Αλέξανδρος Λυκουρέζος: Συντρώγοντας και με τον διάβολο και με τους αγγέλους…  Ή η ζωή του, η Ζωή, η Μάρθα, η Αίθρα και ο τελευταίος -μπορεί και όχι- έρωτας στα 91

Πρωταγωνιστής των αιθουσών των δικαστηρίων για περίπου 70 χρόνια, της πολιτικής, της κοσμικής, της κοινωνικής ζωής της χώρας, με τα δεκάδες ίδια πουκάμισα, αυτά με το λευκό, στρογγυλό κολάρο και τις κόκκινες λεπτές ρίγες, με το κομπολόι πάντα στα χέρια, το διάσημο παχύ μουστάκι που έγινε λευκό μούσι, τις πλεκτές, παλιομοδίτικες και γι’ αυτό τόσο προχωρημένες γραβάτες, μια πρόσφατη νοσηλεία με άμεσο εξιτήριο, σχέσεις με νεαρές, πάντα ξανθές κυρίες, ο διάσημος, ο συνώνυμος της νίκης στο ζύγι της θεάς Θέμιδος, ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος… Ποιος άλλος!

Νομικός θρύλος ή συνήγορος του διαβόλου

«Όλα τα σφάζω, όλα τα αθωώνω» έγραφε παλιά ένα σύνθημα σε τοίχο δίπλα στη Σόλωνος, στα γραφεία του πιο διακεκριμένου εκ των δικηγόρων των τελευταίων πολλών δεκαετιών, του κ. Αλέξανδρου Λυκουρέζου. Και ενώ τώρα πια, στα 91 του, έχει πάψει να είναι ο πυρακτωμένος συνήγορος των δικαστικών αιθουσών και απασχολεί μέσα από δηλώσεις ή κάποτε συγκρούσεις της κόρης του, Μαρίας Ελένης -ή Αίθρας– με την κόρη της Λάσκαρη, Μάρθας Κουτουμάνου, τις εμφανίσεις με τη Νατάσα Καλογρίδη, τη σχέση με Τζένη Οικονόμου, ο μύθος του πάντα παραμένει.

Τότε που γραφόταν το μαύρο σύνθημα στον εξαρχιώτικο τοίχο, ο απόηχος από την υπεράσπιση και την αθώωση του αστυνομικού Αθανασίου Μελίστα στη δίκη για τη δολοφονία του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά έκανε τους φοιτητές και τα παιδιά με τα μακριά μαλλιά και τα ξεθωριασμένα, παλιά μαύρα ρούχα να καίνε φωτογραφίες του ποινικολόγου στο Πολυτεχνείο και να τον αποκαλούν σε πορείες και διαδηλώσεις όχι «νομικό μύθο» ή «δικηγοράρα», αλλά «συνήγορο του διαβόλου».  Και ο ίδιος ως νέος, άλλωστε, καθόλου δεν έμοιαζε με αυτά τα παιδιά…

Η μεγαλοαστική καταγωγή και τα παιδικά χρόνια στο Κολωνάκι

Ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 4 Φεβρουαρίου του 1934, μεγάλωσε στο οικογενειακό σπίτι, στην οδό Ηροδότου, στο Κολωνάκι, στους κόλπους μιας οικογένειας από τις πλέον εξέχουσες της χώρας.

Ο παππούς του, Κωνσταντίνος, ήταν ένας -από τους λίγους τότε- εισαγγελείς, σοβαρός, καταρτισμένος, αδέκαστος.

Ο πατέρας του, Παυσανίας, ασχολήθηκε επίσης με τη Νομική και την δικηγορία, αλλά διετέλεσε και υπουργός Εσωτερικών στην πρώτη κυβέρνηση Παπάγου. Ήταν και εκείνος, αυστηρός άνθρωπος και με αρχές απαράβατες.

Πολλά χρόνια αργότερα ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος θα εκμυστηρευόταν, με ενδοσκοπική διάθεση, πως η μεγαλοαστική καταγωγή του, τον έκανε να μην έχει δυνατά κίνητρα, πως τον βάραινε η μεγάλη πίεση στα παιδικά του χρόνια και πως πάντα θαύμαζε αυτούς που ξεκίνησαν από το τίποτα. Και απ’ αυτούς έβριθε η αγροτική Ελλάδα των ασπρόμαυρων δεκαετιών του ’30 και του ’40, του μεγάλου πολέμου, της Κατοχής, του Εμφυλίου, του φωτισμού με λάμπες πετρελαίου, των μαύρων τσεμπεριών και της λωρίδας πένθους, ψηλά, στα αντρικά μανίκια.

Ο τρυφερός Αλέξανδρος, όμως, κάνει ξιφασκία, στην οποία μάλιστα αναδείχθηκε πανελληνιονίκης στο ξίφος μονομαχίας, όπως πρωταθλητισμό έκανε και στην κολύμβηση στον Παναθηναϊκό. Όταν, έφηβος ακόμα, κάπνισε μπροστά στο πατέρα του, οι φωνές, λέει, ξεσήκωσαν το ήσυχο -τότε!- Κολωνάκι, μιας και η πράξη αυτή σηματοδοτούσε, για τον πατέρα Παυσανία, ασέβεια και απρέπεια.

Από εκείνα τα μεγαλοαστικά χρόνια της παιδικής ηλικίας, ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος θυμάται τον μισή σταλιά εαυτό του να κλαίει και ωρύεται σε ένα ιατρείο στη Βιέννη, όπου οι γονείς του τον είχαν πάει το 1938 ώστε να υποβληθεί σε εξέταση του δεξιού ματιού του από τον Νομπελίστα καθηγητή Νευροχειρουργικής  Γιούλιους Βάγκνερ και στην Ελλάδα της Κατοχής να φωνάζει «είσαι γουρούνι», σε άπταιστα Γερμανικά, σε έναν γερμανό στρατιώτη στον Εθνικό Κήπο.

