• Πολιτισμός

    Θεατρικές αναγνώσεις, διοργάνωση του Φεστιβάλ Φιλίππων


    Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Φιλίππων, το τέταρτο Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος πρωτότυπο θεατρικό camp (κατασκήνωση) στην πειροχή των Κρηνίδων (δίπλα στο θέατρο και τον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων) με καλλιτεχνικό και εκπαδευτικό χαρακτήρα, κόντρα στην εποχή της υγειονομικής κρίσης, συνεχίζει τη φετινή χρονιά με μεγαλύτερη ένταση: συγκεντρώνει τριάντα έναν επαγγελματίες του χώρου (ηθοποιούς, σκηνοθέτες, μουσικούς, χορευτές), σε ένα μικρό φεστιβάλ μέσα στο μεγάλο με τίτλο Θεατρικές αναγνώσεις αρχαίου δράματος (παραστάσεις εν δυνάμει).

    Ένα μπουκέτο εκλεκτών ερμηνευτών όπως η Λυδία Φωτοπούλου, η Όλια Λαζαρίδου, η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, ο Ακύλλας Καραζήσης, ο Θοδωρής Γκόνης, η Λουκία Μιχαλοπούλου, η Ρηνιώ Κυριαζή, ο Γιάννης Καλαβριανός και η Ιόλη Ανδρεάδη μαζί με μικρές και ευέλικτες ομάδες εκλεκτών συνεργατών τους, θα διαμείνουν διαδοχικά στις Κρηνίδες παρουσιάζοντας ο καθένας ανά τρεις μέρες τη δική του προσέγγιση στη θεατρική ανάγνωση του αρχαίου δράματος.

    Καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Φιλίππων Θ. Γκόνης

    Ανάμεσα στις τραγωδίες που θα εξερευνήσουν στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων, συμπεριλαμβάνεται η Αντιγόνη, οι Βάκχες, η Μήδεια, η Ελένη, ο Αγαμέμνων και οι Τρωάδες.

    Οι παραστάσεις καθώς και όλη η διαδικασία των δοκιμών θα παρουσιαστούν στο κοινό μέσω διαδικτύου σε ζωντανή μετάδοση (live streaming) και θα λειτουργούν ως ανοιχτό εργαστήριο για θεατρολόγους, φοιτητές και απόφοιτους δραματικών σχολών, ερασιτεχνικές ομάδες, την τοπική κοινότητα…

    Στη διάρκεια του εργαστηρίου θα μιλήσουν οι μεταφραστές Γιάννης Λιγνάδης και Παντελής Μπουκάλας με θέμα την μετάφραση στο αρχαίο δράμα και τη δραματουργία των αρχαίων κειμένων.

    Λυδία Φωτοπούλου – Χορός : ο θεατής του τραγικού

    Η Λυδία Φωτοπούλου ερμηνεύει στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων τα χορικά της Αντιγόνης του Σοφοκλή ως ένα αυτόνομο λυρικό ποίημα, στην έξοχη μετάφραση του Νίκου Παναγιωτόπουλου, συνοδευόμενη από τη μουσική της Μόνικα.

    Όλια Λαζαρίδου – Η ιστορία της Αντιγόνης

    Μια διασκευή- αφηγηση του μύθου της Αντιγόνης στηριγμένη πάνω στο αρχαιο κείμενο του Σοφοκλή αλλά και στο βιβλίο της Άλι Σμιθ, που απευθυνεται σε παιδιά. Η θεατρική αυτή αφήγηση για μικρούς και μεγάλους, διηγείται με συνοπτικό αλλά και περιεκτικό τρόπο, σαν συναξάρι, την ιστορία και τα πάθη της τραγικής ηρωίδας.

    Ερμηνεύει η Όλια Λαζαρίδου συνοδευόμενη απο τον μουσικό Νικόλα Σκορδά σε αυτοσχεδιασμό με τα πνευστά του.

    Κείμενο: Αγγελίνα Βακάλη.

