Ο κ. Κώστας Μιχαηλίδης είναι τραπεζίτης, όμως θα μπορούσε να είναι φιλόσοφος…

Αναφέρεται συχνά στον  Σωκράτη και παραδέχεται πως εφαρμόζει τη «μαιευτική» στις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας, της οποίας είναι πρόεδρος από τον Δεκέμβριο του 2017.

Τον συνάντησα χθες το μεσημέρι. Αντί χειραψίας ακουμπήσαμε τους αγκώνες μας, στο πνεύμα των καιρών, και καθίσαμε στο δώμα που βρίσκεται στο κτήριο της  Εθνικής στην οδό Αιόλου για να απολαύσουμε ένα καλοκαιρινό γεύμα με θαλασσινά, λευκό δροσερό κρασί και για επιδόρπιο καρπούζι.

Ο κ. Μιχαηλίδης μίλησε για όλα, ακόμα και για την υποτιθέμενη κόντρα του με τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΕΤΕ, κ. Παύλο Μυλωνά. Μίλησε για  την Εθνική και για το πώς θα είναι η τράπεζα το 2025, για τις νέες αξίες αλλά και τους ηγέτες της επόμενης μέρας που θα πρέπει να αναδειχθούν μέσα από τους κόλπους της τράπεζας.

Ο ίδιος δηλώνει περήφανος για το πρόγραμμα στρατηγικού μετασχηματισμού της Εθνικής, που υλοποιείται από πέρυσι την Άνοιξη, τονίζοντας πως «το πρόγραμμα μας αποπνέει αισιοδοξία και όραμα».

Όμως τους τελευταίους μήνες με την πανδημία όλα άλλαξαν και συνεχίζουν να αλλάζουν καθημερινά. Και η μεγάλη πρόκληση είναι πλέον πώς θα είναι οι τράπεζες το 2025, το 2030…

-Ξέρετε, όταν ήμουν νέος, μου άρεσαν τα προβλήματα. Πίστευα πως είχα τις λύσεις. Τώρα ξέρω πως οι λύσεις έρχονται ύστερα από συζήτηση με τον κόσμο με τον οποίο μιλάς και συνεργάζεσαι. Δηλαδή μέσα από συνδημιουργία βρίσκουμε την αλήθεια,  ειδικά στο ΔΣ  της Εθνικής που είμαστε πολλοί, από διαφορετικές εθνικότητες και κουλτούρες…

Και παραδέχεται πως «αρχικά με τον  Παύλο  Μυλωνά (τον CEO της Εθνικής) διαφωνούσαμε, όχι στην ουσία αλλά στην ένταση και την ταχύτητα των αλλαγών στις οποίες έπρεπε να προχωρήσει η τράπεζα… Τώρα συμφωνούμε σε όλα».

Η συζήτηση πάει και στις αλλαγές που έφερε η πανδημία στο λειτουργικό μοντέλο των τραπεζών, με την τηλεργασία να κερδίζει έδαφος και να επιταχύνει τις εξελίξεις σε θέματα ψηφιοποίησης και internet banking…

«Όσα είχαμε πετύχει στο κομμάτι του μετασχηματισμού μας βοήθησαν και στην αντιμετώπιση της πανδημίας, καθώς ένα μεγάλο τμήμα του προσωπικού εργαζόταν μέσω διαδικτύου, με τηλεργασία. Η τεχνολογία κυριαρχεί και πρέπει να ακολουθήσουμε, αλλά και να δημιουργήσουμε  και νέο πλαίσιο αξιών και κανόνων», συμπληρώνει.

«Η μεγάλη πρόκληση σήμερα είναι πώς θα είναι η τράπεζα του 2025, του 2030», συνεχίζει ο κ. Μιχαηλίδης. «Και αναφέρομαι γενικά, πώς θα είναι οι τράπεζες τα επόμενα χρόνια. Τι θα προσφέρουμε στους πελάτες μας, πιο θα είναι το περιβάλλον…», συμπληρώνει.

«Εμείς μέσα από τη στρατηγική του μετασχηματισμού μας «βλέπουμε» το μέλλον της τράπεζας σε ευρύ πλαίσιο. Κυρίως θέλουμε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί και ανθρώπινοι με τους πελάτες μας…», λέει.

Μάλιστα θυμάται μία συζήτηση που είχε στις αρχές του 2018 με τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον κ. Προκόπη Παυλόπουλο. «Μόλις είχα αναλάβει πρόεδρος στην τράπεζα», λέει, «και σε ένα γεύμα με τον κ. Παυλόπουλο τον ρώτησα: “Εσύ, που είσαι  έμπειρος νομικός, με γνώσεις,  τι με συμβουλεύεις για το σχέδιο μετασχηματισμού της Εθνικής;”. Και μου απάντησε: Κάν’ το όπως ο Καποδίστριας, μην κάνεις διαλέξεις για τη σημασία του μετασχηματισμού, απλά ρίξε τις ιδέες στο τραπέζι και άσε να τις κλέψουν….».

