Ναόμι Κάμπελ: Ένα σούπερ μόντελ στο μουσείο

Έκθεση αφιερωμένη σε ένα μοντέλο! Και μάλιστα σε ένα από τα παλαιότερα και σημαντικότερα μουσεία της Βρετανίας, το μεγαλύτερο στον κόσμο για τις εφαρμοσμένες και διακοσμητικές τέχνες, το σχέδιο και την γλυπτική. Το Victoria and Albert (V&A) φυσικά, που από τις 22 Ιουνίου ανοίγει τις πύλες του για να υποδεχθεί την Ναόμι Κάμπελ εξερευνώντας την 40άχρονη καριέρα της στη μόδα αλλά και στην τέχνη.

Από τη στιγμή, που σε ηλικία 15 ετών «εντοπίσθηκε» ενώ έβλεπε βιτρίνες με τις φίλες της στο Covent Garden, για να αναδειχθεί γρήγορα στη βιομηχανία της μόδας και να γράψει ιστορία λίγα χρόνια αργότερα, όταν στα 18 της, έγινε το πρώτο μαύρο μοντέλο που εμφανίστηκε στο εξώφυλλο της  Paris Vogue, τον Αύγουστο του 1988.

Με τίτλο «NAOMI: In Fashion» είναι η πρώτη έκθεση άλλωστε, που αναδεικνύει τις δυνατότητες αλλά και την ατομική συμβολή ενός μοντέλου στη βιομηχανία της μόδας.

Η έκθεση βασίζεται στην τεράστια γκαρνταρόμπα της Κάμπελ με σύνολα υψηλής ραπτικής και έτοιμα ενδύματα από σημαντικές στιγμές της καριέρας της, μαζί με δάνεια από αρχεία σχεδιαστών και αντικείμενα από τις συλλογές του V&A.

Παράλληλα επισημαίνεται ο ακτιβισμός της στην υποστήριξη της ισότητας, μεταξύ των διαφορετικών φυλών του κόσμου ως μέλος του Black Girls Coalition από το 1989 και του ενεργού της ρόλου στο «A Black Issue» της Vogue Italia το 2007, απαιτώντας την πολυμορφία και την διαφορετικότητα στην πασαρέλα.

Είναι γεγονός εξάλλου, ότι η εντυπωσιακή καριέρα της Ναόμι ταυτίζεται με τις σπουδαιότερες στιγμές της υψηλής ραπτικής ενώ η ίδια αναγνωρίζεται παγκοσμίως ως σούπερ μόντελ, ακτιβίστρια, φιλάνθρωπος και καλλιτέχνιδα, μία από τις πιο παραγωγικές και επιδραστικές προσωπικότητες στη σύγχρονη κουλτούρα.

Από τον χορό στην πασαρέλα

Η έκθεση λοιπόν, δεν μπορεί παρά να ανοίγει με ένα στιγμιότυπο από το θρυλικό περπάτημά της στην πασαρέλα. Η πρώτη ενότητα ωστόσο, «Η γέννηση της Ναόμι» εξερευνά την παιδική ηλικία της τονίζοντας, ότι η μετέπειτα επιτυχία της οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στην πρώιμη εκπαίδευσή της –από τριών ετών- στον χορό.

Πράγματι η γεννημένη το 1970 στο νότιο Λονδίνο Ναόμι, φιλοδοξούσε να κάνει καριέρα ως χορεύτρια, ακολουθώντας το παράδειγμα της μητέρας της, έτσι από πολύ νωρίς συμμετείχε σε μουσικά βίντεο της δεκαετίας του 1980 για καλλιτέχνες, όπως ο Μπομπ Μάρλεϊ και το συγκρότημα Culture Club.

Η ζωή της άλλαξε, όταν την πλησίασε η πράκτορας μοντέλων Μπεθ Μπολτ ενώ είχε βγει για ψώνια με φίλους του σχολείου. Δύο χρόνια αργότερα θα ήταν στο εξώφυλλο της Vogue και θα περπατούσε για καταξιωμένους σχεδιαστές στο Λονδίνο, το Παρίσι, το Μιλάνο και τη Νέα Υόρκη.

Η Κάμπελ μπήκε στο χώρο του μόντελινγκ σε μια εποχή αλλαγών. Ήταν στις αρχές της δεκαετίας του 1990, που ο όρος σούπερ μόντελ χρησιμοποιήθηκε ευρέως και με άμεση αναφορά στην ίδια και σε μια μικρή ομάδα συνομηλίκων της.

Η μόδα είχε γίνει μαζική ψυχαγωγία και εκείνη ήταν στο επίκεντρο αυτής της παραζάλης, συμμετέχοντας με το ταλέντο της στην επιτυχία κορυφαίων σχεδιαστών, όπως ο Τζον Γκαλιάνο, ο Τζιάνι Βερσάτσε, ο Καρλ Λάγκερφελντ, η Βίβιεν Γουέστγουντ και ο Ιβ Σεν Λοράν.

Παράλληλα όμως, με την εξαιρετική παρουσία της στην πασαρέλα, η δουλειά της με σπουδαίους φωτογράφους είχε ως αποτέλεσμα μερικές από τις πιο εμβληματικές εικόνες της εποχής.

