«Βίτσιο σημαίνει αγάπη της αποτυχίας», δηλώνει η πιανίστρια στο μυθιστόρημα της Ελφρίντε Γέλινεκ που ανεβαίνει στο θέατρο με πρωταγωνίστρια τη Μαρία Σκουλά και σκηνοθέτη τον Δημήτρη Καραντζά.

Η παράσταση εντάσσεται στον κύκλο Παραβάσεις, το θεατρικό αναλόγιο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), που αναδεικνύει ριζοσπαστικές φωνές της διεθνούς λογοτεχνίας με επίκεντρο τη γυναίκα.

Η πιανίστρια (Die Klavierspielerin) που στον ελεύθερο χρόνο της επισκέπτεται sex shops και τα βράδια κοιμάται αγκαλιά με τη μητέρα της, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Μίκαελ Χάνεκε με τίτλο Η δασκάλα του πιάνου για την οποία κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών το 2001.

Με πρωταγωνίστρια την κορυφαία Ιζαμπέλ Ιπέρ και το μαρμαρωμένο της πρόσωπο να τσακίζει κόκαλα όταν ως Έρικα Κοχάτ σταδιακά απελευθερώνει τα σεξουαλικά και συναισθηματικά απωθημένα της με βία στον χαρισματικό της μαθητή (Μπενουά Μαγκιμέλ).

Η αυστριακή Γέλινεκ (όπως και ο Χάνεκε) διεισδύουν με ψυχρή ουδετερότητα και χειρουργική ακρίβεια ως λεπιδιπτερολόγοι στο περιθώριο στης ανθρώπινης ύπαρξης, στα πιο ακατέργαστα ένστικτα αλλά και την αδιόρατη ποίηση.

Η δασκάλα του πιάνου (2001) του Μίκαελ Χάνεκε

«Άλλοτε πάλι χώνεται ανάμεσα στο πλήθος ανθρώπων μουντζουρωμένων από τη δουλειά, χτυπώντας με τη στενή άκρη του οργάνου, του βιολιού ή της πιο βαριάς βιόλας. Όταν το τραμ είναι γεμάτο, όπως στις έξι, μπορείς να σακατέψεις πολλούς ανθρώπους, ακόμα και με ένα σκούντημα. Θέλει να διδάξει στον κόσμο τον τρόμο και τη φρίκη».

Η γλώσσα της βίας εδραιώνεται με την Γέλινεκ. Το κείμενό της αποκηρύσσει τον ασφυκτικό κλοιό των κοινωνικών συμβάσεων που διαστρεβλώνουν την ατομική έκφραση. Πάνω από όλα αποτελεί σπουδή της ψυχοπαθολογίας του σύγχρονου ανθρώπου όπως προκύπτει από τα βασικά ορμέμφυτά του.

Κοινωνία και άτομο βρίσκονται σε συνεχή διάλογο με επίκεντρο τη γυναίκα. Η συγγραφέας ακολουθεί το φροϋδικό αφήγημα περί θανάτου και σεξ που φωτίζουν αδιάλειπτα και μυστικά το ένα το άλλο καταβαραθρώνοντας όμως την ευαλωτότητα της γυναικείας ύπαρξης.

Στο Φάρο του ΚΠΙΣΝ το μυθιστόρημα και πάλι αλλάζει μορφή και προσαρμόζεται στις τρεις διαστάσεις της θεατρικής σκηνής. Η Μαρία Σκουλά με το αυστηρό, συχνά ανέκφραστο πρόσωπό της να αντανακλά την εύθραυστη πραγματικότητα (σε έργα του Τσέχοφ και του Ουίλιαμς που όμως απαιτούν μεγαλύτερη θερμότητα), ίσως καταφέρει να ανασκευάσει με επιτυχία στο σανίδι την εσωτερική διαπάλη της σύγχρονης γυναίκας.

Ο Ορφέας Αυγουστίδης στον ρόλο του νεώτερού της χαρισματικού μαθητή

Πληροφορίες:

Σκηνοθετική επιμέλεια: Δημήτρης Καραντζάς.

Ερμηνεύουν: Μαρία Σκουλά, Ορφέας Αυγουστίδης.

Για ηλικίες 18 ετών και άνω (απαραίτητη η επίδειξη αστυνομικής ταυτότητας ή διαβατηρίου).

Κυριακή 26 Ιανουαρίου στις 17.00 στον Φάρο του ΚΠΙΣΝ (Συγγρού 364).

Εισιτήρια €5. Η προπώληση εισιτηρίων για το κοινό ξεκινά στις 08 Ιανουαρίου στο SNFCC.org, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ταμεία ΕΛΣ) καθώς και στα Ticket Services (Πανεπιστημίου 39).

Οι Παραβάσεις πραγματοποιούνται με δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ). Η χρήση του μυθιστορήματος Η πιανίστρια, σε μετάφραση Μαριάννας Σταυροπούλου και Λευτέρη Αναγνώστου, πραγματοποιήθηκε με την ευγενική παραχώρηση των Εκδόσεων Rowohlt και των Εκδόσεων Εκκρεμές.