Στην τηλεόραση οι ειδήσεις μετρούν κρούσματα και αναγγέλλουν νέα μέτρα, στις συζητήσεις γύρω απ’ τα γιορτινά τραπέζια λέξεις, όπως «κορονοϊός», «τεστ», «μάσκες» εισχωρούν ύπουλα και σαν μικρές βόμβες εκρήγνυνται ξαφνικά, προσγειώνοντας απότομα τους συνδαιτυμόνες με τον φόβο να κυριαρχεί…

«Ποιος θα το πίστευε, ποιος θα αμφισβητούσε την αλήθεια, τη ζωή που μας υποσχέθηκαν, το άπαν όλο;…», προσδιορίζει εύστοχα με ένα της ποίημα η Λάνα Μανδύλα όλη αυτή την περιρρέουσα ατμόσφαιρα των ημερών, των μηνών, ετών σε λίγο…

1

«Obvilion»Λησμονιά είναι ο τίτλος του, ένα ποίημα γραμμένο στα αγγλικά- η μετάφραση, εντελώς νοηματικά είναι της γράφουσας -που έφθασε με τις ευχές της ποιήτριας στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και ήταν ένα από τα ωραιότερα ξαφνιάσματα αυτών των ημερών.

Ένα μικρό βίντεο είναι στην πραγματικότητα αυτή η αλλιώτικη ευχετήρια «κάρτα», που μας προτρέπει να ξεπεράσουμε τις δύσκολες καταστάσεις, που όλοι ζήσαμε την χρονιά που πέρασε, όλα τα γεγονότα και τα συναισθήματα που μας κούρασαν και μας έκαναν να ξεχάσουμε, ότι έχουμε ζήσει και θα ξαναζήσουμε αγαπημένες στιγμές, γεμάτες χαρά. Ένα ποίημα που αναδύει μια μελαγχολία, όπως τα περισσότερα δικά της, μιλώντας για μια προφητεία που κανείς δεν ήθελε να ακούσει αλλά καταλήγοντας όμως, στην επιζητούμενη λύτρωση.

«Είναι πολύ δύσκολος ο εγκλεισμός», έλεγε χθες στην τηλεφωνική επικοινωνία μας η Λάνα Μανδύλα, ανησυχώντας όπως όλοι για την γενικότερη κατάσταση αλλά παράλληλα νιώθοντας, πως δεν επιτρέπεται αυτό να μας καταβάλλει. Αρκεί να αντισταθεί κανείς, και η ποίηση -γιατί όχι;- είναι ένας τρόπος. «Το ποίημα ήταν σε πρωτόλεια μορφή εδώ και δύο χρόνια, γιατί συνήθως αυτό κάνω, κρατώντας σημειώσεις στις οποίες και κάποια στιγμή επανέρχομαι. Έτσι έγινε και με το ‘Obvilion’. Μόλις το ξανακοίταξα, βγήκε ολοκληρωμένο», μου είπε.

Λάνα Μανδύλα
Η Λάνα Μανδύλα

Κι αν αναρωτηθεί κανείς, γιατί είναι στα αγγλικά, η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός, ότι πρόκειται για τη δεύτερη γλώσσα της, καθώς στο Λάγος της Νιγηρίας όπου γεννήθηκε και πρωτοπήγε σχολείο, τα αγγλικά ήταν η ομιλούσα γλώσσα.

«Πήγε σε φίλους σε όλον τον κόσμο, έτσι σκέφτηκα, ότι είναι πιο κατανοητό», όπως διευκρίνισε. Προφανώς και στη Νιγηρία, όπου ο πατέρας της Γιάννης Μανδύλας (1913 – 1994) μεγαλούργησε πραγματικά, καθώς υπήρξε ένας εμπνευσμένος επιχειρηματίας με όραμα και σπουδαία δράση, που συνέχισε και στην Ελλάδα. Για την προσφορά του άλλωστε τιμήθηκε και στις δύο χώρες, στην Ελλάδα μεταξύ άλλων, με το παράσημο του Τάγματος του Φοίνικος. Η νιγηριανή χορωδία του Πανεπιστημίου Nnamdi Azikiwe ακούγεται εξάλλου στο βίντεο ενώ ψάλλει μία νέα μελοποίηση του ύμνου Ave Maria στην διάλεκτο Ίγκμπο.

Νομικός και επιτυχημένη επιχειρηματίας και η ίδια, η Λάνα Μανδύλα γράφει, ωστόσο, ποίηση από τα χρόνια του σχολείου. «Η ποίηση είναι ανάγκη, είναι κάτι που αγαπούσα από πολύ μικρή», όπως έχει πει σε παλαιότερη συζήτησή μας. Ασχέτως, ότι έπρεπε να περάσουν χρόνια ώσπου να αποφασίσει να εκδώσει.

«Ομολογώ, ότι παλαιότερα δεν είχα ίσως τη δύναμη να ασχοληθώ με την ποίηση», είχε προσθέσει. «Ίσως να μπορούσα να έχω γράψει περισσότερο, ίσως όμως πάλι, όλα αυτά που κάνω, να με βοηθούν, ώστε να βλέπω τα πράγματα από μία άλλη σκοπιά. Γιατί είναι βιώματα κι αυτά. Κάποιοι θεωρούν τους ποιητές λίγο ονειροπαρμένους, στην πραγματικότητα όμως είναι άνθρωποι με μεγαλύτερη ευαισθησία, που δεν την έχουν άλλοι. Και πάντα ξεκλέβουν χρόνο για γράψιμο, όποια άλλη δουλειά κι αν κάνουν».

Έχοντας ήδη εκδώσει πέντε ποιητικές συλλογές κι ένα βιβλίο-βιογραφία του Γιάννη Μανδύλα με τίτλο «Για τον Πατέρα μου» δηλώνει όμως σήμερα, ότι το 2021 δεν ήταν μία παραγωγική χρονιά. «Νομίζω ότι πρέπει πρώτα να αφομοιώνει κανείς ό,τι συμβαίνει γύρω του και στον εαυτό του ώστε να μπορέσει να το μεταφέρει στο χαρτί», όπως λέει. Το «Obvilion» ωστόσο είναι ένας προάγγελος.

Παρακολουθείστε το βίντεο «Obvilion»:

https://youtu.be/zomsQrzYI3A

Διαβάστε επίσης:

Λάνα Μανδύλα: Πάθος για τη γλώσσα, αγάπη για την Ελλάδα

Καρποί, αρχαία σύμβολα αφθονίας, ευημερίας και καλής τύχης τα γούρια του 2022 από τα μουσεία

Ο Ιησούς ως Καλός Ποιμένας, δακτυλίδι – Εύρημα σε ναυάγιο

Ανακαλύψτε το αφιέρωμα Γυναίκες που μας εμπνέουν