Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ καθώς τελικά κάποιοι δεν περίμεναν την κρίσιμη Κεντρική Επιτροπή του Σαββατοκύριακου για να αποχωρήσουν. Το «μαντήλι» που κούνησαν από το πρωί οι Π. Σκουρλέτης και Ν. Βούτσης, και τα όσα θα ακολουθήσουν τις επόμενες ώρες, δημιουργούν νέα δεδομένα στον εσωκομματικό πόλεμο.

Καταλύτης των εξελίξεων βεβαίως ήταν η εντελώς αψυχολόγητη ενέργεια του Στέφανου Κασσελάκη να ζητήσει εσωτερικό δημοψήφισμα για τις διαγραφές που υποτίθεται ότι ο ίδιος είχε ζητήσει και η ΚΕ θα αποφάσιζε.

1

Μια κίνηση που για τους νεοπροεδρικούς χαρακτηρίστηκε «ελιγμός», αλλά για άλλους θεωρήθηκε ως η «ταφόπλακα» του ΣΥΡΙΖΑ όπως τον ξέρουμε. Ειδικά αν διαβάσει κανείς καλά τα όσα είπε ο κ. Κασσελάκης στο διάγγελμά του θα αντιληφθεί το σοβαρό πρόβλημα που δημιούργησε.

Στο μήνυμά του αναφέρει ότι: «Η αξιωματική αντιπολίτευση είναι άρρωστη. Δεν είναι διεφθαρμένη όπως η κορυφή της ΝΔ, αλλά είναι άρρωστη. Με στελέχη που προσβάλλουν το ίδιο τους το κόμμα, τους συντρόφους τους, τον νόμιμα εκλεγμένο Πρόεδρό τους, αλλά κυρίως τους εκατοντάδες χιλιάδες προοδευτικούς και αριστερούς πολίτες που με τέτοιες συμπεριφορές ντρέπονται να πουν ότι είναι ΣΥΡΙΖΑ».

Και καταλήγει: «Δε θα κάνω πίσω! Θα τιμήσω την εντολή που έλαβα πλήρως. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει ένα υγιές, ενιαίο κόμμα, όπου η μόνη τάση θα είναι η δημοκρατία από τη βάση»

Η φρασεολογία περί άρρωστου κόμματος θύμισε σε πολλούς τα όσα έλεγε ο δικτάτορας Παπαδόπουλος περί «ανηκέστου βλάβης» και για την ανάγκη να θεραπευτεί η Ελλάδα, προκαλώντας ρίγη ακόμη και σε εκείνους που δεν ήθελαν να φύγουν.

Παράλληλα, ακόμη και βουλευτές και στελέχη που ήταν ουδέτεροι στον εσωκομματικό πόλεμο αναρωτιούνται σε τι ωφελεί ένα δημοψήφισμα μεταξύ των μελών για τις διαγραφές. Μια διαδικασία που περισσότερο θα διχάσει, παρά θα ενώσει.

Από την άλλη, ο κ. Κασσελάκης παίρνει το ρίσκο ενός δημοψηφίσματος που αν το χάσει θα έχει υποστεί οδυνηρή ήττα. Αυτή η μετάθεση των αποφάσεων για διαγραφή από την ΚΕ στα μέλη του κόμματος προφανώς επελέγη αφού η ηγεσία του κόμματος είδε ότι δεν ελέγχει την Κεντρική Επιτροπή και μπορεί οι διαγραφές να καταψηφίζονταν. Ο κ. Κασσελάκης εκτιμά ότι μπορεί στη βάση του κόμματος να βρει απήχηση και μια θετική ψήφο στις επιλογές του.

To γεγονός ότι επικαλείται το άρθρο 24 του Καταστατικού για τη διεξαγωγή εσωτερικού δημοψηφίσματος είναι μια καθαρά κίνησης τακτικής προκειμένου να αποφύγει μια ήττα στην ΚΕ.

Αλλωστε, για να περάσουν οι διαγραφές από την Κεντρική Επιτροπή χρειάζεται η ψήφιση από το 50%+1% των μελών του καθοδηγητικού οργάνου, αλλά και πλειοψηφία 2/3 στην Επιτροπή Δεοντολογίας, που αποφασίζει τελικά για τις ποινές.

Ο κ. Κασσελάκης γνωρίζει ότι δεν μπορεί να πετύχει αυτά τα νούμερα καθώς οι 4 προς διαγραφή είναι ιστορικά στελέχη και δύσκολα θα μπορούσαν κάποιοι να αποφασίσουν εναντίον τους.

