ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Συμμετείχε στο εκλεκτό μπουκέτο καλλιτεχνών που δάνεισαν έμπνευση και μόχθο στον κορυφαίο οίκο.
Η καλλιτεχνική διευθύντρια Μαρία Γκράτσια Κιούρι είχε εξαρχής δηλώσει ότι ο Ντιόρ θα συνεργαστεί με την τοπική κοινότητα για τη συγκεκριμένη συλλογή. Η Cruise αποτελεί ενδιάμεση κολεξιόν, ανάμεσα στις δύο βασικές άνοιξη/καλοκαίρι, φθινόπωρο/χειμώνας.
Από τη διακεκριμένη Χριστιάνα Σούλου ζήτησε να φανταστεί γυναικεία σώματα σε κίνηση. Έλαβε δύο λέξεις κλειδιά ως συντεταγμένες για τη δημιουργία των σχεδίων της: μεταμόρφωση και η προσαρμογή. «Και στο κέντρο όλων αυτών, το σώμα», όπως διευκρινίζει η ζωγράφος
Εν συνεχεία έλαβε το ντοσιέ με τα στοιχεία της έμπνευσης για το πρότζεκτ. «Γυναικεία σώματα σε μία ακραία έκταση». Δηλαδή «κορμιά που θέλουν να αγγίξουν το άπειρο». Η σωματική έκταση μεταμορφώνεται σε έκταση πνευματική, θέλει να φτάσει το πνεύμα…
Πρόκειται για άνοιγμα του σώματος και της ψυχής. Έτσι το αντιλήφθηκε η ελληνίδα δημιουργός. Και όπως συμπληρώνει στο βίντεο του Ντιόρ «αυτό το συναίσθημα προσπάθησα να αποδώσω».
Το συγκεκριμένο πρότζεκτ, όπως η ίδια εξήγησε, ανοίγει δίαυλους επικοινωνίας ανάμεσα στον καλλιτέχνη, στη μόδα, στο έργο τέχνης και την Αρχαία Ελλάδα.
Βεβαίως, παρότι έπιασε μολύβι και χαρτί για να δημιουργήσει τα σχέδιά της, τα έργα της αυτά δεν παρουσιάστηκαν ολοκληρωμένα από τον Κριστιάν Ντιόρ.
Ο οίκος χρησιμοποίησε ψήγματά τους ως αρχαιοελληνικά, μυθολογικά μοτίβα τυπωμένα πάνω στα πολύτιμα υφάσματα των δημιουργιών της Cruise συλλογής. Οποία δόξα, δηλαδή!
Είθε να παρουσιαστούν και ολόκληρα τα σχέδια αυτά σε ξεχωριστή έκθεση. Η γκαλερί Breeder με την οποία συνεργάζεται η Χριστιάνα Σούλου, δεν αποκλείεται να το έχει ήδη σκεφτεί.
Εξάλλου «μέσα από αυτά που δεν λες και δεν δείχνεις, μπορείς να προσεγγίσεις την αλήθεια». Εκείνη το γνωρίζει καλά μέσα από την τέχνη της ζωγραφικής.
Μέρος του έργου τέχνης μετουσιώνεται («μεταφέρεται και κουβαλιέται») στο φόρεμα. Το οποίο «είναι και το σώμα που το φοράει».
Έτσι, το εγχείρημα συνεργασίας του οίκου Ντιόρ με την ελληνική εικαστική σκηνή «βγάζει τη μόδα στο δρόμο». Θα μπορούσε κανείς να πει με μεγαλύτερη ακρίβεια παραφράζοντας τη ζωγράφο, ότι βγάζει την ίδια την τέχνη στο δρόμο. Όπως άλλωστε το έχει πράξει και στο παρελθόν με άλλες τοπικές κοινωνίες (πχ του Μεξικού).
