Η 9χρονη κόρη της Ρούλας Πισπιρίγκου βρισκόταν αναίσθητη, μεταξύ ζωή και θανάτου μέσα στο δωμάτιο του ΠΑΙΔΩΝ κι εκείνη δεν έβαλε τις φωνές, δεν έτρεξε αλλόφρων να ειδοποιήσει τους γιατρούς. Την περιγραφή μίας γυναίκας απόλυτα ψύχραιμης, που δεν συνάδει με την εικόνα μιας μάνας που χάνει και το τρίτο παιδί της, έδωσε η νοσηλεύτρια Αικατερίνη Καββαδία, καταθέτοντας στη δίκη της κατηγορούμενης ως παιδοκτόνου Πισπιρίγκου.

«Δεν μου έχει συμβεί ξανά αυτό που μου έτυχε εκείνη την ημέρα», κατέθεσε χαρακτηριστικά και περιέγραψε πώς η μητέρα την πλησίασε, χαλαρή και με σταθερό βήμα, χωρίς να της πει αμέσως ότι το παιδί της είναι αναίσθητο:

1

«Στις 2:28 το μεσημέρι, ήρθε η μητέρα να μας ειδοποιήσει. Είχε κανονικό βήμα, σταθερό. Κοιτούσε προς εμάς, κοιτούσε γύρω – γύρω, κατάλαβα ότι μας ψάχνει. Τη ρώτησα “θέλετε κάτι;” και δεν μου απαντούσε. Σκεπτόμενη τα επεισόδια που έκανε το παιδί της είπα “κάνει κάποιο επεισόδιο η Τζωρτζίνα;”. Μου έγνεψε καταφατικά κουνώντας το κεφάλι της».

Πρόεδρος: Την ακούσατε να φωνάζει;

Μάρτυρας: Όχι.

Πρόεδρος: Ήταν ανήσυχη;

Μάρτυρας: Όχι. Από την αντίδραση της μητέρας δεν είχα καταλάβει ότι ήταν κάτι τόσο επείγον…

Πρόεδρος: Θυμάστε να σας λέει η μητέρα «τρέξτε»;

Μάρτυρας: Δεν θυμάμαι να μας λέει κάτι τέτοιο.

Πρόεδρος: Εκείνη την ώρα που μπήκε στο θάλαμο θυμάστε να φώναξε κάτι σε εσάς ή στη γιατρό;

Μάρτυρας: Όχι δεν φώναξε κάτι. Στέκονταν. Αριστερά στο κομοδίνο βρίσκονταν η αμπου και έκανε κίνηση να μας τη δώσει. Επίσης θυμάμαι ότι έβγαλε ένα μικρό μηχάνημα σαν ποντίκι και το ακούμπησε στη καρδιά του παιδιού. Τη διέκοψε η γιατρός και της είπε να περάσει έξω.

Πρόεδρος: Μήπως φορούσε μάσκα και δεν μπορούσατε να καταλάβετε τι έλεγε;

Μάρτυρας: Την κρατούσε στα χέρια, δεν την φορούσε.

Πρόεδρος: Θυμάστε αν ακούσατε κάποιον άλλο ήχο;

Μάρτυρας: Δεν ακούγαμε τίποτα. Συνειδητοποίησα μετά ότι δεν ακούγαμε το οξύτερο. Που χτυπάει δυνατά όταν κάτι δεν πάει καλά.

Πρόεδρος: Αυτό έχει κουμπάκι σίγασης;

Μάρτυρας: Ναι έχει ένα κουμπί που το πατάς για σίγαση αλλά επανέρχεται μετά από 2 λεπτά και πρέπει να το ξαναπατήσεις.

Πρόεδρος: Το οξύμετρο ήταν συνδεδεμένο;

Μάρτυρας: Ναι στο χεράκι ή στο πόδι του παιδιού.

Πρόεδρος: Όταν μπήκατε στο δωμάτιο θυμάστε να ακούτε τον κανονικό ήχο του οξυμέτρου;

Μάρτυρας: Δεν θυμάμαι.

Πρόεδρος: Η μητέρα σας πλησίασε κάποια στιγμή να ρωτήσει κάτι;

Μάρτυρας: Εμένα όχι.

Πρόεδρος: Θυμάστε πώς ήταν η κατάσταση της κατηγορούμενης καθ’ όλη αυτή τη διάρκεια;

Μάρτυρας: Δεν θυμάμαι να μας ρώτησε κάτι. Την είδα μετά στο γραφείο των διευθυντών. Μιλούσε στο κινητό και έκλαιγε πιθανόν να μιλούσε στο πατέρα της γιατί άκουσα να λέει «μπαμπά σε κλείνω». Την ρώτησα αν χρειάζονταν κάτι από εμάς και μου είπε «όχι».

