Να αγοράσουν το δάνειο τους –αν έχει δρομολογηθεί προς πώληση- μπορούν οι δανειολήπτες, αρκεί να πληρώσουν εφάπαξ, ενώ προβλέπεται και κούρεμα μέρους της οφειλής. Η δυνατότητα εξαγοράς του δανείου, πριν ή μετά τη μεταβίβαση του σε fund, προβλέπεται από το θεσμικό πλαίσιο -τους νόμους  4354/2015 και  4389/2016- που έχουν βάλει δικλείδες ασφαλείας και πρόνοιες για την προστασία του καταναλωτή, ενώ το πλαίσιο είναι αυστηρό σε ό,τι αφορά τη μεταβίβαση και διαχείριση δανείων από funds, προκειμένου να μην αναπτύξουν αυτά επιθετική στρατηγική στην Ελλάδα.

Το θέμα απασχολεί δεκάδες χιλιάδες δανειολήπτες, οι οποίοι το τελευταίο διάστημα έχουν  αρχίσει να λαμβάνουν επιστολές από τις τράπεζες ότι το δάνειο τους έχει δρομολογηθεί προς πώληση.

Βέβαια, σύμφωνα με το θεσμικό πλαίσιο αλλά και το Κώδικα Δεοντολογίας, οι τράπεζες οφείλουν να ενημερώσουν τον δανειολήπτη 12 μήνες πριν προχωρήσουν σε οποιαδήποτε κίνηση.

Συγκεκριμένα ο νόμος ορίζει ότι: πριν πωληθεί ένα μη εξυπηρετούμενο δάνειο (παρ. 2, αρ. 3, ν. 4354/2015) οι τράπεζες πρέπει να έχουν καλέσει το δανειολήπτη και να του έχουν κάνει πρόσφατη -μέχρι 12 μήνες- εμπεριστατωμένη και ουσιαστική γραπτή πρόταση ρύθμισης, με συγκεκριμένους όρους αποπληρωμής σύμφωνα με όσα προβλέπουν οι  διατάξεις του Κώδικα Δεοντολογίας Τ ραπεζών (μειωμένη δόση και επιμήκυνση, περίοδος χάριτος, καταβολή μόνο τόκων, μείωση επιτοκίου, μερική διαγραφή οφειλής). Μάλιστα ο δανειολήπτης μπορεί να καταθέσει αντιπρόταση ρύθμισης με βάση την ικανότητα αποπληρωμής τους ή πρόταση εξαγοράς του δανείου του.

Ο νόμος προβλέπει σαφώς ότι «επί μεταβιβάσεως απαιτήσεων μη εξυπηρετούμενων δανείων και πιστώσεων ο νέος εκδοχέας συνεχίζει τη διαδικασία του Κώδικα Δεοντολογίας από το στάδιο που ήταν πριν τη μεταβίβαση». Επομένως, εντός του πλαισίου του ΚΔΤ ο δανειολήπτης κάλλιστα μπορεί να αντιπροτείνει την εξαγορά του δανείου του, με βάση τα προβλεπόμενα στην παράγραφο ε’ του 3ου Παραρτήματος του αναθεωρημένου ΚΔΤ (ΦΕΚ Β 2376/ 2-8-16), που προβλέπει ότι μπορεί το δάνειο να εξαγοραστεί με εφάπαξ καταβολή σε μετρητά και διαγραφή του υπολοίπου της οφειλής του ή και άλλες λύσεις, σύμφωνα με την ικανότητα αποπληρωμής του και τις εύλογες δαπάνες διαβίωσής του.

Για το θέμα η Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Χρέους επισημαίνει ακόμα ότι: στις περιπτώσεις πώλησης και μεταβίβασης απαιτήσεων καθώς και στις περιπτώσεις ανάθεσης διαχείρισης δεν χειροτερεύει η ουσιαστική και δικονομική θέση του οφειλέτη και του εγγυητή και δεν επιτρέπεται η μονομερής τροποποίηση όρου σύμβασης, καθώς και του επιτοκίου (παρ. 7, αρ. 3, ν.4354/2015 ). Το πλαίσιο προστασίας για τα δάνεια που θα πωληθούν είναι το ίδιο με αυτό που ισχύει για τις τράπεζες.

Αυτό σημαίνει ότι όλοι οι κανόνες προστασίας καταναλωτή, ο Κώδικας Δεοντολογίας των τραπεζών, οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης για τον καθορισμό των δόσεων με βάση την πραγματική δυνατότητα αποπληρωμής, ο αναμορφωμένος νόμος για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά (νόμος Σταθάκη) κ.λπ. οι οποίοι ισχύουν για τις τράπεζες, θα ισχύουν και για τα funds.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Τράπεζες: Κάλεσμα για ρύθμιση σε 1.000 επιχειρήσεις