Δεν υπάρχει κάτι αξιοπερίεργο. Η Αταλάντη Μαρτίνου παρουσιάζει Anna Lea Hucht στην υπέροχη γκαλερί της απλώς διότι η Άννα Λι Χατ «συλλαμβάνει» την καίρια αισθητική στιγμή.

Η Άννα Λία Χουχτ (Anna Lea Hucht) γεννήθηκε στη Βόννη το 1980 αλλά μεγάλωσε και ζει στο Βερολίνο. Μοιραία εμποτισμένο στο έργο της το φιλοσοφικό-ιστορικό βάρος των γενεών της χώρας της. Αλλά κατά παράδοξο τρόπο αποτυπώνεται με αισθητική ελαφρότητα στο σχέδιο, στους όγκους, στη χρωματική παλέτα, σαν να πλάθεται με παιδικό αυθορμητισμό.

Με τις ακουαρέλες της συνθέτει φιγούρες σε εσωτερικούς χώρους, νεκρή φύση και καθημερινά αντικείμενα με ακαδημαϊκή ευκρίνεια. Και πάλι όμως, θαρρείς ότι υπάρχει κάτι το ανοίκειο και εξωπραγματικό στην απεικόνιση της μπανάλ καθημερινότητας.

Αυτή η καταστρατήγηση των ορίων ανάμεσα στον ενήλικα και στο παιδί, στο επίσημο και στο αυθόρμητο, δημιουργούν το παραξένισμα που δεσμεύει το μάτι του θεατή.

Η αντίληψη της πραγματικότητας δεν απέχει από το όνειρο.

Το ίδιο και με τα διάσημα κεραμικά της, για τα οποία απέκτησε φήμη πολύ πριν ασχοληθεί η οικουμένη με το είδος ως τέχνη.

Άμορφα, απέριττα αγγεία που εμπλουτίζονται μόνο με ένα ζευγάρι μάτια, χωρίς στόμα χωρίς ακοή, χωρίς (οργανικό) σώμα. Εμφανίζεται ξανά η αίσθηση του υποκειμενικού στοιχείου που συγχέεται με το βλέμμα του θεατή. Ποιος κοιτάζει ποιον και τι; Ακολουθεί μια αναπόδραστη ενδοσκόπηση.

Όσον αφορά στην τεχνοτροπία της, στις ακουαρέλες χρησιμοποιεί διαφορετικά επίπεδα χρώματος. Επιδιώκει έτσι να δημιουργεί επιφάνειες διαφορετικής πυκνότητας, με την ψευδαίσθηση του τρισδιάστατου, ειδικά όταν σχεδιάζει ανθρώπινες φιγούρες μέσα σε εσωτερικούς χώρους. Οι συνθέσεις της πάντα πλούσιες σε περιεχόμενο και με βάθος πεδίου αντάξιο ποιητικής αφηγηματικότητας.

Ανάμεσα στις ακουαρέλες και στα κεραμικά της υπάρχει ζωηρή αλληλεπίδραση. Τόσο στο αισθητικό μέρος, όσο και ως δημιουργίες που επικοινωνούν ταυτόχρονα στον ίδιο φυσικό χώρο.

Παλιότερη έκθεσή της (όχι στον Arch…)

Καθημερινά αντικείμενα με βαθιά σημασία

Ιδού αποσπάματα από το κείμενο της  Rowena Hughes (Ροουίνα Χιούζ) που θα συμπεριληφθεί στον κατάλογο της έκθεσης:

«Αιωρούμενοι μεταξύ καθημερινών σκηνών και ενός απόκοσμου βασιλείου, οι πίνακες δημιουργούν μια ευχάριστα διφορούμενη ζώνη για να παίξει η φαντασία μας.

Τα με ακρίβεια ζωγραφισμένα θραύσματα μιας σύγχρονης ζωής, αντικείμενα τα οποία επιπλέουν καθημερινά γύρω από τα περβάζια και τα γραφεία μας, φαίνονται απολύτως γνώριμα, αλλά καθώς οι εσωτερικοί χώροι ανοίγονται στο άπειρο του ξάστερου νυχτερινού ουρανού, διαπνέονται από μια οικεία μαγεία.

Διαισθανόμαστε ότι τα καθημερινά αντικείμενα που απεικονίζονται εδώ με τόση αγάπη, έχουν μια βαθιά σημασία που μπορούμε να δούμε φευγαλέα, οι σκηνές υπαινίσσονται διακριτικά προς άγνωστες ιστορίες λαχτάρας, απώλειας και τρυφερότητας.

Η εσωτερική φαντασία

Τα γλυπτά και οι ακουαρέλες εμφανίζονται ως δύο συμπληρωματικές όψεις ενός δημιουργικού μυαλού.

Τα κεραμικά μεταφέρουν το γεμάτο αυτοπεποίθηση βλέμμα του έμπειρου παρατηρητή που κοιτάζει με τόλμη προς τα έξω, προς τον εξωτερικό κόσμο, και τα σχέδια εξερευνούν με οξύτητα μια εσωτερική φαντασία που απαιτεί φροντίδα και προστασία. Τα κεραμικά εμφανίζονται ως ισχυροί φύλακες που παρακολουθούν στενά την ευαισθησία των εικόνων ώστε να βεβαιωθούν ότι κανείς δε θα πληγώσει τα συναισθήματά τους.

Φαίνεται να στέλνουν μια προειδοποίηση: ποτέ μην μπερδέψετε το μέγεθος και τη λεπτότητα των έργων με δισταγμό ή έλλειψη δύναμης».

Η έκθεση Trembling Curtain που παρουσιάζει η Αταλάντη Μαρτίνου στην γκαλερί της εγκαινιάστηκε εχθές.

Πληροφορίες

Anna Lea Hucht, Trembling Curtain

ARCH Athens

Διάρκεια έκθεσης μέχρι 11 Μαΐου, 2024

Διεύθυνση:
Γκούρα 5
10558 Αθήνα

Τηλέφωνο: +30 210 32 27 301

Ώρες λειτουργίας: Τρίτη – Σάββατο (11 ΠΜ – 6ΜΜ) ή κατόπιν ραντεβού Είσοδος ελεύθερη

Διαβάστε επίσης:

Δήμητρα Κολοτούρα: Η πρώτη ανδρική συλλογή Zeus & Dione

Prada, Gucci, LVMH: Πόλεμος για το φιλέτο στην 5η λεωφόρο

Δέσποινα Μπογδάνη Σουγιούλ: Ο παππούς μου ο γίγαντας