Τα Θεοφάνια είναι μια από τις τρεις μεγάλες γιορτές του δωδεκαημέρου μαζί με τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά και μια από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 6 Ιανουαρίου και είναι μια από τις επίσημες αργίες της χώρας.

Την ημέρα των Θεοφανίων έγινε η βάπτιση του Χριστού από τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο ή Βαπτιστή. Επίσης, την ίδια στιγμή εμφανίστηκε και το Άγιο Πνεύμα με την μορφή περιστεριού.

1

Η λέξη Θεοφάνια βγαίνει από τις λέξεις «Θεός» + «Φαίνομαι» ακριβώς επειδή ο Θεός εμφανίστηκε (φάνηκε) στη Γη και με τις τρεις μορφές του (Πατήρ, Υιός, Άγιο Πνεύμα).

Στις Δυτικές Εκκλησίες, τα Θεοφάνια είναι περισσότερο συνδεδεμένα με την προσέλευση και την προσκύνηση των Τριών Μάγων στη Φάτνη της Γέννησης του Ιησού.

Η σημερινή εορτή αποκαλείται επίσης και Επιφάνια, Φώτα ή Εορτή των Φώτων.

Σήμερα ευχόμαστε «Χρόνια πολλά και Καλή Φώτιση», προκειμένου ο άνθρωπος στον οποίο λέμε την ευχή να έχει ανοιχτό πνεύμα και γαλήνη στην ζωή του.

Γιατί λέγονται και Φώτα;

Η μεγάλη γιορτή των Θεοφανίων είναι ευρέως γνωστή και ως εορτή των Φώτων.

Σύμφωνα λοιπόν με τον Γρηγόριο Ναζιανζηνό (γνωστός και ως Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος), το Θείο Βάπτισμα του Χριστού αποτελεί μια γιορτή φωτισμού ολόκληρης της ανθρωπότητας.

Πότε καθιερώθηκε ο εορτασμός των Θεοφανίων

Δεν είναι γνωστό με απόλυτη βεβαιότητα το πότε καθιερώθηκε ο εορτασμός της μνήμης του γεγονότος της Βάπτισης του Ιησού, ωστόσο φαίνεται να έχει εμφανιστεί πολύ νωρίς, στην πρώτη Εκκλησία των Χριστιανών. Ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς (Στρωματείς, βιβλ. α΄) αναφέρει πως κάποιοι αιρετικοί, οι περί τον Βασιλείδη γνωστικοί στις αρχές του 2ου αιώνα εόρταζαν την ημέρα της Βάπτισης του Κυρίου «προδιανυκτερεύοντες» και ότι η εορτή αυτή γινόταν κατ΄ άλλους μεν στις 6 Ιανουαρίου, κατ΄ άλλους στις 10 Ιανουαρίου.

Κατά τον 3ο αιώνα η εορτή φαίνεται κοινότατη σε όλη τη Χριστιανική Εκκλησία.

Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος παραδέχεται και περιγράφει την εορτή ως αρχαία πανήγυρι, μάλλον στην Αντιόχεια τη Μεγάλη, και ότι από εκεί την παρέλαβαν οι Γνωστικοί Βασιλειδιανοί. Κατά δε τις Αποστολικές Διαταγές (η΄ 38) η εορτή των Επιφανίων «ήγετο δια το εν αυτή ανάδειξιν γεγενήσθαι της του Χριστού θεότητος».

Στο τέλος του 3ου αιώνα προστέθηκε και άλλη έννοια στον εορτασμό αυτό που άρχισε να πανηγυρίζεται και ως ημέρα της «εν σαρκί» φανερώσεως του Κυρίου. Ούτως και στην Αλεξάνδρεια κατά τον Κασσιανό, και στη Κύπρο κατά Επιφάνιο. Από τότε, πολύ πιθανά να ξεκίνησε και ο εορτασμός των Χριστουγέννων.

Κατά τον 4ο αιώνα, η εορτή των Θεοφανίων γιορτάζεται πλέον με λαμπρότητα σε όλη την ανατολική Εκκλησία ως εορτή του φωτισμού της ανθρωπότητας δια του Αγίου Βαπτίσματος, απ’ όπου και το όνομα «Τα Φώτα», εορτή «των Φώτων» (Γρηγόριος Ναζιανζηνός λόγος 39, Αστερίου Αμάσ. Λόγος εις «εορτών των Καλενδών»).