Πηγαίνει σχολείο στο Ελληνικόν Εκπαιδευτήριον Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου –  Δ.Β. Ελευθεριάδη. «Αγαπούσα πάντα το θέατρο. Η πρώτη μου αγάπη ήταν η αρχιτεκτονική, αλλά ήμουν οκνηρός στα μαθηματικά, κι έτσι δεν την ακολούθησα. Αμέσως μετά ήταν το θέατρο, ήθελα να γίνω σκηνοθέτης. Είχα πάει να δω και τον Ροντήρη. Ο πατέρας μου και η μητέρα μου ήταν πολύ ανεκτικοί. Θα θέλανε βέβαια να ακολουθήσω τη δικηγορία, αλλά δεν με πίεζαν» έχει εξομολογηθεί σε συνέντευξη του, στο ΒΗΜΑ, το 2015. Μοιραία, όμως, θα βρεθεί στη Νομική Σχολή Αθηνών την οποία θα ολοκληρώσει το 1957.

Φοιτητική dolce vita στο παλάτι, λίγη σκηνοθεσία και ξαφνικός έρωτας με το ποινικό δίκαιο

Τα φοιτητικά του χρόνια στην Αθήνα είναι εκείνα που αρμόζουν σε έναν χρυσό νέο της κοινωνικής του τάξης. Χοροί στα ανάκτορα και υψηλές παρέες, γαλαζοαίματες από όλη την Ευρώπη. Από τότε κρατούσε η φιλική του σχέση με τον Κωνσταντίνο, πολύ πριν γίνει διάδοχος η «παντρευτεί τη Μαρία», όπως αποκαλεί την τέως βασίλισσα (χωρίς το Άννα) ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος. Η φιλική τους σχέση θα διαρκέσει στο χρόνο, με συναντήσεις και συζητήσεις και συναναστροφές κατά τη διάρκεια της χούντας, Λονδίνο, στη Ρώμη, ξανά στην Αθήνα. Για εκείνον ο Κωνσταντίνος υπήρξε ένας ακέραιος άνθρωπος, πολύ ειλικρινής και απλός. Με μεγάλη αγάπη για την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό. Αλλά για το τι προσέφερε ως βασιλιάς θα το κρίνει, μόνο, η Ιστορία.

Πίσω στην νεότητα του Αλέξανδρου Λυκουρέζου, όταν δεν είναι στο παλάτι, συχνάζει στα πιο σικ στέκια στο Κολωνάκι, όπως στου Zonar’s, με σπουδαίους φίλους, τους Μάνο Χατζιδάκι, Νίκο Γκάτσο, Μελίνα Μερκούρη, Τάκη Χορν, μέχρι το ξημέρωμα. Μυείται και λατρεύει το βυζαντινό μέλος και απολαμβάνει την πεντάφθογγη κλίμακα της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής. Χορεύει και αγαπά τη νύχτα. Είναι ιδρυτικό μέλος, άλλωστε, της περιβόητης «Αθηναίας»! Και μετά;

«Ως τελειόφοιτος της Νομικής κατάφερα και πήρα μια υποτροφία για τη Γερμανία, στη Χαϊδελβέργη. Φτάνοντας εκεί γνωρίστηκα με τη θεατρική φοιτητική ομάδα. Με το θράσος μου τους έπεισα ότι είμαι ένας εκκολαπτόμενος ταλαντούχος σκηνοθέτης και αποφασίσαμε να ανεβάσουμε δύο μονόπρακτα του Ουίλιαμ Σαρογιάν. Αρχίσαμε μάλιστα και δοκιμές. Τότε είχα στενή φιλία με τον Γιώργο-Αλέξανδρο Μαγκάκη, ο οποίος είχε κληθεί στη Χαϊδελβέργη για να διδάξει, ως ξένος καθηγητής, κάποια σεμινάρια. Μια μέρα μου πρότεινε να παρακολουθήσω το μάθημα ενός φίλου του γερμανού καθηγητή του Ποινικού Δικαίου και της Φιλοσοφίας του Δικαίου. Αυτό ήταν. Πήγα στο μάθημα του Γκάλας, άκουσα την παράδοση του και ξαφνικά μου αποκαλύφθηκε όλη η γοητεία και η μαγεία του Ποινικού, που δεν την είχα συνειδητοποιήσει. Κι έτσι έφυγα από το θέατρο και έπεσα με τα μούτρα στο Ποινικό».

Οι πρώτες τρανταχτές επιτυχίες

Επιστρέφοντας από την Χαϊδελβέργη τη δεκαετία του ’60 και έχοντας δρέψει δάφνες από τις σπουδαστικές του άριστες επιδόσεις, ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος αναλαμβάνει το δικηγορικό γραφείο, που είχε ιδρύσει ο παππούς του το 1910.

Είναι η τρίτη γενιά, φημισμένων δικηγόρων και ήδη μύθος!

Ξεκάθαρα δείχνει πως προτιμά τη θέση του συνηγόρου υπεράσπισης από εκείνη της πολιτικής αγωγής. Η πρώτη του δίκη δεν έχει καμία τύχη! Είναι βοηθός συνηγόρου ενός ογδοντάχρονου κατηγορούμενου για… βιασμό! Ο γέροντας καταδικάζεται και ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος χάνει τη πρώτη του δίκη! Η συνέχεια όμως είναι θριαμβική. Πριν τα 30 του είναι συνήγορος στις πολιτικές δίκες του Πάνου Κόκκα, του εκδότη της εφημερίδας «Ελευθερία» που διαδραμάτισε πρωτεύοντα ρόλο κατά τη διάρκεια του Ανένδοτου Αγώνα. Η μαχητικότητά του και οι γνώσεις του κάνουν αίσθηση. Είναι δικηγόρος του Μάνου Χατζιδάκι και της Νάνας Μούσχουρη στη σύγκρουσή τους με τη δισκογραφική του Αλέκου Πατσιφά, της Αλίκης Βουγιουκλάκη εναντίον περιοδικού που έχει ανακοινώσει τον… θάνατο της, του ωραιότατου και περήφανου Νίκου Κούρκουλου, που το 1965 έβρισε αστυνομικό και κατηγορήθηκε με τον Νόμο 4000 περί «τεντυμποϊσμού» και πολλών άλλων.

