για να μην περπατήσει τίποτα. Τελικά όλα γίνονται και προχωρούν, διότι η οικονομία της χώρας έχει ανάγκη το φρέσκο χρήμα και τις επενδύσεις, όπως το στεγνό χώμα το νερό…

Ένας καλός σκακιστής πρέπει να προβλέπει δέκα με δώδεκα κινήσεις μπροστά, οφείλει να αναπτύσσει ταυτόχρονα τρεις με τέσσερις στρατηγικές, ανάλογα με τις αντιδράσεις του αντιπάλου του, και επίσης να γνωρίζει ότι οι πρώτες κινήσεις είναι καθοριστικές για την έκβαση του παιχνιδιού.

Τα ίδια ακριβώς προσόντα που απαιτούνται και για τους καλούς επιχειρηματίες και μάνατζερ, αυτούς που ορίζουν τους κανόνες του παιχνιδιού στον οικονομικό στίβο, αυτούς που «παίζουν» μόνον για να κερδίσουν. Κι αν οι πληροφορίες θέλουν τον Τρύφωνα Νάτση δεινό σκακιστή, το ίδιο άριστες αποδεικνύονται και οι κινήσεις του στην επενδυτική σκακιέρα. Γιατί ο Τρύφων Νάτσης θεωρείται ένας άνθρωπος που χρησιμοποιεί τη στρατηγική, επενδύει στην ορθή κρίση και βρίσκεται πάντα σε ετοιμότητα αιφνιδιάζοντας τους αντιπάλους του. Αρετές που επιβεβαιώνονται και από την πρόσφατη τοποθέτησή του στη Lamda Development, όπου, όπως ανακοινώθηκε, τρία funds της εταιρείας διαχείρισης κεφαλαίων Brevan Howard Capital Management, ο κ. Τρύφων Νάτσης (εκ των ιδρυτών της Brevan) και κ. Δέσποινα Νάτση κατείχαν την 24 Ιουλίου 2020 συνολικά 11.233.029 κοινές μετοχές με δικαιώματα ψήφου, ήτοι 6,36% του συνόλου μετοχών και δικαιωμάτων ψήφου αυτής. Οι δε Τρύφων Νάτσης και Δέσποινα Νάτση είχαν στην κυριότητά τους κατά την ως άνω ημερομηνία 3,5267% των δικαιωμάτων ψήφου στην εταιρεία. Όλα αυτά μετά την αποεπένδυση, βεβαίως, της Μαριάννας Λάτση.

Ένας εκ των πέντε συνιδρυτών της εταιρείας διαχείρισης κεφαλαίων Brevan Howard Asset Management – και το «n» στο «Brevan»-, μόνιμος κάτοικος Λονδίνου και εκατομμυριούχος ο Τρύφων Νάτσης είναι από εκείνους τους Έλληνες, που το όνομά τους μπορεί να είναι σχεδόν άγνωστο στον πολύ κόσμο αλλά για τους ειδικούς περί τα χρηματομεσιτικά αποτελεί εγγύηση, καθώς είναι ένας από τους ισχυρότερους fund managers σε διεθνές επίπεδο. Ένας μάνατζερ που ξέρει να διακρίνει τις πραγματικές ευκαιρίες και να παίρνει θέση εκεί που πραγματικά ανατέλλουν.

Θα έλεγε κανείς πως το να θίγουμε ζητήματα χυδαίου ρατσισμού εν έτει 2020 είναι περιττό. Θα έλεγε κανείς πως, εν έτει 2020, τέτοια ζητήματα θα έπρεπε να έχουν εξαλειφθεί προ πολλού και όροι όπως αυτοί να είναι σχεδόν άγνωστες λέξεις.

Θα έλεγε κανείς πως είναι αδιανόητο ένας άνθρωπος με νευραλγικό πόστο στη δημόσια ζωή να εκφράζει βαθιά ρατσιστικές ιδέες σήμερα. Και πόσο απογοητευτικό είναι όταν τελικά συνειδητοποιούμε ότι αυτή είναι η σύγχρονη πραγματικότητα.

