Από τη Βηρυτό στον Πειραιά: Διεθνής γκαλερί εισάγει ντιζάιν και αρχιτεκτονική στην καλλιτεχνική Πολυδεύκους

Με τον μαγικό αριθμό τρία η Πολυδεύκους επικυρώνεται ως καλλιτεχνική οδός του Πειραιά φιλοξενώντας πλέον τη διεθνή γκαλερί Carwan Gallery που μόλις άνοιξε πλάι στις πρωτοποριακές Rodeo και The Intermission.

Όπως τα παραδοσιακά καραβάν σαράι που υποστήριζαν τη ροή εμπορίου, η γκαλερί Carwan Gallery ιδρύθηκε το 2011 στη Βηρυτό με στόχο να λειτουργήσει ως πολιτιστικό χωνευτήρι, πλατφόρμα ανταλλαγής και διεθνοποίησης ιδεών και μοναδικών αντικειμένων από τη Μέση Ανατολή και όλο τον κόσμο: παρουσιάζει και παράγει συλλεκτικά κομμάτια ντιζάιν σε συνεργασία με διεθνής δημιουργούς και αρχιτέκτονες που κινούνται αισθητικά στην αιχμή του δόρατος. Το κύρος της εδραιώθηκε μέσω συνεργασιών με διεθνή ιδρύματα και οργανισμούς, συλλέκτες και κριτικούς καθώς και με την παρουσία της σε όλες τις φουάρ (Ντουμπάι, Βασιλεία, Λονδίνο, Νέα Υόρκη, Μαϊάμι), τα σημαντικά μουσεία και τα πολιτιστικά κέντρα. Εγγύηση της πρωτοποριακής και πολυσυλλεκτικής της προσέγγισης αποτελεί η συνεργασία ανάμεσα σε αρχιτέκτονες, σχεδιαστές και καλλιτέχνες σε συγκεκριμένες υπερεθνικές, συλλογικές εκθέσεις έργων με ειδικά υλικά και μεθόδους παραγωγής που διαχέουν διεθνώς την υλικοτεχνική ιστορία της ευρύτερης περιοχής με εστιακό κέντρο την Εγγύς Ανατολή.

Ο νέος χώρος εγκαινιάζεται με την έκθεση 113 του Όμερ Άρμπελ, που κατοικοεδρεύει στο Βανκούβερ του Καναδά και συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σταθερούς συνεργάτες της γκαλερί με τις διεθνείς επιρροές. Ο Άρμπελ συνήθως δημιουργεί έργα που τέμνουν τους τομείς της αρχιτεκτονικής, της γλυπτικής, του βιομηχανικού σχεδίου και της επιστήμης. Ενσωματώνει στις δημιουργίες του τις εγγενείς μηχανικές, φυσικές, χημικές ποιότητες των υλικών που χρησιμοποιεί και τις αντιδιαστέλλει με την παρουσία του φωτός στο εκάστοτε έργο του.

Στη συγκεκριμένη έκθεση παρουσιάζει μία σειρά πολυμορφικών δοχείων ως νέα εκδοχή και προσθήκη στη διαχρονική του μελέτη γύρω από την αμοιβαία σχέση ανάμεσα στο γυαλί και το χαλκό. Ένα υγρό κράμα με βασικό συστατικό του το χαλκό χύνεται μέσα σε γυάλινες φόρμες και η χημική ένωση ανάμεσα στις διαφορετικές θερμοκρασίες των υλικών προκαλεί διαστολή και συστολή των ξεχωριστών στοιχείων τους καθορίζοντας και τη συνολική μορφολογία που προκύπτει από τη σύζευξή τους καθώς και τις χρωματικές τους αποχρώσεις.

«Αρκετά χρόνια τώρα με ενδιαφέρει να συνενώσω τις συντεταγμένες επέκτασης του γυαλιού και του χαλκού ώστε να συνυπάρξουν ύστερα από τη συγχώνευσή τους. Ήθελα να μελετήσω το μορφολογικό ιδίωμα που θα προέκυπτε από δύο υλικά τόσο διαφορετικά, τα οποία όμως έχουν αναπτυχθεί παραλλήλως σε σύζευξη (…) τα δύο υλικά λόγω της ανόμοιας εγγενούς φύσης τους εξωθούνται στο να απωθεί το ένα το άλλο. Με ενδιαφέρει η φόρμα που απομένει, ως κατασκεύασμα που προκύπτει ή καταγράφει μία πράξη απρόβλεπτης πιθανότητας και τύχης», εξηγεί ο Όμερ Άρμπελ. Τα εβδομήντα γλυπτά του που παρουσιάζονται στον Πειραιά κατασκευάστηκαν στο χέρι από τον ίδιο τον καλλιτέχνη στο Βανκούβερ.

Ο ιδρυτής της γκαλερί αρχιτέκτονας Νικολάς Μπελβάνς – Λεκόντ (Nicolas Bellavance Lecompte) επίσης γεννήθηκε στον Καναδά αλλά έζησε και εργάστηκε στο Βερολίνο, στη Βενετία, στο Μιλάνο προτού ανακαλύψει ότι η Βηρυτός αποτελεί εν δυνάμει διεθνές σταυροδρόμι ιστορίας και πολιτισμού. Με συνέταιρο τον αρχιτέκτονα και επιχειρηματία Κουέντιν Μόιζ (Quentin Moyse) τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν παρουσιάσει πλήθος εκθέσεων που συμπυκνώνουν το κύτταρο και τις αρχές της αρχιτεκτονικής και την τελευταία λέξη του βιομηχανικού ντιζάιν από μια ομάδα δημιουργών με διεθνή επιρροή όπως ο Μιχάλης Αναστασιάδης (Michael Anastassiades -για τη Flos, B&B Italia, Bang & Olufsen), η Ίντια Μαχντάβι (India Mahdavi), η Λίνζι Άντελμαν (Lindsey Adelman), ο Πολ Λέμπαχ (Paul Loebach) μεταξύ πολλών άλλων.