Η ψηφιακή έκθεση 𝙎𝙤𝙡𝙞𝙩𝙖𝙞𝙧𝙚 / 𝙎𝙤𝙡𝙞𝙙𝙖𝙞𝙧𝙚 της Εθνικής Πινακοθήκης Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου, έτσι όπως την έχει συλλάβει η Άρτεμις Ζερβού υπό την εποπτεία της διευθύντριας Μαρίνας Λαμπράκη Πλάκα, διαφοροποιείται από την πληθώρα των διαδικτυακών εκθέσεων: πρόκειται για εκπαιδευτική ανάλυση σπουδαίων έργων από όλα τα τμήματα του Μουσείου που πραγματοποιείται από τις ειδικές επιμελήτριες της αντίστοιχης κάθε φορά συλλογής. Επιπλέον, ο ενδιαφερόμενος θεατής δεν χρειάζεται να πλοηγηθεί σε νέο σελίδα, παρά να μπει στον ιστιότοπο της Πινακοθήκης ή στην ιστοσελίδα της στο Facebook και στο instagram.

Η δράση αυτή η οποία αποτέλεσε πρωτοβουλία της γνωστής επιμελήτριας και στενής συνεργάτριας της κυρίας Λαμπράκη (πάντα συγχρονιζόμενη με το πνεύμα της εποχής), ανανεώνεται κάθε δύο με τρεις ημέρες και πρόκειται να κορυφωθεί και να κλείσει τη Διεθνή Ημέρα των Μουσείων στις 18 του τρέχοντος μηνός.

Εμπνέεται μάλιστα και από το φετινό θέμα της Ημέρας, Μουσεία για την Ισότητα: Ποικιλομορφία και Kοινωνική Συνοχή. Η αντιπροσώπευση όλων των τμημάτων των συλλογών του μεγαλύτερου μουσείου νεοελληνικής τέχνης εξασφαλίζει την ποικιλομορφία της δράσης και ταυτόχρονα η ανάδειξη της σπουδαιότητας της κοινωνικής συνοχής, που αποτυπώνεται στα επιλεγμένα έργα, εξηγεί τον παιγνιώδη τίτλο της:  Μοναξιά, Αλληλευγγύη, όπως είχε τιτλοφορήσει τη βιογραφία του Αλμπέρ Καμί (νομπελίστα γαλλοαλγερινού συγγραφέα της Πανούκλας –  La Peste), η κόρη του Κατρίν Καμί.

Οι επιμελήτριες επανεξετάζουν το απόθεμα τέχνης του Μουσείου και προσεγγίζουν τα έργα υπό το πρίσμα εννοιών όπως το ψυχικό σθένος, η κοινωνική συνοχή, η ανθρώπινη αλληλεγγύη, τα συλλογικά οράματα και επιτεύγματα, η ψυχωφελής συνύπαρξη και οι ψυχαγωγικές συναθροίσεις. Με άλλα λόγια, οι προϋποθέσεις ευημερίας, που αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα στην παρούσα, πρωτοφανή κοινωνική συνθήκη.

Τελευταία ανάρτηση, το έργο του Αγήνωρος Αστεριάδη (1898-1977) Γυναίκες στον Τρύγο (1966, λινόλεουμ, 50 x 65 εκ., δωρεά του καλλιτέχνη). Όπως σημειώνει η επιμελήτρια Κατερίνα Ταβαντζή:

«Δύο γυναικείες μορφές ντυμένες με παραδοσιακές φορεσιές μεταφέρουν στους ώμους κοφίνια γεμάτα φρεσκοτρυγισμένα σταφύλια. Πρόσωπα σοβαρά, κινήσεις αβίαστες, κορμοστασιά λεβέντικη – όλα πάνω τους υποδηλώνουν την χαρά του ανθρώπινου μόχθου και της προσφοράς που γεννά και θρέφει τον άνθρωπο, μεταφορές ολοζώντανες της μάνας γης. Και τα σταφύλια, αρχέγονο σύμβολο διονυσιακής λατρείας και συμποσίων, θύμηση πράξεων συλλογικής μέθεξης και των οποίων το πνεύμα, διασχίζοντας τους αιώνες, ζωντάνευε ακόμα, ως πρόσφατα, τα ήθη και τα έθιμα που πλαισίωναν όλες τις φάσεις της διεξαγωγής του τρύγου: τραγούδια, γλέντια και χοροί που γινόνταν αφορμή για συνεύρεση, ευκαιρία αναζωπύρωσης των διαπροσωπικών σχέσεων και σφυρηλάτησης μιας συλλογικής ταυτότητας. Μια εικόνα της Ελλάδας νοσταλγική, όταν η χειρωνακτική καλλιέργεια της γης “γείωνε” συμβολικά τον άνθρωπο και τον έθρεφε με την προσφορά των καρπών της με τρόπο που του εξασφάλιζε όχι μόνο βιολογική ύπαρξη αλλά και πολιτισμική συνέχεια».

Την ημέρα εορτασμού της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων η δράση θα κορυφωθεί με την παρουσίαση ψηφιακής έκθεσης στον επίσημο ιστότοπο της Εθνικής Πινακοθήκης, μία σύνθεση των επιμέρους αναρτήσεων που θα έχουν προηγηθεί στα κοινωνικά της μέσα.

www.nationalgallery.gr
Facebook, Instagram: @nationalgalleryathens

ΕΠΟΠΤΕΙΑ: Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα, Διευθύντρια. Ιδέα: Άρτεμις Ζερβού. Συντονισμός: Έφη Αγαθονίκου, Άρτεμις Ζερβού, Ελπινίκη Μεϊντάνη. ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΡΓΩΝ–ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ (αλφαβητικά): Έφη Αγαθονίκου (Δυτικοευρωπαϊκή Ζωγραφική). Τώνια Γιαννουδάκη (Νεοελληνική Γλυπτική). Άρτεμις Ζερβού (Συλλογή Χρήστου Καπράλου). Ζίνα Καλούδη (Νεοελληνική Ζωγραφική: αρχές 20ού αι.-1940). Μαρία Κατσανάκη (Νεοελληνική Ζωγραφική: 19ος αι.). Ελπινίκη Μεϊντάνη (Φωτογραφικό Αρχείο). Κατερίνα Ταβαντζή (Χαρακτική). Λίνα Τσίκουτα (Νεοελληνική Ζωγραφική: 1945-σήμερα). ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Άρτεμις Ζερβού. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗ–ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΕΙΚΟΝΩΝ: Σταύρος Ψηρούκης, Θάλεια Κυμπάρη