Η δημόσια, χωρίς ντροπή, τοποθέτηση του Κωνσταντίνου Καλέμη, καθηγητή του ΕΚΠΑ και -σαν από τραγική ειρωνεία- υπεύθυνο κάποτε του υπουργείου Παιδείας για θέματα εκπαίδευσης προσφύγων, για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο με τον χαρακτηρισμό «μαϊμού» αποδεικνύει περίτρανα πόσα λίγα έχουμε κατορθώσει ως κοινωνία στο θέμα της εξάλειψης του ρατσιστικού λόγου και των ρατσιστικών ιδεών. Ακόμη μεγαλύτερη οργή προκαλεί, μάλιστα, το γεγονός ότι οι χυδαίοι ρατσιστικοί όροι που αποδόθηκαν από τον καθηγητή στον πρωταθλητή του ΝΒΑ είναι γιατί «τόλμησε» να πει ότι η Ελλάδα είναι ένα δύσκολο περιβάλλον για έναν μαύρο, που συχνά βάζει τρικλοποδιές, αντί να ανοίγει δρόμους.

Κι εδώ ας πούμε αλήθειες. Στον κύριο Καλέμη και σε όσους, σαν τον κύριο Καλέμη, δεν έχουν καταλάβει: Η Ελλάδα δεν ανέδειξε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Το πηγαίο ταλέντο του και δύο-τρεις μεμονωμένοι άνθρωποι τον ανέδειξαν. Η Ελλάδα αγκάλιασε τον Γιάννη όταν πια τον είχε αγκαλιάσει όλος ο πλανήτης.

Όσο για τον κύριο Καλέμη, που ποτέ δεν θα φτάσει το «μέγεθος» του Γιάννη σε κανένα επίπεδο, η αντίδραση της υπουργού, Νίκης Κεραμέως, ήταν αυτόματη, όπως θα έπρεπε να είναι: Τον απομάκρυνε από το πόστο του, ξεκαθαρίζοντας πως τέτοιες απόψεις δεν έχουν θέση στην κυβέρνηση. Αυτό πρέπει να θυμόμαστε. Τέτοιες απόψεις δεν έχουν θέση πουθενά. Ούτε στο ΕΚΠΑ, όπου διδάσκει ο εν λόγω καθηγητής, ούτε στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία.

Απειλές, εκφοβισμός, προτροπή για συγκάλυψη. Και κυρίως αποκαλύψεις. Για ένα δύσοσμο παιχνίδι εξουσίας, στο οποίο προσωπικές αντιδικίες και συμφέροντα μπαίνουν μπροστά από το καθήκον. Με ανθρώπους που εκμεταλλεύονται με ελεεινό τρόπο την δύναμη που τους δίνει μια… καρέκλα και που είναι πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα για να μην τη χάσουν.

Οι καταγγελίες του πραγματογνώμονα της Πυροσβεστικής Δημήτρη Λιότσιου και τα ηχητικά ντοκουμέντα που είδαν το φως της δημοσιότητας γύρω από την προσπάθεια συγκάλυψης των ευθυνών πολιτικών προσώπων και αξιωματούχων της Πυροσβεστικής για την τραγωδία στο Μάτι, προκάλεσαν σοκ ως προς την κυνικότητά τους, αλλά στην πραγματικότητα δεν εξέπληξαν κανένα. Για τους περισσότερους πολίτες  η ιδέα πως θα επιχειρηθεί μια απόπειρα συγκάλυψης ήταν ήδη μια σοβαρή πιθανότητα, ειδικά μετά τις αποκαλύψεις των συγκλονιστικών διαλόγων από την ημέρα της τραγωδίας, που είχαν αποκαλυφθεί το προηγούμενο διάστημα.

