Ματίς και Πικάσο, οι δύο μεγάλοι – και αντίπαλοι μεταξύ τους – καλλιτέχνες του 20ού αιώνα βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Αυστραλία. Πρόκειται για τα έργα τους φυσικά, ένα σύνολο από 60 αριστουργήματα, που παρουσιάζονταν σε έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης Τέχνης της Αυστραλίας στην Καμπέρα, όπου όμως και παρέμειναν υποχρεωτικά, καθώς η Πινακοθήκη έκλεισε από τις 23 Μαρτίου, νωρίτερα από τη λήξη της που ήταν για τις 13 Απριλίου, λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.

Τα έργα προέρχονται από 23 μουσεία, γκαλερί και συλλογές απ΄όλον τον κόσμο, μεταξύ των οποίων το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης, η Πινακοθήκη Τέιτ του Λονδίνου και βέβαια το Μουσείο Πικάσο στο Παρίσι. Η επιστροφή τους όμως στη βάση τους κρίνεται αδύνατη, καθώς η παραλαβή τους είναι υποχρεωτικό να γίνει μόνον από εκπρόσωπους των μουσείων – δανειστών – κάτι εντελώς ανέφικτο αυτή τη στιγμή, αφού η ταξιδιωτική επικοινωνία μεταξύ των χωρών είναι απαγορευμένη.

Πικάσο, 1929

Κάθε χρόνο εκατοντάδες, μπορεί και χιλιάδες έργα τέχνης ταξιδεύουν από μία χώρα σε άλλη, προκειμένου να παρουσιαστούν σε εκθέσεις. Με την Ελλάδα μάλιστα να είναι πρώτη στη ζήτηση, όταν πρόκειται για εκθέσεις αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Είναι μία διεθνής πρακτική, με μεγάλη άνθηση, ειδικά κατά την τελευταία 20ετία, η οποία πάντως είναι και εξαιρετικά δαπανηρή, κυρίως λόγω της ασφάλισης των έργων τέχνης, περίπλοκη στη διαδικασία της και ενίοτε επικίνδυνη. Στην προκειμένη περίπτωση βέβαια αυτά καθ΄αυτά τα έργα δεν κινδυνεύουν, ωστόσο μπορεί να παραμείνουν υποχρεωτικά μακριά από τη χώρα τους για μεγάλο διάστημα, όποιες επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό.

Ματίς, 1926

Η έκθεση «Ματίς και Πικάσο» ήταν η πρώτη, που έγινε στην Αυστραλία με στόχο την ανάδειξη της σχέσης μεταξύ των δύο δημιουργών. Ο Ανρί Ματίς (1869-1954) και ο Πάμπλο Πικάσο (1881-1973) είχαν συναντηθεί το 1906 και για περισσότερο από μισό αιώνα βρίσκονταν ο ένας απέναντι στον άλλον ανταγωνιζόμενοι με πάθος _κυρίως από την πλευρά του Πικάσο_ για την πρωτιά στην καλλιτεχνική δημιουργία. Κάτι όμως, που συνέβαλε πολύ και στην ατομική εξέλιξη και επιτυχία του καθενός αλλάζοντας έτσι την πορεία της δυτικής ευρωπαϊκής τέχνης του 20ού αιώνα.

Πικάσο, 1955

Η έκθεση εκτός από έργα ζωγραφικής περιελάμβανε σχέδια, εκτυπώσεις, εικονογραφημένα βιβλία και κοστούμια.
Από την άλλη ωστόσο και η Εθνική Πινακοθήκη Τέχνης της Αυστραλίας έχει δανείσει στο εξωτερικό έργα από τις συλλογές της, όπως ένα έργο του Φράνσις Μπέικον, που βρίσκεται στο Χιούστον, ένα έργο από τη σειρά «Θημωνιές» του Μονέ που βρίσκεται στη Γερμανία ενώ τα «Νούφαρα» του ίδιου ζωγράφου έχουν μετακινηθεί στο εσωτερικό της χώρας, στην Πινακοθήκη του Κουίνσλαντ.

Έργο του Ανρί Ματίς, 1919