Η ακατοίκητη νησίδα νοτιοανατολικά των Κυκλάδων, η εν πολλοίς άγνωστη Κέρος, με κυριότερο πέτρωμα το λευκό μάρμαρο, θα συγκεντρώσει από σήμερα ως την Κυριακή τους νεαρούς πατρόνες του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης. Θα κατοικήσουν στα γύρω νησιά (όπως τα Κουφονήσια…).

Οι young patrons, όπως τυπικά ονομάζεται η συγκεκριμένη ομάδα φίλων του Μουσείου, την οποία διευθύνει με πανθομολογούμενη επιτυχία η Αλίκη Λαμπροπούλου, η Βικτώρια Φασιανού και προσφάτως η Μαριάννα Αγιοστρατίτη, λειτουργεί περίπου ως αυτόνομο hub δράσεων μέσα στο Κυκλαδικό, συνενώνοντας τη σύγχρονη τέχνη με τον αρχαίο πολιτισμό των Κυκλάδων, με σκοπό να στηρίξουν αποτελεσματικά τα κοινωνικά και εκπαιδευτικά προγράμματα του Μουσείου. Πράγμα που επιτυγχάνεται υπέρ του δέοντος και για να πειστεί κανείς για του λόγου το αληθές δεν χρειάζεται παρά να ρίξει γρήγορη ματιά στους χορηγούς που εμπιστεύονται την ομάδα, καθώς και τη συχνότητα και ποιότητα των δράσεων που διοργανώνουν.

Η Καλογήρου στηρίζει κοινωνικούς σκοπούς

Στο τέλος κάθε χρονιάς οργανώνεται Σαββατοκύριακο σε κυκλαδίτικο νησί με αρχαιολογικό ενδιαφέρον όπως η Τήνος, η Νάξος, η Κίμωλος, η Πάρος, η Δήλος και τώρα η Κέρος. Συνήθως παρίσταται κάποιος επιφανής καθηγητής διεθνούς ακτινοβολίας, για να ξεναγήσει τα νεαρά πλην όμως πνευματικώς ανήσυχα μέλη του προγράμματος Young Patrons στους διάφορους αρχαιολογικούς χώρους. Και το σαββατόβραδο του διημέρου κλείνει τη δραστήρια χρονιά με ένα πάρτι στο εκάστοτε νησί.

Το καθιερωμένο σαββατιάτικο πάρτι, εδώ εικόνα παλιότερης χρονιάς

Φέτος συμμετέχουν καλλιτέχνες όπως ο Κωστής Βελώνης, η Χριστιάνα Οικονόμου, ο Αλέξανδρος Τζαννής μεταξύ άλλων αξιόλογων δημιουργών. Αρχικά δεν υπήρχε βεβαιότητα σχετικά με την άφιξη από την Αγγλία του καθηγητή αρχαιολογίας στο Κέιμπριτζ και συν-διευθυντή των ανασκαφών στο Δασκαλιό (βραχονησίδα Κέρου) Μάικλ Μπόιντ. Εάν δεν τα κατάφερνε, είχε προβλεφτεί σύνδεση μαζί του στο Λονδίνο και ξενάγηση από τον ίδιο μέσω γιγαντιαίας οθόνης τηλεδιάσκεψης.

Ο καθηγητής Μπόιντ στην Κέρο

 

Ο πενηντάχρονος Μπόιντ έζησε στην Αθήνα από το 1993 έως το 2005, όταν εργαζόταν στη Βρετανική σχολή της Αθήνας (British School at Athens). Στη συνέχεια μεταπήδησε στο Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ και την τελευταία δεκαετία περίπου διδάσκει στο Κέιμπριτζ (Cambridge), όπου απέκτησε, όπως λέει, το μεγάλο προνόμιο να συνεργάζεται με τον περίφημο καθηγητή Κόλιν Ρένφριου (διευθυντή του Ιδρύματος Μακντόναλντ αρχαιολογικής έρευνας του πανεπιστημίου Κέιμπριτζ και ανασκαφέα της Κέρου εκ μέρους της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών) στη νήσο την οποία θεωρεί από τα πιο σημαντικά πεδία αρχαιολογικής έρευνας παγκοσμίως όπως προσφάτως δήλωσε.

Πέρα από την Κέρο, ο Μπόιντ έχει ασχοληθεί με τις Μυκήνες ενώ πέρυσι ίδια εποχή κυκλοφόρησε το βιβλίο του From Stonehenge to Mycenae: The Challenges of Archaeological Interpretation (ή Από το Στόουνζετζ στις Μυκήνες: Οι προκλήσεις της αρχαιολογικής ερμηνείας, εκδόσεις Bloomsbury 2019), σε συνεργασία με τον καθηγητή Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ Τζον Μπάρετ.