Τις επαγγελματικές του επιτυχίες θα ανακόψει, το 1967, η Χούντα των Συνταγματαρχών! Έχει ήδη παντρευτεί την Αμερικανοβραζιλιάνα καλλονή φωτογράφο, κοινωνιολόγο και πρώην μοντέλο Αλίσια Κοριολάνο και έχουν ένα κοριτσάκι, τη Μαρίνα. Με το Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, φεύγουν οικογενειακώς για την Αγγλία.

«Η μητέρα μου, Αλίσια Κοριολάνο, και ο πατέρας μου, Αλέξανδρος Λυκουρέζος» λέει η Μαρίνα στη δημοσιογράφο Μία Κόλλια για εκείνα τα χρόνια, «γνωρίστηκαν και παντρεύτηκαν στην Αθήνα αλλά έφυγαν επί χούντας για την Αγγλία. Εκεί γεννηθήκαμε ο αδελφός μου, Ιάσων, και εγώ ενώ σύντομα θα πηγαίναμε όλοι μαζί στη Γαλλία – ήμουν μόλις 12 ημερών όταν ταξιδέψαμε, προφανώς αυτό συμβολίζει κάτι για τη ζωή μου, μιας και δεν ριζώνω ποτέ πουθενά. Στο Παρίσι θα παραμείνουμε μόνο με τη μητέρα μου τελικά, καθώς οι γονείς μου χωρίζουν και ο πατέρας επιστρέφει στην Αθήνα με την πτώση της χούντας. Αποκτώ γαλλική παιδεία στα βασικά χρόνια ενώ τον Φεβρουάριο του 1983 φεύγω με τη μητέρα μου για Ρίο ντε Τζανέιρο, ενώ ο αδελφός μου είναι πια σε boarding school στην Αγγλία».

Ήδη τον Σεπτέμβριο του 1967 ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος είναι ο πρώτος που κατέθεσε μήνυση κατά των πρωταιτίων του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967 επί εσχάτη προδοσία και είναι ανεπιθύμητος στην Αθήνα. Προσπαθεί μαζί με τον αξιωματικό του στρατού Μιχαήλ Αρναούτη, γραμματέα του φίλου Κωνσταντίνου της Ελλάδος ακόμη, να βρει οπλισμό για λογαριασμό της αντιστασιακής οργάνωσης Ελεύθεροι Έλληνες. Όταν ο Παυσανίας Λυκουρέζος πεθαίνει το 1968 στο Μιλάνο, ο Αλέξανδρος, ο αδελφός του, Φίλιππος, και η μητέρα τους αποποιούνται την κληρονομιά, που με τη Χούντα είναι πια ένας γόρδιος δεσμός από συσσωρευμένα χρέη.

Οι μεγάλες υποθέσεις, η τεράστια φήμη

Η πτώση της δικτατορίας βρίσκει τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο, χωρισμένο, να επιστρέφει στη χώρα μόνος του, χωρίς την οικογένεια που είχε φτιάξει  – την Αλίσια, τη Μαρίνα, τον Ιάσωνα.

Στο γραφείο του, το τηλέφωνο δεν χτυπά. Για κάποιους είναι αριστερός. Άλλοι δεν τον θυμούνται πια και μερικοί δεν τον έχουν ακούσει καν, αγνοώντας τη νομική του ύπαρξη, μετά από εφτά χρόνια απουσίας. Φτου κι από την αρχή!

Μα τι πορεία! Τεράστιες υποθέσεις απ’ αυτές που γίνονται πρωτοσέλιδα, γίνονται κοφτερό θέμα συζήτησης σε καφέ και οικογενειακά τραπέζια, απασχολούν την κοινή γνώμη και αναδεικνύουν τους δικηγόρους σε σταρ!

Η δίκη των μελών της τρομοκρατικής οργάνωσης «17 Νοέμβρη» ως συνήγορος του Βαρδή Βαρδινογιάννη και των οικογενειών των επιχειρηματιών Αλεξάνδρου Αθανασιάδη και Δημήτρη Αγγελόπουλου.

Συνήγορος στην πολύκροτη δίκη του Γιώργου Κοσκωτά, της εταιρείας Siemens, της εταιρείας Πίτσος ενάντια στους εργαζομένους, που το καλοκαίρι του 1979, ο Λυκουρέζος μαγνητοσκόπησε, χωρίς να το ξέρουν, τους απεργούς να δέρνουν εκείνους που επέμεναν να εργαστούν, της Τσιμέντα Ηρακλής, του συγγραφέα, αρθρογράφου, χημικού και επιχειρηματία Αθανάσιου Νάσιουτζικ για τη δολοφονία του συγγραφέα Αθανάσιου Διαμαντόπουλου, του πρωταγωνιστή Γιάννη Γκιωνάκη για την απόπειρα ανθρωποκτονίας της Αφροδίτης Κοζανιτά και παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία, του Ιωσήφ Βαγιωνή για την ανθρωποκτονία της Νέλλη Πίσχου, του Ράτκο Μλάντιτς του αρχηγού των στρατιωτικών δυνάμεων των Σέρβων της Βοσνίας, του επονομαζόμενου «σφαγέα των Βαλκανίων» στα διεθνή δικαστήρια και πολλών άλλων.

Το 1999 προσέφυγε μαζί με εκατοντάδες άλλους Έλληνες, μεταξύ των οποίων και ο Μίκης Θεοδωράκης, στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης κατά του ΝΑΤΟ για τους εκτεταμένους βομβαρδισμούς με βόμβες διασποράς στην Γιουγκοσλαβία.

Είναι διάσημος, είναι σταρ των δικαστηρίων, όπου στο γραφείο του εκπαιδεύονται οι σημαντικότεροι δικηγόροι της επόμενης γενιάς, είναι κοσμικός, είναι σελέμπριτι, είναι εκείνος που αγαπούν τα τηλεοπτικά κανάλια, ο ανίκητος στις δίκες! «Επάγγελμα Λυκουρέζος» λένε πίσω από τις πλάτες του! «Συνήγορος του διαβόλου» σχολιάζουν! «Ο δικηγόρος του χρήματος»! «Εσείς βάλτε απλώς το έγκλημα και ο Λυκουρέζος θα βάλει την υπεράσπιση», λεγόταν!  Ο ίδιος, πάντως, παραδεχόταν πως δεν ένοιωσε δέος με κανέναν άλλον δικηγόρο, αλλά εκτίμησε μερικούς παλαιοτέρους του και πως ο ίδιος είναι «καλλιτέχνης – δικηγόρος»!

