Περιεχόμενα
«Έσφαλαν» οι δικαστές που πρωτόδικα τον καταδίκασαν σε ισόβια για τη δολοφονία της συζύγου του Καρολάιν και σε επιπλέον κάθειρξη 12 ετών για τη δολοφονία της σκυλίτσας τους.
Αυτό υποστήριξε ο συζυγοκτόνος των Γλυκών Νερών, Μπάμπης Αναγνωστόπουλος στην έναρξη της δίκη του στο Εφετείο. Θα διεκδικήσει βρασμό ψυχικής ορμής για να «σπάσει» τα ισόβια και στην προσπάθεια του να πείσει ότι δεν είχε προμελετήσει το έγκλημα «ρίχνει» για πρώτη φορά στη «μάχη» και μάρτυρες υπεράσπισης. Έξι πρότεινε να εξεταστούν, ανάμεσα τους και οι γονείς του.
Στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο δεν θέλησαν να εμφανιστούν και να υπερασπιστούν το παιδί τους. Τότε διαρρεόταν ότι είχαν άριστες σχέσεις με τους γονείς του θύματος για το καλό της μικρής Λυδίας.
Τώρα η κόρη δράστη και θύματος βρίσκεται εκτός Ελλάδας με τους γονείς των δύο πλευρών να βρίσκονται σε δικαστική διένεξη για την επικοινωνία με τη μικρούλα.
«Ντρέπομαι και μισώ τον εαυτό μου»
Μετανιωμένος για το αποτρόπαιο έγκλημα εμφανίστηκε ο Αναγνωστόπουλος, απαντώντας στους δικαστές του στην πρώτη ερώτηση κάθε δίκης προς τους κατηγορουμένους: «Τι έχετε να πείτε για τις κατηγορίες;».
«Αποδέχομαι τις κατηγορίες όχι όμως με τον τρόπο που περιγράφονται στο σκεπτικό της απόφασης -απάντησε ο πιλότος- Υπάρχει σφάλμα. Για τις πράξεις αυτές ντρέπομαι και σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να βλάψω τη σύζυγό μου. Δεν είχα κανένα όφελος. Ό,τι αγαπούσα χάθηκε εκείνη την ημέρα. Ντρέπομαι για εκείνη τη στιγμή και μισώ τον εαυτό μου. Ζητώ από όλους ένα μεγάλο συγνώμη.»
«Το μωρό με τα χέρια στη νεκρή μητέρα»
Ο αστυνομικός Χρ. Βαρδίκος, από τους πρώτους που μπήκαν στη μεζονέτα των Γλυκών Νερών, είναι ο πρώτος μάρτυρας:
«Γύρω στις 6: 15 το πρωί λάβαμε σήμα για άτομο που καλεί σε βοήθεια. Φτάσαμε άμεσα στο σημείο και είδαμε μια γειτόνισσα που κράταγε ένα τηλέφωνο και το έχει σε ανοιχτή ακρόαση. Ακούσαμε μια ανδρική φωνή που φώναζε πνιχτά «βοήθεια μιας σκοτώνουν». Μας πήγε η γειτόνισσα στην πίσω πλευρά του σπιτιού και εκεί ήταν ένα παράθυρο που σαν πρώτη εικόνα φαίνονταν να ήταν παραβιασμένο. Μπήκαμε στο σπίτι οι τέσσερις. Στο υπόγειο δεν υπήρχε τίποτα ήταν όλα εντάξει. Ανεβαίνοντας είδα ένα περιφραγμένο χώρο για κατοικίδια και εκεί υπήρχαν κόπρανα ζώου. Μετά στην αρχή του ισόγειο είδαμε το σκυλάκι νεκρό στην κουπαστή της σκάλας. Ανεβήκαμε στη σοφίτα και είδαμε μισάνοιχτη την πόρτα. Υπήρχε ένα κρεβάτι διπλό. Εκεί ήταν ξαπλωμένη μπρούμυτα με το κεφάλι κάτω η γυναίκα. Φαίνονταν ότι ήταν νεκρή. Αριστερά δεμένος σε χέρια και πόδια ήταν ο κατηγορούμενος. Το στόμα και τα ματιά του ήταν κλειστά με καφέ ταινία».
