O Γιάννης Ιωαννίδης, ο μεγάλος μπασκετάνθρωπος, ο σπουδαίος προπονητής με τους δεκάδες τίτλους, ο πολιτικός, βουλευτής και υφυπουργός επί χρόνια, έφυγε χθες από τη ζωή αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό στον ελληνικό αθλητισμό.

Ο «Ξανθός» του ελληνικού μπάσκετ ήταν μια ιδιαίτερη περσόνα που αγαπήθηκε από εκατομμύρια φιλάθλους. Οχι μόνο για τις προπονητικές του ικανότητες, για τις γνώσεις του στο μπάσκετ, αλλά και για αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα του που τον έκαναν ξεχωρισμό.

Το τσιγάρο στο στόμα στην άκρη του πάγκου, τα ξεσπάσματα στα τάιμ άουτ, όταν ήθελε να «ξυπνήσει» τους παίκτες του, αυτό το πάθος που έβγαζε στο παρκέ.

Θα μείνουν στην ιστορία άλλωστε ορισμένα περιστατικά που ακόμη και οι νέοι γνωρίζουν.

Οι ατάκες που έλεγε, τα μπουκάλια που πέταγε, το σακάκι που έδωσε στον διαιτητή.

 

 

Ας δούμε μερικές από τις χαρακτηριστικές στιγμές αυτού του προληπτικού, εργασιομανή, σκληρού αλλά δίκαιου ανθρώπου του αθλητισμού που δικαίως τιμάται σήμερα από όλους τους φιλάθλους.

Αγάπησε τον Άρη, όπου είχε την τύχη να κοουτσάρει τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Σούμποτιτς, τον Μισούνοφ, τον Λυπηρίδη. Επικές έμειναν οι ατάκες του και τα «καντήλια» που έριχνε στα τάιμ άουτ, ειδικά στις συγκρούσεις με τον ΠΑΟΚ.

Το 1991 κατεβαίνει στον Πειραιά για τον Ολυμπιακό, όπου και έκανε την ομάδα σπουδαία. Σε ένα παιχνίδι με την ιταλική Τρεβίζο πέταξε μπουκάλι με νερό στον αγαπημένο του κατά άλλα παίκτη, Γιώργο Σιγάλα.

 

 

Σε άλλο αγώνα με τον ΠΑΟΚ στο ΣΕΦ είχε σοβαρά παράπονα από τη διαιτησία. Χιλιάδες κόσμου βλέπουν τον «Ξανθό» να βγάζει το σακάκι του και να το δίνει στον διαιτητή Τσανίδη θέλοντας να του πει «μας τα πήρες όλα». Βεβαίως… αποβλήθηκε.

Λίγη ώρα πριν είχε πάρει το μικρόφωνο στο ΣΕΦ για να ζητήσει από τον κόσμο του Ολυμπιακού να σταματήσει να φωνάζει «Βούλγαροι» για να ξεκινήσει ο αγώνας.

 

 

«Μην βρίζετε Βούλγαροι και τα λοιπά εθνικά θέματα. Σταματήστε γαμώ το στανιό σας» είχε πει στον κόσμο.

Στην πρώτη του χρονιά στον Ολυμπιακό «τσακώθηκε» με Γκέκο και Πεδουλάκη σ’ ένα παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό.

 

 

Ας δούμε ορισμένες επικές ατάκες του Γιάννη Ιωαννίδη:

«Υπάρχουν κάποια πράγματα στην ζωή που μετράνε πολύ περισσότερο από τα αποτελέσματα των παιχνιδιών. Αυτό το χειροκρότημα για μένα από τους φιλάθλους του Ολυμπιακού αποδεικνύει πως το ιδανικό είναι να αγαπάς και να αγαπιέσαι σε τούτη τη ζωή. Αν όμως δεν μπορεί να γίνει αυτό τότε καλύτερα να αγαπάς χωρίς να αγαπιέσαι, γιατί όταν αγαπάς νιώθεις κάτι, ενώ όταν αγαπιέσαι χωρίς να αγαπάς, δεν νιώθεις τίποτα» (Μετά το τέλος της αναμέτρησης Ολυμπιακού – ΑΕΚ, όταν οι «ερυθρόλευκοι» έφτασαν στην νίκη πιο εύκολα από ό,τι δείχνει το τελικό σκορ 69-60 με κορυφαίο τον Ντέιβιντ Ρίβερς και παρά τους 30 πόντους του Μπιλ Έντουαρντς για την Ένωση).

