Η έκθεση Botanical Rapsody στο παλαιοπωλείο Μαρτίνος αποτελεί ακόμη μία καινοτομία, όπου το γνωστό Παλαιοπωλείο στο οποίο φιλοξενείται και η γκαλερί, συνιστά βατήρα για πρωτοεμφανιζόμενους καλλιτέχνες που ύστερα διαγράφουν αξιοσημείωτη πορεία στην καλλιτεχνική σκηνή. Και όλα αυτά λόγω της αλάθητης, αισθητικής ματιάς της Ελένης Μαρτίνου που έχει αφιερώσει τη ζωή της από τρυφερή ηλικία στο παλαιοπωλείο το οποίο ξεκίνησε ο παππούς της στο Μοναστηράκι.

Και παρότι αυτό δεν ισχύει για τις τέσσερις αναγνωρισμένες δημιουργούς της συγκεκριμένης έκθεσης (από την κριτική και το κοινό), προσφέρεται ωστόσο η ευκαιρία να ξεφύγουν από τις ράγες που είχαν ακολουθήσει ως τώρα.

Ένας κήπος θάλλει πάντα στο ούτως ή άλλως ακαταμάχητο παλαιοπωλείο Μαρτίνος: παρατηρείται ολόγυρα στο χώρο, μέσα από τις περίτεχνες άνθινες συνθέσεις που διακοσμούν τις πορσελάνες, τα ξυλόγλυπτα, τα κεραμικά, τα κεντήματα. Με αυτό το φόντο και αυτό το υλικό για έμπνευση και στοχασμό, τέσσερις σύγχρονες καλλιτέχνες παρουσιάζουν έργα τους στην ομαδική έκθεση Botanical Rapsody, Βοτανική ραψωδία, που οργανώνει το Παλαιοπωλείο. Διαφορετικές προσεγγίσεις (σύμβολο, αφήγηση, παράδοση) και εκφραστικά μέσα για να προσεγγίσουν το άνθινο μοτίβο που στην ιστορία τέχνη έχει αναχθεί στη σφαίρα του μύθου από τα βάθη της ανθρωπότητας.

Τζούντιθ Άλεν

Η ενότητα Mapping the Walk της Τζούντιθ Άλεν (Judith Allen) συνιστά χαρτογράφηση του καθημερινού της περιπάτου στο αρχαίο μονοπάτι της Κέας τα τελευταία εννιά χρόνια της ζωής της. Μέσω της λεπτοδουλεμένης αποτύπωσης της χλωρίδας με γραφίτη, ακουαρέλες, κυανοτυπίες και λιθογραφίες με αλλεπάλληλα μοτίβα, η Άλεν εξυμνεί τον φυσικό κύκλο ζωής αλλά και το δικό της βίωμα εξασφαλίζοντας την αθανασία τους.

Κόρη της Τζούντιθ Άλεν, η Ειρήνη Ευσταθίου (βραβείο ΔΕΣΤΕ) παρουσιάζει το εν εξελίξει αρχείο Red Weevil Blues όπου σχέδια, λιθογραφίες και χαλκογραφίες καταγράφουν το πώς οι φοίνικες της Αθήνας σταδιακά αποδεκατίζονται από το κόκκινο σκαθάρι. Η σειρά αυτών των έργων προκύπτει από τις φωτογραφίες τις οποίες τραβούσε στις αστικές περιπλανήσεις της απαθανατίζοντας τους φοίνικες ως σύμβολο ισχύος που χάνει την αίγλη του σε έναν περιβάλλοντα χώρο που και αυτός με τη σειρά του αλλοτριώνεται του μέσα στις αλλεπάλληλες εξεγέρσεις και δημόσιες ταραχές. Η ίδια παρομοιάζει τον εαυτό της με τους flâneurs του δεκάτου εννάτου αιώνα, που αυτοαποκαλούνται βοτανολόγοι του πεζοδρομίου.

Ευσταθίου αρχείο

Η Μυρτώ Ξανθοπούλου εμπνέεται από αντικείμενα του παλαιοπωλείου (ρόκες, υφαντά και έργα ανώνυμων καλλιτεχνών) για να δημιουργήσει σειρά αντικειμένων και σχεδίων από ευτελή υλικά, χαρτιά, σελοτέιπ, καρμπόν, καλάμια. Εντοπίζει το φυτικό στοιχείο στη λαϊκή τέχνη καθώς και στη γλώσσα, την οποία ενυφαίνει στα έργα της ως μοτίβο και ως περιεχόμενο. Αναζητά το νόημα αυτών των σύγχρονων λαϊκών εργόχειρων, που μπροστά στην παντελή έλλειψη χρηστικότητας, δεν μπορεί παρά να φανερώνουν τη βαθύτερη σχέση τους με τον πεπερασμένο χρόνο, την επανάληψη, την ύλη.

Η  Ίρις Πλαϊτάκη εκθέτει έργα με άξονα τα χαρακτηριστικά της μοτίβα. Μικρής κλίμακας σχέδια με μελάνι και ενσωματωμένα αποκόμματα χαρτιών (συχνά φλοράλ) αποτελούν αφηρημένες βιομορφικές συνθέσεις, οι οποίες εμπεριέχουν τόσο το ζωικό όσο και το φυτικό στοιχείο τονίζοντας την αλληλεξάρτησή τους. Μέσα από τις μικρές της εγκαταστάσεις, τα studio vignettes, επιτρέπει στο θεατή να εμφιλοχωρήσει στον φυσικό της χώρο (το εργαστήριό της) αλλά και στον ψυχικό της μικρόκοσμο.

Πλαϊτάκη

Botanical Rhapsody

Judith Allen, Ειρήνη Ευσταθίου, Μυρτώ Ξανθοπούλου, Ίρις Πλαϊτάκη

Εγκαίνια: Τρίτη, 15 Σεπτέμβρίου 2020, 12:00-21:00

ΜΑΡΤΙΝΟΣ, Πινδάρου 24, Κολωνάκι