Η έλλειψη εμπιστοσύνης καθιστά τις σχέσεις προβληματικές και τα μέρη ανασφαλή και καχύποπτα. Είτε είναι σχέσεις προσωπικές / επαγγελματικές, είτε απλής γειτνίασης, η έλλειψη εμπιστοσύνης, ακόμα και όταν υπάρχει καλή πρόθεση από την άλλη πλευρά, οδηγεί σε παρεξηγήσεις, παρανοήσεις, προβολές και τις περισσότερες φορές σε εχθρικές συμπεριφορές.

Εμπιστοσύνη είναι η πίστη στην αξιοπιστία, εντιμότητα ή ικανότητα, αξία κ.λ.π κάποιου ή κάποιας (Λεξικό Της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, Γ. Μπαμπινιώτη, 2008).

Όταν χάνουμε την πίστη μας στην εντιμότητα και στην αξιοπιστία της άλλης πλευράς, χάνουμε και την επιθυμία να δουλέψουμε τη σχέση μας με το άλλο μέρος. Αρνούμαστε να ακούσουμε, αρνούμαστε να μιλήσουμε, αρνούμαστε να δούμε τις ανάγκες της άλλης πλευράς, ακόμα και όταν δεν είμαστε αδιάφοροι, και βέβαια δεν έχουμε καμία διάθεση να διορθώσουμε αυτή την κατάσταση, εφόσον πιστεύουμε ότι δεν φταίμε και ότι η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά το άλλο μέρος.

Έλλειψη εμπιστοσύνης υπάρχει στις περισσότερες περιπτώσεις χωρισμών. Η σύζυγος δεν εμπιστεύεται ότι ο σύζυγος θα κρατήσει το λόγο του, και ότι θα τηρήσει όσα, προφορικά, της υποσχέθηκε. Ο σύζυγος δεν εμπιστεύεται την σύζυγο, ότι τα χρήματα που θα της δίνει, ως διατροφή, για τα παιδιά θα πηγαίνουν στις ανάγκες των παιδιών και δεν θα τα σπαταλάει σε προσωπικά της έξοδα. Οι προφορικές υποσχέσεις, ακόμα και σε οικογενειακά συμβούλια, παρουσία συγγενών, δεν γίνονται δεκτές, γιατί απλά δεν υπάρχει εμπιστοσύνη.

Η έλλειψη εμπιστοσύνης που προϋπήρχε στη σχέση, εξακολουθεί να υπάρχει και στο στάδιο του χωρισμού με διαφορετική όμως μορφή. Η έλλειψη εμπιστοσύνης πλέον δεν αφορά την πίστη που έχει η κάθε πλευρά στην εντιμότητα της άλλης πλευράς, όσον αφορά τη σχέση τους και το καλό αυτής. Η έλλειψη εμπιστοσύνης, στο στάδιο του χωρισμού, αφορά την δέσμευση που οφείλει να αναλάβει η κάθε πλευρά όσον αφορά την διευθέτηση των θεμάτων αλλά και την τήρηση όσων θα συμφωνηθούν. Όταν υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης και αμφιβολία όσον αφορά την διασφάλιση των συμφερόντων της κάθε πλευράς και την τήρηση των συμφωνιών, δεν νοούνται προφορικές ή πρόχειρες γραπτές συμφωνίες. Ο μόνος τρόπος να διασφαλιστούν τα συμφέροντα της κάθε πλευράς είναι με την έκδοση δικαστικής απόφασης, είτε στα πλαίσια συναινετικού διαζυγίου είτε με αντιδικία.

Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος- Διαμεσολαβήτρια
www.atheativia.psichogios.gr – Law & Culture

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Ρύθμιση χρήσης της οικογενειακής στέγης σε περίπτωση διακοπής της έγγαμης συμβίωσης

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Δικαστική απόφαση: Παράβαση συζυγικών υποχρεώσεων – Προσβολή προσωπικότητας

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Συναινετικό διαζύγιο και συμφέρον των παιδιών