Οδηγώντας σε μεικτές συνθήκες!

Οι μεικτές καιρικές συνθήκες είναι ένα δύσκολο πεδίο για τον οδηγό: Ολισθηρότητα, κακοτεχνίες, χαμηλή ορατότητα, λάθη, πλημμελή συντήρηση οχήματος, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που καθιστούν απαιτητική την οδήγηση σε τέτοιες συνθήκες. Ας δούμε τι πρέπει να κάνουμε ως οδηγοί με την προϋπόθεση ότι ως ιδιοκτήτες/χρήστες έχουμε ένα άρτια συντηρημένο αυτοκίνητο με καλά λάστιχα, επαρκές σύστημα αερισμού, καινούργιους υαλοκαθαριστήρες, κ.α.

Βροχή, κακοκαιρία, νερά

– Φροντίζουμε να έχουμε απρόσκοπτη ορατότητα, με χρήση του αερισμού στα τζάμια, χρήση υαλοκαθαριστήρων κ.α.

– Τα τζάμια ξεθολώνουν πιο γρήγορα με χρήση κλιματισμού.

– Κινούμαστε με χαμηλή ταχύτητα και διατηρούμε μεγάλες αποστάσες.

– Σε δρόμο με λιμνάζοντα νερά δεν ξεπερνάμε τα 60 – 70km/h καθώς πιο πάνω κινδυνεύουμε με υδρολίσθηση (οι αυλακώσεις του ελαστικού δεν προλαβαίνουν να απάγουν το νερό και το αυτοκίνητο βρίσκεται ακυβέρνητο να πλανάρει πάνω στο νερό, χωρίς καμία τριβή, άρα χωρίς τιμόνι ή δυνατότητα πέδησης). Αν πέσουμε σε υδρολίσθηση ενδεδειγμένη αντίδραση είναι η μη αντίδραση. Αν πατήσουμε φρένο ή στρίψουμε το τιμόνι θα προκαλέσουμε ανατροπή του οχήματος.

– Προβλέπουμε τυχόν λάθος ενέργειες άλλων οδηγών και φροντίζουμε με τους κατάλληλους χειρισμούς να μην βρεθούμε στο λάθος σημείο, την κρίσιμη στιγμή.

– Σε ομίχλη στεκόμαστε στο μέσο της λωρίδας μας, μειώνουμε πολύ την ταχύτητά μας, ακολουθούμε την άσπρη γραμμή.

– Δεν προσπαθούμε ποτέ (!) να διασχίσουμε λιμνάζοντα ή τρεχούμενα νερά ακόμη κι αν γνωρίζουμε το σημείο. Είναι επικίνδυνο να παρασυρθούμε ή να πέσουμε σε λακκούβα που άνοιξαν τα νερά της βροχής.

– Δεν περνάμε ποτέ από σαθρό έδαφος, χείμαρρο ή από παραθαλάσσιο δρόμο που τον χτυπούν με ένταση τα κύματα.

– Αν χρειαστεί να φρενάρουμε και το αυτοκίνητό μας έχει ABS πατάμε με όλη τη δύναμη το φρένο και διατηρούμε την πίεση μέχρι να σταματήσει. Δεν μειώνουμε την πίεση στο φρένο νιώθοντας το τρέμουλο στο πεντάλ, είναι φυσιολογική λειτουργία του συστήματος που μειώνει την πίεση, εξασφαλίζοντας κύλιση, άρα τριβή/πρόσφυση/πέδηση. Μπορούμε να διορθώσουμε την πορεία μας με το τιμόνι. Προσοχή μην πέσει κάποιος πίσω μας, που θα αιφνιδιαστεί από το δυνατό φρενάρισμα.

– Έχουμε χαμηλά τη μουσική ώστε να ακούμε όλους τους θορύβους απ’ έξω.

– Νύχτα υπό βροχή η αντανάκλαση των φώτων στα νερά μπορεί να μας κρύψει μια καινούργια λακκούβα, ή μια άλλη παγίδα του οδοστρώματος. Οπότε πάμε πιο αργά και είμαστε προσηλωμένοι μόνο εμπρός.

Υπό ομίχλη: Αργά, στο μέσο της οδού με αναμμένα τα φώτα ομίχλης

– Όταν δεν υπάρχει κάποιος γύρω μας, πατάμε μια το φρένο για να πάρουμε μια αίσθηση των διαθέσιμων επιπέδων πρόσφυσης.

