Eκτός Ακαδημίας Αθηνών βρέθηκε o σπουδαίος ακαδημαϊκός Κωνσταντίνος Τσουκαλάς.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο κ. Τσουκαλάς έλαβε μόνο 18 ψήφους στις δυο πρώτες ψηφοφορίες και 20 στην τρίτη. Πρόκειται για τη δεύτερη «ηχηρή» απόρριψη από την Ακαδημία Αθηνών, που προκαλεί αντιδράσεις, καθώς προηγήθηκε πριν από λίγους μήνες η απόρριψη του κορυφαίου Έλληνα ποιητή Τίτου Πατρίκιου.

1

Η απόρριψη του Κωνσταντίνου Τσουκαλά, προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις.

Όπως αναφέρεται στα social media της Ακαδημίας Αθηνών «γενικός και κύριος σκοπός της Aκαδημίας Aθηνών, είναι η καλλιέργεια και η προαγωγή των Eπιστημών, των Γραμμάτων και των Kαλών Tεχνών».

Στην τελευταία ανακοίνωση της Ακαδημίας Αθηνών με ημερομηνία 30 Μαρτίου 2023, αναφέρεται πέραν των άλλων διαδικαστικών μόνο η αναγγελία της δημοσίευσης του Προεδρικού Διατάγματος περί κυρώσεως της εκλογής του Μιχαήλ Κοσμόπουλου, ως τακτικού μέλους της Ακαδημίας στην Τάξη των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών στην έδρα της «Προϊστορικής Αρχαιολογίας (με έμφαση στην Εποχή του Χαλκού)».

Αντιδράσεις από τον ακαδημαϊκό κόσμο

Ο κ. Νικόλας Σεβαστάκης αναφέρει σε ανάρτησή του:

Η απόρριψη της υποψηφιότητας του Κωνσταντίνου Τσουκαλά στην Ακαδημία δείχνει άγνοια του στοιχειώδους κανόνα της κοινωνικής επιστήμης στην Ελλάδα των τελευταίων πενήντα χρόνων. Η συμβολή του Τσουκαλά στην μελέτη των δομών και των πρακτικών που συνθέτουν την νεοελληνική κοινωνία είναι αδιάψευστη. Όπως και η γενικότερη πνευματική σημασία της ανήσυχης παρέμβασης του για προβλήματα της δημοκρατίας, της πολιτικής και των θεσμών.
Καμιά φορά δυσκολεύεται να καταλάβει κανείς τα κριτήρια, τις εμμονές, τον κακής κοπής συντηρητισμό (γιατί ένας πραγματικός συντηρητικός θα είχε να μάθει από το έργο του Κ. Τσουκαλά).
Είναι κρίμα. Και δεν συμφωνώ με την εύκολη περιφρόνηση στον θεσμό της Ακαδημίας από ”ριζοσπαστικη” σκοπιά. Καλά έκανε ο Κ. Τσουκαλάς που έβαλε υποψηφιότητα. Η δημοκρατία των γραμμάτων και της επιστήμης έχει τα τελετουργικά, τους θεσμούς, τα όργανά της. Το θέμα είναι η ποιότητα της κρίσης που αφήνει έξω έναν Τσουκαλά ή έναν Πατρίκιο, ανθρώπους που φέρουν μαζί τους τις καλύτερες παραδόσεις της πνευματικής δημοκρατικής Αριστεράς.

 

Παράλληλα, ο ομότιμος καθηγητής νεότερης ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αντώνης Λιάκος, επέκρινε την απόφαση της Ακαδημίας:

«Έκπληξη δεν είναι ότι απορρίφθηκε η υποψηφιότητα του Κωνστ. Τσουκαλά από την Ακαδημία, όπως προηγουμένως του Τίτου Πατρίκιου. Έκπληξη είναι ότι υπέβαλαν υποψηφιότητα. Η Ακαδημία είναι ένας θεσμός-υπόλειμμα, ο οποίος θα έπρεπε από καιρό να πάψει να αποτελεί ένα κλειστό κλάμπ ηλικιωμένων επιστημόνων, οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν χάσει επαφή με την εξέλιξη των επιστημών τους. Θα έπρεπε να μεταρρυθμιστεί ώστε να αποτελεί ένα επιτελικό κέντρο ερευνών , τουλάχιστον στα πρότυπα της British Academy. Μπόλικη κουβέντα για μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα, αλλά μπρος στην Ακαδημία, αιδήμων σιωπή. Ακόμη και οι μεταρρυθμιστές που έγιναν ακαδημαϊκοί. λησμόνησαν τον μεταρρυθμισμό τους. Dolce far niente!»

Ποιος είναι ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς

Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937. Είναι ομότιμος καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, docteur es Lettres et Sciences Humaines στο Πανεπιστήμιο Παρισίων και επίτιμος διδάκτωρ στα Πανεπιστήμια Κρήτης και Πελοποννήσου. Μετά τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές Φιλοσοφίας του Δικαίου και Κοινωνιολογίας στα Πανεπιστήμια Heidelberg, Μονάχου, Παρισιού και Yale.

To 1974 ανακηρύσσεται Διδάκτορας Γραμμάτων και Ανθρωπιστικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Παρισίων. Από το 1961 έως το 1998 ασκεί δικηγορία στην Αθήνα. Απασχολήθηκε ως ερευνητής στο Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών Αθηνών (1963-1967) και στο γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών (1968). Κατά τα έτη 1968-1985 υπήρξε καθηγητής κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Παρισίων και από το 1985 είναι ομότιμος καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Διετέλεσε καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Παρισίων αριθ. 8 και στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1981-1985), επιστημονικός διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (1981-1989), επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Columbia της Νέας Υόρκης, Princeton, New York University (NYU), της Πόλης της Νέας Υόρκης (CUNY), Iztapalapa της Πόλεως του Μεξικού, Παρισίων (Paris 1), καθώς και στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Έχει επίσης διατελέσει μέλος του Ανωτάτου Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας, αρχηγός της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διάσκεψη Κορυφής του ΟΗΕ για την Κοινωνική Ανάπτυξη (1994-1996), μόνιμο μέλος του “Carrefour pour la science et la culture” που οργανώθηκε από την Ε.Ε. υπό την προεδρία του Jacques Delors, πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Κοινωνιολόγων της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης και βουλευτής επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015. Διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού την περίοδο 2016-2020.

Διαβάστε επίσης:

Επίσκεψη της Διπλωματικής Ακαδημίας του Υπουργείου Εξωτερικών στην ΟΛΘ Α.Ε.