Έχει όμως ιδιαίτερο ενδιαφέρον πώς το θέτει η Σούλου: «Φεύγουν τα πράγματα από κάποιες προκατασκευασμένες τους θέσεις. Είτε ότι η μόδα είναι ένα λουξ και μόνο πράγμα. Είτε το έργο τέχνης είναι ένα άλλο λουξ και μόνο πρόγμα του τοίχου. Αυτήν την αλλαγή που θα τη δουν τα μάτια, στην πραγματικότητα θα τη δει ο δρόμος. Αυτό είναι που μ’ αρέσει».
Το υψηλό εκδημοκρατίζεται.
Τόνωση της τοπικής κοινωνίας
Ο Ντιόρ βέβαια δεν οικειοποιήθηκε μόνο τα μοτίβα των σχεδίων της. Εφάρμοσε ξανά την πολύτιμη τεχνική ύφανσης fil coupé. Νήματα υφαδιού κομμένα στο χέρι αγκαλιάζουν το σώμα με αίσθηση κίνησης και αιθέριο τρόπο.
Η Χριστιάνα Σούλου ξεκίνησε εδώ και τουλάχιστον ενάμιση χρόνο να εργάζεται πάνω σε αυτά τα σχέδια. Το τελικό αποτέλεσμα, το πώς θα ενσωματώνονταν τα έργα της πάνω στα φορέματα του οίκου, δεν το γνώριζε ούτε η ίδια. Αυτό αφέθηκε στη διακριτική ευχέρεια της Γκράτσια Κιούρι.
Αλλά το γεγονός ότι αυτές οι μορφές σχεδιάστηκαν ως ανεξάρτητη σύλληψη, εξασφάλισε και εγγυήθηκε την ακεραιότητά τους, όπως υπογραμμίζει η Σούλου. Αποφεύχθηκε έτσι κάθε συμβιβασμός, κάθε έκπτωση που αυτή η συνέργια θα μπορούσε να έχει επιβάλει.
Την τελευταία παρατήρηση εξέφρασε σε βίντεο σε άπταιστα γαλλικά. Ίσως και η γαλλική της παιδεία να έπαιξε ρόλο στην επιλογή της. Και κατέληξε:
«Άφησε έτσι χώρο στο τυχαίο και το μυστήριο».
Η Κιούρι και ο Ντιόρ συνεργάστηκαν και με αρκετούς ακόμη δημιουργούς, σε άλλους τομείς της συλλογής Cruise.
Ο ιταλός Πιέτρο Ρούφο (Pietro Ruffo) εμπνεύστηκε τα αγριολούλουδα, βασικό μοτίβο της Cruise για το φετινό καλοκαίρι.
Με τον ελληνοράπτη Αριστείδη Τζονευράκη του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος (τον είχε υπό την εποπτεία της η θρυλική ενδυματολόγος σκηνογράφος Ιωάννα Παπαντωνίου). Ο συγκεκριμένος έχει συνεργαστεί και με τη Zeus and Dione. Για τον Ντιόρ δημιούργησε ένα σακάκι, μεταξύ άλλων.
Οι τεχνίτες της εταιρείας Silk Line του Κώστα Μουχταρίδη επεξεργάστηκαν το ελληνικό μετάξι από το Σουφλί που «δανείστηκε» ο οίκος. Το πειραιώτικο ατελιέ Τσαλαβούτας προμήθευσε τα χειροποίητα ναυτικά κασκέτα στη συλλογή (τελευταία λέξη της μόδας). Για τα συγκεκριμένα χρησιμοποιήθηκαν υλικά από τη Νηματουργία Μέντης-Αντωνόπουλος (ΝΗ.Μ.Α), που ανήκει στο Μουσείο Μπενάκη.
«Σύμβολο φιλίας ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γαλλία», όπως ο οίκος σημείωσε.
Στόχος του Ντιόρ, όταν πραγματοποιεί πασαρέλες εκτός Γαλλίας, παραμένει η τόνωση των τοπικών αγορών.
Έυγε.
Ακολουθήστε το mononews.gr στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
