ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ετοιμότητα, προσαρμοστικότητα και επικεντρωμένες προσπάθειες, μεγαλύτερη ανάπτυξη σχέσεων με συλλέκτες και καλλιτέχνες αλλά και εσωστρέφεια. Κάποιοι μάλιστα επιστρατεύουν και την εμπειρία και την γνώση, που αντλήθηκε από την περίοδο των lockdown, λόγω του Covid-19, όταν η αγορά τέχνης πέρασε μια μεγάλη κρίση. Αν και διαφορετική ασφαλώς, δεδομένου ότι η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ μπορεί να μοιάζει με επιδημία αλλά …φάρμακο δεν υπάρχει. Αν όλη η Αμερική λοιπόν, και ο κόσμος φυσικά, παρακολούθησαν με αγωνία τις επίσημες εξαγγελίες του νέου προέδρου, οι επαγγελματίες ιδιοκτήτες αιθουσών τέχνης προσπαθούν να βρουν έναν οδηγό πλεύσης στις νέες συνθήκες. Βασικός προβληματισμός, οι αυστηροί δασμοί προς άλλες χώρες, που ανακοινώνει ο Τραμπ και το χάος, που όπως κρίνουν, είναι αναμενόμενο ότι θα προκύψει.
Δύο είναι τα θέματα στα οποία έχει επικεντρωθεί τον τελευταίο καιρό η συζήτηση μεταξύ των εμπόρων τέχνης: Πώς να προετοιμαστούν για τον αντίκτυπο των αυστηρών δασμών που απειλεί να επιβάλει ο Τραμπ και γιατί οι φορολογικές πολιτικές της κυβέρνησής του θα μπορούσαν να απελευθερώσουν ένα κύμα εκκρεμών δαπανών μεταξύ των πλούσιων αμερικανών αγοραστών.
Χιονοστιβάδα άγχους
Μερικές προοπτικές για αυτά τα ζητήματα προέκυψαν από την συζήτηση στο πλαίσιο του συνεδρίου Connect ’24 της ArtLogic μεταξύ σχετικών επαγγελματιών, την οποία μεταφέρει στο The Art Newspaper ο αρθρογράφος του Τιμ Σνάιντερ. Και όπως σημειώνει, κανείς δεν είχε όλες τις απαντήσεις αλλά οι προτάσεις που ακούστηκαν, ανέδειξαν χρήσιμες και πρακτικές λύσεις για την αντιμετώπιση της «χιονοστιβάδας άγχους», που έχει επιπέσει στον κόσμο της τέχνης.
«Ένα από τα στρατηγικά πράγματα που σκεφτόμαστε είναι πώς να είμαστε οι πιο προσαρμοστικοί», όπως λέει ο Νικ Όλνεϊ, πρόεδρος της Kasmin Gallery στη Νέα Υόρκη. Εν μέσω ασταθών εμπορικών συνθηκών, όπως αυτές, που θα μπορούσε να προκαλέσει η επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο, ζωτικής σημασίας μπορεί να είναι η διατήρηση ενός συνεπούς -και σταθερά προσωπικού- διαλόγου με τους αγοραστές. «Μιλάω με πολλούς ανθρώπους από την πλευρά των συλλεκτών, που νιώθουν ότι υπάρχουν γκαλερίστες, οι οποίοι τους αντιμετωπίζουν διαφορετικά, όταν τα πράγματα είναι ανθηρά από ό,τι όταν η κατάσταση είναι κακή», όπως λέει.
Προειδοποιεί μάλιστα τους συναδέλφους του και για εντελώς πρακτικές ενέργειες, όπως να μην βασίζονται σε ενημερώσεις με μέιλ αλλά να κρατούν τους πελάτες τους κοντά: «Είναι πολύ καλύτερο να εξανθρωπίσετε τις σχέσεις σας, μέσω τηλεφωνικών κλήσεων, ενημερωτικών γνωριμιών ή προσωπικών συναντήσεων, ανεξάρτητα από το αν η αγορά τέχνης είναι ανοδική ή πτωτική. Ο στόχος είναι η καλή μεταχείριση των ανθρώπων σε κάθε πτυχή της επιχείρησης και σε κάθε χρονικό πλαίσιο», προσθέτει.
