Πέθανε ο Γιώργος Προβόπουλος, πρώην Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος

Πέθανε ο Γιώργος Προβόπουλος, πρώην διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος σε ηλικία 74 ετών. Ο Προβόπουλος έφυγε από τη ζωή δίνοντας σκληρή μάχη με επιθετικό καρκίνο που του διαγνώστηκε πριν από έξι μήνες.

Η είδηση έγινε γνωστή το βράδυ της Τρίτης βυθίζοντας στο πένθος τους φίλους του από την πολιτική, το επιχειρείν και κυρίως από τον χώρο της οικονομίας και των τραπεζών που υπηρέτησε επί πολλά χρόνια και μάλιστα σε πολύ δύσκολες περιόδους.

Ο Γιώργος Προβόπουλος γεννήθηκε στις 20 Απριλίου 1950 στον Πειραιά. Αποφοίτησε από το Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφία στη Βρετανία, όπου και έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Έσσεξ μετά από υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών.

Από το 1979 έως το 2007 δίδαξε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1990 συμμετείχε μαζί με τον Άγγελο Αγγελόπουλο σε επιτροπή που σύστησε η Κυβέρνηση Ζολώτα για την σταθεροποίηση της οικονομίας.

Επί κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (1990-1993) διετέλεσε υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος καθώς και πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων.

Το 1993 ο Γιώργος Προβόπουλος μεταπήδησε στον ιδιωτικό τομέα, και εργάστηκε ως οικονομικός σύμβουλος στην Alpha Bank. Το 2004 είχε πολύ σημαντικό ρόλο στη συγγραφή του κυβερνητικού προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας στον τομέα της οικονομίας. Την ίδια χρονιά τοποθετήθηκε στη διοίκηση της Εμπορικής Τράπεζας από τον Κώστα Καραμανλή και στη συνέχεια επέβλεψε την πώλησή της στους Γάλλους της Credit Αgricole.

Μεταξύ 2006 και 2008 υπήρξε αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας Πειραιώς.

Τον Ιούνιο του 2008 έληξε η εξαετής θητεία του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Νίκου Γκαργκάνα, που είχε επιλεγεί το 2002 από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, και ο Γιώργος Προβόπουλος διορίστηκε διοικητής της ΤτΕ με απόφαση της κυβέρνησης Καραμανλή.

Ως Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος (2008-2014) και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, διαχειρίστηκε την πλήρη αναδιάρθρωση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, εν μέσω της βαθιάς οικονομικής κρίσης. Κατά την ίδια περίοδο ήταν Αναπληρωτής Διοικητής του ΔΝΤ για την Ελλάδα και μέλος της BIS (Bank for International Settlements).

Η θητεία του έληξε το 2014 και τον διαδέχθηκε ο Γιάννης Στουρνάρας.

Μεταξύ άλλων έχει συμμετάσχει ως αντιπρόεδρος στο συμβούλιο της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, μέλος της Νομισματικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Αναπληρωτής Διοικητής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την Ελλάδα, αντιπρόεδρος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, μέλος της εταιρείας ΤΙΤΑΝ και του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ).

Ηταν επίσης πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ομίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ.

Κατείχε τη θέση του Γενικού Διευθυντή του Ινστιτούτου Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (1993-1997), του Υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος (1990-1993) και του Προέδρου του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ) του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών (1989-1990).

Το 2003 τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο Τάξης των Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών για το βιβλίο του Η Δυναμική του Χρηματοοικονομικού Συστήματος.

Από το 2014 ο Γιώργος Προβόπουλος είχε ουσιαστικά μετακομίσει στα αγαπημένα του Κύθηρα όπου διέθετε ένα εξοχικό και ελαιώνα απ’ όπου παρήγαγε εξαιρετικής ποιότητας αγουρέλαιο.

Μια τελευταία ανάρτηση για τον ΕΦΚΑ

Στα τέλη Φεβρουαρίου ο Γιώργος Προβόπουλος είχε κάνει την τελευταία του ανάρτηση στο facebook με την οποία στηλίτευε τα κακώς κείμενα του ΕΦΚΑ και το 1555. Ο εκλιπών είχε χαρακτηρίσει το επίπεδο δημόσιας διοίκησης “χρονίως πολύ χαμηλό”. Παράλληλα όπως διαπίστωσε ο ίδιος, “τα τελευταία χρόνια μια συνεχή υποχώρηση, αφού ελάχιστα έχουν γίνει για να αντιστραφεί η τραγική κατάσταση”.

Ο κ. Προβόπουλος είχε κλείσει ραντεβού με τον οργανισμό μέσω του 1555, αλλά όπως έμαθε μετά, η υπηρεσία αυτή μάλλον δεν λειτουργεί, ή καλύτερα λειτουργεί κάποιες ώρες… και χρειάστηκε να ξανακλείσει το ραντεβού του.

