Στατικά προβλήματα και έντονες παραμορφώσεις, απόκλιση από την κατακόρυφο, αποκολλήσεις. Μερικά μόνον από τα ζητήματα που απασχολούν τους ειδικούς, αναφορικά με τα τείχη της Ακρόπολης, που μετρώντας χιλιετίες ύπαρξης κι αυτά, αντιμετωπίζουν τη φθορά από το χρόνο.  Και όχι μόνον ασφαλώς, καθώς οι σεισμικές καταπονήσεις που έχουν υποστεί, δεν είναι λίγες.

Σ΄αυτά ακριβώς στοχεύει έτσι, η γεωτεχνική- στατική μελέτη των περιμετρικών τειχών και του βραχώδους υποβάθρου τους, σε επιλεγμένα τμήματα άμεσης προτεραιότητας, που αποφάσισε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο. Όπως αναφέρθηκε μάλιστα χαρακτηριστικά, η σημερινή εικόνα του μνημείου είναι αποτέλεσμα της συνδυασμένης επίδρασης του χρόνου, των μόνιμων ή περιστασιακών φορτίσεων, που έχει υποστεί στη διάρκεια της ζωής του, του μεταβαλλόμενου φυσικοχημικού περιβάλλοντος αλλά βέβαια και των πολλαπλών ανθρωπογενών επεμβάσεων.

Μεγάλες ζημίες επίσης, προκλήθηκαν από βομβαρδισμούς, όπως εκείνος του Μοροζίνι αλλά και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821.

Οι καταρρεύσεις τμημάτων των τειχών που έχουν γίνει κατά καιρούς αλλά και οι συνεχείς επεμβάσεις στερέωσής τους  αποτελούν την βασική μαρτυρία, ότι παρά την προσεγμένη κατασκευή τους παρουσίασαν στατικά προβλήματα και σε ορισμένες περιπτώσεις κάτω από ισχυρές καταπονήσεις (σεισμούς, ωθήσεις γαιών) υπήρξαν συνέπειες. Απόδειξη είναι οι έντονες παραμορφώσεις που παρουσιάζονται σε κάποια σημεία,  όπως για παράδειγμα η απόκλιση προς τα έξω του νότιου τείχους στη ΝΔ γωνία του Παρθενώνα. Εξάλλου παρατηρούνται παραμορφώσεις σε τμήματα των τειχών που σχετίζονται πιθανότατα σε ωθήσεις γαιών, αποκόλληση των νεώτερων επενδύσεων από τα αρχαία τείχη, είτε και σε προβλήματα της θεμελίωσης.

Σημαντικό είναι επίσης, ότι ισχυρό παράγοντα φθοράς των τειχών συνιστά το νερό, το οποίο αποθηκεύεται σε μεγάλες ποσότητες στις επιχώσεις αυξάνοντας τις πλάγιες ωθήσεις. Όταν μάλιστα εξατμίζεται από την τοιχοποιία προκαλεί διάβρωση και τέλος απορρέοντας στην επιφάνεια του βράχου δημιουργεί προβλήματα στην θεμελίωση.

Να σημειωθεί ότι στις μεγάλες αναστηλώσεις του Νικόλαου Μπαλάνου έγιναν εκτεταμένες εργασίες, κυρίως στη νότια πλευρά για τη στερέωση και προστασία του τείχους. Αυτό έγινε με την κατασκευή υψηλών τειχών χρησιμοποιώντας λίθους μικρών διαστάσεων και συνδετικό υλικό από κονίαμα. Η εξαλλοίωση όμως αυτού του κονιάματος έχει οδηγήσει σήμερα σε μία εντελώς προβληματική κατάσταση στη νότια πλευρά του τείχους.

Πάντως από την άνοιξη του 2019 δρομολογήθηκαν οι μελέτες για την προστασία των τειχών με βάση γνωμοδότηση του ΚΑΣ για την αποκατάσταση περιοχής του βόρειου τείχους, η οποία ελήφθη το 2017.