Στην πυρά και επί ελληνικού εδάφους η Μόνα Λίζα

Ποιος μπορούσε να φανταστεί, ότι η τύχη της, ήταν να παραδοθεί στις φλόγες και να γίνει στάχτη στερώντας την ανθρωπότητα από τo ανεπανάληπτο χαμόγελό της; Κι ότι όλα αυτά θα συνέβαιναν σε ένα ελληνικό νησί; Η περίφημη Τζοκόντα όμως, το μεγαλειώδες έργο του Λεονάρντο ντα Βίντσι δυστυχώς είχε αυτή την κατάληξη…

Στο κινηματογράφο φυσικά, σε μια ταινία, που εκτός από τους βασικούς ήρωες, πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν και τα έργα τέχνης.

Στο «Glass Onion – Μαχαίρια» συγκεκριμένα, και όχι η Μόνα Λίζα μόνον, αλλά και τουλάχιστον είκοσι ακόμη πίνακες ζωγράφων από τον Πικάσο ως τον Μπασκιά. Κι αν η Μόνα Λίζα στην πραγματικότητα δεν καίγεται –αυτό έλειπε!- η τοποθεσία που διαδραματίζονται όλα αυτά παραμένει.

Οι Σπέτσες αλλά κυρίως η απέναντι ακτή της Πελοποννήσου, ένας μαγικός τόπος, όπου βρίσκεται ένα από τα πολυτελέστερα resort της Ελλάδας, και όχι μόνον, το Amanzoe, είναι επίσης πρωταγωνιστές.

Είναι ένα ευχάριστο ξάφνιασμα να βλέπεις τον Ντάνιελ Κρεγκ, τον Έντουαρντ Νόρτον, την Κέιτ Χάντσον και άλλους ακόμη, να κινούνται ανάμεσα στα λιγερόκορμα κυπαρίσσια, τις φουντωτές ελιές και τις ανθισμένες λεβάντες, ένα καθαρά ελληνικό τοπίο, μέσα στο οποίο βρίσκονται τα πολυτελή και κομψά κτίσματα του συγκροτήματος, έχοντας το γαλάζιο της θάλασσας για φόντο.

Και παρ΄ότι δεν θα έλεγε κανείς, ότι αυτό το ειδυλλιακό μέρος είναι ιδανικό για φόνους – σύμφωνα με το σενάριο της ταινίας-  τελικά όλα έχουν το σκοπό τους.

Ένας υπερφίαλος τύπος

Εν περιλήψει ένας γελοία πλούσιος άνδρας ο Μάιλς Μπρον (Έντουαρντ Νόρτον) με διογκωμένο εγωισμό, που παραμορφώνει την αντίληψή του ώστε να πιστεύει, ότι είναι υπερήρωας και ότι μπορεί να επιτύχει τα πάντα, διευθύνων σύμβουλος και συνιδρυτής μιας εταιρείας τεχνολογίας που ονομάζεται Alpha ανακοινώνει, ότι έχει βρει τη φόρμουλα μιας νέας εναλλακτικής πηγής ενέργειας που αποκαλεί Klear.

Δεν την έχει δοκιμάσει ποτέ, ωστόσο είναι βέβαιος ότι θα σώσει τον κόσμο και ότι το όνομά του θα μείνει στην αιωνιότητα. Δεν αποκαλύπτει όμως, ότι έχει κλέψει την ιδέα από την πρώην συνεργάτιδά του. Αυτός ο υπερφίαλος τύπος καλεί τους φίλους του για ένα Σαββατοκύριακο στο νησί του για να διασκεδάσουν, να παίξουν το παιχνίδι των φόνων και κυρίως για να υπερηφανευτεί για τα πλούτη και τις επιτυχίες του.

Η παρουσία του δαιμόνιου ντεντέκτιβ Μπενουά Μπλανκ (Ντάνιελ Κρεγκ) και άλλες συγκυρίες,  του αλλάζουν τα σχέδια, ο φόνος γίνεται στην πραγματικότητα και η συνέχεια είναι μία πανωλεθρία. Το τεράστιο γυάλινο κρεμμύδι, που έχει τοποθετηθεί –ψηφιακά- πάνω από το συγκρότημα, μία ακόμη από τις επιδείξεις μεγαλείου του δισεκατομμυριούχου και κυρίως οι διάσημοι πίνακες της συλλογής του πέφτουν θύματα.