Ταυτόχρονα, πέρα από τον κόσμο της μόδας, ασχολήθηκε με μουσικά βίντεο, λάνσαρε το δικό της άρωμα και έγινε υπερασπίστρια της διαφορετικότητας.

Φιλίες ζωής

Η επόμενη ενότητα εστιάζει στη στενή προσωπική και επαγγελματική σχέση της Ναόμι Κάμπελ με τον τυνήσιο σχεδιαστή Αζεντίν Αλαϊά, τον οποίο γνώρισε τις πρώτες μέρες της στο Παρίσι, βλέποντας σ’ αυτόν, πέραν των άλλων μια πατρική φιγούρα.

Φημισμένος για τα σχέδιά του που αγκαλιάζουν το σώμα, ο Αλαϊά είδε τη γλυπτική, σωματική διάπλαση της Κάμπελ ως «το τέλειο σώμα», το οποίο ενέπνευσε μεγάλο μέρος του έργου του.

Η Κάμπελ είχε μετακομίσει στη Νέα Υόρκη σε ηλικία 17 ετών και αρχικά μοιραζόταν το ίδιο διαμέρισμα με την συνάδελφό της, διάσημο μοντέλο επίσης, Κρίστι Τέρλινγκτον, προτού αποκτήσει τον δικό χώρο στην East 30th Street. Ρίχτηκε με πάθος στην πολυσύχναστη σκηνή της μόδας της πόλης και δημιούργησε διαρκείς φιλίες, που άντεξαν στο χρόνο, με σχεδιαστές και άλλους της βιομηχανίας από τον Μαρκ Τζέικομπς ως την Αννα Σούι.

Μία από τις ενότητες της έκθεσης έτσι, εστιάζει στις πρώτες συνεργασίες της με οίκους μόδας από τους Dolce & Gabbana και τη Vivienne Westwood έως τον Jean Paul Gaultier, καθώς οι σχέσεις μαζί τους δημιουργήθηκαν όταν ακόμη ήταν νεαρή γυναίκα, κι εκείνοι από τη μεριά τους εκτιμούσαν την ικανότητά της να γοητεύει με ό,τι φοράει και να υπερασπίζεται με άνεση τα πιο δύσκολα σύνολα.

Καλή και κακή δημοσιότητα

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, η Κάμπελ ήταν πλέον ένα από τα πιο υψηλού προφίλ μοντέλα στον κόσμο και μια από τις πιο αναγνωρίσιμες μαύρες γυναίκες.

Χωρίς να λείπουν τα προβλήματα, όπως παρουσιάζονται στην ενότητα «Τα φώτα της δημοσιότητας», που διερευνά ένα επεισόδιο της ζωής της με μεγάλη δημοσιότητα, όταν υπηρέτησε μία περίοδο κοινωφελούς εργασίας με εντολή δικαστηρίου.

Στην έκθεση έτσι, εκτίθεται το φόρεμα Dolce & Gabbana που φόρεσε η Κάμπελ την τελευταία της ημέρα της κοινωφελούς εργασίας, μια εμφάνιση- απάντηση στους παπαράτσι, που απαθανάτιζαν την άφιξη και την αναχώρησή της κάθε μέρα.

Να σημειωθεί πάντως, ότι το διάσημο μοντέλο έχει καταδικαστεί κι άλλες φορές σε κοινωφελή εργασία ή έχει οδηγηθεί στο δικαστήριο για επιθέσεις εναντίον ατόμων που εργάζονταν για εκείνη- μιας βοηθού της και της οικονόμου της- εναντίον ενός παπαράτσι ακόμη και εναντίον αστυνομικών στο αεροδρόμιο Χίθροου του Λονδίνου, όταν είχε χαθεί μία αποσκευή της.

Συχνά εξάλλου εμφανίζεται ως δύστροπη σταρ με υπερβολικές απαιτήσεις. Πέραν αυτών η ίδια είχε μιλήσει στο παρελθόν για τη μάχη που έδωσε με τον εθισμό της στα ναρκωτικά και το αλκοόλ στα πρώτα χρόνια της καριέρας της.

Από την άλλη η φιλανθρωπική της δράση είναι πραγματικά μεγάλη, όπως και ο διαρκής αγώνας της για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων ανά τον κόσμο αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίας και συμμετέχοντας ή ιδρύοντας δικούς της φορείς.

Η έκθεση στο Victoria and Albert θα διαρκέσει ως τις 6 Απριλίου 2025.

Διαβάστε επίσης:

Ελένη Δουνδουλάκη: Οι γυναίκες δεν πρέπει να επιτρέπουν τα στερεότυπα να ορίζουν τον τρόπο σκέψης και τις πράξεις τους

UNESCO: Η μεγάλη κρίση στον πολιτισμό είναι εδώ – Χαμένες δέκα εκατομμύρια θέσεις εργασίας

Η Ελλάδα στην έκθεση βιβλίου στη Ντόχα – Συνάντηση Μενδώνη με την Σεΐχα Αλ-Μαγιάσα