Με την προσφυγή στο… λαό του ΣΥΡΙΖΑ ο κ. Κασσελάκης θέλει να δείξει πυγμή, γι’ αυτό άλλωστε και είπε ότι δεν θα κάνει πίσω και ότι δεν θα προδώσει αυτούς που τον ψήφισαν.

Τα μηνύματα για επίδειξη πυγμής είχαν έρθει άλλωστε είτε από τον Λ. Λαζόπουλο, ο οποίος απαξίωσε την αποχώρηση Τσακαλώτου είτε από το γνωστό στέλεχος, τον στιχουργό Ν. Μωραϊτη, ο οποίος είχε γράψει «Στέφανε, ή κερδίζεις ή μας χάνεις».

«Δε θα είναι, λοιπόν, μία Κεντρική Επιτροπή διαγραφών αυτή του Σαββατοκύριακου. Γιατί στο κεφάλι τους ο ΣΥΡΙΖΑ έχει 30-35% και τον παίρνει να χάσει άλλες 5-6 μονάδες μέχρι να γίνουν -κάποτε- οι διαγραφές! Οι άνθρωποι δεν είναι καλά.»

«Όποιος δεν μπορεί να το δει, ας πάψει να ασχολείται με την πολιτική όχι μόνο ως στέλεχος ή βουλευτής αλλά ακόμα και ερασιτεχνικά: Αυτό το Σαββατοκύριακο ο Στέφανος Κασσελάκης θα γίνει ή αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ ή θήκη της Ομπρέλας», κατέληγε ο κ. Μωραϊτης.

Πολλοί είναι εκείνοι, πάντως που αναρωτιούνται γιατί να γίνει δημοψήφισμα από τη στιγμή που η «Ομπρέλα» είχε αποφασίσει να αποχωρήσει.

Σε κάθε περίπτωση οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ραγδαίες και δραματικές και η ανάγνωση του διαγγέλματος Κασσελάκη και των επιστολών Σκουρλέτη και Βούτση, δείχνει το πλήρες αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Το μήνυμα του Στέφανου Κασσελάκη

Απευθύνομαι στον ελληνικό λαό.

Απευθύνομαι σε εσάς, τη μεγάλη προοδευτική πλειοψηφία αυτού του τόπου, που θέλετε μία εναλλακτική λύση στην κυβέρνηση Μητσοτάκη-Βορίδη-Βελόπουλου.

Απευθύνομαι σε εσάς, τους 150.000 πολίτες που περιμένατε υπομονετικά στις ουρές για ώρες επί δύο συνεχόμενες Κυριακές.

Και απευθύνομαι στην καθεμία και στον καθένα από εσάς που έχω γνωρίσει, ακούσει, αγκαλιάσει, από τα Σφακιά μέχρι τη Δαδιά, από τη Ρόδο μέχρι τα Γιάννενα.

Έχω μάθει μερικά πράγματα από μέσα πλέον. Και όσοι πιστεύετε ότι το σύστημα είναι βαριά άρρωστο, δυστυχώς έχετε δίκιο. Είναι – και μάλιστα πολύ.
Και ο Πρωθυπουργός και η οικογένεια του είναι βολικά καθισμένοι στο επίκεντρο αυτού του συστήματος.

Ήρθα από μακριά, στα 35 μου, να προσφέρω ό,τι μπορούσα για μια πιο δίκαιη κοινωνία.

Εμπνευσμένος από έναν σεμνό και ταπεινό άνθρωπο: Τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος με κράτησε για ώρες στο γραφείο του τον Ιανουάριο -μπροστά στους συνεργάτες του- όσο εγώ αισθανόμουν άβολα.

Τελικά, το γραφείο του έγινε γραφείο μου, με εντολή από τη βάση, με εντολή από την κοινωνία την ίδια.

Και μαζί με αυτό το γραφείο κληρονόμησα έναν άδειο όροφο. Μία λαβωμένη Κοινοβουλευτική Ομάδα. Μία Πολιτική Γραμματεία, στην οποία σύντροφοι μισούν συντρόφους σε παράλληλους μονολόγους που διαρκούν 8 ώρες. Φιλοδοξίες στην πλάτη του 18% που ήταν ψήφος προς τον Αλέξη.

Απέναντι σε αυτή τη δυσάρεστη πραγματικότητα, η κοινωνία με αγκάλιασε και μου έδωσε μία ξεκάθαρη εντολή: «Άλλαξε τα όλα».