       Καρυοφυλλιά Καραμπέτη: Μήδεια του Georg Benda

    Ανάμεσα στη λογική και τη μανία

    Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και ο μαέστρος Μάρκελλος Χρυσικόπουλος ερμηνεύουν το έργο του τσέχου συνθέτη Γκέοργκ Άντον Μπέντα (Georg Anton Benda, 1722 – 1795) Μήδεια σε λιμπρέτο του γερμανού ποιητή και θεατρικού συγγραφέα Friedrich Wilhelm Gotter και απόδοση στα ελληνικά από τον Γιάννη Καλλιφατίδη. Πρόκειται για ένα μονόπρακτο μελόδραμα βασισμένο στον κλασικό αρχαιοελληνικό μύθο, όπου το κείμενο δεν τραγουδιέται, αλλά απαγγέλλεται παράλληλα με τη μουσική. Το ποικίλο μουσικό τοπίο του Benda αναδεικνύει με ένταση όλες τις εσωτερικές συγκρούσεις αυτής της μοναδικής γυναίκας. Ο έρωτας και το μίσος, η οργή και η οδύνη, η βαθιά επιθυμία για εκδίκηση και η μητρική αγάπη διαδέχονται καταιγιστικά το ένα το άλλο οδηγώντας στην καταστροφική κορύφωση, την αδιανόητη πράξη της παιδοκτονίας. Η Μήδεια είναι από τα έργα που γνώρισαν αμέσως μεγάλη επιτυχία, γι’ αυτό και σύμφωνα με τη συνήθεια της εποχής έγιναν σχεδόν ταυτόχρονα πολλές και διαφορετικές μεταγραφές, ώστε η σύνθεση να γίνει «προσβάσιμη» από μια μεγάλη μερίδα του μουσικόφιλου κοινού. Στο Αρχαίο Θέατρο των Φιλίππων θα παρουσιαστεί η εκδοχή για πιάνο (Λειψία, 1778) σε εκτέλεση του Μάρκελλου Χρυσικόπουλου ενώ και τα πέντε πρόσωπα του έργου, η Μήδεια, ο Ιάσων, τα δυο παιδιά τους και η Παιδαγωγός ερμηνεύονται από την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη.

    Ακύλλας Καραζήσης – Ιστορίες του Πρόσπερο

    Ιόλη Ανδρεάδη – Ελένη του Ευριπίδη [ή η ανασκευή του Στησιχόρου]

    Με το βαθύ στηθόδεσμο, τον ήλιο στα μαλλιά, κι αυτό

    το ανάστημα

    ίσκιοι και χαμόγελα παντού

    στους ώμους στους μηρούς στα γόνατα

    ζωντανό δέρμα, και τα μάτια

    με τα μεγάλα βλέφαρα,

    ήταν εκεί, στην όχθη ενός Δέλτα.

    Και στην Τροία;

    Τίποτε στην Τροία – ένα είδωλο.

    Έτσι το θέλαν οι θεοί.

    Κι ο Πάρης, μ’ έναν ίσκιο πλάγιαζε σα να ήταν

    πλάσμα ατόφιο

    κι εμείς σφαζόμασταν για την Ελένη δέκα χρόνια.

    Γιώργος Σεφέρης

    Λένε πως ένας βάρδος παλιός, ο Στησίχορος, έξι γενιές πριν από τον Ευριπίδη, σε ένα ποίημά του κατηγόρησε την Ελένη ότι άφησε τον άντρα της για τον Πάρη και με την αμαρτία της αυτή κατέστρεψε τόσο την Ελλάδα, όσο και την Τροία. Όμως, η Ελένη μετά το θάνατό της έγινε θεά. Έτσι, τη στιγμή που έγραψε το άδικο αυτό ποίημα ο Στησίχορος, έμεινε τυφλός. Και μετάνιωσε. Και έγραψε καινούργιο ποίημα, καινούργιο τραγούδι.

