Πιστή εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων της Επιτροπής Πισσαρίδη μέχρι το 2060 για να εξυπηρετείται το χρέος, αποκαλύπτεται στην έκθεση της Κομισιόν στο πλαίσιο της 8ης μεταμνημονιακής αξιολόγησης της χώρας.

Το κόστος εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους αυξάνεται τα επόμενα χρόνια, και ειδικά στην δεκαετία του 2030. Εξαιτίας του λόγου αυτού υπογραμμίζεται η σημασία της υλοποίησης της αναπτυξιακής ατζέντας που εκπονήθηκε από την «Επιτροπή Πισσαρίδη» (σ.σ. αναμένεται να παρουσιαστεί στη λεπτομέρειά της την ερχόμενη Δευτέρα). Τονίζεται δε, η σημασία της διατήρησης της δυναμικής των μεταρρυθμίσεων και της συνέχισης μιας φιλόδοξης μεταρρυθμιστικής ατζέντας στο μέλλον. Που σημαίνει, ότι η έκθεση της Επιτροπής Πισσαρίδη δεσμεύει τις κυβερνήσεις που θα ακολουθήσουν μέχρι το 2060.

Σύμφωνα με το σενάριο της Κομισιόν, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2040 ο δείκτης χρέους θα παραμείνει άνω του 100%. Οι ακαθάριστες ανάγκες χρηματοδότησης της κυβέρνησης κυμαίνονται γύρω στο 15% του ΑΕΠ για τα επόμενα 20 χρόνια, πριν μειωθούν στο 13% περίπου του ΑΕΠ έως το 2060.

Οι δυσμενείς επιπτώσεις της σημερινής αύξησης του δημόσιου χρέους από 180,5% του ΑΕΠ το 2019 σε πάνω από 207% του ΑΕΠ το 2020 και η επιδείνωση των βραχυπρόθεσμων μακροοικονομικών προοπτικών αντισταθμίζονται από τους υποτιθέμενους ευνοϊκούς όρους χρηματοδότησης. Οι βασικές παραδοχές υπόκεινται σε αβεβαιότητα, η οποία αυξάνονται. Οι όροι χρηματοδότησης θα μπορούσαν να αποδειχθούν λιγότερο ευνοϊκοί σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.

Η αβεβαιότητα σχετίζεται επίσης με τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη υπόθεση η οποία καθίσταται ακόμη πιο σημαντική κατά τη διάρκεια της τρέχουσας πανδημίας, δεδομένης της μεγάλης αβεβαιότητας σχετικά με τη διάρκειά της και τις πιθανές μακροχρόνιες επιπτώσεις. Όπως αναφέρει η Κομισιόν, εάν η κρίση αποδειχθεί πιο επίμονη σε σχέση με το σήμερα η πιθανή ανάπτυξη θα μπορούσε να είναι χαμηλότερη από την αναμενόμενη (0,6% μέχρι το 2029 και 1,5% μεταξύ 2030 – 2060). Αυτές είναι οι παραδοχές στα εναλλακτικά σενάρια της Κομισιόν.

Στα σενάρια αυτά υποδηλώνονται τα υψηλότερα επιτόκια αναχρηματοδότησης που επιδεινώνουν τις προοπτικές, και μάλιστα εάν συνδυαστούν με χαμηλή ανάπτυξη που, τονίζεται η αναγκαιότητα να προχωρήσει μία πιο φιλόδοξη αναπτυξιακή ατζέντα.

Σε ένα από τα σενάριά της η Κομισιόν κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το κόστος χρηματοδότησης του χρέους κάτι λιγότερο από 20% του ΑΕΠ στα επόμενα χρόνια που έρχονται. Το δε ασφάλιστρο κινδύνου υπολογίζεται πάνω από 4%, που σημαίνει α) ότι το κατά κεφαλήν ΑΕΠ θα απέχει σημαντικά από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και β) θα αυξάνεται το spread σε σχέση με το γερμανικό ομόλογο και τα άλλα ομόλογα της ευρωζώνης. Η Κομισιόν γίνεται πιο σαφής, υποθέτοντας πως το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους μπορεί να αγγίξει το 20% μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2030. Στο ακραίο της σενάριο  η Κομισιόν μάλιστα προβλέπει απόδοση ελληνικού 10ετούς ομολόγου 4,1% μεταξύ 2020 – 2060!

Σε άλλο σημείο της έκθεσης τονίζεται ότι η Ελλάδα θα γράψει πρωτογενές έλλειμμα και το 2020, της τάξης του 0,80% ως ποσοστό του ΑΕΠ, αλλά το 2023 η χώρα θα πρέπει να επιστρέψει στον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος που θα είναι 2,2%. Μένει να φανεί, αν το 2023 θα έχουν συμφωνηθεί μικρότερα πλεονάσματα που θέλει η Ελληνική κυβέρνηση (και το ΔΝΤ) για να απελευθερωθεί ρευστότητα χρηματοδότησης της οικονομίας, της ανάπτυξης και του χρέους.

Ακολουθήστε το mononews.gr στο Google News για την πιο ξεχωριστή ενημέρωση