Συμφωνία με το Λούβρο

Αν το «Glass Onion» μπορεί να υπερηφανεύεται για κάτι, είναι ότι μία ολόκληρη βίλα είναι διακοσμημένη με ανεκτίμητα έργα τέχνης, συμπεριλαμβανομένης της ίδιας της Μόνα Λίζα.

Όπως ο Μάιλς Μπρον καμαρώνει, έχει κάνει συμφωνία με το Λούβρο για να δανειστεί το έργο όσο το μουσείο είναι κλειστό, λόγω της πανδημίας. Του κόστισε λίγο παραπάνω αλλά τα κατάφερε!

Δεν αποτελεί όμως, μόνον ένδειξη αμύθητου πλούτου ο «δανεισμός» ενός τόσο εμβληματικού έργου τέχνης αλλά για εκείνον είναι ένα σύμβολο, που ενσωματώνει τον τελικό στόχο του στη ζωή.

Σε όλη την ταινία, ο Μπρον αναφέρει τακτικά, ότι θέλει να τον θυμούνται παράλληλα με τη Μόνα Λίζα ως έναν από τους σπουδαιότερους άνδρες της ιστορίας, που αντέχει στη δοκιμασία του χρόνου και συμμετέχει στη λέσχη καλλιτεχνών και εφευρετών του κόσμου. Παρακάμπτοντας το γεγονός, ότι αντίθετα με τον Λεονάρντο ντα Βίντσι, αυτός βρίσκει το νόημά του σε αυτά που κατέχει και όχι σε αυτά που συνεισφέρει. Ακόμη και την κιθάρα του Πολ ΜακΚάρτνεϊ που έχει στην ιδιοκτησία του,  την καταστρέφει για πλάκα.

Όμως, ενώ το μυστήριο της ταινίας ξετυλίγεται και το τρόπαιό του, η  Μόνα Λίζα παρακολουθεί άπραγη τα τεκταινόμενα, η νέα πηγή ενέργειας, που υποτίθεται ότι εφηύρε προκαλεί μία τεράστια έκρηξη και οι φλόγες κατατρώγουν τα πάντα. Το πρόσωπό της χάνεται και το έργο γίνεται σκόνη μπροστά στα μάτια του μεγιστάνα, που βλέπει τη ζωή του να καταστρέφεται σε λίγα λεπτά…

Ο Ματίς στο μπάνιο

«Μπορώ να αντέξω τον Ματίς στο μπάνιο…», λέει στην ταινία ο Μπενουά Μπλανκ, που ξαφνιάζεται δικαιολογημένα, όταν βλέπει στην τουαλέτα το έργο του Ματίς «Ίκαρος». Σκοπός του σκηνοθέτη Ράιαν Τζόνσον ήταν να δείξει τον υπέρμετρο εγωισμό του ήρωα και την ακραία υπερβολή του. Κι αυτό έπρεπε να αντικατοπτρίζει η συλλογή του.

Σ΄αυτήν περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων η  «Νεκρή φύση με πέτρα» (1924) του Πικάσο, το «Χρυσόψαρο» του Κλιμτ (1902), το «Αψέντι» του Ντεγκά (1875–76), το «Νίκολς Κάνιον» του Χόκνεϊ  (1980), το «Σε αυτή την περίπτωση» του Μπασκιά (1983), ένας Μοντριάν του 1929, συγκεκριμένα η «Σύνθεση Νο ΙΙ, με Κόκκινο και Μπλε» ενώ το «Number 207» του Ρόθκο (1961) είναι κρεμασμένο ανάποδα!

Πολυάριθμες γκαλερί και ιδρύματα, καθώς και ιδιοκτήτες των αυθεντικών έργων τέχνης συμμετείχαν στην αναδημιουργία αυτής της τεράστιας συλλογής, δεδομένων των κανόνων και των κανονισμών που συνοδεύουν την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων. Και είναι λογικό να αποτελεί κατόρθωμα η αναπαραγωγή αξιόλογων έργων τέχνης με τέτοια ακρίβεια.

Τέλος, μια σειρά από πορτρέτα του ίδιου του δισεκατομμυριούχου, μεταξύ των οποίων ένας σκοτεινός πίνακας χωρίς πουκάμισο που δεσπόζει στο σαλόνι του δημιουργήθηκαν ειδικά για την παραγωγή.

Διαβάστε επίσης:

Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων, πρώτος αναλογικός υπολογιστής του κόσμου εμπνέει τον Ιντιάνα Τζόουνς

Στον πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου το σπίτι του Λεονάρντο ντα Βίντσι