ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
«Θαυμάζω όσους πάνε βαθιά μέσα τους» ομολόγησε η ζωγράφος Λάρα Σταφυλοπάτη. Αυτό πετυχαίνει η ίδια στα έργα που παρουσιάσε στη νέα γκαλερί Baraca Art Space στις Σπέτσες στην έκθεση Things we don’t see.
Τη διοργάνωση παρουσίασε η σύμβουλος τέχνης Άννα Χατζηνάσιου. Πιο connaisseur του ειδους δεν υπάρχει. Οι δυο τους έφεραν αέρα ανανέωσης στον μέχρι πρότινως επαναλαμβανόμενο (λόγω πανδημίας) εικαστικό χώρο της Αθήνας.
Τα αφηρημένα αυτά έργα μοιάζουν να επινοούνται με την έκλαμψη της στιγμής. Το «θέμα» φαίνεται να της αποκαλύπτεται την ώρα που ζωγραφίζει. Σαν να προκύπτει αυθόρμητα, χωρίς προσχέδιο ή προμελέτη. «Το θέμα είναι προσχεδιασμένο», διευκρινίζει η ίδια. «Η έκφραση του θέματος όμως αποκαλύπτεται εκείνη τη στιγμή, την ώρα της διαδικασίας».
Δηλαδή, η κατεύθυνση ενεργοποιείται την ώρα της δημιουργίας. Αυτός ο παράγοντας που οι ειδήμονες θεωρούν απαραίτητο συστατικό στη «θεία» (ανθρώπινη, δηλαδή) έκφραση: «Με ξεκάθαρο σκοπό και ξεκάθαρη κατεύθυνση χρησιμοποιώ την έμπνευση μου για να με καθοδηγήσει στο δημιούργημά μου».
Προσωπικά βιώματα
Παρότι έντονη ενέργεια και αισιοδοξία μοιάζει να τις διαπερνά, οι συνθέσεις αυτές έχουν ζυμωθεί με το χρόνο. Ωριμάζουν και πλάθονται με περίσκεψη. Αφήνοντας το συναίσθημα να αναδυθεί οργανικά. Με τη συστηματική μεθοδικότητα του δεξιοτέχνη. Δεν πραγματοποιήθηκαν «μονοκοντυλιά».
«Αυτό που αφήνω να ωριμάσει μέσα μου είναι αυτό το οποίο θέλω να επικοινωνήσω και να εκφράσω. Από εκει και πέρα ο χρόνος που θα μου πάρει για την υλοποίηση της επιθυμίας μου, είναι ευρύς.
Και έτσι τα έργα θαρρείς εμποτίζονται από προσωπικά βιώματα, που προκύπτουν με κάθε πινελιά. Η αθέατη ζωή, ό,τι βρίσκεται συσσωρευμένο στο ασυνείδητο, σύμφωνα και με τον τίτλο της έκθεσης. Things we don’t see. Ό,τι βρίσκεται πέρα από τον συνειδητό έλεγχό της, απελευθερώνεται την ώρα της σύνθεσης.
«Τα έργα μου είναι σαφώς εμποτισμένα από τα προσωπικά μου βιώματα, δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς», παραδέχεται η Λάρα Σταφυλοπάτη. «Και η μαγεία της τέχνης -και της αφηρημένης τέχνης ιδιαιτέρως-, είναι ο μονος τροπος για να φωτίσουμε και να αποκαλύψουμε στοιχεία απο το υποσυνείδητό μας».
Η τέχνη που συμβαδίζει με μια εσωτερικότητα, αντανακλά τη συνείδηση του δημιουργού της. Πρόκειται ουσιαστικά για την ηθική του στάση απέναντι στον κόσμο. Και έτσι η Λάρα Σταφυλοπάτη θα εξηγήσει, «θεωρώ ότι τέχνη είναι το μόνο μέρος στο οποίο δεν μπορείς να κρυφτείς. Είναι το μόνο μέρος στο οποίο με την απαιτούμενη δύναμη ξεγυμνώνεσαι. Από αυτή την αφετηρία, μόνο, μπορεί κάποιος να εξελιχθεί και να πάει παραπέρα στην συνειδητότητα του».
Από πολύ νωρίς κατάλαβε ότι η ζωγραφική πρερχόταν από μια βαθύτερη, εσωτερική της επιθυμία. Σχεδόν μοιραία: «Είχα την ανάγκη της δημιουργίας και της έκφρασης», συμπληρώνει. «Αυτή εξελίχθηκε και εκβαθύνθηκε όταν αποφάσισα να πάω σπουδάσω ζωγραφική στη Βοστώνη».
Η Τέχνη και η θάλασσα
Η Λάρα Σταφυλοπάτη σπούδασε καλές τέχνες στην Αμερική. Στο πανεπιστήμιο της Βοστώνης (Boston university) και στη Μασσαχουσέτη (Massachusetts college of art). Από τότε ξεκίνησε η συστηματική ενασχόλησή της με την τέχνη.