Πρόεδρος: Υπήρχε και το παιδί;
Μάρτυρας: Ναι, πάνω στο κρεβάτι με τα χέρια του στη μητέρα του. Ήταν μωρό δεν έκλαιγε όταν μπήκαμε εμείς. Γύρισε και μας κοίταξε. Το θύμα ήταν πισθάγκωνα δεμένο με ένα ύφασμα και επίσης δεμένο στο λαιμό με ύφασμα τύπου ότι την έχουν στραγγαλίσει
Πρόεδρος: Μετά τι έγινε;
Μάρτυρας: Πήρα το μωρό στην αγκαλιά. Οι συνάδελφοί μου έλυσαν τον κατηγορούμενο, ο οποίος λύθηκε, έκατσε στο κρεβάτι και άρχισε να σκουντάει τη νεκρή λέγοντας της «Καρολάιν αγάπη μου». Του είπαμε να απομακρυνθεί γιατί ήταν σκηνή εγκλήματος. Ζήτησε το μωρό του το έδωσα. Άρχισε μετά να κάνει κάποιες κινήσεις λίγο άγαρμπες… Σαν να θρηνούσε έχοντας το μωρό αγκαλιά. Του το πήραμε ευγενικά και του είπαμε να φύγουμε γιατί ήταν σκηνή εγκλήματος. Μας ότι τους λήστεψαν 3 άντρες με πιστόλια.
Πρόεδρος: Ήταν σφιχτά δεμένος ο κατηγορούμενος;
Μάρτυρας: Απ’ ότι ενημερώθηκα από τον συνάδελφο που τον έλυσε η ταινία στον λαιμό ήταν σφιχτά από τη μύτη και πάνω ήταν χαλαρά. Κατεβαίνοντας είδαμε το ζώο κρεμασμένο εκεί. Δεν υπήρξε καμία αντίδραση του κατηγορουμένου. Σαν να μην το είδε. Πέρασε και δεν ακούμπησε που λέμε.
Πρόεδρος: Από τη στιγμή που βγήκατε έξω τι έγινε;
Μάρτυρας: Εκεί άρχισαν πολλά περίεργα. Είδαμε ότι δεν υπήρχε ίχνος παραβίασης στο παράθυρο, ήταν απλά βγαλμένο. Μας έκανε εντύπωση η ψυχραιμία του. Υπήρχε μια πραότητα… Του έλεγα να πάρει κάποιον συγγενή του να πάρει το μωρό για εξετάσεις και μου έλεγε «όχι ακόμη θα πάρω σε λίγο». Από δική μου προτροπή του έδωσα το κινητό μου να πάρει τηλέφωνο τους γονείς του. Επέμενε ότι πήρε τηλέφωνο εκείνες τις στιγμές με τη μύτη.
Πρόεδρος: Τι εκδοχή σας έδωσε για τον θάνατο της συζύγου του;
Μάρτυρας: Μας έλεγε ότι επειδή τον δέσανε στον λαιμό ότι λιποθυμούσε και ξυπνούσε και δεν είδε πώς έγινε και πως δεν ήξερε ότι ήταν νεκρή.
Πρόεδρος: Δηλαδή η εντύπωση που σας έδωσε ήταν ότι ήταν σε πανικό;
Μάρτυρας: Ναι. Ότι ήταν σε πανικό, ότι τους είχαν ληστέψει και ότι δεν ήξερε ότι η γυναίκα του ήταν νεκρή. Μόλις κατεβήκαμε κάτω ο βοηθός μου είπε: «Αυτός το έκανε». Και αυτό το αναφέραμε μάλιστα.
«Εγώ σοκαρίστηκα με την εικόνα του παιδιού δεν μπορούσα ούτε να διαβιβάσω στον ασύρματο. Ο κατηγορούμενος είχε μια συμπεριφορά που δεν ταίριαζε με τη στιγμή», είπε λίγο αργότερα ο μάρτυρας απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις του εισαγγελέα της έδρας. «Δεν ήθελα να το δεχτώ ούτε εγώ ότι το έκανε αυτός. Εκείνη τη στιγμή έβρισα το σύνοδό μου που είπε ότι «αυτός το έκανε».
«Δεν ήταν καλός ηθοποιός»», σημείωσε ακόμη για τον κατηγορούμενο ο μάρτυρας αστυνομικός και τόνισε πως ούτε για το μωρό δεν ρώτησε ο κατηγορούμενος. «Εγώ πήρα μια κουβέρτα και το τύλιξα» είπε ο μάρτυρας και σημείωσε πως ο 35χρονος πιλότους τις ώρες εκείνες του έλεγε συνεχώς «άσε με να ηρεμήσω», όταν εκείνος τον προέτρεπε να πάρει τηλέφωνο τους γονείς του.
«Δεν έχω ξαναδεί άτομο να δρα με τέτοια ψυχραιμία» είπε ακόμη ο μάρτυρας απαντώντας σε ερωτήσεις της πολιτικής αγωγής για τις αντιδράσεις του κατηγορούμενου εκείνες τις στιγμές.
