Φώτης Ντούλος
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Προ τριών περίπου εβδομάδων ο 52χρονος Φώτης Ντούλος μπήκε στο γκαράζ του σπιτιού του, έβαλε τις φωτογραφίες των πέντε ανήλικων παιδιών του στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου του, γύρισε τον διακόπτη του κινητήρα και οι αναθυμιάσεις γέμισαν το γκαράζ. Το μονοξείδιο του άνθρακα δηλητηρίασε τον οργανισμό του.
Διακομίστηκε στο νοσοκομείο «Jacobi Medical Center» του Μπρονξ, αλλά ήταν πλέον αργά. Λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή τα πέντε ανήλικα παιδιά είδαν για τελευταία φορά τον πατέρα τους. Το απόγευμα της Πέμπτης, 30 Ιανουαρίου 2020 και ώρα 5.32 μ.μ. ο Φώτης Ντούλος εξέπνευσε προκαλώντας σοκ τόσο στους συγγενείς και φίλους, όσο και στους εισαγγελείς και στους δικηγόρους οι οποίοι προετοιμάζονταν για την υπεράσπιση της αθωώτητάς του.
Η αδελφή του, Ρένα Ντούλου – Κυρίμη λίγες ώρες μετά τον θάνατο του αδελφού της επικοινώνησε με τις «Αναμνήσεις» αφ’ ενός μεν, για να μας ευχαριστήσει για τον τρόπο με τον οποίο σεβαστήκαμε το τεκμήριο της αθωότητας, αφ’ ετέρου δε, να μας υπενθυμίσει ότι ο Φώτης ήταν στοργικός πατέρας και ότι λάτρευε όσο ελάχιστοι τα παιδιά του.
Οι δέκα περίπου ημέρες, που η Ρένα με τον σύζυγό της Ναύαρχο Γεώργιο Κυρίμη βρέθηκαν πρόσφατα στο Κονέκτικατ, ήταν από τις πιο δύσκολες, αφ’ ενός μεν λόγω του τραγικού τέλους του αδελφού τους, αφ’ ετέρου δε λόγω του ότι στα μάτια της κοινής γνώμης ο αδελφός τους ήταν δολοφόνος.
«Αν και από την πρώτη μέχρι και την ύστατη στιγμή ο Φώτης δήλωνε αθώος, εν τούτοις τον «καταδίκασαν» πριν καν προλάβει να καθίσει σε εδώλιο του κατηγορουμένου», δήλωσε στις «Αναμνήσεις» η χαροκαμένη αδελφή ικετεύοντάς μας να ασκήσουμε όλη μας την επιρροή ούτως ώστε η υπόθεση του αδελφού της να παραπεμφθεί σε δίκη για να καθαρίσει το όνομά του.
Οι πρώτες μέρες μετά τον θάνατο του αδελφού της, ήταν ακόμη πιο τραγικές από τον ίδιο τον θάνατο, διότι έπρεπε να απευθύνουν σε στενό οικογενειακό κύκλο το στερνό αντίο στον Φώτη και να προετοιμαστούν να μεταφέρουν στη γενέτειρα την τέφρα του.
Και ενώ είχαμε συμφωνήσει πριν την αναχώρησή τους για τη γενέτειρα να βρεθούμε από κοντά, το απόγευμα της Παρασκευής, 7 Φεβρουαρίου 2020, ένα ηλεκτρονικό μήνυμα ήρθε να αλλάξει το πρόγραμμα, να με προβληματίσει και να μου δώσει το έναυσμα να παρακολουθήσω με μεγαλύτερη προσοχή κάθε δημοσίευμα των αμερικανικών μέσων ενημέρωσης.
