Ομιλία στην τελετή εκδήλωσης βράβευσης εξεχουσών προσωπικοτήτων αποφοίτων του πανεπιστημίου London School of Economics εκφώνησε το βράδυ της Πέμπτης η κυρία Μαριάννα Λάτση, η οποία βραβεύτηκε από τον Ελληνικό Σύλλογο αποφοίτων LSE.

Στην ομιλία της η κυρία Λάτση ανέφερε ότι το μεγάλο κίνητρο αποδοχής της βράβευσής της ήταν η λέξη επανασύνδεση. «Επανασύνδεση με το παρελθόν μου, επανασύνδεση με τα εφηβικά όνειρά μου, επανασύνδεση με ανθρώπους της νεότητάς μου, αλλά κυρίως επανασύνδεση με την αφετηρία μου» είπε χαρακτηριστικά.

Κάνοντας, δε, έναν προσωπικό απολογισμό της διαδρομής που έχει διανύσει μέχρι σήμερα, η κυρία Λάτση είπε ότι «συνοψίζεται σε τέσσερις λέξεις, που αντανακλούν τις τέσσερις διαστάσεις της ζωής μου: Kόρη – Μητέρα – Σύντροφος – Ενεργός Πολίτης».

Αναφερόμενη στα όσα έμαθε στο London School of Economics, του οποίου είναι απόφοιτος, η Μαριάννα Λάτση επισήμανε ότι «με βοήθησαν στην κατανόηση της σύνθετης κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας και των εξελίξεων του κόσμου μας τις τελευταίες δεκαετίες».

«Διδάχτηκα πολλά από τους πεφωτισμένους καθηγητές μας που μου επέτρεψαν να παρακολουθώ και να κατανοώ το σύνθετο επιχειρηματικό περιβάλλον μέσα στο οποίο δραστηριοποιείται ο πολυσχιδής Όμιλός μας. Την φιλανθρωπία όμως, τη διδάχτηκα από τον πατέρα και την μητέρα μου. Αυτοί ήταν η σχολή μου και οι δάσκαλοί μου. Μου δίδαξαν ότι η κοινωνική προσφορά δεν είναι αυτονόητο εθνικό καθήκον αλλά στάση ζωής που δεν πρέπει να επιδιώκει βραβεύσεις, τιμές κι ανταμοιβές» τόνισε, ακόμα, η Μαριάννα Λάτση.

Η ομιλία της Μαριάννας Λάτση

«Κύριε Υπουργέ
Κύριε Πρέσβη
Κύριε Πρόεδρε του Συλλόγου Αποφοίτων του London School of Economics
Κυρίες και Κύριοι

Δυσκολεύομαι να ιεραρχήσω εκείνους τους οποίους οφείλω να ευχαριστήσω για την σημερινή εξαιρετική τιμή που μου επιφυλάξατε.

Θα ξεκινήσω όμως από τον Πρέσβη κ. Μάθιου Λοτζ που φιλοξενεί την σημερινή εκδήλωση στην οικία του και στο πρόσωπό του το Ηνωμένο Βασίλειο, που μας φιλοξένησε,  πριν από δεκαετίες, κατά τα φοιτητικά μας χρόνια.

Τον Πρόεδρο του Συλλόγου Αποφοίτων του London School of Economics Δρα Βασίλη Αποστολόπουλο και όλο το Διοικητικό Συμβούλιο του εξαιρετικά δραστήριου Συλλόγου, για την απόφασή τους να με συμπεριλάβουν στη λίστα των φετινών βραβείων μαζί με προσωπικότητες με μοναδική διαδρομή στον δημόσιο, ακαδημαϊκό και επιχειρηματικό βίο της πατρίδας μας και όχι μόνο.

Και προφανώς οι ευχαριστίες μου εκτείνονται στο London School of Economics,  στη διοίκησή του και στους καθηγητές του που συνεχίζουν με την ίδια επιτυχία μια διαδρομή αριστείας και πρωτοπορίας αδιαλείπτως,  επί 130 χρόνια περίπου.

