Μια ευτυχής – ή δυστυχής- συγκυρία προκάλεσε χθες ένα σημαντικό πολιτικό γεγονός, Ή μπορεί και να μη συμβούν ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό σύντομα, όμως, είναι πιο ξεκάθαρο από ποτέ ότι υπάρχει μια κινητικότητα.

Κι ότι το πολιτικό σύστημα είναι ρευστό ενώ η κοινωνία αναζητεί διεξόδους, νέα πολιτικά «σπίτια», διαφορετικούς τρόπους έκφρασης. Αλλωστε, οι πρόσφατες εθνικές και αυτοδιοικητικές εκλογές, μπορεί να ανέδειξαν τον Κ. Μητσοτάκη και τη ΝΔ ως απόλυτους κυρίαρχους, όμως, η τεράστια αποχή σε όλη την Ελλάδα δείχνει αφενός την απαξίωση του υπάρχοντος συστήματος κι αφετέρου μια διαρκή αναζήτηση πέρα από τα συνηθισμένα.

1

Τέσσερις εκδηλώσεις εντελώς διαφορετικές, αλλά βαθύτατα πολιτικές, συνέπεσαν τη Δευτέρα 6 Νοεμβρίου, σαν ένας υπερκομματικός μαέστρος να κρατά την μπαγκέτα και να διευθύνει τις εξελίξεις.

Η μία εκδήλωση έγινε προς τιμήν της Μαριέττας Γιαννάκου. Μιας σημαντικής γυναίκας της κεντροδεξιάς, μιας μετριοπαθούς πολιτικού που είχε θαυμαστές από όλους τους πολιτικούς χώρους.

Στην εκδήλωση αυτή συναντήθηκαν τρεις πρωθυπουργοί, ο Κ. Μητσοτάκης και οι δύο πρώην, Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς.

Βεβαίως ήταν όλη η Νέα Δημοκρατία, με νυν και πρώην υπουργούς να δηλώνουν το «παρών». Σύσσωμη η Κεντροδεξιά με αφορμή τη συζήτηση για την προσφορά της Μαριέττας Γιαννάκου, η οποία αποθεώθηκε από όλους.

Ηταν μια ευκαιρία για να συναντηθεί η παλιά με τη νέα… Νέα Δημοκρατία, ένα μήνυμα ενότητας της δεξιάς παράταξης, η οποία ούτως η άλλως στην συγκεκριμένη περίοδο κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό.

Η δεύτερη εκδήλωση, προς τιμήν ενός πρωθυπουργού εν ζωή, του Κώστα Σημίτη, είχε εντελώς διαφορετικά μηνύματα και μια αξιοπρόσεκτη πολιτική σύμπνοια, πρωτόγνωρη για τη χώρα. Με την παρουσία του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, πολλών υπουργών της κυβέρνησης της ΝΔ (Χρυσοχοϊδης, Μενδώνη, Αδ. Γεωργιάδης, Γ. Φλωρίδης), της προέδρου της Δημοκρατίας αλλά και του… ΠΑΣΟΚ που ήταν εκεί ενωμένο και δυνατό.

Από τα παλαιά σημιτικά και παπανδρεϊκά στελέχη μέχρι τα σημερινά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, με επικεφαλής τον Νίκο Ανδρουλάκη.

Ηταν μια ξεχωριστή εκδήλωση για τον Κ. Σημίτη που όμως, είχε μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια. Την παρουσία της δεξιάς όπως όμως αυτή εκφράζεται από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δηλαδή μιας παράταξης που έχει «εισβάλλει» κι έχει κυριεύσει το Κέντρο.

Ηταν ένα ιδιότυπο μπρα ντε φερ για το αν η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ είναι ιδιοκτήτες στον χώρο του Κέντρου και για το ποιος στο μέλλον θα μπορούσε να κυριαρχήσει ώστε να διεκδικήσει και την εξουσία.