«Το πρόγραμμα μας από χθες αναστατώθηκε και πάλι. Η απέναντι πλευρά χωρίς ανθρωπιά και σεβασμό μας δημιούργησε τρομερά προβλήματα και σταμάτησε την προσπάθεια μας να πάρουμε κάποια πράγματα των γονέων μου και του αδελφού μου από το σπίτι με τα οποία ήμασταν συναισθηματικά δεμένοι. Άλλη μια κίνηση εχθρότητας από τις πολλές. Επειδή έχουμε πλέον σιχαθεί αυτήν την κατάσταση αποφασίσαμε να φύγουμε το ταχύτερο. Έτσι, πετάμε προς Αθήνα σήμερα. Θα χαρώ να τα πούμε τηλεφωνικά. Ευχαριστώ πολύ για την συμπαράσταση σας, σημαίνει πολλά για την οικογένεια μας. Θα είμαστε σε επαφή. Καλό βράδυ» έγραψε η αδελφή του Φώτη.
Το τελευταίο πράγμα για το οποίο θα αμφέβαλε κάθε θνητός ήταν ότι η άλλη πλευρά θα απαγόρευε στην χαροκαμένη αδελφή μαζί με την τέφρα να πάρει και τις αναμνήσεις των αείμνηστων γονέων της Πέτρου και Κλεοπάτρας Ντούλου, το γένος Νικολαϊδη και του αδελφού της.
Οι γονείς του Φώτη και της Ρένας είχαν πεθάνει και ενταφιαστεί στο Κονέκτικατ και η Ρένα θέλησε μαζί με την τέφρα να πάρει και το εικονοστάσι της μητέρας της, τις φωτογραφίες και κάποια κειμήλια των γονέων της, αλλά ο διαχειριστής που είχε ορίσει το δικαστήριο για την έπαυλη του Φώτη κάλεσε την Αστυνομία.
Η Ρένα και ο Γεώργιος Κυρίμης δεν μπορούσαν ποτέ να φανταστούν ότι θα τους εμπόδιζαν να πάρουν μαζί τα ενθύμια και τις αναμνήσεις.
Στοργικός πατέρας
Η αδελφή του και οι συμμαθητές του Φώτη στη Νέα Υόρκη από την πρώτη στιγμή αμφέβαλλαν για τις κατηγορίες, διότι ο Φώτης που οι ίδιοι γνώριζαν δεν μπορούσε να κάνει κακό σε κανέναν, πόσο μάλλον να στερήσει την μητέρα από τα πέντε ανήλικα παιδιά του, τα οποία τα είχε βαφτίσει και μάλιστα δύο εξ αυτών έγιναν ανάδοχοι της εγγονής της Ρένας.
Σήμερα, 18 Φεβρουαρίου 2020, η εφημερίδα «Hartford Courant» δημοσίευσε το άρθρο του Dave Altimari με τίτλο «Η ιστορία της τελευταίας φοράς που ο Φώτης Ντούλος είδε τα παιδιά του: Τα σοκολατένια λαγουδάκια, η κόμμωση, το νέο καλάθι του μπάσκετ και το πικνίκ» (The story of the last time Fotis Dulos saw his children Chocolate bunnies, a haircut, a new basketball hoop and an outdoor picnic).
Το άρθρο είναι βασισμένο στις αναφορές της δικαστικής λειτουργού που από τον Ιανουάριο του 2018 μέχρι και την 22 Μαϊου 2019 ήταν αυτόπτης μάρτυρας σε όλες τις συναντήσεις και συναναστροφές του Φώτη Ντούλου με τα πέντε ανήλικα παιδιά του.
Το άρθρο αυτό παρέχει μια διαμετρικά αντίθετη εικόνα για τις σχέσεις του Φώτη Ντούλου με τα παιδιά από αυτήν που προσπαθούσαν να σκιαγραφήσουν οι εισαγγελείς και οι ακριβοπληρωμένοι δικηγόροι της Γκλόρια Φάρμπερ, οι οποίοι έσερναν τον Φώτη από το Οικογενειακό Δικαστήριο στο Αστικό και πάει λέγοντας.
Παράλληλα επιβεβαιώνει τις δηλώσεις της αδελφής και των φίλων τους σχετικά με τον χαρακτήρα του Φώτη Ντούλου και κυρίως την αγάπη του για τα παιδιά.