«Αυτό που με ενόχλησε είναι ότι οι παίκτες μου δεν κατέβηκαν για να πολεμήσουν. Δεν ήταν η ήττα που με πείραξε. Άλλωστε εγώ έφαγα τόσα χρόνια για να κάνω τον Ολυμπιακό ανίκητο στο ΣΕΦ και θα ερχόμουν να τον κερδίσω με μια ομάδα τριών μηνών;» (Στη συνέντευξη Τύπου της ίδιας αναμέτρησης).

«Μη βρίζετε, Βούλγαροι και τα λοιπά εθνικά θέματα. Σταματήστε γαμώ τον στανιό σας» (1992, Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας στον 4ο Ημιτελικό Ολυμπιακού – ΠΑΟΚ).

«Τι να μας πει τώρα ο Ομπράντοβιτς; Κοιμήθηκε ο Θεός και πήρε αυτό το Κύπελλο. Αυτά δεν γίνονται ούτε στο σινεμά, αλλά όταν σκηνοθετεί ο Θεός δεν μπορεί να αλλάξεις το σενάριο» (Μιλώντας για τον χαμένο τελικό του Ολυμπιακού στο Τελ Αβίβ το 1994).

«Αφήστε τους Ρώσους να λένε. Ρωτήστε τους τι κάνανε το προηγούμενο βράδυ. Η νύχτα της Αθήνας είναι πολύ γλυκιά και βρίσκεις ότι επιθυμείς» (Απαντώντας στις φήμες για ληγμένα νερά που έστειλαν πέντε παίκτες της ΤΣΣΚΑ στο νοσοκομείο με στομαχικές διαταραχές το 1995).

«Να βράσω τα πτυχία και τις θεωρίες μου. Δε γίνεται να με παίζει ζώνη και να χάνω» (Μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς στον δεύτερο τελικό των play off, το 1996).

 

 

«Όσοι ασχολούνται με το μπάσκετ θα έπρεπε να πληρώνουν έναν ειδικό φόρο, το… Γκαλόσημο. Σήμερα και οι τυφλοί είδαν τι έγινε» (Μετά την ήττα της ΑΕΚ από τον αποδεκατισμένο Άρη στον τελικό κυπέλλου, το 1998).

«Εγώ δεν μπορώ να ρυθμίσω το χέρι του» (Αναφερόμενος στον Σούμποτιτς μετά την ήττα του Άρη στον ημιτελικό του Final Four από την Τρέισερ Μιλάνο, το 1998).

«Τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι» (Απαντώντας στον Κώστα Πολίτη, ο οποίος κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου των τεσσάρων προπονητών στο Final Four του Τελ Αβίβ είπε ότι «είθισται ο ηττημένος να συγχαίρει τον νικητή και εγώ μετά τον αγώνα θα περιμένω τον Γιάννη να μου δώσει το χέρι του»).

Διαβάστε επίσης:

Την Παρασκευή 6 Οκτωβρίου η κηδεία του Γιάννη Ιωαννίδη

Με στολές της Prada η επόμενη αποστολή της NASA

Χαμός στον «αέρα»: Ο έντονος διάλογος Ν. Ανδρουλάκη με δημοσιογράφους για τις υποκλοπές – Video

──────────────────                           

Αυτοδιοικητικές εκλογές 2023

Αυτοδιοικητικές εκλογές 2023: Όλες οι εξελίξεις

Οδηγός Εκλογών – Όλα όσα πρέπει να ξέρετε