Εν ολίγοις, οι γνώσεις που αποκτά κάποιος στην καταιγίδα είναι τόσο πολύτιμες όσο η δέσμευσή του να τις τιμήσει αφού περάσει.
Η μυωπική Νέα Υόρκη
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο εξάλλου, η απομονωτική ατζέντα του Τραμπ, κατά ειρωνικό τρόπο, θα μπορούσε (και θα έπρεπε) να αντικατοπτρίζει τις γεωγραφικές προκαταλήψεις, που επιδέχεται το ίδιο το εμπόριο τέχνης. «Αμερική δεν είναι μόνον η Νέα Υόρκη και η δεύτερη μπορεί να είναι πραγματικά μυωπική», συμφωνεί και η Τζάσμιν Τσου, διευθύντρια της γκαλερί Lisson στη Νέα Υόρκη. Η ενασχόλησή της και με άλλες πόλεις των ΗΠΑ, όπως η Φιλαδέλφεια και το Σικάγο της έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσει συναρπαστικούς καλλιτέχνες και σπουδαίους θεσμούς, «που δεν θα ήξερες πραγματικά, αν έμενες στη Νέα Υόρκη».
Από την οπτική γωνία της Κέιτι Ακουάρο, διευθύντριας της θυγατρικής, νεοϋορκέζικης γκαλερί Silverlens στην Μανίλα, ένας τρόπος για να αντιμετωπιστεί η αυξανόμενη αβεβαιότητα έξω από τους τοίχους της γκαλερί είναι οι γραπτές συμφωνίες.
«Καθώς οι καλλιτέχνες χρειάζονται περισσότερη υποστήριξη και καθώς οι γκαλερί πρέπει να παρέμβουν για να την παρέχουν σε διάφορα επίπεδα, τα συμβόλαια γίνονται πολύ σημαντικά, γιατί αυτό απλώς ξεκαθαρίζουν τις σχέσεις μεταξύ τους. Είναι μια μέθοδος προστασίας για να αποσαφηνιστούν οι όροι και επίσης για να διατηρηθεί η σχέση μακροπρόθεσμα», όπως σημειώνει.
Η ίδια προσδιορίζει και ένα συγκεκριμένο κοινό, στο οποίο θα πρέπει να απευθυνθούν οι γκαλερίστες , καθώς πιστεύει, ότι πρέπει να είναι το ίδιο με αυτό, στο οποίο είχαν απήχηση, ακόμη και εν μέσω της ακραίας αναταραχής του 2020. Μιας χρονιάς, που συνδύασε την ταραχώδη διακυβέρνηση του Τραμπ, τα lockdown του Covid-19 και τις εξεγέρσεις των Black Lives Matter. Γιατί το χάος «μπορεί να οδηγήσει σε εξαιρετική σαφήνεια σχετικά με την δουλειά μας, ποιον εκπροσωπούμε και σε ποιόν απευθυνόμαστε», καταλήγει.
Στην πράξη βεβαίως, όλα αυτά μπορεί να αποδειχθούν ελάχιστα αποτελεσματικά. Η τετραετία Τραμπ είναι μπροστά και ο ίδιος ως γνωστόν δεν διατηρεί τις καλύτερες σχέσεις με τον κόσμο της τέχνης.
Διαβάστε επίσης
Ντόναλντ Τραμπ: Η πρώτη του ανάρτηση στο Χ μετά την ορκωμοσία – «Η Αμερική επιστρέφει»
Τζόρτζια Μελόνι: Ευχόμαστε καλή δουλειά στον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
