Ο ιστορικός Φλοίσβος σε νέα εποχή – Πολιτιστικό κέντρο από τον δήμο Παλαιού Φαλήρου

Ήταν και είναι το κτίριο – σύμβολο του Παλαιού Φαλήρου. Το μόνο που βρίσκεται σήμερα κάτω από την παραλιακή, με ιστορία μάλιστα που προσεγγίζει τον ενάμιση αιώνα. Ο λόγος για τον «Φλοίσβο», το εμβληματικό, στρογγυλό κτίσμα της Λεωφόρου Ποσειδώνος, το μόνο ίσως αυτής της αρχιτεκτονικής, που έχει διασωθεί από την εποχή του και που πλέον μπορεί να ελπίζει σε μια νέα ζωή.

Με διαφορετικές χρήσεις ως τώρα -κυρίως όμως εστίασης- και τελευταία για πολιτιστικές δράσεις του δήμου, ο περίφημος «Φλοίσβος» μπαίνει σε μια διαδικασία ανακαίνισης και προσαρμογής στις νέες συνθήκες και απαιτήσεις ,προκειμένου να αναδειχθεί σε πόλο πολιτισμού για όλη την ευρύτερη περιοχή. Ήδη πριν από μερικές μέρες εγκρίθηκε από το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας η πρόταση του δήμου Παλαιού Φαλήρου για την αρχιτεκτονική προσαρμογή και την μετατροπή αυτού του διατηρητέου κτιρίου σε πολιτιστικό κέντρο, έτσι ο δρόμος είναι πλέον ανοιχτός για την υλοποίηση του σχεδίου.

Σύμφωνα με την απόφαση θα πρέπει να απομακρυνθούν κατ΄αρχάς όλες οι υπάρχουσες αυθαίρετες προσθήκες, που είχαν γίνει κατά καιρούς για την χρήση του κτιρίου και στη συνέχεια θα εφαρμοστεί η νέα αρχιτεκτονική πρόταση, μια ιδιαίτερα λιτή κατασκευή, σύγχρονης αισθητικής. Κύριος στόχος άλλωστε είναι να τονισθεί ο κυκλικός χαρακτήρας του οικοδομήματος, που είναι και το σήμα κατατεθέν του. Αυτό επιδιώκουν και τα διάφανα, γυάλινα πετάσματα, που προστίθενται στα νέα στοιχεία της όψης.

Άγνωστος αρχιτέκτονας

Πολλές πληροφορίες δεν υπάρχουν όσον αφορά την κατασκευή του, άγνωστος παραμένει ο αρχιτέκτονας που το σχεδίασε, όπως και οι πρώτοι ιδιοκτήτες του, που τουλάχιστον σ΄αυτό συμφωνούν τα στοιχεία, ότι ήταν ιδιώτες, γιατί αρχικά επρόκειτο για κατοικία, όπως και το διπλανό του με την μετέπειτα ονομασία «Μπαρ». Εκτιμάται πάντως, ότι κτίσθηκε μεταξύ του 1885 και του 1895, μάλιστα, όπως θυμούνται οι παλαιότεροι στην δυτική του πλευρά υπήρχε παραλία ως τα τέλη του 1970, οπότε επιχωματώθηκε και δημιουργήθηκε η σημερινή Μαρίνα Φλοίσβου και το παραθαλάσσιο πάρκο του Φαλήρου.

Σε κάθε περίπτωση επρόκειτο για ένα ιδιάζον αρχιτεκτονικά κτίριο, που ενώ ο κύριος όγκος του είναι κυκλικός, η βασική όψη του προς την πλευρά της θάλασσας ήταν νεοκλασική με δύο πτέρυγες, που προεκτείνονταν έξω από το υπόλοιπο κτίσμα. Δυστυχώς όμως οι πτέρυγες αυτές κατεδαφίστηκαν αργότερα.

