Τη φοροαπαλλαγή του 25% στο ακαθάριστο ετήσιο εισόδημα τους που καταργήθηκε προ 3ετίας, διεκδικούν ξανά δικαστές.  Υποστηρίζουν ότι η νομοθετική ρύθμιση που «έκοψε» τη φοροαπαλλαγή αναφερόταν μόνο στους βουλευτές κι όχι στους δικαστικούς λειτουργούς.

Την απόφαση για το αν κόπηκαν κατά… λάθος οι φοροελαφρύνσεις για τους εκπροσώπους της Θέμιδος θα λάβει το Μισθοδικείο. Εκεί κατατέθηκαν δύο ομαδικές αγωγές δικαστών της Πολιτικής και Ποινικής Δικαιοσύνης.

Οι δικαστές υποστηρίζουν ότι πρέπει να επανέλθει η φοροαπαλλαγή του 25% επί του ακαθάριστου ετήσιου εισοδήματός τους, η οποία καταργήθηκε, για βουλευτές και δικαστές, το 2017 με το νόμο 4472.

Στις αγωγές τους υποστηρίζουν ότι η διατύπωση της νομοθετικής διάταξης για την κατάργηση της φοροαπαλλαγής αναφέρεται μόνο σε βουλευτές και όχι σε δικαστές. Συνεπώς, υποστηρίζουν, η φοροαπαλλαγή του 25% εξακολουθεί να ισχύει για τους δικαστές.

Το Μισθοδικείο ήταν εκείνο που το 2013 έδωσε τη φοροαπαλλαγών του 25% στους δικαστές.

Το 2013, μετά από αγωγές δικαστικών Ενώσεων, δικαστών, εισαγγελέων και μελών του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, είχε κρίνει ότι την φοροαπαλλαγή των βουλευτών που ίσχυε από το 1975, την δικαιούνται και οι δικαστικοί.

Σύμφωνα με το σκεπτικό εκείνης της απόφασης του Μισθοδικείου, το Σύνταγμα καθιερώνει ευθέως την αρχή της διακρίσεως των τριών λειτουργιών (νομοθετικής, εκτελεστικής και δικαστικής), τις οποίες θεωρεί ισοδύναμες και ισότιμες, συνεπώς και οι αποδοχές τους πρέπει να είναι ανάλογες και να έχουν την ίδια φορολογική μεταχείριση.

Τώρα οι προσφεύγοντες δικαστές επικαλούνται το άρθρο 71 του νόμου 4472/2017 βάσει του οποίου κόπηκε το 25% και στο οποίο αναφέρεται:

«Τα δύο τελευταία εδάφια της παραγράφου 1 του άρθρου 5 του Ζ΄ Ψηφίσματος του έτους 1975 της Ε΄ Αναθεωρητικής Βουλής καταργούνται για εισοδήματα που αποκτήθηκαν από 1.1.2017» κι έπειτα.

Σύμφωνα με τις προσφυγές, το Ζ΄ ψήφισμα του 1975 κάνει λόγο μόνο για τους βουλευτές, δίνοντας τη φοροαπαλλαγή για την κάλυψη των δαπανών παραστάσεως, κινήσεως και επικοινωνιών των βουλευτών.