Τρεις εναλλακτικές πηγές αύξησης των εσόδων τους μπορούν να εκμεταλλευτούν οι ελληνικές τράπεζες. Και αυτές δεν είναι άλλες από τη συμβουλευτική τραπεζική, την επενδυτική τραπεζική και να κλείσουν το «οξυγόνο» στις εταιρείες ζόμπι.

Τα παραπάνω αναφέρονται στην Έκθεση της Επιτροπής του νομπελίστα οικονομολόγου Χριστόφορου Πισσαρίδη, που δόθηκε προ ημερών στη δημοσιότητα, και όπως αναφέρει τραπεζικό στέλεχος στο mononews.gr:

Στρατηγικός στόχος σήμερα για τις ελληνικές τράπεζες είναι ένας. Να πετύχουν την αύξηση των εσόδων τους. Στην κατεύθυνση αυτή συνεχίζει, θα μπορούσαν να εξετάσουν τρεις επιπλέον τρόπους, δύο μεσομακροπρόθεσμους και έναν πιο άμεσο. Και ειδικότερα:

1) Τη συμβουλευτική των ΜμΕ με αντικείμενο την μεγέθυνση τους, την διεύρυνση νέων αγορών (να τις κατευθύνουν σε εξαγωγική δραστηριότητα), τη βελτίωση της χρηματοοικονομικής τους κατάστασης, τη χρηματοδότηση τους από ευρωπαϊκούς πόρους μέσω ειδικών προγραμμάτων.

2)Επενδυτική τραπεζική προς τις ΜμΕ, συνδυαστικά με το παραπάνω, που θα αποσκοπεί στη διεύρυνση των πιθανοτήτων προκειμένου να εισαχθούν στην κεφαλαιαγορά, να προχωρήσουν στην έκδοση ομολόγων, να διερευνήσουν το ενδεχόμενο συγχώνευσης ή εξαγοράς άλλων εταιρειών κλπ.

Μάλιστα, όπως σημειώνει η ίδια πηγή, στο σκέλος της ενίσχυσης της κεφαλαιαγοράς οι τράπεζες θα μπορούσαν να έχουν ένα συμβουλευτικό ρόλο προς την κυβέρνηση και συγκεκριμένα στην κατεύθυνση εύρεσης των κατάλληλων εργαλείων και κινήτρων που θα συνέβαλαν στην ωρίμανση της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς.

Η ωρίμανση της κεφαλαιαγοράς, αποτελεί κρίσιμη παράμετρο διότι θα βοηθούσε ταυτόχρονα στην επιτάχυνση των χρηματοδοτήσεων μέσω των διαφόρων funds (venture capital, private equity) καθώς θα δίνονταν ένας εναλλακτικός και – υπό προϋποθέσεις – αποδοτικός τρόπος αποεπένδυσης αντί της σημερινής μοναδικής δυνατότητας εύρεσης ενός νέου ενδιαφερόμενου επενδυτή.

3) Στη διακοπή της χρηματοδότησης των ουσιαστικά χρεοκοπημένων εταιρειών, των λεγόμενων zombies. Η κίνηση αυτή μπορεί θα απελευθερώσει κεφάλαια και παράλληλα θα περιόριζε την αναγκαιότητα εγγραφής νέων προβλέψεων.

Μάλιστα όπως αναφέρεται στην Έκθεση της Επιτροπής Πισσαρίδη: Η αναποτελεσματικότητα στην πτωχευτική διαδικασία δεν αυξάνει μόνο το κόστος της χρηματοδότησης αλλά διαιωνίζει και το πρόβλημα των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων («ζόμπι»). Είναι ενδεικτικό ότι από τις 3500 μεγαλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις που αντιμετώπισαν προβλήματα από την αρχή της κρίσης, μόνο 100 περίπου επέλεξαν τη διαδικασία της αναδιοργάνωσης (νόμος 106). Η εκκαθάριση καθίσταται μη ελκυστική επιλογή για τους πιστωτές, ενώ επίσης υπάρχουν σημαντικές καθυστερήσεις στην αναδιοργάνωση. Τα στρεβλά κίνητρα που δημιουργούνται στις τράπεζες από τα προβληματικά δάνεια που κατέχουν, συμβάλλουν στο πρόβλημα. Αυτό γιατί ακόμα και αν η εκκαθάριση αποφέρει σημαντικούς πόρους, οι τράπεζες υποχρεώνονται να εγγράψουν απώλειες στους ισολογισμούς τους, ενώ δεν έχουν τέτοια υποχρέωση αν αφήσουν την επιχείρηση σε λειτουργία.