ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Όπως αναφέρουν σε σχετική ανακοίνωσή τους οι οργανώσεις, πρόκειται για ανθρώπους, μεταξύ των οποίων πολλές οικογένειες με παιδιά, «που με πολύ αγώνα έχουν κάνει βήματα για να ανακτήσουν την αυτονομία τους, γεγονός που ενισχύει και την προοπτική της ένταξης για όσους και όσες, τελικά, θα μείνουν στην Ελλάδα».
Αντίθετα, «το μήνυμα που στέλνει το υπουργείο είναι ότι οι αιτούντες άσυλο πρέπει να ζουν μέσα σε κέντρα φιλοξενίας. Αυτό θα αποτελέσει μέγιστο πισωγύρισμα στη διαδικασία της ένταξης και θα δημιουργήσει συνθήκες γκέτο και περιθωριοποίησης».
Η απόφαση θα ισχύσει από την 1η Ιουλίου και οι οργανώσεις καταγγέλλουν ότι «η εξαγγελία αυτή έγινε χωρίς την έκδοση καμίας σχετικής υπουργικής απόφασης που να εξειδικεύει τη διαδικασία», ενώ δεν είναι σαφές «το πώς θα επιτευχθεί αυτό ομαλά στην πράξη και χωρίς καν το υπουργείο να διαθέτει την απαραίτητη υποδομή για να υλοποιήσει την απόφαση».
Επιπλέον, σημειώνουν ότι «δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για το πώς θα διασφαλιστεί η έγκαιρη μεταφορά των ανθρώπων σε απομακρυσμένες δομές ή διαμερίσματα ή για το εάν και με ποιον τρόπο θα καλύπτονται τα έξοδα της μετακίνησής τους», αλλά και για το πώς θα διασφαλίζεται από τις αρμόδιες υπηρεσίες «η έγκαιρη μεταφορά της υπόθεσης ασύλου τους στο πλησιέστερο γραφείο ασύλου του νέου τόπου κατοικίας τους».
Τέλος, υπογραμμίζουν ότι, σύμφωνα με την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία, η διακοπή του οικονομικού βοηθήματος δεν μπορεί να είναι οριζόντια και γενική, αλλά επιτρέπεται «μόνο όταν ο αιτών εγκαταλείπει το χώρο φιλοξενίας χωρίς να ενημερώσει την αρμόδια διοίκηση ή όταν δεν συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις δήλωσης στοιχείων ή σε περίπτωση μεταγενέστερου αιτήματος».
Σύμφωνα με στοιχεία που παραθέτουν πηγές της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, οι αιτούντες άσυλο που δεν στεγάζονται σε δομές ευθύνης του υπουργείου είναι περίπου 25.000, από τους οποίους υπολογίζεται ότι 7.000 έχουν ήδη λάβει θετική ή απορριπτική απόφαση ασύλου, αλλά δεν τούς έχει επιδοθεί.
Όπως εξηγούν πηγές του διεθνούς οργανισμού, «η λογική πίσω από την παροχή οικονομικού βοηθήματος σε αιτούντες άσυλο είναι να μπορούν οι άνθρωποι αυτοί να επιλέγουν οι ίδιοι πώς θα καλύψουν πολύ βασικές καθημερινές τους ανάγκες, ενισχύοντας το αίσθημα αξιοπρέπειάς τους».
Το οικονομικό βοήθημα «παρέχεται στους αιτούντες άσυλο στην Ελλάδα στο πλαίσιο των υποχρεώσεων της χώρας που απορρέουν από την ευρωπαϊκή Οδηγία για τις Συνθήκες Υποδοχής.
Σύμφωνα με αυτήν, όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ οφείλουν να μεριμνούν για την παροχή υλικών συνθηκών υποδοχής σε όλους τους αιτούντες άσυλο που έχουν ανάγκη». Το κρίσιμο για την Ύπατη Αρμοστεία, προσθέτουν οι ίδιες πηγές, «είναι να καλύπτονται οι βασικές ανάγκες επιβίωσης των αιτούντων άσυλο και να μη βρεθεί κανένας ή καμία χωρίς υποστήριξη.