Στη Δύση τα Θεοφάνια φαίνεται πως απαντώνται περί τα μέσα του 4ου αιώνα, αλλά από την εποχή αυτή φαίνεται στην Ρωμαϊκή Εκκλησία ακόμα μία εορτή αφιερωμένη στην κατά σάρκα Γέννηση του Ιησού, στις 25 Δεκεμβρίου. Όταν καθιερώθηκε η ημερομηνία για τα Χριστούγεννα σε όλο τον Χριστιανικό κόσμο, τότε έγινε και ο διαχωρισμός με την Εορτή των Φώτων στις 6 Ιανουαρίου, γύρω στα μέσα του 6ου αιώνα.

Οι κύριες τελετές των Θεοφανίων

  • Μέγας Αγιασμός (θρησκευτική τελετή που λαμβάνει χώρα εντός των Εκκλησιών).
  • Κατάδυση του Τιμίου Σταυρού (θρησκευτική τελετή που ακολουθεί του Μεγάλου Αγιασμού και γίνεται η κατάδυση του Σταυρού σε ακτή θάλασσας, εντός λιμένων, όχθες ποταμών ή λιμνών και στην ανάγκη σε δεξαμενές νερού όπως στην Αθήνα.

Το έθιμο του σταυρού

Κάθε χρόνο μετά την πρωινή λειτουργία, οι ιερείς αγιάζουν τα νερά (πχ θάλασσες, ποτάμια, λίμνες κλπ) πετώντας μέσα έναν σταυρό.

Σύμφωνα με το έθιμο, οι πιστοί βουτάνε για να πιάσουν τον σταυρό και μάλιστα όποιος καταφέρει να τον πιάσει θεωρείται ότι θα πάρει την ευλογία του και θα έχει καλή τύχη.

Μετά τον αγιασμό των υδάτων οι ιερείς, κυρίως στα χωριά, περνούν από τα σπίτια των κατοίκων και τα ραντίζουν με αγιασμό, δηλαδή με αγιασμένο νερό για να διώξουν τα κακά πνεύματα. Στις μεγάλες πόλεις τον αγιασμό αναλαμβάνουν συνήθως οι ίδιοι οι κάτοικοι των σπιτιών.

Σε κάποιες περιοχές μετά τον αγιασμό πολλοί άνθρωποι συνηθίζουν να πλένουν τις εικόνες ή άλλα αντικείμενα (σκεύη, εργαλεία κλπ) στα αγιασμένα νερά (θάλασσες, λίμνες, ποτάμια). Αυτό γίνεται, σύμφωνα με την παράδοση, για να ανακτήσουν τα αντικείμενα αυτά, μέσω του αγιασμένου νερού, τη δύναμη που έχασαν με την πάροδο του χρόνου. Μάλιστα αφού τελειώσουν το πλύσιμο πρέπει να πετάξουν το νερό σε μέρος που δεν πρόκειται να πατηθεί από άνθρωπο.

Τα ονόματα που γιορτάζουν σήμερα

Σήμερα λέμε χρόνια πολλά στους:

Θεοπούλα, Θεόπη, Θεοφάνης, Φάνης, Θεοφανία, Θεανώ (εθιμικά), Ιορδάνης, Γιορντανής, Ντάνης, Δάνης, Ιορδανία, Ιορδάνα, Γιορντάνα, Ντάνα, Δάνα, Περιστέρα, Φαίδων, Φανή, Φένια, Φάνια, Φανούλα, Φωτεινή, Φώτω, Φώφη, Φωτούλα, Φαίη, Φωφώ, Φώτιος, Φώτης, Φωτεινός, Φώτις, Φωτίκα, Φωτίκω, Φώτα, Φωτή, Ουρανία, Ράνια.

Διαβάστε επίσης:

Καιρός: Ραγδαία επιδείνωση από το απόγευμα – Καταιγίδες και ισχυροί άνεμοι

Πιερρακάκης: 4 +1 τομές που έρχονται στον χώρο της Εκπαίδευσης

Συναγερμός στην Νέα Υόρκη: Χειμερινή καταιγίδα απειλεί τις βορειοανατολικές ακτές