«Όταν έχεις περιπλανηθεί στη λογοτεχνία, θα φανεί στις αγορεύσεις σου και στα νομικά σου κείμενα» αναλύει, «υπάρχουν συνάδελφοι που είναι εξαιρετικοί στην ανάπτυξη των νομικών επιχειρημάτων ή την αξιολόγηση των παραδοχών μιας υπόθεσης αλλά είναι φτωχοί στη γλωσσική ανάπτυξη αυτών…».

Στο γραφείο του, όμως, που εργάζονται είκοσι, περίπου, δικηγόροι και αρκετοί ασκούμενοι δεν μιλούν περί λογοτεχνίας και εκλεπτυσμένου λόγου, αλλά για τις υποθέσεις των «μαύρων ταμείων» της Siemens, την υπόθεση των υποβρυχίων, που ο κ. Λυκουρέζος ήταν συνήγορος του επιχειρηματία Μιχάλη Ματαντού, την υπόθεση Τσοχατζόπουλου μιας είχε αναλάβει για ένα διάστημα τον Γιάννη Σμπώκο, που κατηγορούνταν και τελικά καταδικάστηκε για νομιμοποίηση παράνομων χρημάτων και για υποθέσεις εξοπλιστικού προγράμματος, ανάμεσα τους και υπόθεση της προμήθειας των λεγόμενων ιπτάμενων ραντάρ.

Πολλές άλλες πολύκροτες υποθέσεις που απασχολούσαν το πολυπρόσωπο δικηγορικό γραφείο του Άκη Τσιχατζόπουλου, κάθε άλλο παρά λογοτεχνικές χάρες επιδείκνυαν, όσο και αν ο τίτλος του ντοστογεφσκικού «Έγκλημα και Τιμωρία» θα ταίριαζε απόλυτα!

Η πολιτική, οι τρεις υποψηφιότητες και η μια εκλογή

Από οικογένεια, όπως ήδη είπαμε, όχι μόνο νομική αλλά βαθύτατα πολιτική, ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος και αντιδικτατορική δράση ανέλαβε και τις πεποιθήσεις του δεν έκρυψε. Δεξιός, όπως παραδεχόταν, αλλά και καλός φίλος του τέως βασιλέα της Ελλάδας Κωνσταντίνου, αντικαραμανλικός, αλλά και χωρίς να συμπαθεί τον Ανδρέα Παπανδρέου, θαύμαζε ως προσωπικότητα τον Σπύρο Μαρκεζίνη «παρά τον αυτοκαταστροφικό ναρκισσισμό του που τον έκανε να σπρώχνει την καρδάρα με το γάλα» και ασχολείται πάντα με την πολιτική, ώσπου που πολιτεύτηκε επίσημα. Αυτό το έκανε, για πρώτη φορά το 1974, με την υποψηφιότητα του στην Μεσσηνία, στον πολιτικό σχηματισμό της Ένωσης Κέντρου. Δεν εξελέγη. Ούτε το 1977 που ήταν και πάλι υποψήφιος τα κατάφερε! Το 1978 προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία, στην οποία εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής.

Κατά την περίοδο της κυβερνήσεως Ράλλη ήταν σύμβουλος του πρωθυπουργού. Στις εθνικές εκλογές του 2000 εξελέγη βουλευτής στην Α’ Αθηνών με την Νέα Δημοκρατία. Το 2003 και μετά την εφαρμογή στο πλαίσιο της Συνταγματικής Αναθεώρησης του 2001 του τροποποιημένου άρθρου 57, που αφορά το Επαγγελματικό ασυμβίβαστο βουλευτών, παραιτήθηκε από τη βουλευτική του έδρα, επιλέγοντας να συνεχίσει να ασκεί το δικηγορικό επάγγελμα. Στις εκλογές του 2004 συμπεριλήφθηκε στη δέκατη θέση του ψηφοδελτίου επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας. Στις 14 Ιανουαρίου του 2005 εξελέγη πρόεδρος της Ε.Π.Α.Ε., θέση από την οποία παραιτήθηκε έναν χρόνο αργότερα.

Η Ζωή της ζωής του

Η Ζωή Λάσκαρη, η αστραφτερή σταρ του ελληνικού κινηματογράφου, η καλλονή με τα ατέλειωτα πόδια και την αφοπλιστικά αθώα έκφραση, η εκρηκτική προσωπικότητα με το απρόβλεπτο γέλιο, είχε δει από μακριά τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο στο Κακουργιοδικείο Αθηνών, παλιά, απ’ το 1964. Ήταν εκείνος, τότε, ο νέος δικηγόρος, με μαύρα μαλλιά και χωρίς μουστάκι, συνήγορος στην πολύκροτη δίκη του πέρση αεροπόρου Ρεζά Μιρτολουί, ενός γοητευτικού αξιωματικού, που πυροβόλησε την ερωμένη του, την καλλονή κόρη πολύ πλούσιου βιομηχάνου, την κοσμική Τζούλια Συρεγγέλα. Με τη γυναίκα αυτή ο Λυκουρέζος ήταν φίλος, αλλά τάχθηκε στην υπεράσπιση του γοητευτικού σμηναγού, που με την απολογία του έκανε ακόμη και τους δικαστές να βουρκώσουν, ενώ η μεταφράστρια, οι κόρες του προέδρου, οι γυναίκες που γέμιζαν την αίθουσα και η Ζωή Λάσκαρη έκλαιγαν με αναφιλητά.

