ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Όπως εξηγεί ο οίκος οι επερχόμενες εκλογές δεν θα αφορούν ζητήματα όπως την αναίρεση μεταρρυθμίσεων ή ένα δυνητικό Grexit, αλλά θα επικεντρωθούν στις κοινωνικές και οικονομικές πολιτικές κάθε κόμματος και στα βήματα που πρέπει να γίνουν για να αυξήσουν την επενδυτική εμπιστοσύνη στη χώρα και να δοθεί ώθηση στις απαιτούμενες επενδύσεις.
Η ΑΧΙΑ αναφέρει ότι παραμένει μικρή πιθανότητα πρόωρων εκλογών στο διάστημα Φεβρουαρίου-Μαρτίου, εάν οι ΑΝΕΛ αποχωρήσουν από την κυβέρνηση και η τελευταία αποφασίσει ότι δεν μπορεί να κυβερνά τη χώρα με «ψήφο ανοχής». Θεωρεί ότι εκλογές θα γίνουν τον Μάιο.
Κυβέρνηση ανοχής
Σύμφωνα με την ΑΧΙΑ, χωρίς την υποστήριξη των ΑΝΕΛ και υποθέτοντας ότι κανένα άλλο κόμμα ή βουλευτές θα στηρίξουν την κυβέρνηση (καθώς το πολιτικό όφελος είναι μικρό, αφού το 2019 είναι εκλογική χρονιά), η κυβέρνηση δεν θα έχει πλειοψηφία στη Βουλή, σημειώνει.
Αυτό που έχει προτείνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είναι να παραμείνει η κυβέρνηση, μέσω ψήφου ανοχής. Η διαδικασία της «κυβέρνησης ανοχής» αναγνωρίζεται από το ελληνικό Σύνταγμα, στην περίπτωση που δεν περάσει η ψήφος εμπιστοσύνης και η κυβέρνηση έχει την υποστήριξη από τουλάχιστον 120 βουλευτές, τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη έχει.
«Μία κυβέρνηση ανοχής» θα σήμαινε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνέχιζε να κυβερνά αλλά δεν θα μπορούσε να περάσει τα δικά του νομοσχέδια, εκτός και αν εξασφάλιζε τη σχετική ή την απόλυτη πλειοψηφία (151 ψήφους) για κάθε νομοθεσία.
Αν και η ψηφοφορία των νομοσχεδίων για μεταρρυθμίσεις υποστηρικτικές της κοινωνίας θα μπορούσαν να είναι εύκολες, αυτό δεν θα ίσχυε απαραίτητα στην περίπτωση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων (π.χ. μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται για συγκεκριμένες ιδιωτικοποιήσεις).
Η Ελλάδα βρίσκεται υπό την ενισχυμένη εποπτεία της ΕΕ και η χώρα πρέπει να ολοκληρώσει μία σειρά μεταρρυθμίσεων με στόχο i) να λάβει πληρωμές που σχετίζονται με τα ΑΝFAs & SMPs (1,2 δισ. ευρώ αναμένονται να εκταμιευθούν το 2019) και ii) να πείσει τους επενδυτές ότι η οικονομία είναι στο σωστό μονοπάτι, καθώς η Ελλάδα επιθυμεί την επιστροφή στις αγορές.
Υπογραμμίζεται ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει δηλώσει ότι θα έχει 151 ψήφους για να περάσει οποιαδήποτε σημαντική νομοθεσία.
O χρόνος των εκλογών
Ο οίκος αναφέρει ότι παραμένει η πιθανότητα πρόωρων εκλογών στο διάστημα Φεβρουαρίου-Μαρτίου, εάν οι ΑΝΕΛ αποχωρήσουν από την κυβέρνηση και η τελευταία αποφασίσει ότι δεν μπορεί να κυβερνά τη χώρα με «ψήφο ανοχής».
Αυτή η προοπτική είναι μάλλον μικρή καθώς η κυβέρνηση i) θα ήθελε να κρατήσει αποστάσεις όσο το δυνατόν περισσότερο από το σκοπιανό ζήτημα (ο οίκος θεωρεί ότι η συμφωνία για το ονοματολογικό θα ψηφιστεί, καθώς ο Τσίπρας έχει δεσμευτεί ότι θα περάσει η συμφωνία) και ii) θα αναζητήσει περισσότερο χρονικό διάστημα για να τρέξει τη στρατηγική της ενόψει εκλογών.
Το σενάριο των πρόωρων εκλογών τον Μάιο (στις 26 Μαΐου, παράλληλα με τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τις Περιφερειακές-Δημοτικές εκλογές) έχει αυξημένες πιθανότητες, υπογραμμίζει η Axia. Κι αυτό γιατί από τη μία πλευρά, θα υπάρξει επαρκές χρονικό διάστημα από την ψηφοφορία για το Σκοπιανό και από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση θα έχει πιο πολύ χρόνο για να ωφεληθεί από τα υποστηρικτικά μέτρα που έχει ήδη ψηφίσει και από αυτά που έχει ήδη ανακοινώσει (π.χ. αυξήσεις κατώτατου μισθού, προσλήψεις στο δημόσιο κ.τ.λ.).
Τέλος, επικεντρώνοντας στις εκλογές, τονίζει ότι αυτή η εκλογική χρονιά δεν αναμένεται να έχει ομοιότητες με αυτή του 2015, καθώς η πλειοψηφία των βουλευτών στο κοινοβούλιο, συμπεριλαμβανομένων των βουλευτών των τριών μεγαλύτερων κομμάτων της χώρας, υποστηρίζουν τη θέση της Ελλάδας στην ΕΕ, ενώ και τα τρία έχουν ψηφίσει σημαντικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Την ίδια ώρα, η Ελλάδα είναι εκτός του οικονομικού προγράμματος προσαρμογής (αν και υπό ενισχυμένη εποπτεία), ενώ η δημοσιονομική θέση της χώρας είναι διαφορετική από αυτή που ήταν πριν από μερικά χρόνια (έχει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ και ταμειακό απόθεμα 26,6 δισ. ευρώ).
Επομένως, οι επερχόμενες εκλογές δεν θα αφορούν ζητήματα όπως την αναίρεση μεταρρυθμίσεων ή ένα δυνητικό Grexit, όπως αναφέρει ο οίκος, αλλά θα επικεντρωθούν στις κοινωνικές και οικονομικές πολιτικές κάθε κόμματος και στα βήματα που πρέπει να γίνουν για να αυξήσουν την επενδυτική εμπιστοσύνη στη χώρα και να δοθεί ώθηση στις απαιτούμενες επενδύσεις.