Τη μέρα που άλλαξε τη ζωή εκατοντάδων ανθρώπων, περιέγραψε σε μία σπαρακτική κατάθεση δικηγόρος του οποίου η μητέρα κάηκε ζωντανή στη φωτιά στο Μάτι.

Έτρεχε με την κόρη της και το γαμπρό της να ξεφύγουν από από τις φλόγες, σκόνταψε στον κορμό ενός δέντρου, έπεσε κάτω και εκεί τελείωσε η ζωή της.

«Κάποια πράγματα δεν μπορούμε να τα συγχωρήσουμε ποτέ… Εύχομαι κανένας να μην ζήσει τις στιγμές που εμείς ζήσαμε», κατέθεσε στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο, στη δίκη των 21 κατηγορουμένων.

Ο δικηγόρος Παναγιώτης Κωνσταντάκης μίλησε στην κατάθεσή του για ένα «θέατρο σκιών», καταλογίζοντας ευθύνες για κακούργημα στους αρμοδίους:

«Ούτε ένα πτητικό μέσο δεν σηκώθηκε να ανακόψει τη φωτιά στο Νταού Πεντέλης. Η φωτιά έκανε 77 λεπτά να περάσει στο Μάτι Σε αυτό το χρόνο δεν υπήρχε ένα ρημάδι Σινούκ να σηκωθεί να σταματήσει τη φωτιά; Ο κόσμος έμεινε απροστάτευτος, χωρίς καμία ενημέρωση και παραπληροφορημένος  από αυτούς που είχαν ευθύνη να βοηθήσουν να αποφύγουν το μοιραίο. Έφυγαν τρέχοντας μόνο όσοι κατάλαβαν ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά όταν έπεσε το ρεύμα και όσοι βγήκαν από τα σπίτι τους και είδαν τις φλόγες… Γι’ αυτό και βρέθηκαν απανθρακωμένοι άνθρωποι στο δρόμο, για  αυτό έλιωσαν άνθρωποι που πήγαν να σώσουν άλλους. Αλλά κατά τα άλλα όλα δούλεψαν σωστά. Αυτό και το να σας δώσουμε δύο χιλιάδες δεν θα τα ξεχάσω ποτέ , και δεν θα τα  συγχωρήσω ποτέ».

Ο μάρτυρας περιέγραψε την προσπάθεια της διπλής του οικογένειας να σωθεί, την ώρα που τα πάντα τριγύρω καίγονταν και κανένας δεν βρισκόταν εκείνη να βοηθήσει.

«Περπάτησαν σε ένα κακοτράχαλο σημείο, προσπαθώντας να μπουν σε κάποια από τις καθόδους για τις παραλίες. Τη στιγμή που μπήκαν σε αυτό το δρόμο άρχισαν να έρχονται καύτρες και αντελήφθησαν ότι τα πράγματα δυσκολεύουν αρκετά. Αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να τρέξουν για να σωθούν προς τις μικρές παραλίες. Σε ένα σημείο υπήρχε ένα πεύκο που ενωνόταν με έναν μεγάλο σχίνο. Σε μια ρίζα σκόνταψε και έπεσε η μητέρα μου.

Εκείνη την ώρα το πεύκο και ο σχίνος άναψαν σαν ένα σπίρτο Η φωτιά έκαψε τη μητέρα μου. Αναγκάστηκαν να φύγουν και να αφήσουν πίσω τη μητέρα μου… Τα αδέρφια μου κατέβηκαν σε μια άλλη παραλία με εγκαύματα σε μια άλλη παραλία ,όπου ήταν καμιά εικοσαριά – τριάντα άτομα  και παρέμειναν εκεί μέχρι τις δωδεκάμισι  το βράδυ χωρίς να ασχοληθεί ποτέ κανείς μαζί τους. Εκείνη την ώρα εμφανίστηκαν κάποιοι που μάλλον ήταν της Πυροσβεστικής και έφτασαν εκεί από τις φωνές. Ξεκίνησαν να ανεβάζουν τους ανθρώπους θεωρώντας ότι δεν υπήρχε εστία.

Και φτάνοντας επάνω, έγινε αναζωπύρωση και τους ξανακατέβασαν  κάτω. Μετά τους φόρτωσαν τριάντα -τριάντα και τους πήγαν στο λιμάνι της Ραφήνας αλλά δεν ήξεραν πως να πιάσουν έναν καμένο ή έναν άνθρωπο με σπασμένα πόδια. Τους αποβίβασαν στο βορειότερο σημείο του λιμανιού της Ραφήνας χωρίς να τους περιμένει κανένας.

Τους πέταξαν σε μια γωνιά και με όσες δυνάμεις είχαν κατευθύνθηκαν προς τα φώτα και τον κόσμο. Μαζί με τη αδερφή μου υπήρχε μια γυναίκα που περπατούσε για βοήθεια ενώ είχε πάθει έμφραγμα… Στις επτά παρά τέταρτο η μητέρα μου ήταν νεκρή και ήδη υπήρχαν πολλοί νεκροί. Εγώ το έμαθα στις επτά και δέκα. Από τις 18.30  μέχρι τις 19.30  πρέπει να υπήρχαν τουλάχιστον δέκα νεκροί. Και αυτό ήταν γνωστό».

Διαβάστε επίσης:

Δώρα ζωής για 2 ασθενείς από την 21χρονη φοιτήτρια που κατέληξε

Πανελλαδικές 2023: Από σήμερα η υποβολή δήλωσης για συμμετοχή στις εξετάσεις