Ωστόσο, το ύφος του πρώην αρχηγού της Πυροσβεστικής, Βασίλη Ματθαιόπουλου, στα ηχητικά ντοκουμέντα που άκουσε όλη η χώρα, προκαλεί. Ένας αξιωματούχος με δεκαετίες καριέρας εμφανίζεται να θεωρεί απολύτως φυσιολογικό το κουκούλωμα της μεγαλύτερης τραγωδίας του 21ου αιώνα στην Ευρώπη. Με απάθεια για τον θάνατο 102 ανθρώπων, ο Ματθαιόπουλος ζητά από τον πραγματογνώμονα να «θάψει τα στοιχεία» για «να μην μπλέξει». Με ποιο δικαίωμα, αναρωτιέται ο πρώην αρχηγός, ένας απλός πραγματογνώμονας θα κάνει κρίσεις για «ανωτέρους του» και για «πολιτικά πρόσωπα»;

Σαν άλλος πρωταγωνιστής του Μακιαβέλι, ο Ματθαιόπουλος φέρεται να απειλεί με μεταθέσεις τον συνάδελφό του και να δηλώνει κυνικά πως σε περίπτωση πυρκαγιάς θα τον αφήσει «ακάλυπτο» προκειμένου να τον εκδικηθεί, εάν τολμήσει και καταγράψει ευθύνες εναντίον συγκεκριμένων προσώπων στο πόρισμά του. Άλλωστε, όπως φέρεται να αναφέρει, δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα συμβεί κάτι τέτοιο. Όπως υποστηρίζει χαιρέκακα, είναι γνωστό στα ανώτερα κλιμάκια της πυροσβεστικής το πώς μια κόντρα μεταξύ δύο ανώτερων αξιωματικών οδήγησε στην καταστροφή δύο περιοχών και έβαλε σε κίνδυνο πολίτες και απλούς πυροσβέστες.

Και κάπως έτσι, με αυτό τον εξευτελιστικό για το Πυροσβεστικό Σώμα τρόπο, ο Βασίλης Ματθαιόπουλος, με όσα φέρεται να λέει σύμφωνα με τα ηχητικά που είδαν το φως της δημοσιότητας, κατάφερε να μετατρέψει ξανά τον πόνο που προκάλεσε στους πολίτες η φρίκη της μεγάλης πυρκαγιάς σε οργή και απέχθεια. Δηλητηριάζοντας για μια ακόμα φορά την άποψη τους για το Κράτος και την Δικαιοσύνη.

Ερωτηματικά προκάλεσε η κίνηση της Όλγας Γεροβασίλη να μηνύσει τους δημοσιογράφους της εφημερίδας «Καθημερινή», επειδή έφεραν στο φως ηχητικά ντοκουμέντα για  απόπειρα συγκάλυψης των υπευθύνων της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι.

Όμως η κ. Γεροβασίλη απέφυγε να μηνύσει και τον πρώην αρχηγό της Πυροσβεστικής, Βασίλη Ματθαιόπουλο. Τον άνθρωπο δηλαδή που την εμπλέκει στην υπόθεση. Διότι ο κ. Ματθαιόπουλος, σε συνομιλία του με αξιωματικό της Πυροσβεστικής, του ασκεί πιέσεις για απόκρυψη της αλήθειας, επικαλούμενος εντολές άνωθεν, «φωτογραφίζοντας» την υπουργό.

Η κ. Γεροβασίλη στάθηκε στους δημοσιογράφους που έφεραν το θέμα στη δημοσιότητα. Προφανώς δεν έτυχε να ακούσει, να διαβάσει τη ρήση του Ιωάννη-Ιάκωβου Μάγιερ «η δημοσίευσις είναι ψυχή της Δικαιοσύνης». Κάτι που γνωρίζουν οι δημοσιογράφοι και παραβλέπουν οι πολιτικοί.

Το δημοσίευμα της «Κ» που τάραξε και νερά και προκάλεσε θύελλα πολιτικών αντιδράσεων είχε τίτλο: «Μάτι: το έγκλημα και η συγκάλυψη», «Θάψ’ τα γιατί θα σε σκίσουμε», «Τα δικαστικά έγγραφα για την τραγωδία και οι ωμές απειλές κατά του επικεφαλής των ερευνών».

