«Όσο συνεχίζεις να παλεύεις πάντα θα φτάνεις εκεί που θέλεις…»

Η παραπάνω φράση θα μπορούσε, κάλλιστα, να αποτελεί το προσωπικό μότο του κ. Δημήτρη Χρόνη, ενός ανθρώπου που γνωρίσαμε χάρη ακριβώς στη θέληση και την επιμονή του να αλλάξει τη ζωή του και να γίνει, με αυτόν τον τρόπο, παράδειγμα προς μίμηση, πηγή αισιοδοξίας, πρότυπο για μικρούς και μεγάλους. Αποδεικνύοντας με τον καλύτερο τρόπο ότι «η ζωή είναι πάντα μπροστά».

Φανατικός καπνιστής μέχρι τα 47 του, ο Δημήτρης Χρόνης πήρε την απόφαση να αλλάξει πορεία στη ζωή όταν άρχισε να παθαίνει κρίσεις δύσπνοιας. Κρίσεις που τον οδήγησαν, σε πρώτη φάση, στο νοσοκομείο, όπου και άκουσε τον γιατρό του να του λέει επιτακτικά πως έπρεπε να κόψει άμεσα το κάπνισμα. Μόλις είχε διαγνωστεί με αρχόμενη Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια – τη γνωστή σε πολλούς από εμάς «ΧΑΠ» ή «νόσο των καπνιστών», όπως έχει ονομαστεί. Μια νόσο από την οποία, σύμφωνα με το European Lung Foundation (ELF), σημειώνονται 300.000 θάνατοι στην Ευρώπη κάθε χρόνο – το ισοδύναμο από 3 βόμβες της Χιροσίμα!

Η προτροπή αυτή στάθηκε αρκετή να φέρει μια ριζική μεταστροφή στις συνήθειες που είχε μέχρι τότε. Ο κ. Χρόνης όχι μόνο έκοψε το κάπνισμα με την πρώτη, αλλά αποφάσισε να αλλάξει εντελώς τρόπο ζωής. Να αρχίσει να γυμνάζεται συστηματικά, να αλλάξει συνήθειες και να ξεκινήσει να τρέχει, κάτι που του άρεσε, ούτως ή άλλως, πάρα πολύ. Αυτό που δεν φανταζόταν ίσως ήταν ότι όλα αυτά θα του άνοιγαν πραγματικά νέους δρόμους. Δρόμους που όχι μόνον έτρεξε, αλλά κατάφερε κυριολεκτικά να κατακτήσει, σημειώνοντας πολλές και σημαντικές επιτυχίες, σε ηλικίες που άλλοι άνθρωποι δεν το διανοούνται καν.

Είναι ενδεικτικό ότι ο κ. Χρόνης έτρεξε τον πρώτο του Μαραθώνιο το 2002, σε ηλικία 51 ετών. Από τότε έχει συμμετάσχει σε περισσότερους από 20 μαραθωνίους και 15 υπερμαραθώνιους σε όλον τον κόσμο, καθώς και σε αγώνες 100, 140, 180 και 246 χιλιομέτρων. Έτρεξε δε πρώτη φορά στο Spartathlon το 2017 σε ηλικία 66 ετών. Έγινε έτσι ο μεγαλύτερος σε ηλικία Έλληνας αθλητής που κατέκτησε το πολύ δύσκολο κι απαιτητικό Spartathlon. Έχει τρέξει στο Τόκιο, στο Λονδίνο, Σικάγο. Και απ’ ό,τι φαίνεται, συνεχίζει… Συνεχίζει και το απολαμβάνει… Γιατί, πλέον, το τρέξιμο δεν είναι μόνο θέμα άσκησης, αλλά και πηγή έμπνευσης, συγκινήσεων και, κυρίως, όπως λέει ο ίδιος, υπερηφάνειας.

Κανείς δεν θα μπορούσε να περιγράψει αυτά τα συναισθήματα καλύτερα από τον ίδιο.