Η νοσηλεύτρια περιέγραψε την κατάσταση του παιδιού που εκείνη αντίκρισε μπαίνοντας στο δωμάτιο και τις αγωνιώδεις προσπάθειες να το κρατήσουν στη ζωή:

«Το παιδί το βρήκαμε όχι σε ένα επείγον επεισόδιο αλλά σε ένα σοβαρότερα επεισόδια. Το πιο επείγον. Είχε μπλε χείλη και είχε στρίψει το κεφάλι της αριστερά. Μπαίνοντας ακούσαμε ένα ρόγχο.

Είχε χαμηλές τιμές στο οξύμετρο που δεν συμβαδίζουν με την ζωή. Άκουσα τη γιατρό να μου δίνει οδηγίες για ΚΑΡΠΑ.

Ξεκίνησα συμπιέσεις και η γιατρός εξέταζε το παιδί. Ξεκίνησα τις συμπιέσεις και είπα σε συνάδελφό μου “έλα αμέσως στη θέση μου να καλέσω την Μονάδα”.

Έτρεξα στο γραφείο μας και κάλεσα τη Μονάδα. Τους είπα «ελάτε τώρα έχουμε ανακοπή». Με του που μπήκα ξανά στο θάλαμο μπήκε και η Μονάδα. Έκατσα λίγο μέσα στο θάλαμο και η συνάδελφος της Μονάδας μου ζήτησε κάποιες σύριγγες.

Βγήκα από το θάλαμο και ενημέρωσα την υπεύθυνη βάρδιας. Παρέμεινα έξω από το θάλαμο και θυμάμαι τον γιατρό να ενημερώνει την μητέρα τι συμβαίνει. Μετά η μητέρα είχε μεταφερθεί στο γραφείο των διευθυντών για ενημέρωση.

Έμεινα πάνω μέχρι να φύγει η Μονάδα. Είχε τελείωσε η βάρδια μου και έκατσα λίγο μήπως χρειαστεί κάτι γιατί οι συνάδελφοι έπρεπε να ετοιμάσουν το παιδί για όλα τα υπόλοιπα».

Πρόεδρος: Είναι σύνηθες να δίνει τα φάρμακα ο γονιός που συνοδεύει το παιδί;

Μάρτυρας: Οι νοσηλευτές μπορούν να χορηγούν όλα τα φάρμακα, όμως για τα παιδιά που έχουν γαστροστομία και πρέπει να πάνε σπίτι εκπαιδεύονται οι γονείς για να δίνουν τα φάρμακα και την τροφή και συνεχίζουν και όταν έρχονται στο νοσοκομείο. Ενδοφλέβια δεν τους επιτρέπεται. Η οδηγία αυτή άλλαξε την Παρασκευή το μεσημέρι και έλεγε να δίνουμε εμείς τα φάρμακα από γαστροστρομία. Η κ. Μαυρίκου έδωσε την εντολή γιατί ήθελε να είναι πιο σίγουρη ότι θα χορηγούνται σωστά τα φάρμακα γιατί το παιδί είχε κάνει κάποια επεισόδια.

Πρόεδρος: Μέσα στο δωμάτιο υπήρχε κάποιο κουμπί για ώρα ανάγκης που συνδέεται με τη στάση νοσηλευτών;

Μάρτυρας: Υπάρχει ένα κουμπί δίπλα στη πόρτα, που από την αρχή της κλινικής δεν είναι σε λειτουργία. Γενικά οι γονείς έρχονται να ειδοποιήσουν.

Πρόεδρος: Την επόμενη ημέρα στις 27.1 που αναλάβατε σαν ενημέρωσαν αν είχε συμβεί κάτι;

Μάρτυρας: Δεν είχε συμβεί κάτι, θυμάμαι ότι το παιδί ήταν σταθερό.

Η κατάθεση της νοσηλεύτριας θα συνεχιστεί και αύριο.

Διαβάστε επίσης:

Θερινές εκπτώσεις: Πότε ξεκινούν – Ποια Κυριακή είναι ανοιχτά τα καταστήματα

Ίος: Τραγωδία με δύο νεκρούς μαθητές που γιόρταζαν την αποφοίτησή τους

ΔΥΠΑ: Παράταση έως 9/7 η προθεσμία για τις αιτήσεις στους βρεφονηπιακούς σταθμούς