Σωτήρης Φέλιος: Ο μεγάλος συλλέκτης και δικηγόρος τιμά τον «σπουδαίο» ζωγράφο Στέφανο Δασκαλάκη στον εκθεσιακό του χώρο

Ο περίφημος συλλέκτης και δικηγόρος Σωτήρης Φέλιος τιμά τον «σπουδαίο» (όπως τον χαρακτήρισε) ζωγράφο Στέφανο Δασκαλάκη.

Διοργανώνει στον εκθεσιακό χώρο της περίζηλης Συλλογής Σωτήρη Φέλιου ατομική έκθεση με είκοσι πέντε ζωγραφικές συνθέσεις κυρίως μεγάλων διαστάσεων.

Από μεγάλες συλλογές

Η έκθεση τιτλοφορείται Συλλογή Σωτήρη Φέλιου – Στέφανος Δασκαλάκης: Ζωγραφική 2013 – 2021 και εγκαινιάστηκε εχθές το βράδυ. Την επιμέλεια υπογράφει η γνωστή Ειρήνη Οράτη. Αλλά ο ίδιος ο συλλέκτης δεν μένει ποτέ αμέτοχος όταν πρόκειται για δημιουργούς και έργα που αγάπησε πολύ…

Περιλαμβάνει το σύνολο των έργων από τη Συλλογή αλλά και δάνεια από μεγάλες άλλες δημόσιες και ιδιωτικές «πινακοθήκες». Τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος, τη Συλλογή του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών ΑΠΘ, τη Συλλογή Αντώνη και Άζιας Χατζηιωάννου και τη Συλλογή Δάνη Κοτζαϊβάζογλου, μεταξύ άλλων.

Για πρώτη φορά

Η έκθεση χωρίζεται σε δύο ενότητες.

Η πρώτη παρουσιάζει έργα που φιλοτεχνήθηκαν από το 2004 ως το 2009 και ανήκουν στην Συλλογή Σωτήρη Φέλιου.

Η δεύτερη ενότητα συμπεριλαμβάνει έργα της περιόδου 2013 – 2021. Πρόκειται δηλαδή για συνθέσεις που δημιουργήθηκαν μετά τη μεγαλειώδη έκθεση του Στέφανου Δασκαλάκη στο Μουσείο Μπενάκη με τίτλο Άνθρωποι το 2013. Τα συγκεκριμένα ανήκουν σε συλλογές ιδρυμάτων και ιδιωτών. Τα περισσότερα εκτίθενται για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό.

Η έκθεση ακολουθεί γραμμική χρονολογική προσέγγιση. Έτσι παρουσιάζεται στους θεατές η πρόοδος της καλλιτεχνικής έκφραση του Στέφανου Δασκαλάκη. Παρουσιάζονται ξεκάθαρα και οι θεματικές που κατά καιρούς τον απασχόλησαν.

Θαυμάσιες μορφές

Η ανθρώπινη μορφή και η γυναικεία φιγούρα, η σημασία της τοποθέτησης του μοντέλου στο ατελιέ και η κατάλληλη «σκηνογραφία» της εικόνας, η παρατήρηση της πραγματικότητας την ώρα της ζωγραφικής πράξης, η αποτύπωση του φωτός και της σκιάς και οι εσωτερικοί χώροι.

«Ο Δασκαλάκης δεν αναζητά μια ιδεατή ομορφιά, δεν δημιουργεί εντυπώσεις “ωραίου”», όπως σημειώνει η Ειρήνη Οράτη στο κείμενό της.

«Με το πινέλο σκάβει, προσθέτοντας ολοένα στα πρόσωπα, στοιχεία που εκείνος διακρίνει, που εκείνος έχει επιλέξει να προβάλλει και συχνά, να φωτίσει. Εδώ ανήκουν οι θαυμάσιες μορφές της Μυρτώς, της Ναταλίας, της Ιωάννας, της Ελένης, πάνω σε αυτοσχέδιες βάσεις -μεταχειρισμένες ξύλινες παλέτες που λειτουργούν ως αναπάντεχα βάθρα-, αλλά και οι αρκετές συνθέσεις πάνω στο εξαιρετικά ενδιαφέρον και κάπως αλλοπρόσαλλο πρόσωπο του Λεωνίδα».

Απροσδιοριστία

Επισκεπτόμενοι την έκθεση, οι θεατές ανακαλύπτουν πρώτα τα έργα μέσα στα οποία πρωταγωνιστούν οι μορφές των προαναφερόμενων μοντέλων.

