Την προτροπή να δούμε το θέμα του εμβολιασμού “σαν τοίχο προστασίας”, εξέφρασε σήμερα ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Μάλιστα, τόνισε ότι “ιδιαίτερα εμείς οι ηλικιωμένοι και οι ευπαθείς ομάδες, πρέπει να τρέξουμε για να εμβολιαστούμε, όχι απλώς να πάμε”.

Επιπλέον, σε δήλωσή του στην ΕΡΤ, ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος εξήγησε, ότι “έτσι προστατεύουμε όχι μόνο τον εαυτό μας, αλλά και τους άλλους ανθρώπους. Και η χριστιανική αγάπη αυτό λέει”.

Επίσης, σημείωσε ότι “πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στους επιστήμονες και στους ειδικούς και να μη διστάσουμε να εμβολιαστούμε, ώστε να γίνουμε ο τοίχος που θα μπορέσει να εμποδίσει την περαιτέρω ακμή της ασθενείας του κορονοϊού”.

Αγωνιζόμαστε με τον τρόπο που μας έμαθε ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο 5ος

Νωρίτερα, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος αναφέρθηκε στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριο τον Πέμπτο, ο οποίος απαγχονίστηκε από τους Οθωμανούς στις 10 Απριλίου του 1821 καθώς θεωρήθηκε υπεύθυνος για την εξέγερση από τον Σουλτάνο.

Μάλιστα, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος αναφέρθηκε στην στενή σχέση που είχε ο Πατριάρχης με έναν εκ των ηγετών της επανάστασης στην Ρούμελη, τον Φιλικό επίσκοπο Σαλώνων Ησαΐα. Αναφέρθηκε μάλιστα στην αλληλογραφία τους, η οποία διασώζεται στον μοναστήρι του Οσίου Λουκά στην Βοιωτία, κατά την οποία ο Πατριάρχης συμβουλεύει τον Επίσκοπο Σαλώνων για τα θέματα οργάνωσης του αγώνα στη Ρούμελη και η οποία παραμένει άγνωστη στους περισσότερους, επιτρέποντας έτσι να αμφισβητούνται οι προθέσεις του.

Ο προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας ανέγνωσε το γράμμα που απέστειλε στις 20 Δεκεμβρίου του 1820 ο Πατριάρχης στον επίσκοπο Σαλώνων, στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρονταν:

«Εχεμυθείας, αδελφέ, μεγίστη χρεία και προφύλαξις περί παν διάβημα, οι γαρ χρόνοι πονηροί είσι και εν ταις φιλοπατριώταις εστί και μοχθηρών ζύμη, αφ’ ης ως από ψωραλέου προβάτου φυλάττεσθε. Κακόν γαρ πολλοί μηχανώνται διά το της φιλοπλουτίας έγκλημα. Διό την αγαθήν εξελέξω μερίδα κοινολογών μοι εμπιστευομένοις πατριώταις, τα εχεμυθείας δεόμενα».

Επιπρόσθετα, σημείωσε ότι «ο Πατριάρχης Γρηγόριος την εποχή αυτή έχει έναν διπλό ρόλο εσωτερικά. Έχει δεχτεί ότι είναι ο εκπρόσωπος όλων των ορθοδόξων χριστιανών, όχι μόνο των Ρωμιών, αλλά και των άλλων εθνικοτήτων, αλλά έχει δεχθεί, ακόμη, ότι οποιαδήποτε αντιπαράθεση γίνει με το καθεστώς του Σουλτάνου θα πληρωθεί με την κεφαλή του ίδιου του, αλλά και με τον σφαγιασμό χιλιάδων ορθοδόξων χριστιανών. Είναι από αυτά τα μυστικά, της διοικήσεως διά μέσω των αιώνων, που μόνο αυτοί που έχουν υπεύθυνες θέσεις πολύ ψηλά μπορούν να καταλάβουν.