Η Ζωή, ενώ δεν γνωρίστηκαν από κοντά, θα τον θυμόταν πάντα. Ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος πέτυχε την αθώωσή του νεαρού Ιρανού «λόγω πλήρους συγχύσεως» και δικάστηκε σε 7 μήνες φυλάκισης για την παράνομη οπλοκατοχή, αλλά επειδή είχε ήδη φυλακιστεί για 10, αφέθηκε ελεύθερος. Δέκα χρόνια αργότερα, η 36χρονη, πια σταρ, φτάνει στο γραφείο του Λυκουρέζου, συστημένη από τη φίλη της Καρλότα Ξανθοπούλου, την τότε σύζυγο του Σταύρου Ξαρχάκου, για μια απλή υπόθεση της που είχε να κάνει με μια θεατρική περιοδεία της στη Γερμανία. Ο δικηγόρος κεραυνοβολείται με το που τη βλέπει! Αυτός ο τόσο επιφορτισμένος με σοβαρότατες υποθέσεις, θέλει να κάνει ερωτήσεις σχετικά με την απλή αυτή περίπτωση και την προσκαλεί για δείπνο σε γνωστό τότε ρεστοράν της Πλάκας. Δεν είχε δει ποτέ ταινία της Ζωής και της το είπε. Ανήκε τότε στην παρέα του Κακογιάννη και του Κούνδουρου και τα έργα του Φίνου τα σνόμπαρε. Αργότερα, με τον Νίκο Κούνδουρο θα λέγανε πόσο λάθος κάνανε και τι γοητευτικές ταινίες που ήταν.

Για τον γάμο επέμεινε εκείνος, κάνοντας κάθε μέρα πρόταση. Η Ζωή είχε ήδη χωρίσει από Πέτρο Κουτουμάνο και είχε ένα παιδί, τη Μάρθα. Δίσταζε. Τελικά τέσσερις μήνες μετά από εκείνη την επίσκεψη στο γραφείο και το δείπνο στην Πλάκα, στις 21 Ιουνίου 1976, παντρεύονται σε κλειστό οικογενειακό κύκλο, με τη Ζωή να την πηγαίνει σχεδόν με το ζόρι ο Χρήστος Νομικός και εκείνη να κρατά από το χεράκι της την οκτάχρονη Μάρθα.

Ο γάμος έγινε στο Μετόχι του Παναγίου Τάφου στην Πλάκα με κουμπάρο τον στιχουργό Λευτέρη Παπαδόπουλο.

Θα αποκτήσουν μία κόρη, τη Μαρία-Ελένη, η οποία το 1998, σε ηλικία 19 ετών, θα συνάψει τον γάμο των «32 ημερών» με τον ηθοποιό, δήμαρχο, υποψήφιο σ’ εκείνες τις εκλογές, ευειδή πάντα Απόστολο Γκλέτσο.

Ο ίδιος έχει χαρακτηρίσει τον γάμο τους μη συμβατικό και πως βασιζόταν σε αμοιβαίες υποχωρήσεις, αλλά ήταν 41 χρόνια ευτυχίας. Το κοινό λάτρευε που ήταν μαζί. Εκείνος κάποτε ξενοκοιτάει, εκείνη συγχωρεί. Άλλωστε για τη Ζωή Λάσκαρη η εμπειρία έλεγε πως «ο έρωτας διαρκεί περίπου ένα-δύο χρόνια, αλλά ένα ζευγάρι μπορεί και πρέπει να νιώσει και άλλα πράγματα μετά τον έρωτα, που μπορούν να το κρατήσουν ενωμένο!». Και όσο για το ότι εκείνος ξανακοίταζε, η σταρ σε σκηνή, μεγάλη οθόνη και στη ζωή έλεγε πως «δεν υπάρχει γυναίκα που να μην έχει φάει κέρατο»! «Οι άντρες είστε ανώμαλοι, αγάπη μου!» γέλαγε: «Είναι ανώμαλοι και θέλουν επιβεβαίωση, πολλές φορές από μία πολύ χειρότερη!». Και σπίτια, ταξίδια, πάρτι, θέατρο, πρεμιέρες, δίκες, φωτογραφίες, συνεντεύξεις.

Αύγουστος του 2017. Στο αγαπημένο τους σπίτι, σε ειδυλλιακό σημείο στο Πόρτο Ράφτη, με θέα στη θάλασσα και με αγαπημένα λουλούδια της Ζωής στον κήπο. «Στις 15 Αυγούστου πήγαμε και κοινωνήσαμε μαζί με τη Ζωή. Στις 18 το πρωί έφυγα για το γραφείο, όπως κάνω κάθε πρωί. Κοιμόταν» θυμόταν ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος, «μετά από τέσσερις – πέντε ώρες που γύρισα, δεν ζούσε πια. Όπως την άφησα, στην ίδια θέση τη βρήκα… Πρέπει να πω ότι μετά από 41 χρόνια, δεν μπορούσα να δω τη ζωή μου χωρίς τη Ζωή».

Η Ελλάδα κλαίει τον χαμό μιας θεάς των ονείρων και του σινεμά της. Ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος κλαίει για το τέλος της ευτυχίας. Και, όπως πάντα, η ζωή συνεχίζεται…

Η Μαρίνα, ο Ιάσωνας, η Μαρία-Ελένη-Αίθρα και η Μάρθα Κουτουμάνου

Υπήρξε η μόνη ανδρική παρουσία στη στενή οικογένεια, με την Μάρθα να ζει μαζί τους, απ’ όταν ήταν επτά ετών. Μεγαλώνοντας θα παντρευτεί τον Βλάση Μπονάτσο, που έφυγε νωρίς, και θα αποκτήσουν μια κόρη, τη Ζένια, που τον φωνάζει παππού. Τα δύο του παιδιά από τον πρώτο του γάμο, μείναν, για χρόνια στην Ελλάδα, κοντά του, μα η κόρη του με τη Ζωή Λάσκαρη, η Μαρία-Ελένη, είναι αυτή που μεγάλωσε μαζί του και που, όπως παραδεχόταν, πάντα της έχει αδυναμία, ελπίζοντας να του έχει κι εκείνη.

Η Μαρίνα εργάστηκε για κάποιο διάστημα στην Αθήνα διατηρώντας στο Κολωνάκι τη δική της γκαλερί ονόματι «Cats & Marbles» με πράγματα από την Ανατολή, παλιά έπιπλα και αντικείμενα, αλλά, πια, ζει μεταξύ Αίγινας και Αμοργού, έχοντας ιδρύσει την εταιρεία The Cool Projects, με προϊόντα από ελληνικό, έξτρα παρθένο ελαιόλαδο.

Ο Ιάσωνας Λυκουρέζος είναι γιατρός και ζει μόνιμα στο εξωτερικό.