Αναλυτικά η ανάρτησή του:

Ειχα σημερα μια τραυματική εμπειρία, απο αυτές που ζουν καθημερινά οι Έλληνες, οταν έρχονται σε επαφή με την ευρύτερη δημόσια διοίκηση. Το επίπεδο της δημόσιας διοίκησης της χώρας, όπως όλοι γνωρίζουμε, ειναι χρονίως πολύ χαμηλό. Όμως διαπιστώνουμε τα τελευταία χρόνια μια συνεχή υποχώρηση ,αφου ελάχιστα έχουν γίνει για να αντιστραφεί η τραγική κατάσταση. Κάποιες επιτυχείς πρωτοβουλίες, τύπου Πιερρακάκη, δεν στοχεύουν στην αναμόρφωση/αναβαθμιση του επιπέδου της δημόσιας διοίκησης, δηλαδή του πυρήνα της, αλλα στην παράκαμψη της τελευταίας με πρωτοβουλίες τύπου by pass. Ο πρωθυπουργός διετέλεσε στην κυβέρνηση Σαμαρά Υπουργός Δημόσιας Διοίκησης, και γνωρίζει, υποθέτω, τα θέματα. Αν θυμάμαι καλά, επι της δικής του υπουργείας δεν αναλήφθηκε κάποια σοβαρή πρωτοβουλία, που θα μπορούσαμε να την θυμόμαστε εκ των υστέρων ως αξιόλογη. Και μετα από αυτήν την σύντομη εισαγωγή, έρχομαι στην δοκιμασία που βίωσα σημερα στο κατάστημα του ΕΦΚΑ στο Μαρουσι. Εκει ειχα κλείσει τηλεφωνικά ραντεβού μέσω του 1555 κάποιες εβδομάδες πριν για σημερα στις 12:00.

Παρουσιάζομαι λοιπόν στο χώρο υποδοχής λέγοντας στην υπάλληλο ότι εχω ραντεβού. Η κυρία ψάχνει τα χαρτιά της αλλα δεν βρίσκει το όνομα μου. Με ρωτά: πως κλείσατε το ραντεβού; Της απαντώ μέσω του 1555.

Και τι απαντά; Μα αυτό το τηλ κέντρο δεν δουλεύει, δεν σας έκλεισε ραντεβού (πρώτο σοκ). Και συνεχίζει. Αυτό το έχει αναλάβει μια ιδιωτική εταιρια και οι κοπέλες που απαντούν στο τηλεφωνο δεν έχουν ιδέα. (δεύτερο σοκ). Υποθέτω ότι οταν εξαγγέλθηκε πανηγυρικά η «καινοτομία» του 1555, ως είθισται στα ελληνικά πολιτικά πράγματα , θα έγινε πολύς θόρυβος και ο αρμοδίος υπουργός θα συνέχαιρε εαυτόν στα κανάλια και στα social media για την φοβερή πρωτοβουλία του αυτή. Με προέτρεψε όμως η κυρία της υποδοχής να κλείσω νέο ραντεβού, πάλι μέσω του 1555, αλλα συγκεκριμένες μέρες και μόνον τα απογεύματα. Ομολογώ δεν κατανόησα γιατί ένα σύστημα που δεν δουλεύει γενικώς ,κάνει τη δουλειά του λίγες ωρες, συγκεκριμένες όμως,την εβδομαδα. Και αναρωτήθηκα: ο Διοικητής του Οργανισμού έχει ελέγξει, ως όφειλε, αν η Υπηρεσία αυτή του 1555 και κατ επέκταση η ιδιωτική εταιρια που αμείβεται πλουσιοπάροχα γι αυτό ,προσφέρει πράγματι την υπηρεσία για την οποία αμείβεται@;

( Σημειώνω ότι οι εταιρίες αυτές, ενώ δεν ανταποκρινονται επαρκώς στις συμβατικές τους υποχρεώσεις, στις εκλογικές αναμετρήσεις αποδεικνύονται πολυ δραστήριες ,προσφέροντας τις υπηρεσίες τους δωρεάν προς τα πολιτικά πρόσωπα που τις έχουν επιλέξει προηγουμένως να υπηρετήσουν συγκεκριμένες ανάγκες στο χώρο της δημόσιας διοίκησης.) Εδω με λύπη μου θα προσθέσω ότι οι διοικήτές των δημοσίων οργανισμών της χώρας ακόμη επιλέγονται σταθερά με τα συνήθη κομματικά κριτήρια και πολλοί ειναι αντικειμενικά ακατάλληλοι.

