Εξωστρέφεια για το Βρετανικό Μουσείο: Δείχνει τα κλεμμένα

Και τώρα το Βρετανικό Μουσείο δείχνει τα «κλεμμένα» του. Σε μια έξυπνη κίνηση διαφάνειας, μετά το πλήγμα που υπέστη, λόγω της κλοπής αντικειμένων από τις συλλογές του, το μουσείο ετοιμάζεται να εκθέσει ένα μικρό αριθμό από τα έργα που ανέκτησε.

Στο πλαίσιο της έκθεσης «Ανακαλύπτοντας εκ νέου τους πολύτιμους λίθους» πρόκειται να παρουσιάσει έτσι, εντός του μήνα δέκα από τα πετράδια, που είχαν κλαπεί. Υπενθυμίζεται, ότι συνολικά έχουν ξαναβρεθεί 350 αντικείμενα, από τα 2000 ωστόσο, που ήταν το σύνολο των κλεμμένων.

«Υποσχεθήκαμε ότι θα δείξουμε στον κόσμο τους λίθους που κλάπηκαν και ανακτήθηκαν, αντί να τους κρύψουμε», όπως δηλώνει πάντως ο πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου Τζορτζ Όσμπορν προβάλλοντας φυσικά τη δράση ως ένα παράδειγμα «διαφάνειας» και «αλλαγής κουλτούρας» στο Βρετανικό Μουσείο. Και μάλιστα στο πλαίσιο μιας μεγάλης έκθεσης η οποία θα περιλαμβάνει ακόμη 500 έργα των συλλογών.

Ήδη μάλιστα το μουσείο έδωσε στη δημοσιότητα δύο από αυτούς τους πολύτιμους λίθους, που έχουν επιλεγεί για την έκθεση και που έχουν επιστραφεί από τον δρα Ίταϊ Γκρέιντελ. Τον έμπορο και συλλέκτη, που πρώτος είχε ενημερώσει το μουσείο για τις κλοπές, χωρίς όμως να γίνει αρχικά, πιστευτός. Πρόκειται για ένα καμέο με παράσταση Έρωτα, που χρονολογείται από στον 1ο ή 2ο μ.Χ. αιώνα και έναν ρωμαϊκό ανάγλυφο λίθο με το πορτρέτο της θεάς Αθηνάς σε μαύρο γυαλί με λευκή ταινία (1ος π.Χ. – 1ος μ.Χ. αιώνας).

Η «ανακάλυψη»

Ο δρ Γκρέιντελ, όπως είναι πλέον γνωστό συνεργάστηκε στη συνέχεια με το Βρετανικό Μουσείο, παίζοντας σημαντικό ρόλο στη διαδικασία ανάκτησης των κλεμμένων, ανιχνεύοντας αλλά και επιστρέφοντας εκατοντάδες πολύτιμους λίθους, που είχε αγοράσει ο ίδιος στο διαδίκτυο, καλή τη πίστη.

Όσον αφορά την έκθεση «Ανακαλύπτοντας εκ νέου τους πολύτιμους λίθους», πρόκειται να εξερευνήσει τη σημασία των πολύτιμων λίθων της αρχαιότητας μέσα από την ιστορία. Στόχος είναι, όπως αναφέρεται, να ανοίξει μέσα από αυτά τα πετράδια ένα συναρπαστικό παράθυρο στον αρχαίο μεσογειακό κόσμο, όταν τα μικροσκοπικά αυτά αντικείμενα τα φορούσαν ως κοσμήματα, τα χρησιμοποιούσαν ως σφραγίδες ή και τα συνέλεγαν απλώς και μόνον για την ομορφιά τους. Άλλωστε οι παραστάσεις με πορτρέτα ελλήνων και ρωμαίων θεών, αυτοκρατόρων ή και με άλλα θέματα τα καθιστούσαν γοητευτικά.

Μια υποτιμημένη μορφή τέχνης

«Η έκθεση είναι μια ενδιαφέρουσα ευκαιρία να ρίξουμε λίγο φως σε μια υποτιμημένη και πολύ όμορφη μορφή τέχνης», όπως λέει και ο Τόμ Χάρισον των Ελληνορωμαϊκών συλλογών. Πράγματι, ενώ το ενδιαφέρον γι’ αυτούς τους λίθους είχε ανθήσει πάλι τον 18ο αιώνα, όταν έγιναν εξαιρετικά δημοφιλείς, η «μόδα« τους δεν κράτησε για πολύ. Και αυτή, όπως πιστεύεται, μπορεί να είναι μια εξήγηση για το γεγονός, ότι έμειναν μη καταχωρημένοι στην αποθήκη του Βρετανικού Μουσείου για περισσότερο από έναν αιώνα.

Όπως λέει και ο δρ Γκρέιντελ μπορεί να είχαν μείνει στην αφάνεια, όμως προσφέρουν «όμορφες και συναρπαστικές γνώσεις για τα γούστα και τη νοοτροπία των αρχαίων Ελλήνων και των Ρωμαίων, γι΄αυτό αξίζουν πράγματι πολύ περισσότερη μελέτη από όση έχουν λάβει.

Διαβάστε επίσης

Μέσω Γιουγκοσλαβίας τα… οστά του Φιλίππου της Μακεδονίας

Ελληνικές αρχαιότητες επαναπατρίσθηκαν από την Ελβετία