    Σε αυτό ανασκεύασε τις κατηγορίες του χρησιμοποιώντας τον αρχαίο μύθο σύμφωνα με τον οποίο στην Τροία δεν πάτησε η ίδια η Ελένη, αλλά η σκιά της. Εκείνη τη φυγάδευσαν οι θεοί στην Αίγυπτο όπου περίμενε τον Μενέλαο να γυρίσει από την Τροία και να φύγουνε μαζί για την πατρίδα. Και με το που το γράφει το καινούριο αυτό τραγούδι ο Στησίχορος, ξαναβρίσκει αμέσως την όρασή του.

    Στην εκδοχή αυτή της Ελένης του Ευριπίδη για μία ηθοποιό, η Ελένη μόνη και τυφλή μέσα στο Αρχαίο Θέατρο των Φιλίππων, μονή και τυφλή σαν αρχαία ραψωδός, αλλά με άλλες, καινούριες, ελευσίνιες δυνάμεις να ξυπνούν μέσα της, αφηγείται την ιστορία της. Αφηγείται την ανασκευή του Στησιχόρου.

    Σύλληψη, σκηνοθεσία, κίνηση: Ιόλη Ανδρεάδη.

    Μετάφραση: Γιάγκος Ανδρεάδης.

    Διασκευή για μία ηθοποιό: Ιόλη Ανδρεάδη και Άρης Ασπρούλης.

    Όλους τους ρόλους ερμηνεύει η Βασιλική Τρουφάκου.

    Ρηνιώ Κυριαζή – Βάκχες, το σώμα δίχως σώμα

    Το νήμα του μύθου των Βακχών: τέσσερις ηθοποιοί, τρεις γλώσσες, δύο φύλα, ένας τόπος αφηγούνται έναν θεό, δύο αγγέλους, τρεις γυναίκες, τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

    Τραγουδούν τον θεό μέσα στις αντιφάσεις. Διαγράφουν την πορεία του Πενθέα από το ανίερο στην ιερότητα, από την πλάνη στη γνώση, από την έπαρση στην οδύνη. Μιλούν για την Αγαύη που, από την έκσταση στην τρέλα, διεκδικώντας τη δύναμη της θηλυκής θεάς κατακρημνίζεται. Την άγρια φύση που πάλλεται. Θρηνούν τον άνθρωπο που απομακρύνεται, το σώμα που αποσπάται. Τα απομεινάρια σώματος, το σώμα δίχως σώμα. Πενθούν για τα μικρά μικρά κομμάτια μας, τα ήσυχα μέσα στη μοναξιά μας, τα προστατευμένα ακρωτηριασμένα μας. Μια ακροβασία αποστάσεων, μια ανάγκη κυκλική, μια πάλη για το όλον.

    Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς.

    Σκηνοθεσία: Ρηνιώ Κυριαζή.

    Ερμηνεία: Julianna BloodgoodRafal Habel, Ειρήνη Κουμπαρούλη, Ρηνιώ Κυριαζή.

     

    Λουκία Μιχαλοπούλου – Κασσάνδρα

    Μια απο τις πιό αινιγματικές μορφές του αρχαίου δράματος η Κασσάνδρα και μία περφόρμανς προσπαθεί να εξερευνήσει τον χαρακτήρα της μέσα απο διαχρονικά θραύσματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας,να σκιαγραφήσει μια βιογραφία για την παράφορη μάντισσα του αρχαίου ελληνικού κόσμου.

    Πέρα απο τη φιλολογία, η Κασσάνδρα αποτελεί μεγάλο αίνιγμα για τον ηθοποιό. Πώς προσεγγίζει σκηνικά μια τόσο οριακή προσωπικότητα; Τι εργαλεία χρησιμοποιεί για να αποδόσει τη θεόπνευστη μανία της;  Μια μάντισσα που δεν τη πίστεψε ποτέ κανείς, παγιδευμένη στον οδηγό και αποτελειωτή της Απόλλωνα.

    Δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθετική επιμέλεια: Λουκία Μιχαλοπουλου, Χρήστος Τζιούκαλιας.

    Ερμηνεία: Λουκία Μιχαλοπούλου

    4ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΑΡΧΑΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ: 1 έως 23 Αυγούστου. Διοργάνωση του Φεστιβάλ Φιλίππων με την υποστήριξη του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού



    ΣΧΟΛΙΑ