Ο Πατριάρχης συνεργαζὀμενος με τον Ησαΐα Σαλώνων του έχει αναθέσει την κατήχηση, τον αγώνα της επαναστάσεως και τη διοργάνωση στις επαρχίες Βοιωτίας, Φωκίδος και Λοκρίδος. Έτσι λοιπόν, του στέλνει το γράμμα αυτό και του λέει ότι τα δύο γράμματα που μου έστειλες τα έλαβα από τα χέρια του εκλεκτού Γαλαξιδιώτη καπετάνιου Φούντα και έμαθα πληροφορίες, όμως αδελφέ πρόσεχε. Οι μέρες είναι πονηρές και χρειάζεται πολλή προσοχή. Γύρω σου υπάρχουν πολλοί φιλοπατριώτες και πατριώτες. Πρόσεχε πώς μιλάς στους μεν και πώς στους δε. Διότι οι φιλοπατριώτες, αυτοί που λένε ότι αγωνίζονται, αγωνίζονται μόνο για τον πλούτο και τα χρήματα. Υπάρχει πολλή μοχθηρία και αντιζηλία και εξαρτάται από την προσοχή μας το πώς θα πάει ο αγώνας».

Παράλληλα, ο αρχιεπίσκοπος αναφέρεται και στο σημείο, όπου ο Πατριάρχης μνημονεύει στον Σαλώνων την κίνηση του κληρικού αγωνιστή της επανάστασης, Παπανδρέα Μώρη, υπογραμμίζοντας ότι «καλή ήταν η πράξη, όμως, πρόσεχε να τον στηρίζεις κρυφά και να τον επικρίνεις φανερά. Και να θυμάσαι ότι το Πάσχα είναι εγγύς, εννοώντας όχι την πασχαλινή εορτή, αλλά την εορτή του Ευαγγελισμού, την αρχή της επαναστάσεως».

Εξάλλου, επισήμανε ότι «ένα απλό γράμμα σε ένα χαρτί μαρτυρεί πώς ήταν ο Πατριάρχης, πώς σκεφτόταν και πώς μαρτύρησε. Λένε για παράδειγμα ότι ο Πατριάρχης δεν ήθελε την επανάσταση, ίσως να έχουν κάποια δικαιολογημένα στοιχεία, αλλά δεν ξέρουν το βάθος, πώς σκέφτονται και πώς ενεργούσε. Αυτό αποδεικνύεται με τον μαρτυρικό του θάνατο».

Ανέφερε, ακόμη, πως είναι ιδιαίτερη ευλογία ότι το σκήνωμα του Αγίου Γρηγορίου 5ου είναι σε αυτόν τον καθεδρικό ναό και συμπλήρωσε ότι «όλοι όσοι θέλουν να αναβαπτιστούν, κάθε φορά που έχουμε προβλήματα και δυσκολίες, ιδιαίτερα της πατρίδας μας, να προσεγγίζουμε αυτήν τη λάρνακα, να την ασπαζόμαστε και να αναλογιζόμαστε αυτούς οι οποίοι αγωνίστηκαν με αυτόν τον τρόπο και προσέφεραν τόσα σε αυτόν τον τόπο και να μην τους περιφρονούμε ή να τους κακολογούμε, αλλά να προσπαθούμε να μπούμε στον εσωτερικό τους κόσμο».

Ολοκληρώνοντας τον λόγο του, ο αρχιεπίσκοπος υπογράμμισε ότι «σήμερα η Ιερά Σύνοδος είχε προγραμματίσει να τελεσθεί σε αυτόν τον χώρο μια μεγάλη Θεία Λειτουργία με όλα τα μέλη της Συνόδου και πολύ κόσμο, για να αναδείξουμε το γεγονός, αλλά και τη χρησιμότητα αυτών των γεγονότων που πρέπει να επαναφέρουμε κάθε φορά στη μνήμη μας. Δυστυχώς η πανδημία το εμπόδισε. Όμως, τα εμπόδια δεν μπορούν να είναι κώλυμα, διότι κάθε φορά όταν σκεφτόμαστε και αγωνιζόμαστε με τον τρόπο που μας έμαθε ο ‘Αγιος Γρηγόριος ο 5ος σκεφτόμαστε ότι κι αυτό θα περάσει και το Πάσχα είναι εγγύς. Το κάθε Πάσχα γίνεται δική μας μέρα γιορτής».