Το πού θα κινηθούν οι επιδιώξεις των ευρωπαϊκών θεσμών μετά την πανδημία αποτελεί μια σημαντική παράμετρο για την προσαρμογή του οικονομικού μοντέλου στη χώρα μας.

Χθες ο Fabio Panetta μέλος της εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΚΤ μίλησε για τρεις σημαντικούς άξονες:

– Nέα σχέδια αποκατάστασης και ανθετικότητας της οικονομίας μέσω των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης
-Αλλαγή στις πολιτικές αντιμετώπισης της ανεργίας χωρίς άμεσα βοηθήματα αλλά με μακροπρόθεσμες βλέψεις
-Παρέμβαση της Ε.Ε. στα δημοσιονομικά των χωρών μελών

Σε τρεις άξονες προγραμματίζουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί με τις ενέργειές τους να μεταβάλει το οικονομικό μοντέλο της γηραιάς Ηπείρου ώστε ο κύριος όγκος της χρηματοδότησης να κινηθεί ναι μεν στα πλάνα του Ταμείου Ανάκαμψης χρηματοδοτώντας ωστόσο και αλλαγή πολιτικών.

Αυτό ακριβώς διαμορφώνει και τη μεγάλη πρόκληση και για τη χώρα μας να κινηθεί σε αυτούς τους άξονες και όχι σε άλλους, στοιχείο το οποίο θα αποτυπωθεί στις χρηματοδοτήσεις που θα διενεργήσουν οι τράπεζες

Όπως αναφέρει ο κ. Panetta στο blog της ΕΚΤ τελειώνουν οι πολιτικές αντικατάστασης εισοδήματος

Οι ευθύνες μοιράζονται μεταξύ κρατών και Ε.Ε.

-Πρώτον, πρέπει να διασφαλιστεί ότι αυτό το νέο «ευρωπαϊκό κοινωνικό συμβόλαιο» που ενσωματώνεται από το Next Generation EU Fund θα εγκριθεί μέσω σχεδίων αποκατάστασης και ανθεκτικότητας που είναι φιλόδοξα και εφαρμόζονται σωστά.

Το Ταμείο Ανάκαμψης βασίζεται σε μια κοινή προσπάθεια – μέσω ισορροπίας ευθυνών – από ευρωπαϊκές και εθνικές αρχές. Βάζει τα ευρωπαϊκά χρήματα στο τραπέζι, ενώ τα κράτη μέλη υποβάλλουν συγκεκριμένα σχέδια, τα οποία συνάδουν με τις προτεραιότητες της ΕΕ, για την αντιμετώπιση των οικονομικών και θεσμικών τους αδυναμιών.

Εάν εφαρμοστεί επιτυχώς το νέο μοντέλο , το NGEU θα βοηθήσει και στη χρήση ομολόγων της ΕΕ, εάν μια μελλοντική κρίση απειλήσει ξανά να δημιουργήσει πρόβλημα στις εθνικές πολιτικές

Διαρθρωτικές αλλαγές στην εργασία

– Δεύτερον, ενώ οι επιχορηγήσεις NGEU θα διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στη διαχείριση του διαρθρωτικού μετασχηματισμού που δημιουργήθηκε από την επιταχυνόμενη μετατόπιση προς την ψηφιοποίηση και τον αυτοματισμό, η εργαλειοθήκη ρευστότητας της ΕΕ παραμένει ανεπαρκής ή ακατάλληλη για την αντιμετώπιση αυτής της πρόκλησης.

Τα δάνεια βάσει NGEU μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας, αλλά ο διαθέσιμος φάκελος παραμένει εν μέρει ανεκμετάλλευτος. Εν τω μεταξύ, η υποστήριξη ρευστότητας που παρέχεται από προγράμματα όπως η ρευστότητα που παρέχεται για να μετριαστούν οι κίνδυνοι ανεργίας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης (SURE) αλλά και ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας μένουν εστιασμένοι στις προκλήσεις του χθες – ιδίως, αντικαθιστώντας το χαμένο εισόδημα και υποστηρίζοντας δαπάνες για την υγεία, τα οποία ήταν θέματα πιεστικά κατά τη διάρκεια της κρίσης και όχι τώρα.

Αυτά τα εργαλεία θα μπορούσαν να επεκταθούν και να προσαρμοστούν για να υποστηρίξουν διάφορους στόχους πολιτικής στη φάση της ανάκαμψης πρωτίστως και την ενίσχυση του ανθρώπινου κεφαλαίου μέσω μέτρων όπως η επιμόρφωση κατά την εργασία και οι ενεργές πολιτικές για την αγορά εργασίας. Αυτό, με τη σειρά του, θα τονώσει την αύξηση της απασχόλησης καθώς η ανάκαμψη ενισχύει τους ρυθμούς.

Δημοσιονομικές παρεμβάσεις

Τρίτον, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το μεγαλύτερο μέρος της φορολογικής δύναμης της Ευρώπης παραμένει ένθετο στις εθνικές πολιτικές. Επομένως, οι μεταρρυθμίσεις στους κανόνες που διέπουν την φορολογία είναι απαραίτητες. Οι δημοσιονομικοί κανόνες αποσκοπούν στην καθοδήγηση των κυβερνήσεων σχετικά με τις πορείες πολιτικής που συνάδουν με τη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών.

Μια στοχοθετημένη μεταρρύθμιση θα πρέπει επομένως να περιλαμβάνει και ένα συγκυριακό στοιχείο (που διασφαλίζει ότι η δημοσιονομική πολιτική ανταποκρίνεται στις βραχυπρόθεσμες διακυμάνσεις της αγοράς και επιτρέπει μια ισχυρή ανάκαμψη) και μια διαρθρωτική συνιστώσα (ενίσχυση της διατηρησιμότητας του χρέους στον οικονομικό κύκλο).

Μόνο προστατεύοντας τις δημόσιες επενδύσεις σε ολόκληρο τον επιχειρηματικό κύκλο, εφαρμόζοντας επιτυχώς τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, μπορούμε να ενισχύσουμε το δυναμικό παραγωγικότητας και ανάπτυξης και, τελικά, την ανοικοδόμηση των φορολογικών βάσεων και του χρέους μακροπρόθεσμα.

Εάν εφαρμόσουμε τα διδάγματα της πανδημίας στην οικονομική μας πολιτική, μπορούμε να βγούμε από αυτήν την κρίση με μια ισχυρότερη οικονομία και μεγαλύτερη κοινωνική και πολιτική συνοχή. Η αναβάθμιση των κανόνων με τους οποίους διέπεται η ΟΝΕ είναι σαφώς προς το συμφέρον όλων των χωρών μελών της ΕΕ και δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί η σημασία της NGEU. Η επιτυχία του θα αναδιατύπωνε την οικονομική εργαλειοθήκη της ΕΕ και θα στήριζε το ευρωπαϊκό σχέδιο για τις επόμενες γενιές.

Θα πρέπει να αλλάξει η πολιτική αντιστάθμισης του χαμένου εισοδήματος από την εξεύρεση πόρων για τη δημιουργία νέου εισοδήματος και από τη διατήρηση της παραγωγικής ικανότητας στην ανακατανομή κεφαλαίου και εργασίας σε τομείς με ευνοϊκότερες ευκαιρίες.

Διαβάστε επίσης