Πρόκειται δηλαδή για έργα που ανήκουν στην πρώτη ενότητα (2004-2010) της έκθεσης. Ο θεατής θα παρατηρήσει σε αυτά τα ταμπλώ τη γριφώδη απροσδιοριστία των χώρων. Η ένταση μεταφέρεται στις κυρίαρχες μορφές, ο άνθρωπος ως πρωταγωνιστής της ζώης σε πρώτο πλάνο.

«Οι πίνακές του είναι νοτισμένοι με απόσταγμα φιλοσοφίας για την εμπειρία και από την εμπειρία της καθημερινής ζωής», παρατηρεί ο Σωτήρης Φέλιος στον πρόλογο της δίγλωσσης έκθεσης.

Ζωγραφίζοντας εμμονικά, παλεύοντας επί ώρες με το υποκείμενό του, με το μοντέλο του, ο Στέφανος Δασκαλάκης καταφέρνει ενίοτε να εκφράζει και την απροσδιοριστία της ανθρώπινης ψυχής.

Σεμνά σύμβολα

Εκείνη την εποχή, όπως έξοχα σημειώνει η Ειρήνη Οράτη, «το ενδιαφέρον επικεντρωνόταν στη στάση, το βλέμμα, σε αυτή την επιλεγμένη μοναξιά, στην αμηχανία των μοντέλων που τόσο διορατικά αντιλαμβανόταν ο ζωγράφος και μπορούσε να εξωτερικεύσει, δημιουργώντας μορφές σε ένα επίπεδο σεμνών συμβόλων».

Ο Στέφανος Δασκαλάκης στρέφεται εν συνεχεία σε νέες επιλογές και προσεγγίσεις, τόσο στη θεματολογία όσο και στο ύφος του. Η ανθρώπινη μορφή εξακολουθεί να δεσπόζει. Ζωγραφίζει πάντα με ζωντανό μοντέλο, αλλά ταυτόχρονα διακρίνεται η επιθυμία του νόστου, να «επιστρέψει» στον εσωτερικό χώρο του εργαστηρίου του. Μεταπλάθει φιγούρες ξανά με φυσικό φως, πράγμα που δίνει ώθηση και στην ανανέωση της θεματολογίας του. Πληθωρικές μορφές με διαφορετική υφή και προοπτική.

Ανέφικτος ο ορισμός της Τέχνης

Ο ζωγράφος Στέφανος Δασκαλάκης έχει δηλώσει πως «ο ορισμός της τέχνης στο σύνολό της παραμένει ανέφικτος». Ότι στο δικό του έργο αυτό που αναζητεί είναι η ένταση της παρουσίας, εξηγώντας ότι χρησιμοποιεί πάντα μοντέλο προκειμένου να επιτύχει την απόδοση της στιγμής σαν τη μοναδική πραγματικότητα που υπάρχει.

Πολλά ακόμη στοιχεία μπορεί κανείς να βρει στην ιστοσελίδα της Συλλογής Σωτήρη Φέλιου, που αποτελεί ανεκτίμητη ψηφιακή βιβλιοθήκη για τη σύγχρονη ελληνική ζωγραφική.

Ζώνη Ασφαλείας

Λίγοι συλλαμβάνουν την ουσία της Τέχνης όσο ο συλλέκτης Σωτήρης Φέλιος. Σημειώνει στον πρόλογό του, με τον απαράμιλλο τρόπο του:

«Με τη ζωγραφική του Στέφανου Δασκαλάκη πολλές φορές αναρωτιέμαι αν αυτό που αντιλαμβάνομαι με τα μάτια μου κοιτάζοντας τους πίνακες, υπάρχει ακριβώς με τον ίδιο τρόπο και πέρα απ’ την αντίληψή μου (εκεί που ξέρω ότι υπάρχει ένα «χάος»), ή αν ο Στέφανος Δασκαλάκης μου δίνει μαζί και μια “ζώνη ασφαλείας” για να ψηλαφίσω το χάος και να το “απολαύσω”, όπως τον γύρο του θανάτου, απ’ τα πανηγύρια που πήγαινα παιδί στην Τρίπολη τον Δεκαπενταύγουστο;».

Στέφανος Δασκαλάκης, εν συντομία

Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1952.

Σπούδασε Ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητή τον Γιώργο Μαυροΐδη (1970-1974).

Συνέχισε τις σπουδές του στη Λυών και στο Παρίσι (1978-1981).

Αργότερα ως ακροατής παρακολούθησε το εργαστήριο του Leonardo Cremonini (Λεονάρντο Κρεμονίνι) στην École nationale supérieure des Beaux-Arts -τη φημισμένη σχολή καλών τεχνών του Παρισιού.

