Μιχαήλ ντε Γκρες: Ένας πρίγκιπας χωρίς αξίωμα αλλά με αξία

Στη μη βασιλευόμενη δημοκρατία της Ελλάδας, το όνομα Μιχαήλ της Ελλάδας ή κατά κόσμον Michel de Grèce, δεν σημαίνει κάτι ιδιαίτερο. Ωστόσο, ο ίδιος «φοράει» τον τίτλο με υπερηφάνια.

Εξάλλου, αποτελεί το μοναδικό μέλος του πρώην ελληνικού βασιλικού Οίκου με ελληνική υπηκοότητα, δηλωμένος στο δημοτολόγιο του Δήμου Αθηναίων ως Μιχαήλ ντε Γκρες (της Ελλάδας). 

Στο κατώφλι των 85 του χρόνων, ο πρίγκιπας (απόγονος Ρομανόφ και Ορλεανών) και νυν ιστορικός συγγραφέας παρουσιάζει την επισοδειακή ζωή του. Αυτή τη φορά με εύγλωττη σειρά εντυπωσιακών φωτογραφιών, στο πολυτελές λεύκωμα Prince Michael of Greece: Crown, Art, and Fantasy: A Life in Pictures (εκδ. Rizzoli New York).

Οι πρίγκιπες μπορεί να καθαιρέθηκαν από την Ελλάδα αλλά παραμένουν πάντα της μόδας. Ελκυστικοί και «ευπώλητοι».

Εξάλλου, ο Μιχαήλ της Ελλάδας ως ζευγάρι με τη σύζυγό του Μαρίνα Καρέλλα (κόρη του τότε μεγάλου βιομηχάνου Θεόδωρου Καρέλλα και της Έλλης Χαλικιοπούλου), αποτελούσαν πάντα πολυσυζητημένο και αξιοθαύμαστο ζευγάρι σικ διανοούμενων. Τουλάχιστον στα μάτια της λεγόμενης καλής κοινωνίας. Εκείνη διακεκριμένη ζωγράφος και ο ίδιος συγγραφέας ευπώλητων διεθνώς ιστορικών μυθιστορημάτων, με ιδιαίτερο μυστήριο.

Απέκτησαν δύο κόρες, και η Όλγα, δούκισσα της Αόστας, επίσης γνωστή ως Πριγκίπισσα Όλγα-Ισαβέλλα της Ελλάδας προλογίζει το βιβλίο του.

Οι πρίγκιπες είναι πάντα της μόδας

Όμως γιατί ο Μιχαήλ ντε Γκρες απασχολεί ακόμη το ευρύ κοινό;

Τι σημαίνει να διατηρεί κανείς τον τίτλο του πρίγκιπα χωρίς στέμα;

Και τι θα είχε συμβεί στον Μιχαήλ της Ελλάδας εάν δεν είχε παντρευτεί μία κοινή θνητή σε έναν αντυσυμβατικό γάμο;

Βρίσκει κανείς τις απαντήσεις στο νέο αυτό λεύκωμα;

Τις βρίσκει και μάλιστα χορταστικές. Εμπλουτισμένες με ανεκδοτολογικό υλικό από το who is who της ευρωπαϊκής ιστορίας.

Ο Μιχαήλ συνδυάζει με αρμονία βασιλιάδες και καλλιτέχνες, ζωντανούς θρύλους και απλούς θνητούς: Μαρία Κάλλας, Φεντερίκο Φελίνι, Μαργαρίτα Θάτσερ, Στρατηγός Ντε Γκωλ, Μητέρα Τερέζα, Νίκη ντε Σεντ Φαλ, Βασίλισσα Ελισάβετ Β’, Χουάν Κάρλος, Λα Σαμπανού. Με χιούμορ και κομψή πένα εμπεριέχει πολλές ζωές σε μία -τη δική του. Ενώ το γλαφυρό φωτογραφικό υλικό μαρτυρά ακόμη περισσότερα. Ο πλούτος του παγκόσμιου πολιτισμού με μία ματιά.

Οι περιπέτειες της παιδικής ηλικίας

Ο Μηχαήλ ντε Γκρες γεννήθηκε στη Ρώμη το 1939 και έζησε πάρα πολύ μοναχικά και ταραγμένα παιδικά χρόνια.