Η κ. Γεροβασίλη στη μήνυσή της κάνει λόγο για «κατάφωρα δυσφημιστικές και συκοφαντικές αναφορές, που ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα». Και τονίζει πως από τα αναγραφόμενα προσβάλλεται βάναυσα «η τιμή, υπόληψη, ηθική μου  συγκρότηση και πολιτική μου ακεραιότητα».

Ακόμα, στη μήνυσή της αναφέρει ότι «οι  ισχυρισμοί τρίτων, οι οποίοι φέρονται να ομιλούν περί του προσώπου μου, η άκριτη αναπαραγωγή αυτών αλλά και οι κρίσεις, άνευ λοιπών στοιχείων, στις οποίες προβαίνουν οι μηνυόμενοι δια του Τύπου και δια των οποίων επιχειρείται να μου αποδοθούν παράνομες πράξεις, ενώ φιλοτεχνείται εικόνα εμπλοκής μου σε μια υπόθεση δήθεν συγκάλυψης είναι παντελώς ανυπόστατοι και ψευδείς κατά περιεχόμενο».

Η πρώην υπουργός στρέφεται ονομαστικά κατά των δημοσιογράφων της εφημερίδας και κατά παντός άλλου υπευθύνου. Ξέχασε όμως να αναφέρει στη μήνυση της και το όνομα του κ. Ματθαιόπουλου, γεγονός που προκάλεσε πλήθος ερωτηματικών και έγινε αντικείμενο συζήτησης και στα social media. Ενώ σαφής και κατηγορηματική ήταν η απάντηση της εφημερίδας και στο εξώδικο της πρώην υπουργού, που την καλούσε να ανακαλέσει το δημοσίευμα: «Η Καθημερινή  δεν πρόκειται να ανακαλέσει ή να αποσύρει το δημοσίευμα. Θεωρεί ότι επιτέλεσε το δημοσιογραφικό της καθήκον αποκαλύπτοντας μια συνομιλία τεράστιου δημοσίου συμφέροντος».

Τον λόγο πλέον έχει η Δικαιοσύνη, στην οποία δίνουν καταθέσεις όλοι οι εμπλεκόμενοι για τη φωτιά στο Μάτι.

Τα νερά του Βοσπόρου πάντα έκρυβαν κινδύνους για τα αμέτρητα πλοία που περνούν ακατάπαυστα από τη Μεσόγειο στην Μαύρη Θάλασσα και πίσω. Και αυτή την περίοδο, τα νερά για το «καράβι» που προσπαθεί να κουμαντάρει ο «σουλτάνος» Ερντογάν παραείναι ταραγμένα.

Η Τουρκία του Ερντογάν εξέρχεται πληγωμένη από το πρώτο κύμα του κορονοϊού, με τα σύνορά της Ευρώπης να παραμένουν κλειστά για αυτή. Η τουρκική λίρα καταρρέει, παραμένοντας κολλημένη για μεγάλο διάστημα (σε αντίθεση με την σύντομη σε διάρκεια κρίση του 2018) γύρω από τα χαμηλότερα επίπεδα όλων των εποχών, αναγκάζοντας τις τουρκικές τράπεζες να εξαϋλώνουν τα διαθέσιμά τους σε δολάρια. Στο μέτωπο της Λιβύης νιώθει την πίεση των Αραβικών κρατών.  Και στη Μεσόγειο παραμένει εκτός του σοβαρού ενεργειακού παιχνιδιού, αναγκάζοντάς τον να καταφεύγει σε προκλητικές ενέργειες που κινδυνεύουν κάποια στιγμή (ίσως πιο σύντομα από όσο νομίζει) να οδηγήσουν σε βαριές συνέπειες εναντίον του.