Και θα τα αλλάξω όλα. Καθαρά και στο φως!

Θα φτιάξουμε μαζί μια Ελλάδα:

– Χωρίς ασυλίες για τους τραπεζίτες και προνόμια για τους βουλευτές.

– Χωρίς ατιμωρησία για όσους καταχρώνται το βιός του πολίτη.

– Χωρίς ολιγοπώλια στα καύσιμα και τον ηλεκτρισμό.

– Χωρίς τη μάστιγα της διαφθοράς και της διαπλοκής.

– Με διαύγεια παντού.

– Με κανόνες στην εργασία, με συλλογικές συμβάσεις όπως προβλέπονται από τις ευρωπαϊκές οδηγίες, με προστασία για τον εργαζόμενο.

– Με ένα μεγάλο κοινωνικό κράτος, που θα ενισχύσει το ΕΣΥ και το ΕΚΑΒ, που θα βάλει τέλος στην Παιδεία δύο ταχυτήτων.

– Με πολύ μεγάλες επενδύσεις για τη στέγη, για τους νέους, για την κλιματική αλλαγή.

– Με σεβασμό στη θρησκευτική πίστη αλλά σαφή διαχωρισμό Εκκλησίας – Κράτους, όπως ισχύει σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες.

– Με ένα στράτευμα ριζικά εκσυγχρονισμένο, ώστε να προστατεύει αποτελεσματικά και την άμυνα της χώρας αλλά και τις κοινωνικές υποδομές.

– Με μία χώρα που θα έχει ξανά πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, που δε θα είναι «yes man» κανενός, που δε θα φοβάται να υπερψηφίσει την κατάπαυση του πυρός στον ΟΗΕ.

– Με ένα κράτος που θα απελευθερώνει όλες τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας, που θα δίνει ευκαιρίες σε όλους τους πολίτες να υλοποιήσουν το όνειρό τους. Αυτό είναι το Ελληνικό Όνειρο!

Τίποτα από αυτά δε θα γίνει εάν δεν το θέλουμε όλοι και εάν δεν υπάρχει αλήθεια μεταξύ μας. Και γι’ αυτόν τον λόγο δικαιούστε την αλήθεια λοιπόν, χωρίς καμία υπεκφυγή.

Η αξιωματική αντιπολίτευση είναι άρρωστη. Δεν είναι διεφθαρμένη όπως η κορυφή της ΝΔ, αλλά είναι άρρωστη. Με στελέχη που προσβάλλουν το ίδιο τους το κόμμα, τους συντρόφους τους, τον νόμιμα εκλεγμένο Πρόεδρό τους, αλλά κυρίως τους εκατοντάδες χιλιάδες προοδευτικούς και αριστερούς πολίτες που με τέτοιες συμπεριφορές ντρέπονται να πουν ότι είναι ΣΥΡΙΖΑ.

Στο όνομα αυτών των ανθρώπων, των αγωνιστών της καθημερινότητας και όχι των κομματικών γραφείων, σας λέω ξεκάθαρα:

Δε θα κάνω πίσω! Θα τιμήσω την εντολή που έλαβα πλήρως. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει ένα υγιές, ενιαίο κόμμα, όπου η μόνη τάση θα είναι η δημοκρατία από τη βάση.

Η λειτουργία ενός κόμματος, και πόσω μάλλον της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αποτελεί πολύ σοβαρό ζήτημα για να γίνεται θέμα αναβολών και σκόπιμων ή μη καθυστερήσεων.

Γι’ αυτόν τον λόγο αύριο θα ζητήσω από την Κεντρική Επιτροπή να αποφασίσει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος απευθείας από τα μέλη και τους φίλους του κόμματος για την αποπομπή των τεσσάρων στελεχών που προσέβαλαν βάναυσα όλους μας. Εάν η Κεντρική Επιτροπή αρνηθεί, θα προχωρήσω στη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος με αίτημα του 15% των μελών του ΣΥΡΙΖΑ, ακριβώς όπως προβλέπει το καταστατικό μας.

Τη νύχτα της εκλογής μου επανέλαβα τρεις φορές μία φράση: Δε θα σας προδώσω ποτέ.

Και αυτό το επαναλαμβάνω και τώρα, πιο αποφασιστικά από κάθε άλλη φορά.

Θα κάνουμε την Ελλάδα σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα. Μαζί. Και δε θα μας σταματήσει κανείς.