Το τελευταίο τρίωρο του Φώτη Ντούλου με τα ανήλικα παιδιά του, βάσει της αναφοράς της λειτουργού, θα μείνει αξέχαστο στα παιδιά του, διότι ο Φώτης πήγε με τα χέρια γεμάτα, με σοκολατένια λαγουδάκια, με φαγητό και με επιδόρπιο. Μάλιστα πήγε μια ώρα νωρίτερα της προγραμματισμένης και η εν διαστάσει σύζυγός του του είπε να πάει στην προγραμματισμένη ώρα ούτως ώστε να είναι παρούσα και η λειτουργός.
Παρά ταύτα ο Φώτης διατήρησε την ψυχραιμία του και πήγε μετά από μια ώρα, στις 4.30 μ.μ. ακριβώς. Έδωσε στα παιδιά τα σοκολατένια λαγουδάκια και στην Τζένιφερ τα φαγητά και την τούρτα να τα βάλει στο ψυγείο. Οι συνήγοροι του Φώτη συσχέτισαν τα ίχνη DNA που βρήκαν στο πόμολο της κουζίνας και στο γκαράζ με την εν λόγω επίσκεψη.
Πατέρας και παιδιά έπαιξαν μπάσκετ και έβαλαν αρκετά καλάθια. Στη συνέχεια πήγαν στο πάρκο «Grace Farms» το οποίο είχε ένα υπόγειο γήπεδο μπάσκετ στο οποίο ο Φώτης πήγαινε συχνά τους τελευταίους 18 περίπου μήνες μετά την αγωγή διαζυγίου.
Όταν το πάρκο έκλεισε οι πανευτυχείς – πατέρας, παιδιά και δικαστική λειτουργός – επέστρεψαν στο σπίτι και απόλαυσαν τα εδέσματα στο τραπέζι που υπήρχε στην αυλή του σπιτιού. Και καθώς έτρωγαν απόλαυσαν το παιγνίδι «Would You Rather».
Στη συνέχεια καθάρισαν το τραπέζι, πέταξαν τα πλαστικά πιάτα και μαχαιροπίρουνα στον κάδο των απορριμμάτων και στις 7.37 μ.μ. τα παιδιά αγκάλιασαν και φίλησαν τον πατέρα τους και εισήλθαν στο σπίτι για να κάνουν τα καθήκοντά τους.
Αυτές ήταν οι τελευταίες αγκαλιές και τα τελευταία φιλιά του Φώτη με τα παιδιά του, διότι μετά την εξαφάνιση της Τζένιφερ το δικαστήριο παραχώρησε την κηδεμονία στην γιαγιά των παιδιών, Γκλόρια Φάρμπερ.
Το θρίλερ
Αν και πέρασαν δέκα εννέα μέρες από τον τραγικό θάνατο του 52χρονου Φώτη Ντούλου που κατηγορήθηκε για την εξαφάνιση της εν διαστάσει συζύγου του Τζένιφερ Φάρμπερ – Ντούλου (Jennifer Farber Dulos), εν τούτοις τα ΜΜΕ του Κονέκτικατ και γενικότερα τα αμερικανικά ασχολούνται με υπέρμετρο ζήλο με την υπόθεση.
Λόγω του απαγορευτικού που είχε εκδώσει το δικαστήριο τόσο η Εισαγγελία, όσο και η Υπεράσπιση κρατούν κλειστά τα χαρτιά τους σχετικά με τα ενοχοποιητικά στοιχεία βάσει των οποίων συνελήφθησαν και κατηγορήθηκαν ο Φώτης Ντούλος, η ερωμένη του Μισέλ Τροκόνις (Michelle Troconis) και ο φίλος και δικηγόρος του Κεντ Μαουχάινι (Kent Mawhinney).
Εάν η Εισαγγελία αποφασίσει να κλείσει τον φάκελο του Φώτη Ντούλου, τότε πολλά από τα στοιχεία ή τεκμήρια που φέρονται να επιβαρύνουν είτε και να αθωώνουν τον ομογενή δεν αποκλείεται να μην δουν ποτέ τα φώτα της δημοσιότητας.