Αναπόφευκτα η συζήτηση έρχεται στον νέο κανονισμό αξιολόγησης που συμφωνήθηκε πρόσφατα ανάμεσα στη διοίκηση και τους εργαζόμενους της Εθνικής. Έναν κανονισμό βάσει του οποίου αξιολογούνται άπαντες, με στόχους όχι μόνο ποσοτικούς σε θέματα εργασίας αλλά και ποιοτικούς. Και, όπως λέει ο κ. Μιχαηλίδης, «ο κανονισμός αξιολόγησης είναι ένα νέο συμβόλαιο με τον κόσμο της Εθνικής».

«Η αξιολόγηση που θα γίνεται σε ετήσια βάση, θα βοηθήσει τον κόσμο μας να βελτιωθεί. Θέλουμε να δημιουργήσουμε προσδοκίες στους εργαζόμενους μας. Μέσα από την αξιολόγηση θα αναδείξουμε τους αυριανούς ηγέτες της τράπεζας… Χρειαζόμαστε ηγέτες που να τους εμπιστευόμαστε και σαν ανθρώπους, αλλά και όταν αναλαμβάνουν τα ρίσκα της τράπεζας. Η Εθνική είναι το αποτέλεσμα των κρίσεων αλλά και το σύνολο των αποφάσεων», συμπληρώνει με έμφαση.

Η συζήτηση έρχεται και στα assets της Εθνικής που πουλήθηκαν, όπως είναι ο Αστέρας της Βουλιαγμένης. «Το περασμένο σαββατοκύριακο ήμουν σε μια βάρκα και πέρασα έξω από τον Αστέρα…», λέει και σημειώνει πως αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα, αν δεν υπήρχαν μνημόνια στις τράπεζες να αποποιηθούν σημαντική –μη τραπεζική περιουσία- το συγκρότημα ενδεχομένως θα ήταν ακόμα στο χαρτοφυλάκιο της.

Ενώ συνεχίζονται και οι συζητήσεις για την πώληση της Εθνικής Ασφαλιστικής με τη διοίκηση να εστιάζει στο τίμημα. «Μελετούμε την τιμή», λέει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της ΕΤΕ.

Και η τράπεζα ετοιμάζεται για την τιτλοποίηση δανείων ύψους 6,5 δισ. ευρώ.

Στο ερώτημα τι θα γίνει με τα «κόκκινα» δάνεια όταν λήξουν τα μορατόρια, απαντά πως «τα πράγματα θα είναι δύσκολα», θα δημιουργηθούν και νέα «κόκκινα» δάνεια, οι τράπεζες θα πρέπει να στηρίξουν την οικονομία, τις επιχειρήσεις, τα νοικοκυριά.

Το θετικό, συνεχίζει, είναι ότι η ΕΕ αποκτά κοινό βηματισμό και φαίνεται διατεθειμένη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα συνολικά.

Βέβαια, συνεχίζει ο κ. Μιχαηλίδης, τώρα είναι η στιγμή η  Ευρώπη να δημιουργήσει μία ενιαία οντότητα, όχι μόνο οικονομική, αλλά και πολιτική. Και κάνει αναφορά στον Αλεξάντερ Χάμιλτον, που 230 χρόνια πριν, το  1790, ως υπουργός οικονομικών του  Τζορτζ Ουάσιγκτον, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ ανέλαβε όλο το χρέος που δημιουργήθηκε στις Πολιτείες κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Ανεξαρτησίας.  Η Ευρώπη θα πρέπει να αναζητήσει τον δικό της Χάμιλτον, λέει χαμογελώντας…

Δηλώνει συγκρατημένα αισιόδοξος για την  επόμενη μέρα και τονίζει  πως η Εθνική θα συνεχίσει να στηρίζει την ελληνική οικονομία και να χρηματοδοτεί επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Ενώ, όπως λέει, έμφαση θα δοθεί σε έργα και επενδύσεις ψηφιοποίησης και πράσινης ανάπτυξης.

Το γεύμα τελειώνει και, εκεί στον καφέ, συζητάμε για τις μέρες της μεγάλης καραντίνας, της απομόνωσης, για τις συνήθειες μας…

«Κάναμε ΔΣ μέσω Zoom και συνεχίζουμε έτσι ακόμα… Υπήρξαν συνάδελφοι που νόσησαν και μάλιστα βαριά….», λέει.

Ο ίδιος δηλώνει τυχερός, καθώς πλέον κατοικεί  στην περιοχή του Μακρυγιάννη και από το σπίτι του βλέπει την Ακρόπολη. «Η αγαπημένη μου συνήθεια», λέει, «είναι να περπατώ στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου, στην Αποστόλου Παύλου, στην Πνύκα και να επιστρέφω…».