Άννη Κωστοπούλου: Η αφοσιωμένη στην τέχνη αδερφή του Γιάννη Κωστόπουλου έφυγε από τη ζωή

Απλή, κομψή, διακριτική, με σπάνια καλλιέργεια και ανεπιτήδευτη φινέτσα, η εικαστικός Άννη Κωστοπούλου (ή Αναστασία όπως ήταν το βαφτιστικό της όνομα), αδελφή του αείμνηστου Γιάννη Κωστόπουλου έφυγε πριν λίγες μέρες από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών.

Γεννημένη σε μια οικογένεια τραπεζιτών, που όμως είχαν σε μεγάλη υπόληψη την τέχνη, κάτι που αποδείχθηκε περίτρανα αργότερα, η Άννη Κωστοπούλου πορεύτηκε σε όλη της τη ζωή έχοντας πράγματι την τέχνη δίπλα της, μέσα στο σπίτι της.

Οι πίνακες της μητέρας της, της εξαιρετικής ζωγράφου Ευρυδίκης  Κωστοπούλου, μαθήτριας του Περικλή Βυζάντιου βρίσκονταν πράγματι παντού κι οι συζητήσεις στην οικογένεια είχαν πολύ συχνά θέμα την τέχνη. Μια κληρονομιά που εισέπραξαν και τα δύο αδέρφια, εκδηλώνοντας το καθένα με τον δικό του τρόπο αυτή την αγάπη για τη δημιουργία και τον πολιτισμό.

«Η μητέρα μου ήταν πολύ καλή ζωγράφος, γι΄ αυτό και είχα κόμπλεξ σε αυτό το θέμα.  Ήμουν παθιασμένη με τη ζωγραφική αλλά δεν τολμούσα να το εκφράσω, καταπιεζόμουν από το δικό της ταλέντο», είχε πει η ίδια σε μια συνέντευξή της.

Όχι για πολύ όμως, αφού μετά τις εμπορικές σπουδές της, πήρε μαθήματα ζωγραφικής (από το 1965 ως το 1969), κοντά στην πρωτοπόρο της αφαιρετικής ζωγραφικής στην Ελλάδα, Γιάννα Περσάκη για να ακολουθήσουν σπουδές στην Byam Shaw School of Art του Λονδίνου. Με την επιστροφή της στην Αθήνα έστησε το δικό της ατελιέ στα Ιλίσια, παρακολουθούσε όλες τις εκθέσεις στις αθηναϊκές γκαλερί, επισκεπτόταν τα μουσεία.

Και το 1973 έκανε την πρώτη ατομική της έκθεση στον «Δεσμό» ενώ τον επόμενο χρόνο παρουσίασε το έργο της στον «Κοχλία» της Θεσσαλονίκης. Ακολούθησαν πολλές ακόμη εκθέσεις, στην Πάτρα το 1981 στο «Πολυπλάνο» το 1983 ενώ συμμετείχε και σε πολλές ομαδικές.

Δημιουργός και συλλέκτης

Επηρεασμένο από την ποπ αρτ το έργο της υπήρξε κυρίως ζωγραφικό, αν και στην τελευταία περίοδο της δουλειάς της εισέβαλλε και η τρίτη διάσταση με την χρήση ετερόκλιτων υλικών. Παράλληλα ωστόσο ήταν συλλέκτης, με πολύ ενδιαφέρουσα προσωπική συλλογή «μια συνήθεια που είχε και η μητέρα μου», όπως είχε πει.

Ήταν εκείνη άλλωστε, όπως θυμόταν πάντα, ο αείμνηστος Γιάννης Κωστόπουλος, όταν τον ρωτούσαν, πώς ξεκίνησε η μεγάλη του αγάπη για το αρχαίο νόμισμα, που του είχε χαρίσει ένα βιβλίο με νομίσματα ενώ και οι δύο ήταν ακόμη πολύ νέοι. Η μεγαλύτερη η αδερφή όμως, είχε βάλει τότε, χωρίς να το γνωρίζει τα θεμέλια για την δημιουργία, πολύ αργότερα βέβαια, της εξαιρετικής συλλογής νομισμάτων της Alpha Bank.

Η Άννη Κωστοπούλου όμως ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την συλλογή ζωγραφικής, επίσης της Τράπεζας. Η μαγιά της συλλογής υπήρχε ήδη από τον Σπυρίδωνα Κωστόπουλο, που περιστοιχισμένος από καλλιτέχνες συνέλλεγε και ο ίδιος έργα τέχνης. Ακολούθησε ο γιος του Γιάννης, που έχοντας ως συνοδοιπόρο την αδερφή του Άννη είχαν αρχίσει από την δεκαετία του ΄70 να αγοράζουν κι εκείνοι έργα.

Έτσι άρχισε να δημιουργείται η Συλλογή Τέχνης της Alpha Bank, που σήμερα αριθμεί 5.500 έργα τέχνης, τα οποία αντιπροσωπεύουν τη νεοελληνική δημιουργία από το 1880 ως και μετά το 1960.

Προστάτης των νέων

Πέρα απ΄αυτά η Άννη Κωστοπούλου υπήρξε μεγάλη προστάτης των νέων δημιουργών, τους οποίους ενθάρρυνε και στήριξε μέσα από το Ίδρυμα Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου, του οποίου ήταν φυσικά μέλος, και από το 1984 αντιπρόεδρος. Θέση από την οποία αποχώρησε το 2019, μαζί με τον αδερφό της Γιάννη Κωστόπουλο, που ήταν ο πρόεδρος του Δ.Σ., παραμένοντας πλέον επίτιμη αντιπρόεδρος.

Ήταν άλλωστε η «ψυχή» του ιδρύματος, όπως γνωρίζουν οι συνεργάτες της, επιτελώντας σπουδαίο έργο, ουσιαστικό αλλά και αθόρυβο, όπως εκείνη επιθυμούσε.

Το ίδιο διακριτική και χαμηλών τόνων και η προσωπική της ζωή, με έναν γάμο σε νεαρή ηλικία με τον Νίκο Φιλάρετο, ο οποίος υπήρξε «αθάνατος» της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής αλλά και ένα διαζύγιο. Πολύ αργότερα συνδέθηκε με τον σπουδαίο ζωγράφο και χαράκτη Γιάννη Γαΐτη με τον οποίο μοιράστηκαν την αγάπη για την τέχνη, ζώντας επί μία δεκαετία σχεδόν μαζί, ως τον θάνατό του, το 1984.

Η Άννη Κωστοπούλου, που έφυγε από τη ζωή ένα χρόνο μετά τον αδερφό της, άφησε πίσω της, την μνήμη ενός ευγενούς ανθρώπου, γεμάτου γλυκύτητα, διάθεση προσφοράς αλλά και δημιουργίας.

Διαβάστε επίσης:

Με στάση εργασίας απειλείται η έναρξη του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Τα τάματα της Λόλας Νταϊφά σε έκθεση – Μια συλλογή για τον άνθρωπο και το θείο