Αυτό θα σήμαινε στην πράξη ότι όλοι όσοι έχουν ανάγκη και δικαιούνται υποστήριξης σύμφωνα με την ευρωπαϊκή Οδηγία και έχουν εκφράσει τη σχετική επιθυμία, να μπορούν να λαμβάνουν αυτή τη βοήθεια το συντομότερο δυνατόν μετά το αίτημά τους».
Ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης, υπεύθυνος Συνηγορίας στην οργάνωση Solidarity Now, επισημαίνει ότι με την απόφαση αυτή «ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων βρήκε εμπόδιο σε μια προσπάθεια ένταξης που είχε ξεκινήσει, η οποία διακόπτεται βίαια και δημιουργεί ευαλωτότητες, ενδεχομένως και εκεί όπου δεν υπήρχαν».
Ο ίδιος περιγράφει ότι οι οργανώσεις, παρότι έχουν αναλάβει την εφαρμογή της συγκεκριμένης απόφασης, «δεν έχουν εικόνα για το αν υπάρχουν διαθέσιμα διαμερίσματα, στα οποία μπορούν να μεταφερθούν οι αιτούντες».
O N., ένας 28χρονος από το Αφγανιστάν, ο οποίος διαμένει στην Αθήνα και είναι ωφελούμενος της Υπηρεσίας Κοινωνικής Ένταξης της οργάνωσης HumanRights360, αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ πως η απόφαση να τερματιστεί η οικονομική βοήθεια θα τον επηρεάσει ιδιαίτερα.
«Με τα χρήματα αυτά κάθε μήνα μπορούσα να καλύψω έστω κάποιες βασικές ανάγκες, όπως τροφή και το μερίδιο στο ενοίκιό μου, καθώς μένω στο σπίτι με πολλά άτομα, τώρα όμως δεν ξέρω πώς θα αντεπεξέλθω».
Για την επιλογή να μεταφερθεί σε καμπ, ώστε να συνεχιστεί η οικονομική βοήθεια επισημαίνει: «Φοβάμαι να πάω σε καμπ, οι εμπειρίες μου έως τώρα με το προηγούμενο καμπ ήταν πολύ άσχημες».
Η Ε., 30χρονη αιτούσα άσυλο από τη Βενεζουέλα, επισημαίνει από την πλευρά της ότι «είναι κρίσιμο να εξοικειωθούμε με τη ζωή στην Αθήνα και όχι να είμαστε μια απομονωμένη από την ελληνική κοινότητα ομάδα ανθρώπων.
Από τη στιγμή που η αίτηση ασύλου χρειάζεται αρκετό καιρό για να διεκπεραιωθεί, αυτή η βοήθεια μάς έδινε μια μεγάλη ευκαιρία να γίνουμε κομμάτι της ζωής εδώ και, καθώς μείωνε τους προβληματισμούς μας για τα οικονομικά ζητήματα, μάς επέτρεπε να επικεντρωθούμε στην ανάπτυξη των προσωπικών δεξιοτήτων μας, όπως μαθήματα γλώσσας και άλλη εκπαίδευση για δεξιότητες απαραίτητες στην εργασία σε διάφορους τομείς».
Σημειώνεται ότι την ανακοίνωση συνυπογράφουν, μεταξύ άλλων, οι οργανώσεις Άρσις, Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Δίκτυο Μέλισσα, Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων, Ελληνικό Φόρουμ Μεταναστών, Κέντρο Διοτίμα, Κέντρο Ημέρας Βαβέλ, Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, Συμβίωση-Σχολή Πολιτικών Σπουδών στην Ελλάδα, HumanRights360, International Rescue Commitee, Refugees Rights Europe, Solidarity Now και Terre des Hommes.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Διαβάστε ακόμα:
Mνημόνιο συνεργασίας μεταξύ του υπ. Μετανάστευσης και της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας
Υπ. Μετανάστευσης: Σε διαβούλευση το νομοσχέδιο για την αυστηροποίηση των απελάσεων
Συγχαρητήρια επιστολή από τον ΠΟΥ στο ελληνικό υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