Όλη η επιστολή του Νίκου Βούτση

Αγαπητή και αγαπητέ, γραμματείς του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, σ. Ράνια Σβίγγου και σ. Γιώργο Βασιλειάδη,

Δεν θα παραστώ στην αυριανή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής εφόσον με την παρούσα επιστολή μου δεν θα είμαι πλέον μέλος του κόμματος, του οποίου υπήρξα συνιδρυτής και συνδιαμορφωτής της ταυτότητας και των πολιτικών του μέχρι και σήμερα.

Εκτιμώ ότι το κόμμα μας, αντί της αναγκαίας ανασύνταξης με πανστρατιά όλων των δυνάμεων του, υφίσταται πλέον δυστυχώς μια κατάσταση που προσομοιάζει σε πολιτική ανήκεστο βλάβη. Διαμορφώνεται, με αποκλειστική ευθύνη του νέου προέδρου και της περί αυτόν νέας ηγετικής ομάδας ένα κόμμα, που ανομολόγητα προσώρας απομακρύνεται από την Αριστερά και θα διαγκωνίζεται συν τω χρόνω στο χώρο του πολιτικού Κέντρου. Με προφανή αλλοίωση ιδεολογικών, ταυτοτικών αλλά και προγραμματικών ζητημάτων, τα οποία μέχρι πριν από λίγο καιρό αποτελούσαν το συλλογικό πλαίσιο αποφάσεων για τη δημιουργία ενός σύγχρονου, ανοικτού και αυτονόητα δημοκρατικού κόμματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, διακυβέρνησης και κοινωνικών αγώνων, ικανό να υπερασπιστεί και να ανασυνθέσει τις καλύτερες παραδόσεις της Αριστεράς.

Είναι ώρα ευθύνης για όλες και όλους μας και είμαι σίγουρος ότι καθένας με αγωνία θέλει να ασκήσει αυτήν την ευθύνη. Σε ότι με αφορά λαμβάνω την απόφασή μου με βάση τις αξίες της «ηθικής της ευθύνης» με την οποία προσπάθησα να συμπορευθούμε και να συμβάλω με απόψεις, πάντοτε μέσα στα όργανα του κόμματος. Όπως βεβαίως και με την υπεράσπισή τους στο δημόσιο χώρο και ιδιαίτερα μέσα στη Βουλή, εφ’ όλης της ύλης των κορυφαίων ζητημάτων, που προέκυψαν και ως Αξιωματική Αντιπολίτευση απέναντι στην πολιτική και το καθεστώς της Νέας Δημοκρατίας του κ. Μητσοτάκη.

Προφανώς, όλα τα παραπάνω είτε ως κινδύνους μετάλλαξης του κόμματος, είτε ως στοιχεία απολογιστικών στην πορεία μας και στη συζήτηση για τον αναγκαίο αναστοχασμό, θα έπρεπε και το έχουμε κάνει στο παρελθόν να τα συζητήσουμε συλλογικά και συντροφικά μέσα στο κόμμα μας. Επ’ αυτού μάλιστα νομίζω ότι δεν μπορεί κανείς να μου υποδείξει ότι λειτούργησα διαφορετικά και από ηγετικές θέσεις επί δεκαετίες.

Η παραπάνω όμως διαδικασία συλλογικής συζήτησης και σύνθεσης έχει καταστεί απαγορευτική με όρους πολιτικής ενσυναίσθησης και αξιοπρέπειας για πολλούς από εμάς.

Μέρα με τη μέρα τείνει να ηγεμονεύσει η κουλτούρα, αν είναι δυνατόν στο κόμμα της Ανανεωτικής Αριστεράς, για αναζήτηση ευθυνών σε διαχρονικούς δήθεν «υπονομευτές» που στοχοποιούνται ανοικτά με τα ονοματεπώνυμα δεκάδων βασικών στελεχών του κόμματος. Εξάλλου συντηρείται κλίμα για κυνήγι μαγισσών, κλίμα εχθροπάθειας και συνακόλουθα αναζήτησης του «αδιαμεσολάβητου Μεσσία», για τη συνεχή φυγή προς τα μπρος με την αποδοχή ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».

Τα παραπάνω είναι γνωστά διότι και ιστορικά στην «εποχή των τεράτων» διαμόρφωναν το σχετικό «αφήγημα», που και στους χώρους της Αριστεράς αποτυπώθηκε σε καταδικασμένες εκ των υστέρων, γκρίζες και μαύρες σελίδες.

