Στις διαμεσολαβητικές επαφές του Γερμανού υπ. Εξωτερικών Χάικο Μάας σε Αθήνα και Άγκυρα αναφέρεται σχόλιο της Süddeutsche Zeitung.

Η εφημερίδα σημειώνει: «Στην πραγματικότητα δεν έχει κανείς να ζηλέψει τίποτα από τον Χάικο Μάας. Η διαμεσολάβηση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας δεν θα ήταν ευχάριστη ακόμη και για τους πιο έμπειρους διπλωμάτες, πόσο μάλλον για κάποιον όπως ο Χάικο Μάας. Η Αθήνα και η Άγκυρα δεν διαφωνούν μόνο για την τρέχουσα διαμάχη για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο. Τα δυο γειτονικά κράτη διάκεινται εχθρικά το ένα προς το άλλο εδώ και πάνω από εκατό χρόνια, μια εχθρότητα που άλλοτε υφέρπει κι άλλοτε εκδηλώνεται πολύ, πάρα πολύ ανοιχτά. Aν και τα δύο κράτη είναι μέλη του ΝΑΤΟ, αυτή η εχθρικότητα δυστυχώς έχει διατηρηθεί μέχρι σήμερα. Και τα δύο κράτη προτιμούν να καταφεύγουν σε πολεμικούς θεατρινισμούς, όταν δεν καταφέρνουν τους στόχους τους με νηφάλια επιχειρήματα. Αυτό συμβαίνει και τώρα».

Το σχόλιο συνεχίζει παρατηρώντας για την ελληνοτουρκική διένεξη: «Οι Τούρκοι στέλνουν ερευνητικά σκάφη που συνοδεύονται από πολεμικά πλοία για αναζήτηση ορυκτών πόρων σε ύδατα στα οποία, σύμφωνα με την ελληνική ερμηνεία, δεν έχουν καμία δουλειά να κάνουν έρευνες. Οι Έλληνες, που έχουν δίκιο, τουλάχιστον καταρχήν, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, δεν μπορούν να σκεφτούν κάτι πιο έξυπνο από το να στείλουν αμέσως στην περιοχή το δικό τους ναυτικό (…) Tίποτα από όλα αυτά δεν είναι σοφό. Αλλά είναι επικίνδυνο. Μια φορά ήδη έπρεπε να παρέμβει η καγκελάριος –προφανώς την τελευταία στιγμή- ( …)»

Για τις συνομιλίες του Μάας ο σχολιαγράφος σημειώνει: «Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του ταξιδιού του Χάικο Μάας για διαμεσολάβηση μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας, ένα πράγμα διαφαίνεται από καιρό, ότι οι δύο πλευρές δεν θέλουν ούτε μπορούν να λύσουν τη σύγκρουση μόνες τους. Επίσης o στόχος, που πρέπει να επιδιωχθεί με μια διαμεσολάβηση, είναι αγανωρίσιμος: αυτό που απαιτείται είναι μια διαπραγματευτική λύση, που οδηγεί σε μια λίγο-πολύ δίκαιη κατανομή του ορυκτού πλούτου χωρίς να αμφισβητούνται τα σύνορα των χωρών που υπάρχουν εδώ και 100 χρόνια».

Κλείνοντας το σχόλιο συνοψίζει λέγοντας ότι τις επόμενες εβδομάδες και μήνες είναι καθήκον του Βερολίνου και ειδικά του ίδιου του Χάικο Μάας να «γεμίζει με διπλωματία την απόσταση που χωρίζει την τρέχουσα κατάσταση από τον επιδιωκόμενο στόχο. Εάν δεν το καταφέρει, το ξέσπασμα της στρατιωτικής βίας είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένο».