– Αν χρειαστεί να σταματήσουμε το κάνουμε πάντα σε ασφαλές σημείο και όχι εκεί που μας βολεύει, παρεμποδίζοντας τους άλλους.

– Χίλιες φορές καλύτερα να βραχούμε παρά να ρισκάρουμε σταματώντας πάνω στο ρεύμα κυκλοφορίας.

– Αν σταματήσουμε λόγω ανάγκης φροντίζουμε να οριοθετήσουμε το όχημά μας τοποθετώντας πιο μακριά το τρίγωνο ώστε να έχουν οι άλλοι οδηγοί περιθώριο αντίδρασης.

– Στις στροφές στρίβουμε με χαμηλή ταχύτητα και ήπιες κινήσεις. Φρενάρουμε με τους τροχούς ευθεία και αφού μειώσουμε αρκετά την ταχύτητα, αφήνουμε το φρένο, κοιτάμε προς τη διεύθυνση που θέλουμε να πάμε και αρχίζουμε να στρίβουμε το τιμόνι, κοιτώντας όχι εμπρός, αλλά προς τα εκεί που θέλουμε να πάμε.

– Δεν κινούμαστε αναίτια αργά στραγγαλίζοντας την κυκλοφορία και εκνευρίζοντας όλους του άλλους γύρω μας.

– Σε συνθήκες μειωμένης ορατότητας σιγουρευόμαστε ότι είμαστε ορατοί από τους άλλους χρησιμοποιώντας τα φώτα ομίχλης.

Έχει μεγάλη σημασία να κρατάμε τις αποστάσεις και να κινούμαστε αργά όταν υπάρχει έντονη ομίχλη

– Σε έντονη ομίχλη χρησιμοποιούμε τα φώτα πορείας γιατί τα μεγάλα προκαλούν αντανακλάσεις και μας τυφλώνουν.

– Απαιτείται όλη η προσοχή μας στην οδήγηση, ξεχνάμε το κινητό ή τις αντιπαραθέσεις, έντονες ομιλίες ενόσω οδηγούμε.

– Καλό είναι να αποφύγουμε τη μετακίνηση σε τέτοιες συνθήκες εφόσον μπορούμε.

– Αν δεν μπορούμε ας ντυθούμε κατάλληλα υπολογίζοντας ότι μπορεί να υποχρεωθούμε να βγούμε από το αυτοκίνητο.

– Καλό είναι να έχουμε αρκετά καύσιμα στο τεπόζιτο, ή ρεύμα στην μπαταρία σε περίπτωση που μια δύσκολη κατάσταση μας υποχρεώσει να μείνουμε αρκετή ώρα στο δρόμο.

Χιόνι – πάγος

-Ας ξεκινήσουμε από το πρωτεύον: Δεν υπάρχουν σταθερές συνθήκες, παρότι το φυσικό μοτίβο είναι ίδιο. Κάθε φορά είναι διαφορετικά! Αλλιώς το φρέσκο χιόνι (σ.σ: επίπεδο ολίσθησης ίδιο με τη λάσπη), αλλιώς το παγωμένο χιόνι, αλλιώς ο πάγος. Εκεί που περνούσε ο δρόμος πριν μια ώρα, τώρα δεν περνάει γιατί πάγωσε, εκεί που κρατούσε, γλιστράει, εκεί που φρέναρες τώρα δεν έχει πρόσφυση. Το φρέσκο χιόνι είναι πιο εύκολο από το παγωμένο, στον πάγο γλιστράνε και οι γάτες, κάθε φορά το ύψος του χιονιού είναι διαφορετικό. Περνάει το εκχιονιστικό καθαρίζει αλλά μένει ένα εκατοστό χιόνι. Δε γίνεται αλλιώς, αν βάλουν πιο κάτω την λεπίδα θα χαλάσουν το οδόστρωμα. Αυτό το λίγο χιόνι μόλις παγώσει γίνεται πίστα πατινάζ.

-Το κατάλληλο λάστιχο παίζει πάνω από 80% ρόλο στην μετακίνηση σε μεικτές συνθήκες. Η 4κινηση παίζει ένα 20% αλλά προφανώς ένα δικίνητο αυτοκίνητο με χειμερινά ελαστικά υπερέχει σημαντικά από ένα 4κινητο με ασφάλτινα ελαστικά. Γενικά ελάχιστη βοήθεια προσφέρει η 4κινηση, το άλφα και το ωμέγα είναι τα ελαστικά.

