Δυσκολεύουν οι ανακοπές των πλειστηριασμών όπως προκύπτει από το νέο κείμενο του κώδικα πολιτικής δικονομίας ο οποίος βγήκε σε διαβούλευση την περασμένη Παρασκευή. Συγχρόνως ο νέος κώδικας επιχειρεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την αλλαγή της τιμής του πλειστηριάσματος με αυτόματο τρόπο όταν αυτή θεωρείται υψηλή και δεν υπάρχουν ενδιαφερόμενοι.

Η μείωση της τιμής φθάνει μέχρι 35% συνολικά και δεν ορίζεται από το Δικαστήριο όπως νωρίτερα με βάση τα όσα προβλέπει ο κώδικας που βρίσκεται σε φάση διαβούλευσης. ;Eτσι αντιμετωπίζεται ένα κρίσιμο θέμα που οδηγούσε τα ακίνητα σχεδό υποχρεωτικά στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών.

Η διαβούλευση θα διαρκέσει έως τις 2 Σεπτεμβρίου και οι τράπεζες και οι servicers θα καταθέσουν εντός της εβδομάδας τις παρατηρήσεις τους.

Σημαντικές αλλαγές προβλέπονται λοιπόν ως προς τον τρόπο καθορισμού της τιμής του πλειστηριασμού. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει ενδιαφέρον στο τίμημα ο νέος κώδικας πολιτικής δικονομίας ορίζει την αλλαγή του τιμήματος και όχι το δικαστήριο όπως μέχρι πρότινος.

Πώς μειώνεται η αρχική τιμή του πλειστηριάσματος

Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση: Μετά την καθιέρωση της ηλεκτρονικής διενέργειας του πλειστηριασμού, δημιουργήθηκε διαδικαστικό κενό ως προς τον χρόνο υποβολής της δήλωσης του επισπεύδοντος ότι επιθυμεί την κατακύρωση του πράγματος σ’ αυτόν τον ίδιο στην τιμή πρώτης προσφοράς. Aς μην ξεχνάμε πως τα περισσότερα ακίνητα που πλειστηριάζονται καταλήγουν στις ίδιες τις τράπεζες.

Η ίδια διάταξη τόσο στην αρχική, όσο και στη νέα μετά την τροποποίηση ρύθμισή της, αντιμετωπίζει το φαινόμενο ελλείψεως πλειοδοτών, γεγονός που οφείλεται συχνά στην υψηλή τιμή πρώτης προσφοράς του πλειστηριαζομένου κινητού ή ακινήτου. Προβλέπεται, τότε, η σταδιακή μείωση της τιμής πρώτης προσφοράς εάν προηγηθούν δυο ματαιώσεις του πλειστηριασμού. Και συγκεκριμένα του πλειστηριασμού που έχει σοριστεί αρχικά, και του πλειστηριασμού, ο οποίος επαναλαμβάνεται σε σαράντα ημέρες με την ίδια τιμή πρώτης προσφοράς.

Η έλλειψη πλειοδοτών υποδηλώνει ότι η τιμή πρώτης προσφοράς δεν είναι αντίστοιχη με τις υφιστάμενες συνθήκες αγοράς και ζήτησης και για τον λόγο αυτό, με σκοπό να διενεργηθεί τελικά ο πλειστηριασμός και να υπάρξει σημαντικό πλειοδοτικό ενδιαφέρον, σε συνθήκες αγοράς και υγιούς ανταγωνισμού καθιερώνεται η σε δύο στάδια περαιτέρω αλλά αυτόματη μείωση της τιμής πρώτης προσφοράς. Στο τρίτο αυτό στάδιο διενέργειας του πλειστηριασμού (μετά τις δυο αρχικές ματαιώσεις) η τιμή πρώτης προσφοράς μειώνεται αυτόματα κατά είκοσι τοις εκατό (20%).

Εάν και πάλι δεν υπάρξει πλειοδοτικό ενδιαφέρον, τότε η τιμή πρώτης προσφοράς μειώνεται κατά ένα επιπλέον δεκαπέντε τοις εκατό (15%). Η ρύθμιση αυτή δεν θίγει τα δικαιώματα του καθ’ ού η εκτέλεση, ούτε και προδικάζει την τιμή στην οποία τελικά θα εκπλειστηριαστεί το πράγμα, αφού μέσω της διαδικασίας της πλειοδοσίας, σύμφωνα με το άρθρο 965 του ΚΠολΔ, και του υγιούς ανταγωνισμού, που διαμορφώνεται υπό συνθήκες διαφάνειας, υπερθεματιστής θα αναδειχθεί όποιος υποβάλλει την υψηλότερη προσφορά.