Και δεν την άφησε ποτέ. Παρότι η θέση της στην οικογενειακή ναυτιλιακή εταιρεία Byzantine Maritime την απασχολεί πλήρως.
Εξάλλου έχει σπουδάσει και ναυτιλιακά στο Λονδίνο (London Metropolitan University). Για να εργαστεί εκεί στους ναυλομεσιτικούς οίκους SSY και Breamar. Με την επιστροφή της στην Ελλάδα το 2001, μπήκε κατευθείαν στην εταιρεία της. Έχει σήμερα αναλάβει καθήκοντα στο Management και στο family office.
Η θάλασσα κατά συνέπεια «αποτελεί μέγιστο θέμα στη ζωή μου», όπως παραδέχεται. «Τόσο επαγγελματικό όσο και προσωπικά. Η θάλασσα μου είναι πολύ σημαντική».
Δεν την διακατείχε το άγχος της πρώτης ατομικής της έκθεσης, όπως πολλούς δημιουργούς. Μάλιστα, όπως επισημαίνει, «πρώτα άρχισα να πουλάω πίνακες και μετά το σκέφτηκα αυτό». Τουλάχιστον όμως έτσι βούτηξε στα βαθιά. «Ναι, αυτο με βοήθησε να ξεκινήσω τις εκθέσεις». Αγωνία για τα έργα της συνήθως δεν έχει. Εάν νιώσει κάτι τέτοιο, αυτό μάλλον σημαίνει ότι η ίδια δεν τα αποδέχεται. Τότε συνεπώς δεν τα εκθέτει. «Τα δουλεύω πάντα πολύ, μέχρι να αισθάνομαι καλά με το αποτέλεσμα».
Βρίσκεται τώρα στην τέταρτη έκθεση της καριέρας της. Έγινε σχεδόν sold out. Στα εγκαίνια της έκθεσης βρέθηκε όλος ο καλός κόσμος. Η Όλγα Κεφαλογιάννη με τον Μίνω Μάτσα (κλασικός Σπετσιώτης), η Μαρία Ιωάννου, ο γνωστός δικηγόρος των Αθηνών Χριστόφορος Καπαρουνάκης, η Αλίκη Μαρτίνου και ο Ντένης Ηλιάδης, ο Γιάννης Χανδρής, η Νάντια Δαυίδ.
Επίσης, οι Churchill Luce, Alexandra Burke, Τόμας ντε Βάργκας (Thomas de Vargas) και την Camelia Chenaf. Και φυσικά πάντα δίπλα της ο Κωνσταντίνος Σαραντόπουλος, και ο πατέρας της Μάριος Σταφυλοπάτης με τη σύζυγό του Μαριάννα.
Η θάλασσα και η τέχνη ενέχουν ως συστατικό τους την ανασφάλεια. Εμπεριέχουν τον αστάθμητο παράγοντα. Σε αυτό συνίσταται και η γοητεία τους. Το χέρι της Λάρας Σταφυλοπάτη όμως παραμένει ιδιαιτέρως σταθερό όταν ζωγραφίζει. Η ίδια, ως μητέρα, εξαιρετικά γήινη. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να ξεχωρίζει στον στίβο της ναυτιλίας και της ζωγραφικής αν δεν έλαμπε μέσα της ένας πυρήνας αμείλικτα συμπαγής και φιλοσοφημένος.
«Θαυμάζω τους ανθρώπους που διατηρούν τη δίψα και τη δύναμη να πάνε βαθιά μέσα τους και να εξελιχθούν». Αυτό άλλωστε μοιάζει να προσπαθεί και η ίδια στη ζωή της. «Και πάντα από αυτή την διαδικασία προκύπτει μια εκπληκτική δημιουργικότητα. Είτε είναι καλλιτεχνική, είτε επιχειρηματική, ειτε είναι προσωπική. Για αυτούς τους θαρραλέους ανθρώπους, έχω πολύ θαυμασμό!», καταλήγει.
Πληροφορίες
Things we don’t see
Λάρα Σταφυλοπάτη
Επιμέλεια: Άννα Χατζηνάσιου
Baraka Art Space
Παλιό Λιμάνι
Σπέτσες
Έως 20 Αυγούστου
Διαβάστε επίσης Αλεξία Αντσακλή Βαρδινογιάννη: Πώς τίμησε τα δέκα χρόνια Artflyer χαρίζοντάς του εκθεσιακό χώρο
Ακολουθήστε το mononews.gr στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
- Ταξί: Διετής παράταση στις προθεσμίες με τα όρια ηλικίας απόσυρσης στις περιοχές που κηρύχθηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης
- ΤτΕ: Αυξημένο πρωτογενές πλεόνασμα στα 7,5 δισ. ευρώ για τον κρατικό προϋπολογισμό
- ΙΕΑ: Ρεκόρ θα σημειώνει η παγκόσμια ζήτηση για άνθρακα έως το 2027
- Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών για ΣτΕ: Αδικαιολόγητες καθυστερήσεις και αδυναμία πρόσβασης στις αποφάσεις