Ουδέποτε σιώπησα και στις σωστές και στις λάθος αποφάσεις ή και στις κριτικές ή ριζικές αντιπαραθέσεις, στις οποίες κατά καιρούς συμμετείχα.

Όλοι και όλες κρινόμαστε. Νικόλαος Βούτσης Μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Η επιστολή αποχώρησης του Πάνου Σκουρλέτη από τον ΣΥΡΙΖΑ:

Οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχουν πάρει έναν δρόμο χωρίς επιστροφή. Οι τελευταίες βαριές εκλογικές ήττες είναι η κατάληξη μιας σειράς λανθασμένων επιλογών που έγιναν μετά το 2019. Οι δυνάμεις που κυριαρχούν σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ υλοποιούν ένα σχέδιο διχασμού και ρήξης που ανέλαβε να ολοκληρώσει ο νεόκοπος και ανέπαφος με την Αριστερά και την πολιτική Στ. Κασσελάκης.

Το αφήγημα που υιοθετήθηκε μετά το 2019 απαξίωσε την κυβερνητική περίοδο αφού δεν μπόρεσε να αναδείξει τις οποίες επιτυχίες της ενώ ταυτόχρονα δεν έγινε κατανοητό, πως οι μεγάλες αντιφάσεις ανάμεσα στις προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και τις εφαρμοζόμενες κυβερνητικές πολιτικές, ως αποτέλεσμα καταναγκασμών, ήταν ανυπέρβλητες.

Το σχέδιο της διεύρυνσης αντί να πάρει χαρακτηριστικά κοινωνικής γείωσης, έγινε μια υπόθεση κινήσεων κορυφής παρήγαγε εσωστρέφεια, διχασμό και τοξικότητα.

Στάθηκε δε εμπόδιο στο να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ τα αναγκαία εκείνα βήματα που θα τον έθεταν ξανά σε τροχιά διεκδίκησης της κυβέρνησης. Ποια ήταν αυτά; Απολογισμός σε βάθος και αυτοκριτική, προγραμματικές ιεραρχήσεις, διαμόρφωση ενός συνεκτικού σχεδίου. Με δυο λόγια η διαμόρφωση μιας ελκτικής ταυτότητας. Αντιθέτως ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε συνώνυμο μιας αντιφατικής και θολής αντιπολιτευτικής παρουσίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει τα μεγάλα γεγονότα και τις κρίσεις όλης της προηγούμενης περιόδου που εκ των πραγμάτων μπορούσαν να αναδείξουν την ηγεμονία των απόψεων της Αριστεράς έναντι της νεοφιλελεύθερων αδιεξόδων.

Χαρακτηριστικά αναφέρομαι στην υγειονομική κρίση που αντικειμενικά ανέδειξε την αξία του δημοσίου συστήματος υγείας, στην ενεργειακή κρίση που ανέδειξε την αξία των δημοσίων κοινών αγαθών, την κλιματική κρίση που σήμερα γίνεται ευρύτερα κατανοητή μέσω των καταστροφικών πυρκαγιών αλλά και των ακραίων πλημμυρικών φαινομένων.

Δεν μπόρεσε να εκφράσει τον παλμό της κοινωνίας όταν αυτή βρέθηκε αντιμέτωπη με το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Δεν μπόρεσε να αρθρώσει μια συνεκτική κριτική για τα αδιέξοδα του εγχώριου παραγωγικού μοντέλου που αναπαράγει χρονιές παθογένειες. Αρκέστηκε σε μια επιδερμική κριτική που τα είχε όλα και τίποτα.

Μετά το 2019 έγιναν επιλογές που τελικώς οδήγησαν στην ήττα του 2023 και μας έφεραν στο σημείο η ΝΔ να παίζει χωρίς αντίπαλο και κατέστησαν το ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στη συνείδηση των πολιτών, συνώνυμο της αναξιοπιστίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ φάνηκε να μην κατανοεί τα μηνύματα της κοινωνίας και δεν αντιλήφθηκε αυτό που ερχόταν ή έκανε πως δεν το έβλεπε.

Στο ερώτημα μα καλά τώρα τα ανακαλύψατε όλα αυτά; Απαντώ ασφαλώς όχι. Κατ επανάληψη τα είχα θέσει εντός των οργάνων του κόμματος μαζί με άλλα στελέχη χωρίς ποτέ να πάρουμε απάντηση και να γίνει μια ουσιαστική συζήτηση.

