Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός έτους με το διαδικτυακό A Magic Cabinet, η Ευγενία Χανδρή ξεδιπλώνει τις ενδόμυχες σκέψεις της για τον πολιτισμό με την ευρεία έννοια του όρου – την αισθητική, την παράδοση, την οικογένεια, ακόμη και τα σκυλιά της.

Η συνάντηση πραγματοποιείται στο rooftop του ultra σύγχρονου ξενοδοχείου Marriott όπου πλέον στεγάζεται το νεανικό εστιατόριο Ε&Ο (ασιατικές, ανατολίτικες γεύσεις σε καλές τιμές) με θέα την Καστέλα και το Νιάρχος ως τον Λυκαβηττό και παραπέρα.

Αναφέρεται συχνά στο gravitas και αποδεικνύει ότι δεν εμμένει σε έπεα πτερόεντα. Η προσωπικότητά της αποτελεί απαύγασμα καλής ζωής με την έννοια της ποιότητας σε όλες τις εκφάνσεις της: από τη μόδα και τα κοσμήματα μέχρι και τα βιβλία που τοποθετεί στη βιβλιοθήκη της.

Αυτό εντυπώνεται στο A Magic Cabinet, το οποίο εμπίπτει στον τομέα που παντρεύει το lifestyle brand (προτάσεις ευζωίας) και το eshop όπου «εξαγοράζει» κανείς αυτόν τον τρόπο ζωής (κατά το πρότυπο Goop.com της Γκουίνεθ Πάλτροου).

Το προσωπικό Magic Cabinet της Μυρτώς Χανδρή, μητέρας της Ευγενίας βασισμένο στην τεχνοτροπία σινουαζερί

Γιατί νιώσατε ανάγκη να δημιουργήσετε το A Magic Cabinet;

Ήταν περισσότερο ψυχική ανάγκη. Ήθελα να κάνω κάτι πέρα από τα ξενοδοχεία. Σκέφτηκα να γράψω δεύτερο βιβλίο αλλά ένιωθα ότι θα άλλαζα γνώμη along the way. Χρειαζόμουν κάτι γρήγορο, πιο σύγχρονο.

Αγαπώ τον τρόπο ζωής στην Αγγλία. Εκεί έμαθα τα ωραία σπίτια της αγγλικής εξοχής, το art de la table, το θέατρο, τα βιβλία  -τρόπος ζωής πλαισιωμένο με ανάλογα πράγματα.

Και εγώ έτσι είμαι ως άνθρωπος: προσγειωμένη, σοβαρή, λίγο βαριά στις απόψεις μου, αγαπώ το διάβασμα και τη γραφή.

Από την άλλη υπάρχει η ζωντάνια της Ελλάδας, ο καλός καιρός, η επιπολαιότητα.

Όταν ήρθα εδώ εντυπωσιάστηκα από το πόσο με ηρεμεί η ζωή στα νησιά: ο τρόπος που μαζεύουν τις ελιές, που έχουν τις μέλισσες, που φτιάχνουν το μετάξι, όλες αυτές τις τέχνες και το slow living.

Αναρωτήθηκα πώς μπορώ να μεταφέρω αυτή την ατμόσφαιρα σε ένα σάιτ. Αποφάσισα ότι πρέπει να προσφέρουμε προϊόντα που παράγονται εδώ και παράλληλα να γράφουμε την ιστορία τους.

Συνδύασα λοιπόν το gravitas της ζωής στην Αγγλία με την ελαφρότητα της Ελλάδας.

Το A Magic Cabinet θυμίζει το Goop με την έννοια ότι μπορεί κανείς να πάρει όσα χρειάζεται για μια ποιοτική ζωή;

Εμείς είμαστε ένα farmer’s market, ένα εποχιακό κατάστημα.

Δηλαδή αυτή τη στιγμή έχω μόνο τις σοκολάτες Esophy, πολύ σωστά συσκευασμένες διότι δεν ξέρεις αν θα ανοίξει κανείς τη συσκευασία και τι θα βάλει μέσα. Τις έχω μόνο από τον Νοέμβριο ως τον Μάρτιο.

Δεν είμαστε Amazon είμαστε the little store next door, αυθεντικοί όπως οι παραγωγοί μας.

Δεν έχουν πρόσβαση στην τεχνολογία και το ίντερνετ. Ο άνθρωπος που παρασκευάζει σαπούνια στην Άνδρο δεν έχει ίνσταγκραμ. Πήγαμε σε αυτούς, τους πήραμε συνέντευξη και διαρκώς δουλεύω τα κείμενα και επικοινωνώ μαζί τους.