Τόσο η Μαρίνα, όσο και ο Ιάσωνας δεν απασχολούν ποτέ την δημοσιότητα, αν και βρίσκονται στο πλευρό του πατέρα τους σε όλες τις κρίσιμες στιγμές.

Η Μάρθα πάλι και η Μαρία-Ελένη ή Αίθρα, που σημαίνει φωτεινός ουρανός και λόγω της αγάπης της για την αρχαία ελληνική Φιλοσοφία αποφάσισε να την αποκαλούν έτσι, αποτελούν αγαπημένο θέμα των δημοσιογραφικών μέσων. Η τελευταία σε πρόσφατη συνέντευξή της δήλωσε πως η καθημερινότητά της δεν είχε τίποτα από αυτό που λέμε «οικογένεια», πως ο μπαμπάς της ήταν απών, γιατί ήταν κάθε μέρα στο γραφείο και πως η μαμά της κοιμότανε γιατί είχε θέατρο και μετά έβγαιναν. Είπε ακόμη πως  έβγαινε από πάρα πολύ μικρή και είχε πολλή ελευθερία, ενώ στα 18 της είχε το δικό της σπίτι και πως έχει δοκιμάσει τα πάντα. Κοκαΐνη, ecstasy, τριπάκια, όπιο! Στις 18 Μαΐου 2003 ήταν η μέρα που είπε «τέλος» και από τότε είναι νηφάλια και πατά τα στα πόδια της.

Τις ίδιες ώρες, έβλεπε τα φώτα της δημοσιότητας η οικονομική δυσχέρεια της Μάρθας Κουτουμάνου, που έχουν δεσμευτεί όλα της τα περιουσιακά στοιχεία, ακόμα και η σύνταξη χηρείας από τον Βλάση Μπονάτσο για τα χρέη απ’ τα κοινόχρηστα στο σπίτι στο Πόρτο Ράφτη, στο περιβόητο πολυτελές συγκρότημα κατοικιών, που έχτισε ο Ντίνος Δοξιάδης και όπου ζούσε η μητέρα της και που δεν είχαν πληρωθεί από το 2012.

Σύμφωνα με μαρτυρίες συγγενικών της προσώπων της, η Μάρθα Κουτουμάνου ζει εκεί από το 2021. Παρ’ όλα αυτά, το σπίτι ανήκε και στις δυο κόρες της αείμνηστης ηθοποιού. Για τον λόγο αυτό, η Μαρία – Αίθρα Λυκουρέζου αποφάσισε να κάνει αγωγή στην αδελφή της ζητώντας κάποια χρήματα που έχουν να κάνουν με τη μίσθωση του σπιτιού, καθώς, όπως ισχυρίζεται, θα μπορούσε να το εκμεταλλεύεται, να το νοικιάζει και να παίρνει κάποια χρήματα.

Σε αντιδικία, όμως, οι δυο αδελφές είχαν έρθει και για τα κοσμήματα της Ζωής Λάσκαρης, που βρέθηκαν να δημοπρατούνται, αλλά μετά, δεσμεύτηκαν. Αναμεσά τους βρίσκονται ένα περιδέραιο με διπλή σειρά μαργαριταριών εξαιρετικής ποιότητας, σκουλαρίκια από λευκόχρυσο με σμαράγδια, βραχιόλια και δαχτυλίδια που είχε φορέσει η σταρ του ελληνικού κινηματογράφου και κληρονόμησε στις κόρες της.

Τηλεοπτικά παράθυρα, αγωγές, δικαστήρια, βαριές κουβέντες. Τελικά, το δικαστήριο απέρριψε την αίτησή της να ανακληθεί η σχετική απόφαση της δικαιοσύνης. Κατά συνέπεια, μεταξύ άλλων, η κόρη της Ζωής Λάσκαρη, που σύμφωνα με το περιβάλλον της αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα, δεν μπορεί να προχωρήσει στην εκποίηση κοσμημάτων της μητέρας της, τα οποία είχε διαθέσει στον οίκο Τσαγκαράκη, προκειμένου να δημοπρατηθούν. Και ακόμα και από τη μικρή Ζένια, την κόρη της Μάρθας και του Βλάση Μπονάτσου, που τα καλοκαίρια δουλεύει μπαρ στη Μύκονο, που θεωρούσε εγγονή του και που τον αποκαλούσε παππού, είναι σκέτο «ο Λυκουρέζος».

Μπλεξίματα δικαστικά για τον ίδιο τον δικηγόρο

Ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος, με τη δηλωμένη αγάπη στη λογοτεχνία, τον γλαφυρό λόγο, την αδυναμία του στο θέατρο και το σινεμά, γνωστής της σκοτεινιάς της ανθρώπινης ψυχής, είχε κάνει λόγο για την «…ανθρώπινη άβυσσο. Το πόσο εν δυνάμει όλοι μας μπορεί κάποια στιγμή να διαπράξουμε άδικο πράξη. Εγώ δεν έφτασα ποτέ μέχρι σήμερα στη ζωή μου στο σημείο να δοκιμαστούν τα όριά μου, να πω ότι σχοινοβατώ… Όμως θεωρώ, και ίσως είναι μια ακραία τοποθέτησή μου, ότι είμαστε όλοι εν δυνάμει αυτόχειρες ή εγκληματίες…». 

Αυτά ήταν σε ένα θεωρητικό, λόγιο πεδίο. Όσες φορές, όμως, συνέβη να αναμετρηθεί ο ίδιος με το δικαστικό σύστημα, έδειξε βαθιά απορημένος για το τι ενοχές γύρευαν στον ίδιο. Ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος, λοιπόν, με την τεράστια δράση του στη νομική μας ιστορία,  βρέθηκε, σαν από δραματική ειρωνεία της τυφλής θεάς της δικαιοσύνης και ο ίδιος στην ζυγαριά της! Η πρώτη φορά ήταν  στις 20 Μαΐου του 1996, την ώρα που εκφωνήθηκε η απόφαση από την πρόεδρο του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Χαλκίδας,  Χριστοφόρη Μπακατσέλου, για την υπόθεση του Ιωσήφ Βαγιωνή που είχε καταδικαστεί πρωτόδικα σε 21 χρόνια κάθειρξη, με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας της αγαπημένης του 33χρονης φιλολόγου και μητέρας του παιδιού του, Νέλλης Πίσχου, που τελέστηκε με ενδεχόμενο δόλο, όπου ασκήθηκε αυτεπάγγελτα πειθαρχική δίωξης εναντίον του από τον ίδιο τον τότε πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας Αντώνη Ρουπακιώτη.