Γύρω στα 1900 το κτίριο λειτουργούσε ως κοσμικό κέντρο με την επωνυμία «Luna Park- Platon». Ιδιοκτήτες του ήταν ο Πλάτων Ιωαννίδης (είχε και το ζυθεστιατόριο «Πλάτων» στην πλατεία Συντάγματος) και ο Βασ. Παναγόπουλος. Οι δύο τους έκαναν χρυσές δουλειές, καθώς το παλιό τραμ που έφερνε τους Αθηναίους «στα Φάληρα» έκανε τέρμα ακριβώς σ΄ αυτό το κέντρο, που διέθετε βέβαια, ορχήστρα για χορό.

Μουσική και ταινίες

Αλλαγή ιδιοκτήτη αλλά και «μοντέρνες» για την εποχή τροποποιήσεις έγιναν από το 1926, όταν το ανέλαβε ο Ευάγγελος Μαρσέλλος, που άλλαξε και την επωνυμία του σε «Φλοίσβος». Ως αναψυκτήριο λοιπόν ο «Φλοίσβος» έφθασε ως το 1940 για να ξαναρχίσει όμως η λειτουργία του μετά το ΄50. Ήταν πλέον εστιατόριο και κέντρο διασκέδασης, όπου εμφανίζονταν ορχήστρες και τραγουδιστές της μόδας, όπως αποκαλύπτουν και οι διαφημίσεις. Ο Σώτος Παναγόπουλος, ο Φώτης Πολυμέρης, η Δανάη Στρατηγοπούλου, εκπρόσωποι του ελαφρού τραγουδιού ήταν μεταξύ αυτών. Ούτε ο ελληνικός κινηματογράφος το αγνόησε εξάλλου, με σκηνές ταινιών να γυρίζονται κυρίως στην παραλία του, όπως η κωμωδία «Τέρμα τα δίφραγκα» το 1962 με τον Βασίλη Αυλωνίτη, την Πάρη Λεβέντη και τον Θανάση Μυλωνά και το μελό «Είμαι μια δυστυχισμένη» ( 1964) με τον Λευτέρη Ξανθόπουλο και την Μάρθα Βούρτση.

Η παρακμή άρχισε από τα τέλη του ΄70 και αιτία δεν ήταν μόνον η επιχωμάτωση της δυτικής πλευράς της εξέδρας αλλά κυρίως η δημιουργία των νέων, μοντέρνων κέντρων της Γλυφάδας. Ως το 1990 και ενώ λειτουργούσε ως ταβέρνα, το κτίριο είχε εγκαταλειφθεί σε μεγάλο βαθμό και να ξεπέφτει. Με την αλλαγή της ιδιοκτησίας του ωστόσο, το «Θέατρο – Φλοίσβος» πλέον, εγγράφηκε ξανά στο χάρτη της διασκέδασης. Αυτά ως το 2005, όταν ο δήμος Παλαιού Φαλήρου το διεκδίκησε δι΄ απαλλοτρίωσης από τον όμιλο Καστελλόριζο και άρχισε να το χρησιμοποιεί για πολιτιστικούς σκοπούς, χωρίς ωστόσο να προχωρήσει ως σήμερα σε ουσιαστικές επεμβάσεις για τη σωτηρία του.

Αν θα αναβιώσει τώρα ο «Φλοίσβος» ως το τοπόσημο που ήταν επί τόσα χρόνια μένει να αποδειχθεί. Η πρόταση που εγκρίθηκε έχει λάβει υπ΄όψιν την νέα του χρήση ως πολιτιστικό κέντρο και βεβαίως όλες τις απαιτήσεις για βοηθητικούς χώρους και προσβασιμότητα των ΑΜΕΑ. Δυστυχώς όμως δεν προβλέπεται η αποκατάσταση της αρχικής του εικόνας με τα νεοκλασικά στοιχεία, κάτι που θα προσέδιδε στο κτίριο την επιπλέον χάρη και ιδιομορφία που είχε.

Διαβάστε επίσης:

Νόμπελ Λογοτεχνίας 2021 στον Τανζανό Αμπντουλραζάκ Γκουρνά

Γλυπτά του Παρθενώνα: Άρνηση των Βρετανών να συζητήσουν, αγνοούν την απόφαση της UNESCO

Επιστροφή στα Αντικύθηρα για το Ίδρυμα Λασκαρίδη