Γράφω σχεδόν όλα τα κείμενα και αν έχω ερωτήσεις επικοινωνώ ξανά με τους παραγωγούς μας.

Είμαστε δίγλωσσοι για να μας διαβάζουν. Για μένα το σάιτ είναι πρωτίστως κείμενα και φωτογραφίες και μετά το eshop. Το A Magic Cabinet είναι μοναδικό.

Εξάλλου σπουδάσατε λογοτεχνία στην Οξφόρδη.

Είμαι πολύ περήφανη που η Αναστασία αποφοιτώντας από το NYU δούλεψε στον εκδοτικό οίκο Seven Stories Press (σ.σ. ιδρύθηκε το 1995 από τον Βασίλη Βασιλικό και την Ανί Ερνό μεταξύ άλλων).

Με βοήθησε να δω ορισμένα λάθη μου. Πρέπει να αλλάξω και εγώ το στιλ μου, να μη γράφω τόσο σοβαρά, να γίνω πιο peppy (σ.σ. πικάτη ή πικάντικη) για το ίνσταγκραμ.

Είναι συνηθισμένο να θες τα παιδιά σου να ακολουθούν κάτι δικό σου. Πρέπει να υπάρχει μία πειθαρχία βέβαια. Δηλαδή δεν μπορείς να τα αφήσεις να μην κάνουν τίποτα. Όμως το ταλέντο και οτιδήποτε καλό μπορεί να βγει μόνο όταν ψάξεις τον εαυτό σου.

Οπότε τώρα θα πάει ταξίδι δικό της για δύο μήνες.

Η λογοτεχνία είναι κάτι το οποίο μόνο όταν είμαστε ήσυχοι μπορούμε να ανακαλύψουμε και πιστεύω ότι για να είμαστε ήσυχοι πρέπει να μείνουμε και λίγο μακριά από το κομπιούτερ.

Εμένα με ενοχλεί πολύ που έχω τόσα μέιλ και χάνω κάθε διάθεση για δημιουργία.

Θέλω να δουλέψω λιγάκι ακόμη το κομμάτι με τις ελιές. Ξέρετε ότι μέσα στην καρδιά του Κολωνακίου έχω ένα κήπο ενός στρέμματος με ελιές;

Βρήκατε δημιουργική διέξοδο αλλά παραμένετε επιχειρηματίας.

Προσφάτως αρχίσαμε να ασχολούμαστε με custom made εταιρικά δώρα για τις επιχειρήσεις, τομέα που γνωρίζει τεράστιο ανταγωνισμό.

Δημιουργούμε ιδιαίτερα εταιρικά καλάθια, με το λογότυπο κάθε εταιρίας, με χιώτικη μαστίχα του Τέτερη και λικέρ αμυγδάλου που ταιριάζει με τα Χριστούγεννα και προσθέτει πινελιά καλού γούστου.

Επίσης συνθέσεις με δώρα, σετ από μαρμάρινα σουβέρ από διαφορετικούς σχεδιαστές.

Επιπλέον σας ενδιαφέρει πάντα ο τύπος, είσαστε συν-ιδρύτρια της Huffington ή τα ΜΜΕ αφού περάσατε και από παραγωγές στην ΕΡΤ;

Τρελαίνομαι για την παραγωγή αλλά η τηλεόραση κοστίζει. Νομίζω ότι ακόμη έχει δύναμη, δεν μπορούμε να την υποτιμάμε. Όπως και το print και το βιβλίο για να επιστρέψω στο gravitas, στο πραγματικό, στο αυθεντικό.

Πήγα στον Ιανό το Σάββατο μετά τη γυμναστική μου που νιώθω ότι το μυαλό μου έχει πάντα περισσότερη διαύγεια. Αγόρασα πολλά βιβλία. Στα δώρα έχουμε ξεφύγει, όλοι περιμένουν να πάρεις κάτι πανάκριβο. Στο σάιτ είμαστε λογικοί.

Βότσαλα από τις Deltakappa (από 27 ευρώ) μέχρι τσάντες Zeus & Dione, Astarte (210-330 ευρώ) ή τις Retrove, βασισμένες στην κυπριακή δαντέλα. Μόνη ξετρυπώνετε αυτά τα μοναδικά πράγματα;

Μερικά από φίλους. Την τελευταία γυναίκα που δουλεύει αργαλειό στη Μύκονο, τη Νικολέτα με τις εσάρπες της την ανακάλυψα περπατώντας στο νησί.