Πρόκειται για τον μοναχογιό του Χριστόφη της Ελλάδας (1889-1940), πρίγκιπα της Ελλάδας και της Δανίας και της γαλλίδας πριγκίπισσας Φρανσουάζ ντ’ Ορλεάν (1902-1953).

Έχασε όμως τον πατέρα του σε βρεφική ηλικία, προτού κλείσει τα δύο. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος οδήγησε τη χήρα πριγκίπισσα Φρανσουάζ με το μοναχοπαίδι της στο Μαρόκο όπου διατηρούσαν ακίνητη περιουσία.

Ο πατέρας της μητέρας του, ο δούκας του Γκιζ εγκατέλειψε την κατοικία του στις Βρυξέλλες αφού το αρχοντικό έγινε η έδρα της Βέρμαχτ.

Με την έλευση της ειρήνης, ο Μιχαήλ Γκρες και η μητέρα του έμειναν για λίγο στη Μάλαγα της Ισπανίας, προτού εγκατασταθούν στο Παρίσι το 1948. Είχε μόλις φτάσει στην τρυφερή ηλικία των εννιά ετών.

Ωστόσο το 1953, ο δεκατετράχρονος Μιχαήλ ντε Γκρες δέχτηκε ένα ακόμη φοβερό χτύπημα: Απεβίωσε η μητέρα του (ο τάφος της βρίσκεται στο Τατόι). Ο θείος του, κόμης του Παρισιού Ερρίκος ντ’ Ορλεάν (Henri d’Orléans) ανέλαβε την κηδεμονία του. Ο Μιχαήλ έτσι παρέμεινε στο Παρίσι μέχρι την αποφοίτησή από την κορυφαία σχολή πολιτικής επιστήμης στο Παρίσι, Institut d’Etudes Politiques. 

Στην ελληνική οικογένεια

Σύντομα, αποφάσισε να έρθει στην Ελλάδα και να υπηρετήσει στον ελληνικό στρατό. Έχει ομολογήσει ότι κατά τη διάρκεια της θητείας του έμαθε τα σπαστά ελληνικά του. Στην αρχή κατοικούσε στο βασιλικό παλάτι με την ελληνική οικογένειά του -τον Κωνσταντίνο, την Ειρήνη και τη Σοφία περίπου συνομιλήκους του. Σύμφωνα με τον ίδιο, ο βασιλιάς Παύλος Α’ και η βασίλισσα Φρειδερίκη τον αγκάλιασαν σαν γιο τους.

Το 1956 όμως σε ηλικία 26 ετών ο Μιχαήλ ντε Γκρες παντρεύτηκε την τότε εικοσιτετράχρονη Μαρίνα Καρέλλα που ήδη τότε εφορμούσε στη διεθνή καλλιτεχνική της καριέρα. Σύντομα άρχισε και ο ίδιος να καλλιεργεί την φιλολογική του δεινότητα.

Έχει γράψει περισσότερα από είκοσι βιβλία, κυρίως ιστορικά (Ο τελευταίος Σουλτάνος, Ανδρόνικος Α’ Κονηνός, Λουδοβίκο ΙΔ΄- Η άλλη πλευρά του ήλιου) αλλά και κάποια μυθιστορήματα. Η επίσημη αυτοβιογραφία του εκδόθηκε το 2005 από τις εκδόσεις Φερενίκη.

Τα συχνά ταξίδια εξ απαλών ονύχων σε κρίσιμη ιστορική περίοδο καθώς και η διεθνής καταγωγή του, εμπλούτισαν τη ματιά του Μιχαήλ ντε Γκρες με αυξημένη ευαισθησία και κατανόηση των διεθνών σχέσεων. Πέρα από τις σπουδές του…

Ο Μιχαήλ με τη Μαρίνα εγκαταστάθηκαν αρχικά στο Παρίσι. Το 1980 όμως μετακόμισαν στη Νέα Υόρκη. Εκεί έζησαν επί δέκα τρία χρόνια. Ύστερα μοίρασαν την ζωή τους ανάμεσα στο Παρίσι, στην Αθήνα και στην Πάτμο, όπου διατηρούν πάντα το υπέροχο αρχοντικό τους, στη Χώρα.

Απέκτησαν εγγόνια.