Ο εισαγγελέας της υπόθεσης Ρίτσαρντ Κολάντζελο (Richard Colangelo) στις 31 Ιανουαρίου 2020 και μια μέρα μετά τον θάνατό του Φώτη Ντούλου ανέλαβε τα καθήκοντα του γενικού εισαγγελέα της πολιτείας του Κονέκτικατ. Την Παρασκευή δήλωσε ότι οι εντατικές και για τρεις περίπου εβδομάδες έρευνες στον χώρο υγειονομικής ταφής απορριμμάτων του Χάρτφορντ (Hartford Τrash Plant) απέβησαν άκαρπες.
Η υπόθεση της εξαφάνισης της Τζένιφερ Ντούλου έχει μετατραπεί σε θρίλερ. Ωστόσο η οικογένεια του Φώτη Ντούλου είναι αποφασισμένη να αξιοποιήσει όλα τα ένδικα μέσα ούτως ώστε η υπόθεση να παραπεμφθεί σε δίκη για να αποδειχτεί η αθωότητά του.
Δήλωση της οικογένειας
Παραθέτουμε το πλήρες κείμενο της δήλωσης της Ρένας Ντούλου μετά τον θάνατο του αδελφού της
«Αυτοκτονία – η τελευταία λέξη που θα μπορούσε κάποιος να συνδέσει με αυτόν. Τρυφερός και στοργικός πατέρας, γιος, αδερφός και θείος, άνθρωπος που πετύχαινε τους στόχους του, εργατικός, μαχητής, πιστός φίλος, επιτυχημένος αθλητής, βιβλιοφάγος, καταπληκτικός μάγειρας, απαράμιλλος οικοδεσπότης. Αυτός ήταν ο Φώτης. Θα έμπαινε σε ένα δωμάτιο και θα το φώτιζε. Ήταν ο άνθρωπος που όλοι ήθελαν να κάνουν φίλο. Ο Φώτης ήταν ένας αγαπητός άνθρωπος, πολύ αγαπητός από αυτούς που πραγματικά τον ήξεραν.
Εμείς, η οικογένεια αυτού του σπουδαίου άντρα, νιώθουμε απογοητευμένοι από το κράτος, που κυνήγησε και παρενόχλησε αυτόν και εμάς με αμείλικτο τρόπο και χωρίς έλεος, χωρίς να μας δώσει την ευκαιρία να πούμε την αλήθεια μας και να μοιραστούμε την ιστορία μας με έναν κόσμο που βιάστηκε να τον χαρακτηρίσει τέρας.
Νιώθουμε συντετριμμένοι που ένας άντρας, μόλις 52 ετών, βρέθηκε σε ένα αδιέξοδο όπου έβλεπε το τέλος της ζωής του ως τη μόνη διέξοδο, η οποία θα του εξασφάλιζε την ηρεμία.
Είμαστε εξοργισμένοι με τα ΜΜΕ που τον χρησιμοποίησαν για να δημιουργήσουν «εντυπωσιοθηρικά» πρωτοσέλιδα, και συνεπώς να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη. Τα μέσα ενημέρωσης αγνόησαν τo τεκμήριο της αθωότητας, χωρίς να μπορέσουν να αντιληφθούν την επίδραση που τα ρεπορτάζ τους θα είχε στα παιδιά σε αυτή την περίπτωση.
Είμαστε σοκαρισμένοι με το πως οι αρχές επιβολής του νόμου επικεντρώθηκαν εμμονικά, με εικασίες και ελλιπή στοιχεία, σε έναν αθώο άνθρωπο και δεν έδωσαν σημασία στην εύρεση του πραγματικού αυτουργού αυτής της τραγωδίας, ο οποίος είναι τώρα ελεύθερος, συνιστώντας ακόμη απειλή για τη δημόσια ασφάλεια. Οι λέξεις δεν είναι αρκετές για να περιγράψουν τις σκέψεις μας, τα συναισθήματα και τη θλίψη μας.