ΤΑΖ: Τι θα θεωρούνταν επιτυχία στη διαμεσολάβηση Μάας

Από την πλευρά της η εφημερίδα Tageszeitungτου Βερολίνου σχολιάζει: «Στη διαμάχη για την εκμετάλλευση αποθεμάτων ορυκτού πλούτου στην ανατολική Μεσόγειο, ο Μάας ανέλαβε να φέρει και τις δύο πλευρές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Είναι μια δύσκολη αποστολή. Και οι δύο πλευρές θεωρούν ότι έχουν απολύτως δίκιο, κανείς δεν θέλει να συμβιβαστεί. Ήδη πολλές φορές η καγκελάριος Μέρκελ έχει μιλήσει τηλεφωνικά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Ταγίπ Ερντογάν, μέχρι στιγμής άνευ επιτυχίας. O Mητσοτάκης της την έφερε, δεδομένου ότι μια μέρα μετά το τηλεφώνημα υπέγραψε συμφωνία με την Αίγυπτο, η οποία προκάλεσε κι άλλο την Τουρκία, και ο Ερντογάν από την πλευρά του στέλνει αντί για μηνύματα ειρήνης νέα πολεμικά πλοία προς την κατεύθυνση της Ελλάδας.»

Η TAZ παρατηρεί ότι μέχρι πρότινος οι διαφορές μεταξύ των δύο νατοϊκών εταίρων επιλύονταν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης από την Ουάσιγκτον.

«Από τη στιγμή όμως που οι ΗΠΑ υπό τον Τραμπ δεν επιτελούν πια αυτόν τον ρόλο, την ευθύνη φέρει η Ευρώπη. Οι τελευταίες εβδομάδες έχουν δείξει ότι η Γερμανία από μόνη της δεν έχει αρκετό βάρος. Ο Μάας μπορεί να επιτύχει κάτι μόνο αν μπορέσει αξιόπιστα να απειλήσει και τις δύο πλευρές με συνέπειες, και γι’ αυτό χρειάζεται και τα υπόλοιπα κράτη-μέλη, ειδικά τη Γαλλία. Με την επίσκεψή της στον Μακρόν το περασμένο Σαββατοκύριακο η καγκελάριος Μέρκελ κατάφερε η Γαλλία να επιθυμεί τη στήριξη της γερμανικής διαμεσολάβησης. Φαινομενικά και οι δυο χώρες εξακολουθούν να μη δείχνουν ετοιμότητα να ενδώσουν. Ο Μάας όμως θα είχε ήδη πετύχει πολλά, αν τουλάχιστον ο Ερντογάν απέσυρε αθόρυβα τα ερευνητικά και πολεμικά πλοία του. Τουλάχιστον γι αυτό υπάρχουν καλές πιθανότητες».

H «τηλεφωνική διπλωματία» δεν επαρκεί

Τέλος η τοπική εφημερίδα του Μπίλενφελντ Westfallen Blatt παρατηρεί σε σχόλιό της για τα ελληνοτουρκική και τη γερμανική προσπάθεια διαμεσολάβησης: «Προφανώς αυτή η σύγκρουση δεν μπορεί να επιλυθεί με τηλεφωνική διπλωματία. Για τον λόγο αυτόν ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών ξεκίνησε μια απολύτως προσωπική αποστολή. Διαθέτει την εξουσία της υπουργικής θέσης του και το βάρος της γερμανικής προεδρίας της ΕΕ. Στο τέλος της εβδομάδας θα συγκεντρώσει τους συναδέλφους του υπΕξ της ΕΕ στο Βερολίνο. Η Ελλάδα εκεί θα ακουστεί ιδιαιτέρως. Διότι η ΕΕ δεν μπορεί να επιτρέψει να συμπεριφέρονται σε ένα κράτος-μέλος της έτσι όπως η Τουρκία στην Ελλάδα (…) Η Τουρκία πρέπει να τερματίσει τις συνεχιζόμενες προκλήσεις της. Ακόμα κι αν η Τουρκία βοηθά την ΕΕ με την αμφιλεγόμενη συμφωνία για το προσφυγικό, αυτό δεν αποτελεί λευκή επιταγή για να πυροδοτεί ανάφλεξη στη γειτονιά της».

Δήμητρα Κυρανούδη, Deutsche Welle