Η Αλεξάνδρα της Ελλάδας (του 1968) παντρεύτηκε τον Νικολά Μιρτισάντζ (Nicolas Mirzisantz) (1963) το 1998. Απέκτησαν δύο αγόρια, τον Tigran (2000) και του Darius (2002) Mirzisantz.

Η ιδιαίτερη πριγκίπισσα Όλγα

Η Όλγα της Ελλάδας (του 1971), παντρεύτηκε θρησκευτικά στην Πάτμο τον πρίγκιπα Aymon της Σαβοΐας-Αόστα (1967), γιο της πριγκίπισσας Claude d’Orléans (Κλοντ ντ’ Ορλεάν) και του Amédée (Αμεντέ) της Σαβοΐας-Αόστα, πέμπτο δούκα της Αόστα, διεκδικητή του θρόνου της Ιταλίας.

Απέκτησαν τρία παιδιά ονόματι του Ουμπέρτο (2009), Αμεντέο (2011) και Ιζαμπέλα, που γεννήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2012 στο Παρίσι.

Αξίζει να μνημονευθεί εν συνομία η εξαιρετική προσωπικότητα της Όλγας, αφού προλογίζει το βιβλίο του πατέρα της του Μιχαήλ.

Η Όλγα σπούδασε ιστορία στη Ρώμη. Αργότερα αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, ένα από τα κορυφαία του κόσμου. Απέκτησε ένα ακόμη ισότιμα περίζηλο πτυχίο από την Ανώτατη Σχολή Αρχιτεκτονικής, Σχεδιασμού και Συντήρησης στο Πανεπιστήμιο Κολάμπια, στη Νέα Υόρκη. Κάποια στιγμή πήγε στον Παναμά για να μελετήσει τις πεταλούδες phalaena.

Η Ελίζα

Πέρα από τα παιδιά και την τέχνη τους, όμως. το σημαντικότερο (κοινό) έργο τους ονομάζεται Ελίζα, Εταιρία κατά της κακοποίησης του παιδιού. 

Η Ελίζα υπήρξε αληθινό πρόσωπο, γεννήθηκε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης το 1989. Έζησε όμως μόνο έξι χρόνια. Καλύτερα να μην είχε έρθει ποτέ στη ζωή… Ο φροντιστικός πατέρας της απεβίωσε απρόσμενα, μόλις εκείνη έκλεισε τα πέντε. Τότε ξεκίνησε ο ζωντανός εφιάλτης της (σεξουαλικής) κακοποίησης από τη ναρκωμανή μητέρα της και τον εραστή της.

Η Ελίζα έχασε τη ζωή της έναν χρόνο αργότερα, το 1995, από τα χτυπήματα της κτηνώδους και άρρωστης μητέρας της. Οι γείτονες άκουγαν τις οιμογές, «μαμά σταμάτα όχι άλλο σε παρακαλώ». Βρέθηκε το άψυχο κορμί της να κείτεται στο κρεβάτι με υγρό να κυλάει από το κεφάλι.

Ο σοκαριστικός θάνατός της το 1995 οδήγησε στο μανιφέστο «Ποτέ Ξανά» και στη θέσπιση του Νόμου της Ελίζας, που επαναπροσδιόρισε τις ευθύνες του κράτους και των κοινωνικών υπηρεσιών όσον αφορά στην προστασία των παιδιών από την κακοποίηση.

Ο πρίγκιπας «της καρδιάς μας»

Η Μαρίνα Καρέλλα και ο Μιχαήλ ντε Γκρες είχαν αναλάβει την οικονομική στήριξη της Ελίζας στην Αμερική.

Το 2008 πρωτοστάτησαν στην πρωτοβουλία για την ίδρυση του μη-κερδοσκοπικού σωματείου ΕΛΙΖΑ, με στόχο να συμβάλλει στην προστασία των παραμελημένων και κακοποιημένων παιδιών.

Το μήνυμα: Μηδενική ανοχή στην παιδική κακοποίηση.

Πρόκειται για το πιο πλήρες σωματείο σε αυτόν τον τομέα, με ευρύ και βαθύ έργο, με τομές στην ελληνική πολιτεία. Η Μαρίνα Καρέλλα παραμένει επίτιμη πρόεδρος.

Ιδού λοιπόν ένας πρίγκιπας που δεν διαθέτει αξίωμα αλλά ανθρώπινη αξία.