Άλλωστε η αναιμική συλλογική λειτουργία και ο προσωποπαγής χαρακτήρας του ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια ήταν ένα μια αρνητική πραγματικότητα. Όσο με αφορά διαπιστώνω πως τελικώς ίσως ήταν λάθος που δεν παραιτήθηκα από την θέση του γραμματέα του κόμματος μετά το 2019 .

Δεν το έκανα με τον φόβο πως θα έβλαπτε την εικόνα του κόμματος. Αποκορύφωμα της απόλυτης ρευστοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ήταν το συνέδριο το 2022 καθώς και η ψήφιση του τελευταίου καταστατικού του κόμματος που άνοιξε τον δρόμο στην εκλογή του Στ. Κασσελάκη.

Σήμερα για άλλη μια φορά αντί της αναγκαίας συζήτησης και της προσφυγής άμεσα σε συνέδριο επιλέγεται ένας ανορθόδοξος τοξικός πόλεμος στοχεύοντας τις διαφορετικές απόψεις.

Τώρα πλέον το σχέδιο είναι απολύτως ξεκάθαρο με προτάσεις περί κοινής καθόδου με το ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές αλλά κα « μετασχηματισμού» του ΣΥΡΙΖΑ, μέσα από τη διάχυση του σε μια έννοια δημοκρατική παράταξη. Ενδεικτικές δε είναι οι δηλώσεις περί της υποχρέωσης μας να «ζητήσουμε συγνώμη για την περίοδο 2011-2015», που διατυπώνονται από την σημερινή ηγετική ομάδα.

Είναι φανερό πως πρόκειται για ένα σχέδιο αποαριστεροποίησης που θα οδηγήσει στο τέλος της παρουσίας στην Ελλάδα της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς μετά από πάνω από μισό αιώνα παρουσίας. Θα το καταφέρουν όσοι το επιλέγουν; Δεν είναι εύκολο.

Δεν μπορεί να χαθεί έτσι εύκολα μια ιστορία αγώνων και καταλυτικής πολιτικής παρουσίας που μπόλιασε την ελληνική κοινωνία με καινοτόμες ιδέες. Δεν μπορεί η Ανανεωτική και Ριζοσπαστική Αριστερά να μεταλλαχθεί σε μια άνευρη μικρομεσαία συναινετική – διαχειριστική και αδιάφορη από μεριάς της Αριστεράς πολιτική δύναμη.

Όμως η αναγκαιότητα η δική μας Αριστερά να είναι παρούσα ως μια δύναμη διεξόδου απέναντι στις πολλαπλές κρίσεις της σύγχρονης εποχής θα βρει τρόπο έκφρασης. Σε αυτή την υπόθεση θα συστρατευτούν πολλοί και πολλές παλιοί και κυρίως νέοι.

Συνιστά θράσος και ασέβεια η αναφορά ότι «επί πέντε χρόνια υπονομεύατε το κόμμα». Αν είναι δυνατόν οι άνθρωποι που ίδρυσαν τον ΣΥΡΙΖΑ που συνέβαλαν καθοριστικά στο να ανατρέψει τους συσχετισμούς και τον οδήγησαν στην κυβέρνηση το 2015 να κατηγορούνται για υπονόμευση Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ κυριαρχείται σήμερα από αντιΣΥΡΙΖΑ, λαϊκίστικες και κεντροδεξιές απόψεις.

Ο δρόμος που έχει επιλέγει είναι αδιέξοδος, καταστροφικός και οδηγεί έξω από το πλαίσιο των ιδεών, των αξιών και των θέσεων της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς και δεν είμαι διατεθειμένος να τον ακολουθήσω.

Επιλέγω να συνταχτώ με τις δεκάδες των στελεχών και των μελών του ΣΥΡΙΖΑ που καθημερινά αποχωρούν υπερασπιζόμενοι την πολιτική τους αξιοπρέπεια και αγωνίζονται για ένα καλύτερο κόσμο.

Διαβάστε επίσης:

Άρθρο παρέμβαση: Τα μπιλιοζίρια (ο κακός καιρός) του Κασσελάκη και ένα κόμμα σε διάλυση

Τέλος και ο Νίκος Βούτσης από τον ΣΥΡΙΖΑ – Η ανακοίνωσή του

Πάνος Σκουρλέτης: Αποχωρώ από τον ΣΥΡΙΖΑ – «Ρουκέτες» κατά Κασσελάκη – Όλη η επιστολή του