Το φετινό πρόγραμμα

Ως αρχαιολογικός χώρος η Κέρος απέκτησε για πρώτη φορά ενδιαφέρον το 1884, όταν εντοπίστηκε εκεί τάφος με μαρμάρινα ειδώλια. Οι εκτεταμένες, έκτοτε, λαθρανασκαφές κατά τη δεκαετία του 1950 και 1960, στη θέση Κάβος, στο δυτικό τμήμα της Κέρου, είχαν ως επακόλουθο την παράνομη εξαγωγή από τον ελλαδικό χώρο μεγάλου αριθμού μαρμάρινων αντικειμένων.

Το 1963 έγινε η πρώτη ανασκαφική έρευνα στον Κάβο από τον Χρήστο Ντούμα και επαναλήφθηκε σποραδικά ως τα μέσα περίπου της δεκαετίας του 1980. Τα τελευταία χρόνια επανήλθε στο προσκήνιο το θέμα του «θησαυρού της Κέρου» με αφορμή την επανάληψη των ανασκαφικών ερευνών στο νησί από ελληνοβρετανική ομάδα αρχαιολόγων υπό τον Ρένφριου.

Όπως σχετικά ενημερώνει το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης «η συλλογή του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης περιλαμβάνει ογδόντα ένα θραύσματα μαρμάρινων ειδωλίων, τα οποία προέρχονται από ένα σύνολο ευρημάτων που είναι ευρύτερα γνωστό με το συμβατικό όνομα «Θησαυρός της Κέρου». Πρόκειται για τριακόσια πενήντα (350) τουλάχιστον αντικείμενα, που κατά τα λεγόμενα προέρχονται από την Κέρο. Κατά την δεκαετία του ’50, τα αντικείμενα αυτά εξήχθησαν παρανόμως στο εξωτερικό και περιήλθαν σε διάφορα μουσεία και ιδιωτικές συλλογές ανά τον κόσμο, με γνωστότερη την Συλλογή H. και Μ.-L. Erlenmeyer.

Κατά τα έτη 1990-1992 εκποιήθηκε το σύνολο της Συλλογής Erlenmeyer από τον οίκο Sotheby’s στο Λονδίνο, το Μουσείο αγόρασε και απέκτησε  58 θραύσματα. Παράλληλα, η Εμπορική Τράπεζα αγόρασε 17 θραύσματα από τον Θησαυρό της Κέρου, τα οποία παρεχώρησε υπό μορφή διαρκούς παρακαταθήκης προς έκθεση στο Μουσείο. Ένα ακόμα θραύσμα ειδωλίου από το σύνολο αυτό αγοράστηκε από το Ίδρυμα Ν.Π. Γουλανδρή το 1991 στην Νέα Υόρκη.

To 2001 τέσσερα ακόμη θραύσματα, κατά πληροφορίες από τον «Θησαυρό της Κέρου», δωρήθηκαν από ανώνυμο συλλέκτη στο Ίδρυμα Κυκλαδικής Τέχνης (Cycladic Art Foundation) της Νέας Υόρκης και παραχωρήθηκαν στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Ένα ακόμα θραύσμα από τη Συλλογή Erlenmeyer αγοράστηκε κατά την δημοπρασία του οίκου Sotheby’s στην Νέα Υόρκη, τον Ιούνιο του 2003. Σταδιακά λοιπόν συγκεντρώθηκαν και στεγάζονται σήμερα στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης 81 θραύσματα του «θησαυρού της Κέρου», μιας ιδιαίτερης και πολύ σημαντικής ομάδας Κυκλαδικών αντικειμένων.

Το 2001 το Ίδρυμα Ν.Π. Γουλανδρή αποφάσισε να επιχορηγήσει τη δημοσίευση του «Θησαυρού της Κέρου» με βάση τα 81 αντικείμενα του Μουσείου αλλά και όσα ήταν εφικτό να εντοπισθούν αλλού, με σκοπό την πληρέστερη δυνατή ανασύσταση του συνόλου και την κατανόηση του σημαντικού ρόλου που φαίνεται να διαδραμάτισε το μικρό νησί της Κέρου κατά την 3η π.Χ. χιλιετία. Τη μελέτη και δημοσίευση του υλικού ανέλαβε η επιμελήτρια του Μουσείου Δρ. Πέγκυ Σωτηρακοπούλου».