-Ανεξαρτήτως που έχουμε λοιπόν την κίνηση στο αυτοκίνητο, εμπρός, πίσω ή στους τέσσερις τροχούς, πρέπει να εξασφαλίσουμε πρόσφυση εφόσον δεν έχουμε χειμερινά ελαστικά (σ.σ: σημειώστε ότι τα χειμερινά ελαστικά δε δουλεύουν σωστά πάνω από 7 βαθμούς Κελσίου). Χρειαζόμαστε λοιπόν είτε αντιολισθητικές αλυσίδες είτε κουβέρτες. Τις οποίες πρέπει να ξέρουμε πως τοποθετούνται και να έχουμε κάνει πρόβα από πριν ώστε να τις βάλουμε γρήγορα.

-Προσοχή, σταματάμε σε ασφαλές σημείο προτού εμφανιστεί το πρόβλημα και όχι εκεί που θα γλιστρήσουμε. Αν σταματήσουμε εκεί που γλιστράει είναι σχεδόν βέβαιο πως κάποιος θα πέσει πάνω μας, ή θα κλείσουμε το δρόμο ταλαιπωρώντας αναίτια, λόγω άγνοιας/ανικανότητας άλλους ανθρώπους.

-Τις αλυσίδες/κουβέρτες τις βάζουμε στον άξονα κίνησης του οχήματος: Εμπρός σε προσθιοκίνητο, πίσω σε πισωκίνητο, εμπρός σε τετρακίνητο για να έχουμε διεύθυνση και καλύτερη πρόσφυση στο φρενάρισμα. Προς Θεού επουδενί ρισκάρουμε παίζοντας με τα όρια της πρόσφυσης. Ακόμη κι αν τα καταφέρουμε μια δυο φορές είναι βέβαιο ότι θα την πατήσουμε με οδυνηρές συνέπειες την επόμενη.

-Κινούμενοι με αλυσίδες/κουβέρτες χρειάζονται χαμηλές ταχύτητες, απαλές κινήσεις και μειωμένη δοσολογία γκαζιού φρένου. Αν σπάσουμε την πρόσφυση γκαζώνοντας απότομα προφανώς δε θα πάμε πουθενά. Αν σπάσουμε την πρόσφυση φρενάροντας απότομα προφανώς θα γλιστρήσουμε.

-Ναι το ABS σε τέτοιες ακραίες οριακές καταστάσεις μπορεί να επιτείνει το πρόβλημα μην αφήνοντας τους τροχούς να μπλοκάρουν. Υπάρχουν περιπτώσεις που ένα μικρό μπλοκάρισμα μπορεί να φτιάξει πρόσφυση. Είναι σημαντικό να κινείσαι με τη φόρα και να μην υπάρχουν απότομες μεταβολές της κινητικής κατάστασης του οχήματος ούτε επιταχύνσεις, ούτε επιβραδύνσεις.

-Εφόσον γλιστρήσουμε αμέσως μειώνουμε τη δοσολογία που προκάλεσε το γλίστρημα και προσπαθούμε με απαλές κινήσεις να ανακτήσουμε τον έλεγχο όταν βελτιωθεί η πρόσφυση. Βέβαια το πιθανότερο είναι να χτυπήσει κάπου το αυτοκίνητο για να σταματήσει. Είναι πιθανό αν έχουμε αλυσίδες μπροστά να γλιστρήσει το πίσω μέρος όταν φρενάρουμε. Σ’ αυτή την περίπτωση στρίβουμε ελαφρά το τιμόνι προς την πλευρά που γλίστρησε το πίσω μέρος και μειώνουμε την πίεση στο φρένο. Ποτέ για κανέναν λόγο δε σταματάμε ούτε για λίγο, σε σημείο που μπορεί να είναι επικίνδυνο να πέσει κάποιος πάνω μας.

-Οι κουβέρτες είναι χρήσιμες για μικρές αποστάσεις και φρέσκο χιόνι, οι αλυσίδες για μεγαλύτερες αποστάσεις και πάγο. Στον πάγο δεν μπορούμε να κινηθούμε ούτε με χειμερινά ελαστικά, χρειάζονται ελαστικά με καρφιά ή αλυσίδες σε όλους τους τροχούς. Αν δεν γνωρίζετε πολύ καλά τι κάνετε, καλύτερα να αποφύγετε να μετακινηθείτε σε τέτοιες συνθήκες. Ακόμη κι αν εσείς τα καταφέρετε, είναι εξαιρετικά πιθανό να κινδυνέψετε από το λάθος κάποιου άλλου οχήματος.