«Έχω τρέξει τον Μαραθώνιο της Αθήνας 5 φορές. Κάθε αθλητής που συμμετέχει στον αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας, αισθάνεται δέος, συγκίνηση, θαυμασμό και, κυρίως, υπερηφάνεια. Γνωρίζει ότι τρέχει στα χνάρια μιας ιστορικής διαδρομής, που ενώνει το θρύλο με την Ιστορία, αναδεικνύοντας τη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης και ψυχής, χαρακτηριστικά, που διέκριναν τον αγγελιοφόρο της νίκης των αρχαίων Ελλήνων (Θέρσιππο ή κατά άλλους ιστορικούς Ευκλή) κατά των Περσών στην Μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ. Ο αθλητής αισθάνεται να γίνεται ένας ταπεινός κοινωνός, εκφραστής ενός μεγαλειώδους γεγονότος που κατέδειξε ότι το ηθικό φρόνημα και η προσήλωση σε ανώτερα ιδανικά (πατρίδα-ελευθερία) μετατρέπουν τον άνθρωπο σχεδόν σε υπεράνθρωπο, κάνοντάς τον να υπερνικήσει συνθήκες που διαγράφονται ακαταμάχητες (μέγεθος και συνθήκες διαδρομής, καιρικά φαινόμενα, βασικές ανθρώπινες ανάγκες, εξοπλισμός κλπ.)», λέει χαρακτηριστικά σε συνέντευξη που παραχώρησε επί τη ευκαιρία της συμμετοχής του στον Μαραθώνιο του Τόκιο το 2018.

Για τον ίδιο, άλλωστε, ο πρώτος του Μαραθώνιος, το 2002, στην Αθήνα, κατέχει ξεχωριστεί θέση στην καρδιά και τη ζωή του. Ο αγώνας, όμως, που αποτέλεσε ορόσημο στην αθλητική του δραστηριότητα ήταν το 2017, το Σπάρταθλον. Ένας διεθνής υπερμαραθώνιος αγώνας 246 χιλιομέτρων, με αφετηρία την Αθήνα και τερματισμό το άγαλμα του Λεωνίδα στη Σπάρτη. Και αυτό, όπως λέει, «όχι μόνο γιατί υπήρξα ο μεγαλύτερος σε ηλικία Έλληνας αθλητής που τον ολοκλήρωσε στον προβλεπόμενο χρόνο (34 ώρες και 51 λεπτά), από τότε που καθιερώθηκε, αλλά και γιατί αποτέλεσε ένα “ΤΑΞΙΔΙ” υπερπροσπάθειας, εμπειριών και ισχυρών συναισθημάτων. Ένα “ΤΑΞΙΔΙ” όπου προσδιόρισα τα όρια της ψυχικής και σωματικής μου αντοχής και από το οποίο απέκτησα μεγαλύτερη ωριμότητα, νιώθοντας την αγάπη και το αγκάλιασμα του κόσμου».

Για τον Δημήτρη Χρόνη, ο δρόμος ήταν σκληρός και απρόβλεπτος. Ήταν όμως αποφασισμένος. Αποφασισμένος να μην αφεθεί, να μην παραιτηθεί, αλλά να αλλάξει ζωή, να διεκδικήσει ένα καλύτερο μέλλον, να αφήσει πίσω τις συνήθειες του παρελθόντος. Να συνεχίσει να ζει υγιής, πνευματικά και σωματικά. Και όλα αυτά τα διεκδίκησε με πείσμα. Χωρίς να σκεφθεί δυσκολίες, ηλικία, εμπόδια.

Την κρίσιμη στιγμή, αποφάσισε να αλλάξει ρότα και το έκανε. Χωρίς να έχει φανταστεί τους δρόμους που θα ανοίγονταν μπροστά του. Χωρίς να γνωρίζει ποια ήταν τα όρια της ψυχικής και σωματικής αντοχής του. Ήξερε, όμως, πως όταν έχεις θέληση και κάποιον να σε στηρίζει, τίποτε δεν μπορεί να σε κρατήσει από το να τρέξεις μπροστά. Γιατί η ζωή είναι πάντα μπροστά.

Η ιστορία του Δημήτρη Χρόνη πρέπει να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για όλους, ιδίως στις δύσκολες μέρες που διανύουμε. Γιατί τώρα πρέπει να διαφυλάξουμε, περισσότερο από ποτέ ίσως, όχι μόνο τη σωματική υγεία μας, αλλά και την ψυχική και την πνευματική. Κάτι που γνωρίζει πολύ καλά η ΝΝ Ηellas, μία εταιρία που στέκεται δίπλα μας στις δύσκολες, αλλά και στις καλές στιγμές μας, θέλοντας να μας γεμίσει αισιοδοξία και θέληση, να μας παρακινήσει να βγούμε από τη στασιμότητα και την αδράνεια. Γι’ αυτό και διάλεξε ως πρωταγωνιστή της νέας καμπάνιας της τον κ. Χρόνη. Γιατί κανείς δεν θα μπορούσε να ενσαρκώσει καλύτερα το μήνυμα «Όσο συνεχίζεις να παλεύεις πάντα θα φτάνεις εκεί που θέλεις» από τον άνθρωπο που το έκανε πράξη. Και που συνεχίζει να ονειρεύεται την επόμενη Ολυμπιάδα…