Οι δημόσιες βραβεύσεις πάντα μου δημιουργούν μια αμφίθυμη διάθεση. Ικανοποίησης για την τιμή μεν, συστολής ως προς την αποδοχή δε. Το τι κυριαρχεί κάθε φορά εναπόκειται στις ειδικές συνθήκες. Με κάθε ειλικρίνεια, το μεγάλο κίνητρο αποδοχής της σημερινής βράβευσης συνοψίζεται στη λέξη επανασύνδεση.
Επανασύνδεση με το παρελθόν μου, επανασύνδεση με τα εφηβικά όνειρά μου, επανασύνδεση με ανθρώπους της νεότητάς μου, αλλά κυρίως επανασύνδεση με την αφετηρία μου.

Σε κάθε τέτοια περίσταση,  δημιουργούνται γόνιμες συνθήκες για έναν προσωπικό αναστοχασμό και για μια συμπύκνωση σε λίγες λέξεις της προσωπικής διαδρομής που έχουμε διανύσει από την νεότητά μας μέχρι σήμερα.

Ο δικός μου προσωπικός απολογισμός συνοψίζεται σε τέσσερις λέξεις, που αντανακλούν τις τέσσερις διαστάσεις της ζωής μου: Kόρη – Μητέρα – Σύντροφος – Ενεργός Πολίτης

Η ζωή με ευλόγησε να γευτώ όλα τα ευεργετήματα του να έχει κανείς δύο μοναδικούς, από κάθε άποψη γονείς, του να φέρνεις και να παραδίδεις στον κόσμο τρία υπέροχα παιδιά και του να έχεις την τύχη να συνυπάρξεις στη ζωή σου με πρωτοπόρους και δημιουργικούς ανθρώπους, ακόμη και αν ο χρόνος δεν υπήρξε όσο γενναιόδωρος θα ήθελες.

Η εσωτερική αυτή πληρότητα και ισορροπία που ένοιωσα σε όλες τις φάσεις της ζωής μου με οδήγησε εξελικτικά στην τέταρτη διάσταση της προσωπικότητάς μου,  αυτής του ενεργού και χρήσιμου πολίτη για την οποία μου απονέμεται το σημερινό βραβείο.

Έμαθα πολλά στο London School of Economics που με βοήθησαν στην κατανόηση της σύνθετης κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας και των εξελίξεων του κόσμου μας τις τελευταίες δεκαετίες .

Διδάχτηκα πολλά από τους πεφωτισμένους καθηγητές μας που μου επέτρεψαν να παρακολουθώ και να κατανοώ το σύνθετο επιχειρηματικό περιβάλλον μέσα στο οποίο δραστηριοποιείται ο πολυσχιδής Όμιλός μας.

Την φιλανθρωπία όμως, τη διδάχτηκα από τον πατέρα και την μητέρα μου. Αυτοί  ήταν η Σχολή μου και οι δάσκαλοί μου.

Μου δίδαξαν ότι η κοινωνική προσφορά δεν είναι αυτονόητο εθνικό καθήκον αλλά στάση ζωής που δεν πρέπει να επιδιώκει βραβεύσεις, τιμές κι ανταμοιβές.

Μου  δίδαξαν ότι η προσφορά προς τους συνανθρώπους μας και κυρίως προς τους πιο αδύναμους, δεν είναι πράξη αλτρουισμού ούτε μηχανισμός αποκατάστασης των μεγάλων ανισοτήτων που δυστυχώς ταλανίζουν τις σύγχρονες κοινωνίες.

Μου δίδαξαν ότι η φιλανθρωπία είναι ένας δρόμος προσωπικής εξέλιξης τον οποίο διαβαίνουμε μοναχικά κατά τη διάρκεια της ζωής μας και αυτή μας η πορεία απλά σημαδεύεται από επιμέρους συμπεριφορές και πράξεις κοινής ωφέλειας, αλληλεγγύης και ανθρωπιάς.

Αυτές τις επιμέρους φωτεινές πράξεις αλληλεγγύης και ανθρωπιάς τιμήσατε σήμερα αγαπητοί συμφοιτητές του London School of Economics και όχι εμένα προσωπικά.

Σας ευχαριστώ από καρδιάς».

Σημειώνεται ότι στην ίδια εκδήλωση βραβεύτηκαν ο υπουργός Εξωτερικών κ. Νίκος Δένδιας, ο Καθηγητής Σύγχρονων Ελληνικών Σπουδών, κάτοχος της Έδρας «Ελευθέριος Βενιζέλος«, και Καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής στο London School of Economics Kevin Featherstone, η Χλόη Λασκαρίδη και ο Βαγγέλης Μυτιληναίος που έκανε και την κεντρική ομιλία με θέμα την ενεργειακή κρίση.