Ο οικισμός της Ύδρας θα συνεχίσει να προστατεύεται με ένα ιδιαίτερο και πολύ αυστηρό καθεστώς δόμησης.
Απαγορεύεται η ανέγερση νέων κτιρίων, επιτρέπεται μόνο η ανακατασκευή παλαιών, πανομοιότυπων με αυτά που προϋπήρχαν. Το αποφάσισε ξανά το Συμβούλιο της Επικρατείας, με ένα σκεπτικό πλήρως εναρμονισμένο με παλαιότερες αποφάσεις του. Η Ύδρα είναι χαρακτηρισμένη ως μνημειακός οικισμός και “μόνη επιτρεπτή είναι η δόμηση κτισμάτων, όπως αυτά προϋπήρχαν, αφού αυτά είναι που προσέδωσαν στον οικισμό το μνημειακό του χαρακτήρα”.
Έτσι, οι ανώτατοι δικαστές ακύρωσαν οικοδομική άδεια του Δήμου Πειραιά αλλά και την άδεια της Διεύθυνσης Εφορείας Αρχαιοτήτων Πειραιά, με τις οποίες είχε εγκριθεί η ανακατασκευή παλαιού ισόγειου κτίσματος 56 τ.μ. και η ανέγερση κεραμοσκεπούς ορόφου 33,77 τ.μ.
Παράλληλα, “κατακεραυνώνουν” αντίθετη εγκύκλιο του Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η οποία, όπως αναφέρεται στην απόφαση ” παρερμηνεύει τους κανόνες που διέπουν το πολεοδομικό καθεστώς” για το μνημειακό οικισμό της Ύδρας.
Με την 1462/2024 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας επιβεβαιώθηκε η πάγια νομολογία του δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία ο χαρακτηρισμός του οικισμού της Ύδρας ως μνημειακού βάσει της 1824/1962 απόφασης του Υπουργού Προεδρίας Κυβερνήσεως (Β΄ 75), υπερισχύει έναντι των λοιπών χαρακτηρισμών του ως ιστορικού τόπου, παραδοσιακού οικισμού, τοπίου ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και τόπου χρήζοντος ειδικής κρατικής προστασίας.
Όπως αναφέρεται στην απόφαση:
“Ο μνημειακός χαρακτήρας υπάγει τον οικισμό σε αυστηρότερο καθεστώς προστασίας. Συνεπώς, για τη δόμηση στον οικισμό της Ύδρας απαιτείται η τήρηση των κανόνων που απορρέουν από το ιδιαίτερο και αυστηρότερο προστατευτικό καθεστώς των μνημειακών οικισμών, βάσει των οποίων μόνη επιτρεπτή είναι η δόμηση κτισμάτων, όπως αυτά προϋπήρχαν, αφού αυτά είναι που προσέδωσαν στον οικισμό τον μνημειακό του χαρακτήρα. Δεν αρκεί, κατά συνέπεια, η τήρηση των διατάξεων που ισχύουν εν γένει για τους παραδοσιακούς οικισμούς, εντός των οποίων επιτρέπεται η ανέγερση και νέων κτιρίων, τούτο δε παρά τα όσα αντίθετα προβλέπει σχετική εγκύκλιος του ΥΠΕΝ, η οποία παρερμηνεύει τους κανόνες που διέπουν το πολεοδομικό καθεστώς του εν λόγω οικισμού, όπως έχουν διαμορφωθεί από τη νομολογία, σε ό,τι αφορά την ανέγερση κτίσματος επί οικοπεδικής επιφάνειας που είχε δομηθεί κατά το παρελθόν”.
Έτσι, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι είναι παράνομη η οικοδομική άδεια κατά το μέρος που επέτρεψε την προσθήκη ορόφου σε υφιστάμενο ισόγειο κτίσμα στον κεντρικό τομέα του οικισμού της Ύδρας, παρότι ο εν λόγω όροφος δεν προϋπήρχε, “με την αντίληψη αφενός μεν ότι τηρήθηκαν οι όροι της αρχαιολογικής νομοθεσίας, αφετέρου δε διότι υπήρχε υπόλοιπο δόμησης και κάλυψης για το ένδικο οικόπεδο, βάσει των διατάξεων του από 19.10-13.11.1978 π.δ. περί χαρακτηρισμού οικισμών ως παραδοσιακών (Δ΄ 594), τα πολεοδομικά μεγέθη του οποίου δεν παραβιάζονται με την προσθήκη”.
Διαβάστε επίσης
Κυψέλη: Ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση στα δύο αδέρφια
Φλωρίδης: Το 2025 νέες νομοθετικές ρυθμίσεις για την ταχύτερη απονομή Δικαιοσύνης