Περαιτέρω η ίδια ρύθμιση συμβάλλει στην αποσυμφόρηση των δικαστηρίων, τα οποία, υπό την προηγούμενη μορφή της διατάξεως, θα έπρεπε να διατάξουν αυτά τα ίδια τη μείωση της τιμής πρώτης προσφοράς, λαμβάνοντας υπόψη τις κρατούσες συνθήκες αγοράς. Επομένως εισάγεται ένα αντικειμενικό κριτήριο, προσαρμογής της τιμής πρώτης προσφοράς στις συνθήκες αγοράς.

Δυσκολία στις ανακοπές

Οι αλλαγές του κώδικα πολιτικής δικονομίας στόχο έχουν να δυσκολέψουν τις ανακοπές.

Η ανακοπή κατά του πλειστηριασμού απευθύνεται, με ποινή το απαράδεκτο, κατά του επισπεύδοντα δανειστή και του υπερθεματιστή. Επί κοινής δε πλειοδοσίας η ανακοπή ασκείται από όλους και κατά όλων των πλειοδοτών”. Η παραπάνω παράγραφος προστίθεται στο άρθρο 933 του κώδικα, βάζοντας ουσιαστικά στο παιχνίδη τόσο τον δανειστή δηλαδή την τράπεζα ή τον servicer όσο και τον υπερθεματιστή δηλαδή αυτόν οποίος προσέφερε τα περισσότερα για το πλειστηρίασμα.

Με βάση αυτό το παραπάνω θα πρέπει να σημειωθεί πως όποιος ασκεί ανακοπή θα πρέπει να αντικρούσει δύο αντί για ένα στοιχείο το οποίο από μόνο του δυσκολεύει την ανακοπή και την κάνει πιο δύσχρηστη ως εργαλείο.

Έτσι λοιπόν στην παράγραφο 1 του άρθρου 933 γίνεται ρητή προσθήκη ως προς την υποχρεωτική κοινή παθητική νομιμοποίηση επί της ανακοπής κατά του πλειστηριασμού του επισπεύδοντος και του υπερθεματιστή, διότι μόνο η περίπτωση αυτή (υποχρεωτική κοινή νομιμοποίηση) επιφέρει το απαράδεκτο της ανακοπής.

Ισορροπία υπέρ του χρεωμένου δανειολήπτη επιφέρει το άρθρο 1002 με την αλλαγή που επέρχεταισ σε αυτό.

Πιο συγκεκριμένα το άρθρο αναφέρει ότι:

1. Ο πλειστηριασμός ολοκληρώνεται με την κατακύρωση. Ο υπερθεματιστής δεσμεύεται ώσπου να γίνει καλύτερη προσφορά ή ώσπου να ματαιωθεί η κατακύρωση.
2. Έως την κατακύρωση εκείνος κατά του οποίου στρέφεται η εκτέλεση έχει δικαίωμα να εξοφλήσει τις απαιτήσεις εκείνου υπέρ του οποίου γίνεται η εκτέλεση και των δανειστών που έχουν τίτλο εκτελεστό και αναγγέλθηκαν, καθώς και τα έξοδα και το τέλος χρήσης του ηλεκτρονικού συστήματος πλειστηριασμού. Στην περίπτωση αυτή ο πλειστηριασμός ματαιώνεται και αίρεται η κατάσχεση.

Στην προηγούμενη εκδοχή του το άρθρο δεν μιλούσε για τίτλο εκτελεστό αλλά για τους δανειστές οι οποίοι αναγγέλθηκαν.

Οι εγγυήσεις που καταβάλλονται δεν μπορούν να είναι σε μετρητά παρά μόνον για τους πλειστηριασμούς ευπαθών πραγμάτων.

Το γεγονός αυτό βάζει φραγή σε οποιαδήποτε προσπάθεια μη στοιχειοθέτησης πόθεν έσχες για τον υπερθεματιστή ενώ δίδεται μεγαλύτερο εύρος χρόνου για την κατάθεση του πλειστηριάσματος.

Διαβάστε επίσης

Πρόσω ολοταχώς για πλειστηριασμούς – Από 25 Αυγούστου χτυπάει το ηλεκτρονικό σφυρί
Συμμαχίες τραπεζών και διεθνών επενδυτών για ακίνητα 10 δισ. ευρώ
Δύο προτάσεις από τις τράπεζες για εξωδικαστικό και πλειστηριασμούς