Η επιλογή των διοικήσεων μέσω των λεγόμενων head hunters, μετα απο μνημονιακές πιέσεις, λειτουργεί κατά κανόνα ως εξής: οι head hunters, πριν παραδώσουν στην κυβέρνηση μια λίστα με τους υποψήφιους προέδρους των οργανισμών, έχουν πάρει ήδη σαφή κατεύθυνση απο τον αρμόδιο Υπουργό για τα πρόσωπα που προκρίνει . Στο τέλος, απο την λεγόμενη short list ο Υπουργός επιλέγει έναν εξ αυτών ,που έχει προ επιλέξει φυσικά ο ίδιος. Βεβαίως οι head hunters έχουν και οι ίδιοι ευθύνη γι αυτήν την αδιανόητη ελληνική ευρεσιτεχνία, όμως γιατί να αρνηθούν να κάνουν μια δουλειά «εύκολη», για την οποία αμείβονται άλλωστε πλουσιοπάροχα;
Προσωπικά, έχοντας χάσει μισή μερα ,χωρίς να ολοκληρώσω μια δουλειά που θα μπορούσε να γίνει και με μειλ, θα ξανα χάσω πολύτιμο χρονο και πάλι προσεχώς, πληρώνοντας το αντίτιμο της αποτυχίας μιας κυβέρνησης που επαίρεται για τις συνεχείς «μεταρρυθμίσεις»της, κάποιες από αυτές εντελώς άστοχες, όπως πχ η πανεπιστημιακή αστυνομία ,που παντως αντί να στοχεύσουν να πάνε την δημόσια διοίκηση μπροστά, την αφήνουν να χάνει συνεχώς έδαφος, τιμωρώντας τους Έλληνες πολίτες με χαμένο χρονο, απουσία από τις άλλες επαγγελματικές υποχρεώσεις τους και σπατάλη χρήματος, γιατί η απώλεια χρόνου μεταφράζεται σε απώλεια οικονομικών πόρων και ανάπτυξης.

Ειναι ακριβώς αυτές οι απίστευτες ολιγωρίες που προξενούν τελικά τις αδιανόητες @συγκρούσεις τραινων με τεράστιες απώλειες ανθρώπινων ζωών, τις εκτεταμένες πυρκαγιές ή το κλείσιμο εθνικών οδών με το πρώτο χιόνι κλπ. Ολα αυτά τα χάλια που βιώνουμε επι σειρά ετών, αδιαμαρτύρητα , δεν δείχνουν χώρα Ευρωπαϊκή αλλα χώρα τριτοκοσμική. Αν η δημόσια διοίκηση δεν ανακόψει αυτόν τον θλιβερό κατήφορο της,πραγματική, γνήσια και διατηρήσιμη ανάπτυξη δεν πρόκειται να δούμε. Κι ας μην καμαρώνουμε για την ταχύτερη τάχα ανάπτυξη έναντι άλλων Ευρωπαϊκών χωρών, γιατί όλοι γνωρίζουμε που οφείλεται. Οφείλεται στα υπεραφθονα και φθηνά μεσα που εξασφαλίζουν στην χώρα οι τεραστιοι πόροι απο την ΕΕ τα χρόνια που έρχονται.

Τα μεγάλα προβλήματα της χώρας ειναι ακομη εδω και αναζητούν εναγωνίως λύση: ειναι η φθίνουσα πορεία της δημόσιας διοίκησης, το τεράστιο δημόσιο χρέος, που τελευταία μειώνεται ως % επι του ΑΕΠ λόγω υψηλού πληθωρισμού, τα δυσμενέστατα δημογραφικά, η χωλαινουσα λειτουργία κρίσιμων θεσμών, συμπεριλαμβανομένης της δικαιοσύνης, η πολυ χαμηλή ανταγωνιστικότητα, η εξίσου χαμηλή παραγωγικότητα η οποία, μόνον αυτή, αν βελτιωθεί, μπορεί να οδηγήσει σε διατηρήσιμη άνοδο του βιοτικού επιπέδου των πολιτών κλπ.

Η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου δεν επιτυγχάνεται με κυβερνητική προτροπή προς τις επιχειρήσεις να αυξήσουν τους μισθούς, αλλα με την συνεχή βελτιωση της παραγωγικότητας, όπου όμως η ευθύνη της ίδιας της κυβέρνησης ειναι μεγαλη ,γιατί οι πολιτικές της ειναι εκείνες που μπορούν να πετύχουν μιά βιώσιμη άνοδό της. Πρόοδο που δεν την βλέπουμε, στον βαθμό και στην έκταση που απαιτούνται. Επαναπαυόμαστε λοιπόν στους τεράστιους πόρους της ΕΕ, που λειτουργούν όμως πρόσκαιρα, αν και περιορισμένα, αν λάβει κανεις υπόψη με ποια κριτήρια( συνήθως ταμειακά και μόνον) γίνεται η κατανομή τους.
Έγινα φοβάμαι κουραστικός ,που η σημερινή προσωπική μου ταλαιπωρία έγινε αφορμή να γενικεύσω τις αναφορές μου και να σας ταλαιπωρήσω κι εσάς, όσους τουλάχιστον αντέξατε να διαβάσετε όλο το σχόλιο μου. Γι αυτό και σας ευχαριστω, που μοιραστήκατε τις αγωνίες μου.

Διαβάστε επίσης:

Χρηματιστήριο: Πάρτι σε Ιντρακόμ, άνοδος μετά από πέντε πτωτικές σε Coca Cola, χωρίς αγοραστές πτώση στις τράπεζες