Ακολούθως, το 2012, ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος είναι συγκατηγορούμενος στη δίκη για το “Σκάνδαλο της Αιξωνής”, μιας υπόθεσης καταπάτησης εκατοντάδων στρεμμάτων αναδασωτέας δασικής και δημόσιας έκτασης στην Αιξωνή Γλυφάδας στην πλαγιά του Υμηττού. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, φέρεται ότι στην υπόθεση της Αιξωνής στη Γλυφάδα περίπου 1.000 στρέμματα δασικής έκτασης πωλήθηκαν με πλαστούς και εικονικούς τίτλους, προκαλώντας στο Δημόσιο ζημία περί τα 150 εκατομμύρια ευρώ. Στον κατάλογο των 26 κατηγορουμένων περιλαμβάνεται και το όνομα του Αλέξανδρου Λυκουρέζου.

Πρωτοδίκως ο γνωστός ποινικολόγος κρίθηκε αθώος για το μεγαλύτερο μέρος του κατηγορητηρίου ενώ κηρύχθηκε ένοχος μόνο για ηθική αυτουργία σε χρήση πλαστού εγγράφου κατά του Δημοσίου και καταδικάστηκε σε φυλάκιση πέντε ετών με αναστολή και αφέθηκε ελεύθερος μετά την καταβολή χρηματικής εγγύησης 150.000 ευρώ.

Η υπόθεση αυτή λέγεται πως του είχε στοιχήσει πολύ, τον είχε «ενοχλήσει, εξοργίσει και πληγώσει» ενώ την θεωρούσε σκευωρία σε βάρος του, από άτομα που είχε ενοχλήσει με την νομική του στάση και  είχαν ως στόχο να τον εξοντώσουν επαγγελματικά. Μα μια Πέμπτη, στις 18 Απριλίου 2019, ο 86χρονος, τότε, και φανερά καταβεβλημένoς Αλέξανδρος Λυκουρέζος έμελλε να περάσει τη δική του μεγαλύτερη δικαστική περιπέτεια. Συνελήφθη με όλους τους τύπους, για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και για απόπειρα εκβίασης κατά του επιχειρηματία Αριστείδη Φλώρου, βασικού κατηγορούμενου στο τότε σκάνδαλο Energa. Στο πλευρό του Αλέξανδρου Λυκουρέζου είχαν σπεύσει τα παιδιά του αλλά και η τότε προσωπική φίλη του Νατάσα Καλογρίδη. Η κοινή γνώμη είχε σταθεί εμβρόντητη με τα τόσο περίεργα. Σαν θρίλερ κινηματογραφικό, με ολίγον από δικαστικό δράμα, ακούγονταν όλα αυτά, με επίκεντρο έναν άνθρωπο που τ’ όνομα του αποτελεί brand της νομικής γνώσης και η παρουσία του είναι εμβληματική στην αντίληψη όλων.

Μετά την απολογία του, ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος, είχε αφεθεί ελεύθερος με χρηματική εγγύηση 50.000 ευρώ και τους περιοριστικούς όρους της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα και της εμφάνισης στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής του δύο φορές τον μήνα. Με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών απαλλάχθηκε πλήρως από τις κατηγορίες. Η δημοσιότητα που είχε λάβει η υπόθεση, όμως, φαίνεται να τον πίκρανε πολύ. Μα ήταν ένας σταρ, πώς αλλιώς! Σε ανύποπτο χρόνο έχει παραδεχτεί πως «ναι! με εμένα ξεκίνησε κατ’ ουσίαν η ιστορία του δικηγόρου-σταρ. Πήρε όμως και μια διάσταση που υπονόμευσε τη σοβαρότητα και την ακεραιότητα της ποινικής δικηγορίας. Η αστοχία μου ήταν ότι έφτασα στο σημείο να μετατρέψω την οθόνη και τις αφορμές των τηλεοπτικών εμφανίσεών μου σε τηλεοπτικές δίκες».

Χρέη, οφειλές, πλειστηριασμοί και μια ακόμα καταδίκη

Το δικηγορικό γραφείο του Αλέξανδρου Λυκουρέζου, εκεί που οργανώθηκαν οι νομικές οχυρώσεις των μεγαλύτερων ποινικών υποθέσεων των τελευταίων δεκαετιών, έχει πια κλείσει.

Ο ίδιος αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, οφειλές και πλειστηριασμούς για χρέη. Μετά την εμπλοκή του στην υπόθεση της «μαφίας των φυλακών», βρέθηκε με οφειλές προς πρώην υπαλλήλους, τράπεζες και το Δημόσιο, με συνολικό ύψος εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ.

Το διαμέρισμα του δικηγορικού του γραφείου βγήκε σε πλειστηριασμό αρκετές φορές, ανάμεσα στις πολλές και για οφειλή 100.000 ευρώ, ενώ ο ίδιος είχε ρυθμίσει μέρος των χρεών του προς το Δημόσιο. Παρά τις προσπάθειες εξόφλησης, οι οικονομικές του δυσκολίες παρέμειναν σημαντικές.

Έτσι, αυτόν τον Μάρτιο του 2025, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων επέβαλε στον φημισμένο βετεράνο της νομικής επιστήμης, ποινή φυλάκισης 30 μηνών με τριετή αναστολή για οφειλές προς τρεις πρώην εργαζόμενους του. Οι εργαζόμενοι διεκδίκησαν μη καταβληθέντα επιδόματα και δώρα Πάσχα, με το ποσό να μειώθηκε στα 30.000 ευρώ μετά από μερική εξόφληση. Ο δικηγόρος του Αλεξάνδρου Λυκουρέζου υποστήριξε ότι η υπόθεση θα είχε μικρότερη ποινή αν δεν ήταν τόσο γνωστός, και ανέφερε ότι θα προσφύγει στον Άρειο Πάγο.