Το κράτος άραγε θα διερευνήσει τώρα τις συνθήκες που οδήγησαν σε αυτό το φρικτό τέλος; Το σύστημα των οικογενειακών δικαστηρίων στερείται ευθύνης; Δικηγόροι και αυτοαποκαλούμενοι επαγγελματίες απομυζούν την περιουσία μίας αδύναμης μεγάλης γυναίκας, της Γκλόρια Φάρμπερ, ενώ καταστρέφουν τη σχέση ενός στοργικού πατέρα με τα παιδιά του; Δεν είμαστε μόνοι όταν διερωτόμαστε πως η κατάχρηση του μεγάλου πλούτου μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή μιας οικογένειας.
Καλούμε το δικαστικό σύστημα, στο όνομα της δικαιοσύνης, να δώσει στη δημοσιότητα τα ιατρικά αρχεία της Τζένιφερ και τις ψυχιατρικές γνωματεύσεις, δίνοντας στο κοινό την ευκαιρία να τα συγκρίνει με αυτά του Φώτη. Δεν απαιτούμε τίποτα λιγότερο από όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια.
Προτρέπουμε το κράτος να ανακατευθύνει την έρευνά του και να εργαστεί με σκοπό την επίλυση αυτού του τραγικού μυστηρίου. Προτρέπουμε τα ΜΜΕ να αντιληφθούν τον καταστροφικό τους ρόλο στην εξέλιξη των γεγονότων.
Ακόμη και τώρα ένας διορισμένος από το δικαστήριο διαχειριστής διαρρέει προσωπικές φωτογραφίες από το σημείο της αυτοκτονίας του Φώτη σε έναν Τύπο ο οποίος δεν μπορεί να χορτάσει αυτή την τραγωδία.
Καλούμε τον κόσμο να σταματήσει και να σκεφτεί, αφού πρώτα όμως ξοδέψει πραγματικά χρόνο στο να διαβάσει τι ασήμαντα στοιχεία παρουσιάστηκαν εναντίον του Φώτη. Τι έχει απογίνει το πνεύμα του δίκαιου παιχνιδιού ή του τεκμηρίου της αθωότητας; Τι τρελή επιθυμία παρακινεί όσους τον μισούν;
Έχουμε σκεφτεί το ενδεχόμενο να ενταφιάσουμε τον Φώτη στο Φάρμιγκτον, όμως φοβόμαστε τη βεβήλωση του τάφου του. Θα μεταφέρουμε τη σωρό του στην Ελλάδα και θα πούμε αντίο σε ένα έθνος σε πόλεμο με τα ιδανικά του.
Ζούμε σε καιρούς στιγμιαίας ικανοποίησης και σε έναν κόσμο πεινασμένο για άρτο και θέαμα, όπου η περίσκεψη και η αναζήτηση της αλήθειας θυσιάζονται στον βωμό της ταχείας κατανάλωσης, των σκανδάλων και της εντυπωσιοθηρίας. Ο Φώτης ήταν θύμα αυτού του αρρωστημένου κλίματος.
Ζητούμε να προσευχηθείτε για τα πέντε παιδιά του και την οικογένεια μας. Ζητούμε να κάνετε μια παύση και να αναρωτηθείτε, πως στις σημερινές Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ένας άντρας αναζήτησε δικαιοσύνη και ειρήνη, βάζοντας μία σωλήνα στην εξάτμιση και πηγαίνοντας στο αυτοκίνητο του για να βρει τον θάνατο, περιτριγυρισμένος από φωτογραφίες των πέντε παιδιών του.
Προσευχόμαστε ο Θεός να μας δώσει δύναμη, για να συγχωρέσουμε όσους είναι υπεύθυνοι για αυτή την αρρωστημένη φάρσα.
Έχουμε πίκρα μέσα μας; Ναι. Χάσαμε έναν πολύ αγαπητό και ωραίο άνθρωπο από μία μορφή μαζικής υστερίας. Ο Φώτης δεν ήταν δολοφόνος, Τώρα είναι νεκρός. Η υπόθεση που αφορά την εξαφάνιση της Τζένιφερ δεν έχει τελειώσει. Από ορισμένες απόψεις, ξεκινάει εκ νέου».