Και σαν να μην του έλειπαν όλα αυτά, ο Ερντογάν για πρώτη φορά εδώ και χρόνια νιώθει πολιτική πίεση. Το μεγάλο ατού της Τουρκίας, ο μεγάλος αριθμός νέων ανθρώπων, γυρίζει την πλάτη στον μεγαλομανή και οπισθοδρομικό «σουλτάνο». Την ίδια ώρα, οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν έναν νέο αντίπαλο, που ήδη τον έχει νικήσει στην «διπλή» μάχη για την δημαρχία της Κωνσταντινούπολης, ως πιθανότερο νικητή σε μια εκλογική αναμέτρηση για την Προεδρία της χώρας. Στην οποία Προεδρία, ο ίδιος ο Ερντογάν, μέσα στην ηγεμονική ματαιοδοξία του, θέλησε να δώσει την απόλυτη δύναμη στη χώρα.

Η απάντηση του Ερντογάν σε όλα αυτά; Να μετατρέψει την Αγία Σοφία ξανά σε τζαμί! Στήνοντας ένα ακόμα απελπισμένο επικοινωνιακό σόου, επιχειρεί αφενός να σβήσει το προσωνύμιο «Ατατούρκ» δίπλα από τον Μουσταφά Κεμάλ και αφετέρου να εμφανιστεί ως ο προστάτης των απανταχού Σουνιτών.

Μεθυσμένος από την παντοδυναμία του εντός της Τουρκίας, μετά την κατατρόπωση των αντιπάλων του έπειτα από το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του, ο Ερντογάν αδιαφορεί για τις συνέπειες της πράξης του. Αλλά μια  πράξη βαρβαρότητας όπως αυτή, παρά τις αρχικές μετριοπαθείς καταδικαστικές δηλώσεις των ηγεσιών της Δύσης και την αδιάφορη στάση της επίσημης Ρωσίας, όπως ήταν αναμενόμενο προκάλεσε το κοινό αίσθημα στον πολιτισμένο κόσμο. Οι συνεχείς προκλητικές δηλώσεις του αδιάλλακτου Τούρκου Προέδρου έστρεψαν το διεθνές κλίμα εναντίον του. Επιβαρύνοντας τόσο την διπλωματική θέση της Άγκυρας όσο και την εύθραυστη, αυτή την περίοδο, τουρκική οικονομία. Όσο για την τουρκική κοινή γνώμη, πέρα από τους αλαλάζοντες εθνικιστές, μάλλον αδιαφορία έδειξε για τα τερτίπια του «Σουλτάνου».

Την ίδια ώρα, ο Ερντογάν δεχόταν ένα ακόμα «χαστούκι» από την Ελλάδα, μετά τον Έβρο και τον περασμένο Φεβρουάριο. Αυτή τη φορά στη Μεσόγειο. Τα γρήγορα αντανακλαστικά του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού και της ελληνικής διπλωματίας απέναντι στην κίνηση τακτικής του Ερντογάν με την παράνομη ΝAVTEX, ακινητοποίησαν ουσιαστικά το σεισμογραφικό Oruc Reis. Τελικά, μετά από μέρες ακινησίας, το καράβι κινήθηκε προς τα πίσω στο λιμάνι της Αττάλειας, το πολεμικό ναυτικό της Τουρκίας αποσύρθηκε αθόρυβα χωρίς να τολμήσει να προχωρήσει στην παραμικρή ενέργεια  και ο Ερντογάν δικαιολογεί την υποχώρησή του λέγοντας πως δίνει μια ευκαιρία στον «διάλογο». Την ίδια ώρα όμως φροντίζει να δείξει πως δεν το εννοεί, στέλνοντας άλλο σεισμογραφικό πλοίο στην κυπριακή ΑΟΖ. Ένας διάλογος, πάντως, που κατά πάσα πιθανότητα θα έχει την ίδια τύχη με όλες τις προηγούμενες προσπάθειες (αν ξαναρχίσει ποτέ).

Πλέον, το «καράβι» που κυβερνά ο Ερντογάν, με βάση το όνειρό του για τη μετατροπή της Τουρκίας σε παγκόσμια υπερδύναμη, μοιάζει να παγιδεύεται στις Συμπληγάδες της πραγματικότητας και των συνεπειών των προκλητικών πράξεων του, οι οποίες προκαλούν εκνευρισμό τόσο στη Δύση όσο και στον Αραβικό Κόσμο.