Βρέθηκα στα εγκαίνια του Amara στη Λεμεσό και επικοινώνησα με τον ιδιοκτήτη ο οποίος με έφερε σε επαφή με τοπικά προϊόντα.

Το κομμάτι της γαστρονομίας παραμένει το πιο hot. Το λάδι Τομπάζης ήρθε μόνο του σε εμάς.

Ανεβαίνει και το beauty. Τα αποστάγματα επίσης, θυμάμαι τη γιαγιά μου να πλένει το πρόσωπό της με ροδόνερο.

Πηγή έμπνευσης παραμένει η μητέρα σας η Μυρτώ;

Κάτι έκανα προχθές και νόμιζα ότι την έβλεπα. Ήταν πάρα πολύ κομψή. Έχουμε μια φάρμα στην Αγγλία. Θυμάμαι έκοβε λουλούδια κάθε Κυριακή βράδυ, ειδικά μεγάλες Καμέλιες, γιατί στην Αγγλία που βρέχει συχνά υπάρχουν υπέροχα λουλούδια.

Τα έκοβε και συμπίεζε το κοτσάνι τους για να μπορούν να πάρουν τροφή και ύστερα τα βουτούσε σε ζεστό νερό με ασπιρίνη.

Καθάριζε με την κοπέλα τα ασημικά της δίνοντας οδηγίες με τα κατάλληλα πανιά. Είχαμε κάτι μαύρα μπαλάκια που βάζαμε κάτω από τα βάζα όταν μαύριζαν πράγμα που για μένα σήμαινε παιχνίδι.

Θυμάμαι και τη μυρωδιά μέσα στις ντουλάπες.

Ένας κόσμος φροντίδας που χάνεται και αυτός.

Τα παιδιά όσο μεγαλώνουν δεν θέλουν να βρίσκεσαι διαρκώς από πάνω τους αλλά χρειάζονται αυτήν την αίσθηση ότι είσαι κοντά τους, μέσα στο σπίτι.

Έτσι είναι και το ξενοδοχείο μας. Έχουμε μια αίθουσα pre function, σαν σαλόνι στον ημιώροφο για να χαλαρώνει κανείς ενώ στις περισσότερες αίθουσες υπερισχύει το φυσικό φως και μπορείς να ανοίξεις τα παράθυρα, να αεριστείς.

Κάποια στιγμή θα φτιάξω ένα balcony section στο A Magic Cabinet. Στην Ελλάδα κάθε διαμέρισμα πολυκατοικίας έχει ένα μπαλκόνι.

Αυτό σημαίνει και το A Magic Cabinet, αν μπορώ κάπως να το μεταφράσω: Ότι βρίσκεσαι μέσα στο σπίτι, ότι υπάρχει κάποιος εκεί να φροντίζει και να προτείνει.

Τα παιδιά πώς θέλετε να σας σκέφτονται;

Ύστερα από καιρό θα συναντήσω και τα τρία στα γενέθλιά τους (σ.σ. η Αλεξάνδρα, η Μυρτώ και ο Φίλιππος είναι τρίδυμα). Έχουν δέσιμο μεγαλύτερο από δίδυμα πιστεύω.

Έκανα τρία παιδιά μέσα σε τρία λεπτά το ένα μετά το άλλο στο Λονδίνο.

Ελπίζω να νιώθουν περήφανα που η μητέρα τους έκανε ένα νέο ξεκίνημα σε ηλικία λίγο πιο μεγάλη και μάλιστα στο ίντερνετ που σχετίζεται με νέους ανθρώπους, ένα startup που συνήθως συνδέεται με ανθρώπους κάτω από τα τριάντα.

Όμως με κρατάει σε εγρήγορση. Ήθελα να παντρέψω προϊόντα ποτισμένα από παράδοση με κάτι πιο σύγχρονο και γρήγορο αλλά όχι ευτελές.

Μπορείς να ψωνίσεις από λάδι και αλάτι μέχρι προϊόντα για σκύλους. Τρελαίνομαι για τα σκυλιά, έχω δύο ημίαιμα, ένα σαρπέι πιτ μπουλ και ένα τσοπανόσκυλο μπόξερ και αυτό είναι το αγγλικό μου κομμάτι. Κοιμάμαι μαζί τους…

Με την Ευγενία Χανδρή στο υπέροχο, ευάερο και ευήλιο E&0 που διαθέτει και playroom