Η αναμφισβήτητη κυριαρχία του κ. Μητσοτάκη, τόσο στο χώρο της Δεξιάς, όσο και σε αυτόν του Κέντρου, στην παρουσία συγκυρία δεν μπορεί να χτυπηθεί. Όμως, επειδή ο κεντρώος χώρος είναι αυτός που δίνει και την εξουσία, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη, θα κονταροχτυπηθούν το επόμενο διάστημα.

Μια τρίτη εκδήλωση ήταν ο Κύκλος Ιδεών του Ευ. Βενιζέλου, παρουσία Ανδρουλάκη και Δούκα και με σαφή κεντροαριστερά χαρακτηριστικά. Το στίγμα έδωσε ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος, αναφερόμενος στο κενό που υπάρχει και στην αναζήτηση που κάνουν οι πολίτες:

Ο κ. Βενιζέλος παρατήρησε ότι η κοινωνία έχει αίσθηση της ασσυμετρίας που υπάρχει, αλλά είναι σε αντίφαση κατανοώντας μεν το τι γίνεται στη χώρα και δεν βλέπει λύσεις και στέκεται αμήχανα. Αποδέχεται έτσι να λειτουργεί με χαμηλές προσδοκίες.

«Δεν διαταράσσονται οι πολιτικοί συσχετισμοί που προέκυψαν από τις πρόσφατες εκλογές αλλά το μήνυμα του β΄γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι αφενός στη κυβέρνηση να μην επικαλείται πώς όλα κρίθηκαν με το αποτέλεσμα των εκλογών κι αφετέρου προς τη αντιπολίτευση πως χρειάζεται ολοκληρωμένη κοινοβουλευτική προσέγγιση των πραγμάτων. Παρότι είναι δύσκολο στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού συστήματος να εμφανιστεί μια αυτόνομη εναλλακτική πλειοψηφική κυβερνητική πρόταση, το δίλημμα είναι: «Ή τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα την διαμορφώσουν το καθένα μόνο του ή θα πρέπει να συζητήσουν το ενδεχόμενο συνεργασιών που όμως το εκλογικό σύστημα τις αποκλείει», τόνισε ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

Η αριστερή συνείδηση

Η τέταρτη εκδήλωση, της αριστερής τάσης του ΣΥΡΙΖΑ, της «Ομπρέλας», με κύριο ομιλητή τον Ευκλείδη Τσακαλώτο ήταν ουσιαστικά μια προσπάθεια να αναδειχθεί η αριστερή καθαρότητα. Να διαχωριστεί η Αριστερά της «περηφάνιας» όπως είπε ο κ. Τσακαλώτος, με την Αριστερά της τοξικότητας, όπως αυτή εκφράζεται από τον κ. Τσακαλώτο.

Η εκδήλωση της Ομπρέλας για το μέλλον της Αριστεράς ήταν μια προαναγγελία αποχώρησης του κ. Τσακαλώτου και πιθανότατα κι άλλων στελεχών που δεν μπορούν να μείνουν στον ΣΥΡΙΖΑ του νέου προέδρου.

Τέσσερις εκδηλώσεις, τέσσερα διαφορετικά πολιτικά γεγονότα που αφήνουν το κάθε ένα το δικό του πολιτικό στίγμα. Αλλά μια εδραία αντίληψη ότι η ρευστότητα που επικρατεί, η «βουβή» αδιαφορία των πολιτών, η ανάγκη να βρεθεί ένας τρίτος δρόμος, θα μπορούσε να φέρει ανατροπή συσχετισμών, όταν και όποτε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ, πάψουν να είναι οι κυρίαρχοι.

Διαβάστε επίσης:

Ο Τσακαλώτος άνοιξε την πόρτα της εξόδου από τον ΣΥΡΙΖΑ

Κώστας Σημίτης: Δεν προχωράς χωρίς σχέδιο, στόχο και πρόγραμμα υλοποίησης

Μητσοτάκης στο Politico: Είμαστε έτοιμοι να συμμετάσχουμε σε αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας δια θαλάσσης στη Γάζα