«Μυθ-ιστορίες» ζωής και τέχνης από τον Αλέκο Λεβίδη στην Πινακοθήκη Γκίκα

Όταν το προσωπικό βίωμα συναντά πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα κι όταν αυτά έχουν καθορίσει τη ζωή του καλλιτέχνη κι έχουν διαμορφώσει την προσωπικότητά του, τότε το έργο του δεν μπορεί παρά να φέρει έντονα τα αυτοβιογραφικά στοιχεία.

Έτσι ακριβώς, όπως συμβαίνει με τα «Μυθ-ιστορικά» του Αλέκου Λεβίδη, μία σειρά από 24 έργα του ζωγράφου, που δημιουργήθηκαν σε διάστημα τεσσάρων δεκαετιών και τώρα, από τις 16 Ιανουαρίου παρουσιάζονται στην Πινακοθήκη Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα του Μουσείου Μπενάκη.

Πρόκειται για έργα, που στοχεύουν στην ισορροπία ανάμεσα στη μυθική και την εσωτερική εμπειρία του κόσμου, σε μια εποχή όπου κυριαρχεί η πλασματική αγωνία της πρωτοτυπίας. Γιατί μέσα απ΄ αυτά ο καλλιτέχνης διαχειρίζεται τη σχέση του με την ιστορία χωρίς νοσταλγία με τρόπο υπαινικτικό, συχνά αλληγορικό και πάνω από όλα συνειρμικό. Εικόνες δηλαδή, στις οποίες το «μέσα» συνδέεται με το «έξω», το «μικρό» με το «μεγάλο» και ο μύθος με την «πραγματικότητα». Κι αυτό, χωρίς «δηλώσεις» ιστορικού ή πολιτικού περιεχομένου αλλά με στοιχεία από το παρόν και από το παρελθόν ώστε να δημιουργηθούν οι προσωπικές μυθιστορίες, ανοιχτές όμως σε εξίσου και στις προσωπικές αναγνώσεις του θεατή.

Γεννημένος στην Αθήνα το 1944 με σπουδές ενώ ήταν μαθητής ακόμη, κοντά στους σπουδαίους ζωγράφους Κώστα Μαλάµο και Αλέκο Κοντόπουλο ο Αλέκος Λεβίδης δεν έμεινε μόνον στην ζωγραφική αλλά σπούδασε επίσης σκηνοθεσία Θεάτρου στο Université du Τhéâtre des Nations στο Παρίσι (1963-1964) και Αρχιτεκτονική στην École d’Architecture του Πανεπιστηµίου της Γενεύης (1964-1969).

Μπορεί να μην προέρχεται από την Γενιά του ΄30 αλλά καθώς γεννήθηκε στο τέλος του πολέμου ζυμώθηκε κι ο ίδιος με τη φιλοσοφία και τα οράματα αυτών των δημιουργών, όπως και με το διεθνές κίνημα του μοντερνισμού κι από την εφηβεία του ήδη βρέθηκε μέσα στο πολιτιστικό στερέωμα όπου κυριαρχούσαν οι εκπρόσωποί της. Τόσο στα γράμματα, τη λογοτεχνία, την ποίηση, το θέατρο, όσο και στη ζωγραφική, τη μουσική, τον κινηματογράφο, τον λαϊκό πολιτισμό. Μια πολύτιμη παρακαταθήκη για τους νεώτερους, την οποία διαφυλάττει σήμερα η Πινακοθήκη Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, δημιούργημα του Άγγελου Δεληβορριά ως μουσείο-αρχείο της γενιάς του ’30 από το έργο των οποίων δεν σταμάτησε ποτέ και ο ίδιος ο Λεβίδης να εμπνέεται.

Παραστατικός ζωγράφος από πεποίθηση ορίζει άλλωστε τη σχέση του με την τέχνη ως αναπόσπαστο μέρος της ύπαρξής του και ταυτόχρονα ως μέσο αναγνώρισης του κόσμου. Για τον ίδιο ο καλλιτέχνης έχει καθήκον να αναλύει την πραγματικότητα και να την επανασυνθέτει μεταμορφωμένη σε μία δική του εικόνα.

Εκτός από τη ζωγραφική εξάλλου ο Αλέκος Λεβίδης έχει ασχοληθεί συστηµατικά µε τον σχεδιασµό εξωφύλλων και την εικαστική επιµέλεια βιβλίων, έχει φιλοτεχνήσει σκηνικά για το θέατρο, όπως για το Θέατρο οδού Κυκλάδων και την Πειραµατική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου ενώ έχει κάνει και τοιχογραφίες σε κτίρια. Πολύ ενδιαφέρουσα όμως είναι η δουλειά του και για τον Πλίνιο, αφού έχει μεταφράσει το «35ο Βιβλίο της Φυσικής Ιστορίας» του µε τον υπότιτλο «Περί της αρχαίας ελληνικής ζωγραφικής», για το οποίο τιµήθηκε το 1995µε το Βραβείο Ακαδηµίας Αθηνών.

Info

Πινακοθήκη Νίκου Χατζηκυριάκου – Γκίκα. Μουσείο Μπενάκη: Κριεζώτου 3
Αλέκου Λεβίδη «Μυθ -ιστορικά»
Διάρκεια: 16/01/2020 -14/03/2020