Ο ίδιος είναι πολύ στενοχωρημένος! Μα μέχρι τώρα, δείχνει να μη το βάζει ποτέ κάτω, πιστεύοντας από εμπειρία μιας ολόκληρης ζωής πως η δικαιοσύνη δεν είναι απλώς ένα αποτέλεσμα, αλλά μια διαδικασία και πως ακόμη και η μικρότερη πιθανότητα νίκης αξίζει τον αγώνα…

Θαλερός και ερωτευμένος στα 91 του χρόνια

Αμέσως μετά τον θάνατο της Ζωής, ο Αλέξανδρος δεν αντέχει το σπίτι που ήταν γεμάτο από ευτυχισμένες μνήμες, υπογραμμισμένες από την ξαφνική απουσία εκείνης. Συναίνεσε για την πώληση του, με τις γνωστές δημοσιοποιημένες ιστορίες και αντιδικίες που ακολούθησαν μεταξύ Μάρθας και Μαρίας-Ελένης-Αίθρας.

Επέστρεψε στο πατρικό του στο Κολωνάκι. Επτά μήνες μετά τον θάνατο της Ζωής Λάσκαρη, η Νατάσα Καλογρίδη, που έμενε στην ίδια με εκείνον πολυκατοικία, επίσης ηθοποιός, ξανθιά, εκρηκτική, καλλίγραμμη καλλονή, εκκεντρική προσωπικότητα, εισβάλλει σαρωτικά στη ζωή του. Εξωτικά ταξίδια, φωτογραφίσεις, πολλά μπουζούκια, κάποια καυτά φιλιά κάτω από την πίστα, στα πρώτα τραπέζια κοντά στους σταρ – ερμηνευτές. Στα 84 του τότε, ο Λυκουρέζος δεν παραδέχτηκε, αλλά ούτε και διέψευσε. Όσο πυροτεχνηματικά απασχόλησε η αδιευκρίνιστη σχέση, αντίστροφα ήσυχα, αδιάφορα, κουρασμένα, σταμάτησε όμως να ακούγεται.

Ο ίδιος μετρίασε τις πολλές εμφανίσεις, συνέχισε να δίνει τις νομικές τους συμβουλές και είχε να αντιμετωπίσει δικές του οικονομικές υποθέσεις, με οφειλές του, ενώ βρέθηκε αντιμέτωπος και με πλειστηριασμούς, που αφορούσαν το δικηγορικό γραφείο του για οφειλές δεδουλευμένων και αποζημιώσεις σε πρώην εργαζομένους δικηγόρους σε αυτό. Μα, τον Οκτωβρίου του 2024 σε κάποια τηλεοπτικά μικρόφωνα που βρέθηκαν μπροστά του δήλωσε πως είναι σε ήδη, πολύμηνη σχέση και πολύ ερωτευμένος. «Δεν παρακολουθώ και δεν ασχολούμαι με τα σχόλια που γράφονται για την προσωπική μου ζωή» διατράνωσε.

Η ωραιότατη, ξανθή βέβαια, χορεύτρια και ηθοποιός Τζένη Οικονόμου, με μια κόρη, τη Ματίλντα, 24 ετών, που έκανε την πρακτική της στο Ευρωκοινοβούλιο, στις Βρυξέλλες τον χαρακτηρίζει έναν σπουδαίο άνθρωπο, έναν ζωντανό θρύλο και ακόμα γενναιόδωρο, καλόκαρδο, ευγενή ψυχή, που δεν λέει ποτέ κακή κουβέντα για κάποιον, ακόμα και για ανθρώπους που τον έχουν πειράξει. Η διαφορά ηλικίας είναι ακόμα μια, για εκείνη, ανάμεσα σε άλλες που έχουν, όπως ύψους ή χρωμάτων, μα τα βρίσκει όλα υποκειμενικά. Η ωραία κύρια είναι τόσο μέρος της ζωής του διάσημου ποινικολόγου, που σχολίασε και τη διαμάχη ανάμεσα στις δύο κόρες της Ζωής Λάσκαρη, τη Μάρθα Κουτουμάνου και την Μαρία-Ελένη-Αίθρα Λυκουρέζου, για το σπίτι της μητέρας τους στο Πόρτο Ράφτη.

«Δεν είναι και ευχάριστο να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα, είναι, όμως, ένα θέμα πολύ προσωπικό τους και μόνον εκείνοι μπορούν να το ξεπεράσουν και να το λύσουν» είπε τα αυτονόητα, «φαντάζομαι πως θα βρεθεί κάποια λύση. Προφανώς, ο Αλέξανδρος λειτουργεί πυροσβεστικά ανάμεσά τους, όμως δεν μπορεί να έχει και άποψη. Είναι ένα θέμα που αφορά εκείνες». Ήταν μάλιστα εκείνη, «η σύντροφος» του, όπως την αποκαλεί, που επέμενε να πάει για εξετάσεις, ύστερα από ισχυρό πονοκέφαλο που είχε.

Με μια ζωή που έχει από όλα, απώλειες, χαρές, τύχη, αποχωρισμούς οριστικούς, επιτυχίες, προβολή, φήμη ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος είναι πάντα ο περιβόητος δικηγόρος. Άλλωστε, «κοιτάξτε» είχε πει κάποτε, «αναλαμβάνοντας μια ποινική ή άλλη υπόθεση, και με τον διάβολο θα συμφάγεις και με τους αγγέλους θα συμφάγεις. Φτάνει να μην εξευτελίσεις τους κανόνες της δικηγορικής δεοντολογίας. Το θέμα άλλωστε είναι τι τρως με τον διάβολο και αν σε πιάνει το στομάχι σου μετά…».

Και ο ίδιος, 91 χρόνια τώρα, έχει, όπως φαίνεται, πολύ γερό, σχεδόν ατσάλινο στομάχι.

 Διαβάστε επίσης:

Αλέξανδρος Λυκουρέζος: Brand name της δικηγορίας αλλά και συνήγορος του διαβόλου 

Τσαγκαράκης για κοσμήματα της Λάσκαρη: «Δεν τα επιστρέφω (…) Άνω των 3 εκατ. ευρώ σε ακίνητα η περιουσία της Ζωής»