Το 1982 επιστρέφει στην Ελλάδα, όπου εγκαθίσταται στην Αθήνα.

Μαζί με την Ειρήνη Ηλιοπούλου, τον Γιώργο Ρόρρη, τον Εδουάρδο Σακαγιάν και τη Μαρία Φιλοπούλου σχηματίζουν την άτυπη ομάδα «επιστροφής στη ζωγραφικότητα».

Έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τραπέζης, στο Μουσείο Φρυσίρα, στην Πινακοθήκη Κουβουτσάκη, στη Συλλογή του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή και σε άλλες ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, στη Γαλλία και στο Βέλγιο.

Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Πληροφορίες

Συλλογή Σωτήρη Φέλιου. Στέφανος Δασκαλάκης: Ζωγραφική 2013 – 2021

ΧΩΡΟΣ
16 Φωκίωνος Νέγρη

ΕΓΚΑΙΝΙΑ
Τετάρτη 09/03/2022 17:00

16 Φωκίωνος Νέγρη

Ο χώρος 16 Φωκίωνος Νέγρη δημιουργήθηκε το 2008 ως πρωτοβουλία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.

Αποτελεί φιλόξενο πυρήνα όπου στεγάζονται περιοδικές εικαστικές εκθέσεις, διοργανώνονται καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, αναπτύσσονται δίκτυα συνεργασίας, συμπράξεις και ανταλλαγές με άλλους φορείς.

Έχει καθιερωθεί ως τόπος αναφοράς για τις τέχνες στη σημερινή Αθήνα.

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ
09/03/2022 – 07/05/2022
ΩΡΑΡΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
Τετάρτη-Παρασκευή 16:00-20:00

Σάββατο 12:00-17:00

Το παραπάνω ωράριο ενδέχεται να τροποποιηθεί.

Για περισσότερες πληροφορίες: felioscollection.gr ή τους λογαριασμούς κοινωνικής δικτύωσης της Συλλογής Facebook και Instagram για τυχόν ανακοινώσεις.

Κλειστά:

25 Μαρτίου 2022

21-23 Απριλίου 2022

Είσοδος ελεύθερη

Τη διοργάνωση της έκθεσης αναλαμβάνει το Ίδρυμα Άλλη Αρκαδία, που διαχειρίζεται τη Συλλογή Σωτήρη Φέλιου.

Την έκθεση συνοδεύει πλήρως εικονογραφημένη δίγλωσση έκδοση.

Οι παράλληλες εκδηλώσεις της έκθεσης θα ανακοινωθούν σύντομα.

Ο εκθεσιακός χώρος «16 Φωκίωνος Νέγρη» έχει πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα για την τήρηση των υγειονομικών κανόνων, αλλά και των κανόνων λειτουργίας των χώρων, σύμφωνα με τις οδηγίες του ΕΟΔΥ και της Εθνικής Επιτροπής Προστασίας Δημόσιας Υγείας.

Όλοι οι επισκέπτες κατά την είσοδό τους στο χώρο υποχρεούνται να προσκομίσουν:

(α) πιστοποιητικό εμβολιασμού ή
(β) πιστοποιητικό νόσησης που εκδίδεται τριάντα 30 ημέρες μετά από τον πρώτο θετικό έλεγχο και η ισχύς του διαρκεί έως 180 ημέρες μετά από αυτόν.

Συνδυαστικά, απαραίτητη είναι η επίδειξη αστυνομικής ταυτότητας ή διπλώματος οδήγησης ή διαβατηρίου ή άλλου αποδεικτικού ταυτοπροσωπίας μαζί με τα ανωτέρω πιστοποιητικά.

Τα ανωτέρω πιστοποιητικά επιδεικνύονται είτε σε έγχαρτη μορφή είτε ηλεκτρονικά μέσω κινητής συσκευής του επισκέπτη, μέσω της ειδικής εφαρμογής Covid Free GR.

Οι ανήλικοι από 4 έως 17 ετών, μπορούν να προσκομίζουν δήλωση αυτοδιαγνωστικού ελέγχου (self test) τελευταίου εικοσιτετραώρου, στην οποία προβαίνει είτε οιοσδήποτε γονέας, ακόμα και μη έχων την επιμέλεια, είτε κηδεμόνας. Δεν απαιτείται φυσική παρουσία του γονέα ή κηδεμόνα.

Η χρήση ιατρικής μάσκας είναι υποχρεωτική, κατά την παραμονή του κοινού σε όλους τους χώρους.

Διαβάστε επίσης Σωτήρης Φέλιος: «Δεν πρόσεξα ποτέ την οικονομική όψη της τέχνης»