Πολιτική Αγωγή: Ήταν ψύχραιμος η ψυχρός;
Μάρτυρας: Και τα δύο.
Πολιτική Αγωγή: Της έλεγε είσαι καλά αγάπη μου ενώ ήταν νεκρή; Τι λέει σε εσάς αυτό;
Μάρτυρας: Σε μένα τι λέει; Ας μη το πω καλύτερα εδώ στο δικαστήριο, ας τα πουν οι ειδικοί.
Υπεράσπιση: Λέτε ότι δεν πήρε το παιδί αγκαλιά, αλλά άνθρωπος του ΕΚΑΒ έχει καταθέσει ότι τον είδε να το παίρνει αγκαλιά…
Μάρτυρας: Σίγουρα τα πρώτο μισάωρο δεν πήρε το παιδί αγκαλιά. Τώρα αν το πήρε λίγο πριν έρθει το ασθενοφόρο δεν το ξέρω.
Υπεράσπιση: Είδατε ένα καλά σκηνοθετημένο σκηνικό μέσα στο σπίτι ή πρόχειρο;
Μάρτυρας: Ήταν σκηνοθετημένο. Μπορεί να υπήρχε προχειρότητα, έλλειψη εμπειρίας. Δε θα πω αν ήταν καλά ή κακά, θα πω ότι ήταν χαζά σκηνοθετημένο.
«Κατάλαβα από την αρχή ότι ήταν ο δράστης»
Δεύτερος μάρτυρας κατέθεσε ο αστυνομικός Κλεάνθης Αντωνόπουλος:
«Στο υπόγειο είδα το παράθυρο ακουμπισμένο δεν ήταν άτσαλα τοποθετημένο. Μου έκανε εντύπωση αυτό. Φτάσαμε στο ισόγειο και είδα το κλουβάκι του σκύλου και κόπρανα. Ανεβήκαμε πάνω και βλέπω το σκυλί κρεμασμένο, το λέω και μου σηκώνεται η τρίχα. Ακούσαμε μια πνιχτή φωνή να καλεί σε βοήθεια. Ακούγονταν σαν μεγάλος άνθρωπος. Μπαίνοντας στη σοφίτα βλέπω το μωρό να με κοιτάει στα μάτι με ηρεμία. Ακούμπαγε τα χέρια του πάνω στο άψυχο σώμα της μητέρας του. Μου έκανε εντύπωση πως το αφήσανε στο κρεβάτι και πως 2,5 ώρες μετά δεν είχε πέσει από αυτό. Είδα τον κατηγορούμενο δεμένο με σπάγκο και ταινία. Ζήτησα ένα μαχαίρι και άρχισα να τον λύνω.
Πρόεδρος: Η εντύπωση σας ήταν ότι κινδυνεύει;
Μάρτυρας: Ναι νόμιζα ότι μπορεί να πεθάνει. Είδα την ταινία να πέφτει. Την είχε βάλει ανάποδα όχι με την κόλλα στα μάτια, ανάποδα. Προφανώς για να μην κάνει ζημιά στα μάτια. Το δέσιμο στα χέρια και τα πόδια είχε μια χαλαρότητα. Με το που σηκώνεται πηγαίνει στη γυναίκα του την ακουμπάει μια στο ώμο και λέει «αγάπη μου», αν θυμάμαι καλά.
Πρόεδρος: Πώς ήταν το θύμα;
Μάρτυρας: Ήταν παγωμένη. Ήταν πρόχειρα δεμένη με ένα ρούχο. Μου έκανε και αυτό εντύπωση πως το θύμα ήταν δεμένο με ρούχο και ο κατηγορούμενος με σπάγκο. Ο κατηγορούμενος πήγε μια φορά στο θύμα και μετά δεν ασχολήθηκε άλλο, καθόλου. Όταν ο συνάδελφός μου του είπε «τελείωσε» είχε καμία αντίδραση. Μας έλεγε ότι μπήκαν τρεις με όπλο. Μας περιέγραψε και τη μάρκα του όπλου, κάτι που στα 20 χρόνια που υπηρετώ αυτό δεν έχει γίνει ποτέ. Μας είπε ότι εκείνον δεν τον σκότωσαν γιατί ήταν ψύχραιμος και ότι η Καραλάιν φώναζε και προσπαθούσε να αντισταθεί. Δεν είπε μια φορά «καταστράφηκα, τι έπαθα;». Εγώ είπα και στο ανθρωποκτονιών όταν πήγα να καταθέσω ότι αυτός το έχει κάνει. Μου είπαν «καλύτερα ένας ένοχος έξω παρά ένας αθώος στη φυλακή» εξηγώντας μου ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις.
Διαβάστε επίσης: